เกิดใหม่เป็นตัวร้าย ที่แสนจะ โกลาหล!!!
ตอนที่1 บทนำ
ตัวประกอบหญิง
แม่:เสียดายจัง กะว่าจะให้เงิน100บาท ท่าเหลื่อจะให้ใช้ส่วนนั้น
นายเอกชาติก่อน
มาแล้วครับ!!
เด็กชายวิ่งมาด้วย ความประสงค์ดี(ร้าย)เพื่อจะช่วยแม่ผู้เป็นที่รัก(รักตายยย)
ตัวประกอบหญิง
แม่:ฝากซื้อหวยให้แม่หน่อย
นายเอกชาติก่อน
ได้ครับ แม่
เด็กกตัญญูคนนี้ตอบคำขอของมารดา และไปหาป้าขายหวย
นายเอกชาติก่อน
ว้าว ได้เงินเยอะเลยจะเอาไปเติมโรบอกให้น่ำใจไปเลย//วิ่ง
นายเอกชาติก่อน
อุ้ย//สะดุดยอดหญ้า
ใช่!! คนนี้กลิ้งไปคอหักขาหักตกบันได ลงมาโดนรถทับ หน้ากลายเป็นปุ๋ยหมามาขี้ใส่
ไม่มีเหตุผลหรอกว่าตายแบบไหนที่รู้ตาย
ที่ที่เตรียมไว้ด้วยสีขาวอันบริสุทธิ์อบอุ่น
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
จริง
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
มันจริง!!!
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ฉันเผลอทำนายตายแบบโง่ๆ
ชายคนนี้ได้กล่าวไว้ เขามีลักษณะตัวใหญ่ ผมสีน้ำตาล มีปีก ดังพระเจ้า
นายเอกชาติก่อน
อย่าบอกนะว่า
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ใช่ฝีมือฉันเอง แต่ไม่ต้องห่วง
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ฉันจะให้ชีวิตใหม่ของนายเพราะฉันสงสารนายที่ตายน่าสมเพช
นายเอกชาติก่อน
ฉันเริ่มไม่มั่นใจนะว่านายคนดีหรือคนเลว
เด็กชายคนนี้กล่าวด้วยความกังวล เพราะเหมือนรู้ชะตากรรมตัวเอง
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ใช่ นายคงไม่ได้ไปเกิดที่ที่ปกติหรอก
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ฉันจะให้นายไปเกิด ในมังงะผู้กล้าฮาเร็ม
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
แต่ไม่ใช่ผู้กล้าแบบนี้นิยายแฟนตาซี
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ผู้กล้าที่เปรียบเทียบคือ คนดีเกิน
นายเอกชาติก่อน
ก็เหมือนแบบว่าเป็น ชีวิตเหมือนปกติ มีตึกมีเทคโนโลยี ใช่ไหม?
เด็กคนนี้กล่าวด้วยความสงสัย เพราะผู้เป็นพระเจ้า บอกกับเด็กคนนี้ว่าจะไม่ได้เกิดในโลกปกติยู่ในมังงะ
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
เอาล่ะ
พระเจ้าได้ยินเช่นนั้น จึงได้กล่าวออกไปว่า
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ก็ใช่ แต่นายจะได้เกิดไปเป็นตัวร้ายนะ
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ซึ่งฉันไม่รู้ว่านายรู้จักเรื่องนี้ไหม
นายเอกชาติก่อน
ไม่ผมไม่รู้จัก ผมจะทำยังไง
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
อ๋องั้นก็โชคดี
หลังจากนั้นผู้เป็นพระเจ้าได้ดีดนิ้วทำให้ เด็กชายคนนี้กลับไปเกิดใหม่ โดยที่ ไม่ให้พรเหมือนเรื่องอื่น
ตอนที่สอง
ตัวประกอบหญิง
พยาบาล:อุ้ย ตายแล้วคนไข้มีอาการ เหมือนจะตื่น ต้องรีบไป แจ้งผู้ปกครอง
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
โอ๊ย
น.อ.รู้สึกเวียนหัวมาก เพราะตอนนี้ เหมือนมีบาดแผลที่หัวเล็กน้อย
หอม(แม่นายเอก)
อุ้ย ว้ายตายแล้ว
หอม(แม่นายเอก)
ลูกแม่นี้ช่างหน้าสงสาร ใครมากล้าทำลูกฉัน// วิตกกังวล
ผู้หญิงคนนี้มีท่าที่ที่วิตกกังวล พร้อมทั้งยังเป็นห่วงลูกอันเป็นที่รัก
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
อุ้ย..ลืมให้ความทรงจำ// ดีดนิ้ว
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
โอ้ย
น.อ. รู้สึกเวียนหัว และเห็นภาพความทรงจำของเจ้าของร่าง
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
