บ้านเเห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในชนบทเป็นครอบครัวใหญ่ที่มี2ครอบครัวมารวมกันในหลังเดียวสาเหตุที่มี2ครอบครัวมารวมกันเป็นเพราะเเม่ของทั้ง2ฝ่ายเป็นพี่น้องกัน ทั้ง2ครอบครัวมีลูกชายเพียงคนเดียวเหมือนกันครอบครัวฝั่งพี่มีลูกชายเพียงคนเดียวชื่อภพอยู่ม.6ฝั่งครอบครัวน้องสาวมีลูกชายเพียงคนเดียวชื่อภัทรอยู่ม.5ทั้ง2ไม่ค่อยชอบหน้ากันเเละนิสัยก็ต่างกัน ภพเป็นชอบประดิษฐ์ชอบซ้อมนู่นซ้อมนี้เเละมีนิสัยที่โหดเเละน่ากลัว ส่วนภัทรชอบอยู่เเบบสบายๆเขาชอบการช่วยเหลือผู้คนเเละมีนิสัยดีไม่เคยโกรธเกรียดใครนอกจากภพ

เวลาผ่านไป4ปี

วันเวลาผ่านไปทั้งครู่อยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันเเต่คนละคณะ

ภพกำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยปี4คณะวิศวกรรมศาสตร์

ส่วนภัทรกำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยปี3คณะเเพทยศาสตร์

ถึงเเม้ว่าทั้งครู่จะอยู่คนละคณะเเต่ก็ยังคงอยู่คอนโดเดียวกันเเละห้องเดียวกันเเละเป็นเดือนคณะเหมือนกันเเละเป็นที่หมายปองของสาวๆเหมือนกัน

ณ คอนโดที่ภพเเละภัทรอาศัยอยู่

เเกล็ก

เสียงประตูเปิดดังขึ้นเมื่อภัทรเปิดเข้ามาเเต่นี้เป็นเวลาที่ใกล้มืดเเล้วเหตุที่ภัทรพึ่งกับเพราะภัทรพึ่งเเก้งานที่ส่งอาจารเสร็จ

"ไอ้ภัทรทำไมมึงพึ่งกลับจะทุ่มนึง

อยู่เเล้ว"

"ก็เรื่องของกูมึงอย่าเสือกดิเอาเรื่องของตัวเองให้รอดก่อนเถอะ"

"เออกูไม่เสือกก็ได้"

ภพพูดจบก็หันกับมาดูมือถือของตัวเองต่อส่วนภัทรหลังจากที่เถียงกับภพก็เดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำเพื่อชำระสิ่งสกปรกออกจากร่างกาย

ผ่านไป3นาที

"ไอ้ภัทรมึงเสร็จรึยังวะ"

"มึงรีบมากก็ไปขอเข้าห้องอื่นดีไอ้ควาย"

"เร็วๆดิ่ไม่งั้นกูพังประตูเเน่ไอ้ภัทร"

"มึงกล้าก็ลองสิ่"

สิ้นเสียงคำท้าทายของภัทรเขาจึงเริ่มเเต่งตัวโดยใส่กางเกงก่อนโดยไม่รู้ว่าด้านนอกมีภพที่กำลังอั้นปัสวะอยู่ด้วยความที่เริ่มอั้นไม่ไหวภพจึงพังประตูห้องน้ำที่ภัทรกำลังเข้าอยู่

"มึงทำเหี้ยไรของมึงเนี่ยไอ้ภพ"

"ก....ก็มึงเข้านานกูอั้นไม่ไหวเลยพังประตูเเม่ง"

"วุ๊!"

