ปรมาจารย์ลัทธิมาร
ตอนที่ ๑
กราบบบบบสวัดดีนักอ่านทั้งหลายวันนี้เราจะมาแต่งเรื่องปรมจารลัทธิมารกันนะคะ...งั้นก็ขอให้ทุกๆคนสนุกกันนิยายเรื่องนี้นะคะถ้าสนุกจะมาอัฟบ่อยๆนะคะ
เจียงเฉิง
เว่ยอู๋เซี่ยนเจ้ารอข้าด้วยสิ//วิ่งตามอย่างเบื่อหน่าย
เว่ยอิงได้เมินคำกล่าวของเจียงเฉิงก่อนจะวิ่งแจ้นไปที่ร้านนํ้าแข็งไส
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เจียงเฉินเจ้าเบื่อที่จะตามข้าแล้วหรอ//นั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะสั่งนํ้าแข็งไส
เจียงเฉิง
เว่ยอู๋เซี่ยทำไมไม่รอข้า//เดินมานั่งตรงข้ามกับเว่ยอิงก่อนจะสั่งนํ้าแข็งไส
？？？
มาแล้วๆ//วางนํ้าแข็งไสลงบนโตะก่อนจะเดินกลับไปที่หลังร้าน
เจียงเฉิง
เว่ยอู๋เซี่ยนพรุ้งนี้พวกเราต้องไปเรียนที่กูซูแล้วนะถ้าเจ้ายังทำตัวบ้าๆบอๆอยู่ข้าคิดว่าเจ้าโดนเฉดหัมออกมาจากห้องเรียนแน่ๆ//ตักน้ำแข็งใสเข้าปาก
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
แล้วจะไปกลังทำไมข้าน่ะนิสัยดีอยู่แล้ว....เอ่อใช้นิสัยดี//กินน้ำแข็งใส
หลังจากที่ทั้งสองกินน้ำแข็งใสเสร็จก็ได้เดินทางกลับบ้าน
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เจียงเฉิงข้าคิดว่ากูซูหน้าจะมีปลาเยอะนะได้ยินว่ามีนํ้สตกอยู่ด้วยนะ//ยิ้มพร้องกับจินตนาการ
เจียงเฉิง
คิดบ้าอะไรของเจ้าอยู่//ดีดหน้าผากไปหนึ่งที
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เฮ้อเียงเฉิงไปหาท่านประมุขกันเถอะ//บิดขี้เกียจ
เจียงเฉิง
อืม...จะขี้เกียจไปไหน//เดินนำเว่ยอิง
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เฮ้ยๆๆให้ข้าเดินข้างหน้าสิ//รีบเดินแซงหน้า
ณ ห้องประชุมของตระกูลเจียง
ประมุขเจียง
มากันและหรอนั่งก่อนสิ
อาเหมียน
ถ้ามาช้าขนาดนี้ก็ไม่ต้องหรอก//กอดอก
เจียงเฉิง
ครับท่านแม่//เดินไปนั่งที่
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ครับฮูหยิน//เดินไปนั่งที่ประจำ
ประมุขเจียง
วันพรุ้งนี้ข้านได้เตรียมเรือเพื่อที่จะไปกูซูไว้ให้แล้ว....พอกลับถึงห้องก็เก็บของให้เรียบร้อยเตรียมออกเดินทางพรุ้งนี้เข้าใจไหม//ยกชาขึ้นมาจิบ
เจียงเฉิง
ขอรับท่านพ่อ//กินอาหารที่อยู่บนโต๊ะ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เข้าใจแล้วขอรับ//กินอาหาที่อยู่ตรงหน้า
อาเหมียน
กินช้าๆไม่เป็นหรือไงเดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก//ดุ
หลังจากที่ทั้งดื่มข้าวเสร็จ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เจียงเฉิน~//ทำตาปริบๆ
เจียงเฉิง
อะไรของเจ้า//ตบไหล่เว่ยอิงเบาๆ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
โอ้ย!เจ็ยนะเจ้าตีข้าทำไม//ทำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้
เจียงเฉิง
หยุดเล่นมุขนี้กับข้า...ข้ารู้ว่าเจ้าแสร้งทำ//หัวเราะคิกๆ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
โถ่~เจียงเฉิงตามนํ้าหน่อยก็ได้ข้าก็เหงานะไม่มีอะไรทำ//เตะก้อนหินเล่น
เจียงเฉิง
กลับห้องไปเจ้าไม่เบื่อแน่นอน
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เราต้องเก็บอะไรไปกูซูบ้าง//เกาหัว
เจียงเฉิง
เสื้อสีขาวของใช้//เดินไปที่ชั้นเก็บเสื้อผ้า
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เดินตามมาที่ชั้นเสื้อผ้า//เสื้อขาวก็เยอะเหมือนกันนะ
เจียงเฉิง
เจ้าไปหาของมาใส่เสื้อผ้าสิ//พับผ้า