( ถึงจะไม่รู้จักมังงะเรื่องนี้แต่ได้ความจำมาก็คงช่วยเรสไม่น้อยแต่ให้มากระทันหันแบบนี้ รู้สึกปวดหัวไม่น้อย)
หอม(แม่นายเอก)
เอ้า ลูกแม่เป็นไรไหม// เห็นอาการ
หอม(แม่นายเอก)
ปวดหัวตรงไหนหรือเปล่า
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
เออ..ไม่ครับแม่
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก ตอนนี้ผมเหมือนอาการดีขึ้นแล้วครับ
น.อ. กล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเพื่อไม่ให้ผู้เป็นแม่เป็นห่วง
ทำให้ผู้เป็นแม่เห็นอย่างนั้นแล้วรู้สึกโล่งใจ
หอม(แม่นายเอก)
โอเค ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว//ถอนหายใจ
หอม(แม่นายเอก)
วันหลังเล่นบอลก็ระวังด้วย
ผู้เป็นแม่กล่าวด้วยความเป็นห่วงลูกอันเป็นที่รักอย่างหวังดี
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ok ครับแม่จะว่าไปผมขอกลับไป หอพักได้ไหม
หอม(แม่นายเอก)
ได้สิลูกบาดเจ็บมา ก็คงคิดถึงบ้านแย่ กลับไปพักที่หอเลยนะจ๊ะ
หอม(แม่นายเอก)
กินยาตามหมอสั่งด้วยล่ะ
ผู้เป็นแม่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ok ครับวันหลังผมจะระวังกว่านี้
น.อ. หลังจากพูดคุยกับ ผู้เป็นแม่เสร็จก็ได้กลับหอไป ด้วยความวิตกกังวล ถึงจะได้ความทรงจำมาแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ได้แค่ความทรงจำแต่ไม่ได้เนื้อเรื่องของมังงะนี้
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ฉันจะทำยังไงดี ฉันรู้ว่าฉันเป็นตัวร้าย แต่ ฉันไม่รู้ว่าในอนาคตฉันจะเป็นยังไง ฉันไม่รู้ว่าใครคือพระเอกใครคือนางเอก ฉันไม่ใช่พวกอ่านมังงะโว้ย!!
หลังจากที่นายเอกบ่นเสร็จ จะได้เดินกลับหอ
ตอนที่สาม
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ในที่สุดหลังจากที่ขึ้นบันไดเป็น 100 ชั้น// เหนื่อย
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
อ้าวละ ในเวลาที่นายอยู่คนเดียวฉันมาหานายได้
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ฉันลืมอีกแล้ว ว่านายไม่รู้จักเรื่องนี้และฉัน ให้ความทรงจำแค่ชีวิตตอนนี้ และเดี๋ยวฉันจะให้ความทรงจำ เนื้อเรื่องในมังงะ ตอนแรกถึงตอนจบ
พระเจ้าได้กล่าวออกมา ด้วยความสดใส ไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาว
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ฉันเริ่มมั่นใจว่านายไม่ใช่พระเจ้าแต่นายเป็นตาแก่ขี้ลืม
พระเจ้าเห็นอย่างนั้นทำให้เขาพิโรธ!!
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
ขอโทษครับ
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
บังอาจนักนะ
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
เดี๋ยวข้าจะ ร่ายคำสาปให้ 1 อย่าง
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
ค..คำสาปอะไร
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
แต่ก่อนอื่นจะให้ความทรงจำเกี่ยวกับเนื้อเรื่องนี้
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
เอาไป//ดีดนิ้ว
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
โอ้ย(เอาอีกแล้วเวียนหัวเลยเรา)
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
( พระเจ้าคนนี้ไม่ ทะนุถนอม สมองคนปกติเลย)
พระเจ้า(ฉายาซื่อบื้อ + ทึ่ม)
เอาล่ะส่วนคำสาปไม่บอกเจ้าหรอก ไปละเจอปืน//คามุย!!
โฟกัส(นายเอก+ตัวร้าย)
เอ้า เดี๋ยวววววววว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