ภัทรเดินออกไปจากห้องน้ำทั้งๆที่ยังไม่ใส่เสื้อภพจึงรูปเข้าห้องน้ำทำภากิจส่วนตัวให้เสร็จ

"ไอ้เหี้ยโคตรขาวเอวก็เล็กชิบหาย"

ภพยื่นอยู่ที่หน้ากระจกเเละพูดกับตัวเอง

เเล้วนั้นเเล้วจึงเดินออกมาเข้าห้องที่ตนเเละภัทรนอน

"วันนี้มึงนอนโซฟาไปนะ"

ภัทรพูดเเต่ไม่ได้หันไปมองภพเลยเเม้เเต่นิดเพราะมัวเเต่ทาครีมบนใบหน้าตนเองอยู่

"เเล้วทำไมกูจะนอนไม่ได้คอนโดนี้กูกับมึงกะออกคนละครึ่งเพราะฉนั้นกูมีสิทธิ์นอน"

พูดจบภพจึงเดินไปขึ้นเตียงเเละเล่นมือถือของตนภัทรที่ขี้เกียจเถียงกับภพจึงเดินขึ้นเตียงเพื่อไปนอน ผ่านไปไม่กี่นาทีภัทรได้หลับไปเเล้วเหลือเเต่ภพที่นอนไม่หับจึงหันไปหาภัทรที่นอนอยู่เเล้วเอื้อมมือไปกอดภัทร

"มึงจะกอดกูทำไม"

ภัทรพูดเสียงงัวเงียเเต่ก็ไม่ได้ตอบโต้เเต่อย่างไร

"กูนอนไม่หลับขอกอดหน่อย"

ภัทรขี้เกียจเถียงกับภพจึงยอมให้กอดเเต่โดยดี

...ผ่านไปไม่นานภัทรที่หลับไปเเล้วละเมอหันกับมากอดภพที่หลับอยู่เขาสดุ้งเมื่อคนตัวเล็กหันมากอดตอนเองเเต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรได้เเต่ยิ้มเเล้วนอนต่อ...

ในช่วงเช้าของอีกวันภพที่พึ่งตื่นเพราะหาตัวของภัทรไม่เจอจึงเรียกหาเเล้วเดินหาภัทรในคอนโด

"กูอยู่นี่ครับไอ้สัสเรียกอยู่ได้"

ภัทรที่กำลังยืนทำอาหารอยู่ได้คานรับเเละทำอาหารต่อ

"ก็กูหามึงไม่เจอกูเลยเดินหากลัวมึงตกตคกตาย"

"ปากเนอะครับไอ้สัส"

"วันนี้มึงไม่เรียนรึไงไอ้ภัทร"

"กูเรียนบ่ายครับคุณชายถามเเต่กูมึงไม่ไปเรียนไง"

"เรียนบ่ายวันนี้ตอนเช้าจารประชุม"

"อือ"

พูดจบภัทรจึงนำอาหารที่ทำเสร็จไปวางไว้บนโต๊ะอาหารภพที่รออยู่ที่โต๊ะจึงลองตักอาหารที่ภัทรทำมากินเพื่อเช็คว่าสามารถกินได้ไหม

"เห้ย มึงทำอาหารอร่อยจังวะไอ้ภัทร

"กูชอบทำกับข้าวกินเองตอนอยู่บ้าน"

"ออ"

หลังจากที่ทั้ง2กินอาหารเสร็จภพจึงชวนภัทรไปเดินห้างเพราะไหนๆก็เรียนบ่ายเหมือนกันค่อยไปพร้อมกันก็ได้ภัทรที่ไม่ได้คิดอะไรจึงตอบตกลงที่จะไปเดินห้างกับภพในช่วงเช้า

ณ ห้างสรรพสินค้า

"เออไอ้ภัทรวันนี้วันเกิดมึงหนิ่"

"ทำไมมึงจะซื้อของขวัญให้?"