หลังจากทั้งสองเก็บของเสร็จ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//นอนลงบนเตียง//กูซูห้ามดื่มสุรางั้นหรอ
เจียงเฉิง
ใช้...เจ้าถามทำไม...หรือว่าเจ้าจะแอบเอาสุราเข้ากูซูน่ะ//จ้องหน้าเขม็ง
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เปล่าสักหน่อย//หันหลังหนี
"เว่ออิงกับเจียงเฉิงนอนเตียงเดียวกันนะคร้าบบบบ"
ตอนที่ ๒
เจียงเฉิง
เว่ยอู๋เซี่ยนตื่นได้แล้ววันนี้ต้องเดินทางไปกูซูแล้วนะ//เขย่าแรงๆ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
อืม~//ลุกขึ้นนั่งก่อนจะขยี้ตา
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
อ้อลืมไปเลยพอดีฝันเห็นผู้ชายหล่อๆน่ะ...เลยนอนเพลินเลย//ลุกไปอาบน้ำ
เจียงเฉิง
ห๊าาาผู้ชาย//ยืนอ้าปากค้าง
หลังจากอาบน้ำเสร็จเว่ยอิงกับเจียงเฉินก่อไปวิ่งไปท่านํ้าดอกบัวก่อนจะเดินขึ้นเรือ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//กระโดดขึ้นเรือ//เจียงเฉิงรีบขึ้นมาสิ
เจียงเฉิง
//เดินขึ้นเรือ//เดินดีๆจะตายไหมไม่หังสักลงไปก็บุญแล้ว
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เจ้ารู้จักไหมคนหน้าตาดีทำอะไรก็ได้//หัวเราะ
เจียงเฉิง
เจ้าขี้เหร่//ยิ้ม
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เห้อถึงสักที...เจียงเฉิงป้ายผ่านทางล่ะ//หันไปมองเจียงเฉิง
เจียงเฉิง
ก็อยู่กับข้านี้แหละ//หยิบป้ายของเว่ยอิงออกมา
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เอามาให้ข้าข้าต้องการมัน//ยื้นมือออกไปหาเจียงเฉิง
เจียงเฉิง
//เอาป้ายวางใส่มือเว่ยอิง//รีบไปสิยื่นเป็นขี้ฆ่าอยู่ได
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เอ้า~เจียงเฉิงพูดแบบนี้จับข้าได้ง้ายยยยย//เดินเข้ามาในกูซู
เจียงเฉิง
เฮ้อ~เอาละไปห้องพักกันเถอะ//เดินนำ
ในระหว่างที่พ่วกเขากำลังเดินไปที่พักก็ได้เห็นกับ
เนี่ยหวานซาง
ไงพี่เจียงพี่เซี่ยน
เนี่ยหวานซาง
ข้าไม่คิดว่าพวกท่านจะมาเรียนด้วม//ยิ้ม
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ลูกพี่เนี่ยไม่ได้เจอกันนานเลยนะเดี๋ยวข้าจะพาทำอะไรสนุกๆเอาไหม//กอดคอ
เนี่ยหวานซาง
กลับห้องพักกันเถอะพวกเราอยู่ห้องเดียวกัน
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ไปกันเลย!//เดินตามเจียงเฉิง
เนี่ยหวานซาง
ว้าว~ถึงจะไม่ใหญ่มากแต่ก็ดูดีและสะอาดดีนะเนี่ย
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เดินเข้าไปเปิดประตู//เข้ามาสิๆข้ามีอะไรจะให้ดู
เจียงเฉิง
//ส่ายหัวเบาๆ//เจ้านี้มัน
เจียงเฉิง
//เดินเข้าไปในที่พัก//ไหนของที่จะให้พวกข้าดู
เนี่ยหวานซาง
ใช่ๆข้าอยากเห็นแล้วๆ//ลุ้น
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//ยอกสุรากันถั่งลิสงขึ้นมาวางบนโต๊ะ//นี้ไงของที่ข้าจะให้ดู
เจียงเฉิง
//สีหน้าเปลี่ยน//
เนี่ยหวานซาง
พี่เจียงข้าคิดว่ามันก็ไม่เลวเรามากินกันสักจอกดีไหม//ยิเมให้เจียงเฉิง
ตอนที่ ๓
เจียงเฉิง
เอาสักหน่อยคงไม่เป็นไร//ถอนหายใจ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เทสุราให้กับเจียงเฉิง//ดืมเยอะๆจะไปมีแรงไปเรียน
เจียงเฉิง
เว้บอู๋เซี่ยน~ข้าว่าข้าม่ายไหวแล่วน้า~//โหมบลงบนโต๊ะ
เนี่ยหวานซาง
ข้าก็เหมือนกัน//แกะถั่วกิน
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
พวกเจ้าคออ่อน//ดื่มต่อ
เจียงเฉิง
เจ้าว่าใครคออ่อน//ลุกขึ้น
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ก็เจ้าไง//หัวเราะ
เจียงเฉิง
//เดินตรงเข้ามาหาเว่ยอิง//ข้าจะหักขาเจ้า
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
เฮ้ยใจเย็นๆนะ//ลุกขึ้นวิ่งไปหลบหลังลูกพี่เนี่ย
เนี่ยหวานซาง
ฮ่าๆอย่าทะเลาะกันเลยๆ//หัวเราะ
เจียงเฉิง
//วิ่งไปคว้าวตัวเว่ยอิงแตะจับไม่โดน//มาให้จับซะดีๆ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
มีแต่คนโง่เท่านั้นและที่ให้เจ้าจับน่ะ//วิ่งอ้อมโต๊ะ
เนี่ยหวานซาง
//พยามช่วยห้ามแต่ก็ไปเล่นกับเขา//
ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังสนุกอยู่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
หลานจ้านได้เปิดประตูเข้ามาก่อนจะมองไปรอบๆ
หลานจ้าน
พวกเจ้าดื่มสุรางั้นหรอ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เลิกลั่ก//
เนี่ยหวานซาง
//กอดคอเจียงเฉิง//ห๋า~ข้าไม่ไหวๆ
เจียงเฉิง
ข้าก็ไม่ไหว//เดินไปที่เตียงพร้อมกับเนี่ยหวานซาง//
หลานจ้าน
ถ้าพวกเจ้าไม่ไปข้าจะให้คนมาตาม
เนี่ยหวานซาง
//ลุกขึ้นพร้อมเจียงเฉิง//
เจียงเฉิงกับเนี่ยหวานซางได้รีบวิ่งออกไปจากห้องเหลือไว้เพียงหลานจ้าและเว่ยอิง
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เดิน่เข้ามาหาหลานจ้าน//ข้าคิดว่าถ้าท่างไม่พูดก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าไหม
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
โถ่~หลานจ้านมาดื่มด้วยกันก็ได้มา
หลานจ้าน
//จับข้อมือของเว่ยอิง//มากับข้า
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ท่านจะพาข้าไปที่ไหน//เดินตาม
หลานจ้านได้พาเว่ยอิงมาหาท่านอาที่อยู่กับหลานซีเฉิน
หลานซีเฉิน
อ้าวคุณชายเว่ยมีเรื่องอันใดหลานวั่งจีถึงได้พามาที่นี้
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ข้า...ข้า
หลานจ้าน
เว่ยอิงดื่มสุราและไม่ยอมมารับโทษ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
!!!!!
หลานซีเฉิน
กฎก็สลักไว้บนหน้าผาแล้วนี้
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ข้าไม่ได้อ่านมัน..
หลานซีเฉิน
หลานวั่งจีเจ้าจะทำยังไงกับคุณชายเว่ยก็ได้ขอแค่เป็นการลงโทษ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
(ไม่นะต้องได้คัดกฎแน่เลยอย่ากจะร้องให้)
หลานจ้าน
//ลากเว่ยอิงให้ตามมา//
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
ทะ....ท่านจะพาข้าไปไหน//เดินตามแรงดึง
หลานจ้าน
ไปนั่งตรงนั้น//ชี้ไปที่โต๊ะตรงข้าม
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//เดินไปนั่งอย่างว่างง่าย//คัดกฎหรอเนี่ย
หลานจ้าน
(ข้าไม่ได้บอกว่าจะให้เจ้าคัดกฎสักหน่อย)
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
หลานจั่นจะให้ข้าคัดกฎหรอ
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
แล้วจะให้ข้าทำอะไรเล่า//นอนพื้น
หลานจ้าน
//เดินเข้าไปหาเว่ยอิง//ทำอะไรมันก็เรื่องของข้า
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
และท่านเดินมาหาข้าทำไม
หลานจ้าน
//นั่งลงข้างๆเว่ยอิง//ลุกขึ้นมา
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
//ลุกขึ้น//มีอะไร
หลานจ้าน
//ขยับเข้าไปคร่อมร่างเว่ยอิง//
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
!!!!
เว่ยอู๋เซี่ยน(เว่ยอิง)
หลายจ้านท่านจะทำอะไรน่ะ//ดิ้น//
หลานจ้าน
//ล็อคข้อมือเว่ยอิงไว้//ทำอะไรเดี๋ยวเจ้าก็รู้
หน้าของหลานจ้าได้ขยับเข้ามาไกล้หน้าเว่บอิงช้าๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