"เออกูซื้อให้อย่างเดียวพอเลือกเอาเดี๋ยวกูจ่ายให้"

"เค๊"

หลังจากนั้นภัทรจึงพาเดินไปร้านขายเครื่องประดับเเล้งเข้าไปเลือกสร้อยออกมา1เส้นซึ่งมีจี้เป็นรูปเกรียเเล้วจึงเดินเอาไปให้ภพดู

"มึงว่าสวยป่ะไอ้ภพ"

"สวยเเต่มันเป็นเกรียเนี่ยนะ"

"เออไงกูชอบมันสวยดี"

"มึงเอาของกูไปก็ได้หลอกถ้าจะซื้อไอ้สร้อยเส้นนี้"

(เกรียเป็นสิ่งที่วิศวะทุกคนมักจะได้จากการเข้าไปศึกษาในคณะวิศวกรรมศาสตร์เเละมักจะเอาไปให้กับคนที่ตนรักหรือที่เรียกว่าเเฟนเพราะพวกเขากำลังสื่อถึงความรู้สึกว่าพวกเขาได้รับความรักเเละความสนับสนุนจากคนที่ตนรักหรือที่เรียกว่าเเฟน)

"มึงให้กูจริงอ่ะ"

"เออถ้ามึงอยากได้กูกะให้เนื่องในวันเกิดของมึง"

"กับไปเเล้วเอามาให้กูเลยสร้อยเกรียอ่ะ"

"เออ"

พูดจบภัทรจึงเดินเอาสร้อยไปเก็บเเล้วเดินไปเลือกกำไลเเต่กำไลที่เขาชอบดันเป็นกำไลคู่เขาจึงเริ่มลังเลว่าจะเอาดีไหมเพราะเอาไปก็ไม่รู้จะใส่คู่กับใคร ภพที่เห็นภัทรยืนลังเลจึงเดินเข้าไปหาภัทร

"มึงจะซื้อก็ซื้อสักทีสิ่"

"กูซื้อไปกูกะไม่รู้จะไปใส่กับใคร"

"ใส่กับกูไหมหล่ะกูไม่ซีวันเกิดมึงทั้งทีกูยอมใส่ก็ได้"

"จริงอ่ะ"

"เออ"

ภัทรยิ้มดีใจเเล้วนำกำไลคู่นั้นไปจ่ายเงินโดยที่ภพเป็นคนจ่ายหลังจากนั้นทั้งคู่จึงพากันไปหาของกินเเละกับคอนโดเพื่อเปลี่ยนชุดไปเรียนในช่วงบ่าย

หลังจากที่ทั้งคู่เเต่งตัวเสร็จก็พากันออกจากคอนโดเพื่อเดินทางไปมหาวิทยาลัยที่ภัทรเเละภพกำลังศึกษาอยู่

"มึงกับกี่โมง"

"กูไม่รู้เเล้วเเต่ว่าเรียนเยอะหรือเรียนน้อย"

"อือ"

สิ้นสุดการสนทนาทั้งคู่ต่างพากันเงียบจนถึงมหาวิทยาลัยเเล้วจึงต่างคนต่าเดินไปเรียนในเเต่ละคณะที่ตนเรียน หลังเลิกเรียนสาวๆในคณะเเพทย์ต่างพากันกรี๊ดเมื่อเดือนคณะวิศวะมาเยือนถึงหน้าคณะเเพทย์ซึ่งคนๆนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากภพที่มายืนรอภัทรเรียนเสร็จเเละไปฉลองวันเกิดด้วยกัน หลังจากที่ภพยืนรอได้ไม่นานภัทรที่เดินออกมาจากคณะเเพทย์ที่ตนเรียนได้เห็นภพยืนอยู่หน้าคณะจึงเดินเข้าไปถามว่ามายืนทำอะไรหน้าคณะเเพทย์ทั้งๆที่ภพเรัยนคณะวิศวะ

"มึงมายืนทำไรตรงนี้"

"มารอมึงนี้เเหละจะได้ไปฉลองวันเกิดพร้อมกัน"

"เเล้วรถมึงไปไหน"

"กูจอดไว้ที่คาเฟ่ข้างมหาลัย"

"เอ้าเเล้วไม่เอามาด้วยเสียเวลากูเดิน"

หลังจากจบการสนทนาภัทรจึงเดินนำหน้าภพไปก่อนภพที่เดินตามหลังได้เเต่สายหัวไปมาเเละยิ้มสาวๆในคณะเเพทย์ที่เห็นเเบบนั้นต่างพากันจิ้นบ้างก็บอกเป็นเเฟนบ้างก็บอกเป็นเพื่อนทำเอาบางคนยืนถกเถียงหน้าคณะเลยก็ว่าได้ ที่คาเฟ่ข้างๆมหาวิทยาลัยคนในร้านที่มาจากคณะอื่นๆพากันซุบซิบเมื่อเห็นเดือนคณะเเพทย์เเละเดือนคณะวิศวะมากินขนมด้วยกัน

"เขาซุบซิบไรกันวะมึง"

"กูจะรู้ไงรีบๆเเดกเดี๋ยวกูมา"

"ไปไหน"

"กูจะเอาของไปเก็บในรถ"

หลังพูดจบภพได้เดินไปที่เข้าเตอร์เเละได้พูดอะไรกับพนักงานสักครู่เเล้วจึงเดินไปหลังร้านเพื่อเอาของที่สั่งกับพนักงานเพื่อไงให้ภัทรรู้ว่ามันคืออะไรเเล้วจึงเดินไปวางไว้ในรถไม่ให้ภัทรเห็นว่ามันคือออะไรเเล้วจึงเดินกับมาหาภัทรที่นั่งกินขนมอยู่ในร้าน

.

.

.

เวลาผ่านไปสักพักทั้งภพเเละภัทรพากันจ่ายเงินเเละเดินออกมาจากร้านเเละมุ่งหน้าไปที่คอนโดของพวกเขาเมื่อถึงห้องที่พวกเขาพักกันภพจึงขอตัวไปอาบน้ำก่อนผ่านไป4นาทีภพเดินออกจากห้องน้ำเเละตามให้ภัทรไปอาบน้ำต่อหลังจากนั้นเขาจคงเดินไปเตรียมของที่จะมาเเฮปปี้เบิร์ดเดร์ให้กับภัทรหลังจากที่ภัทรอาบน้ำเสร็จเขาออกมาจากห้องน้ำเเล้วจึงมองหาว่าภพอยู่ที่ไหน ทันทีที่ภัทรเดินมาถึงโต๊ะอาหารจู่ๆไฟในห้องก็ดับลงทำให้ภัทรรู้สึกสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นทันไดนั้นก็มีเสียงคนร้องเพลงเเฮปปี้เบิร์ดเดร์ดังขึ้นเเละมีภพถือเค้กค่อยๆเดินเข้ามาหาภัทร ภัทรที่เห็นเเบบนั้นจึงยิ้มดีใจจนนำตาคลอหลังจากที่เสียงร้องเพลงจบลงภัทรได้หลับตาขอพรที่่เขาต้องการเเละเป่าเค้กหลังจากที่ภพวางเค้กลฃภัทนได้เข้าไปกอดภพที่พึ่งวางเค้กเสร็จ

"ม....มึงทำอะไรเนี่ย"

"ขอบคุณสำหรับวันนี้นะ"

"อือ..ไม่เป็นมึงกะลูกน้ากูเหมือนกัน"

ภพที่กำลังหน้าเเดงจึงเอื้อมมือกอดตอบภัทรที่กอดตนอยู่ผ่านไปสักพักภพเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้ภัทรเเล้วจึงกล่าวบอกให้ภัทรนั่งกินเค้กรอตนไปก่อนเพราะเขาจะไปเอาของภัทรจึงตอบตกลงเเละหันไปนั่งกินเค้กต่อผ่านไปไม่นานภพได้วางกล่องลงตรงหน้าของภัทร

"อะไร"

"เปิดดูดิ่"

วิ้นสุดคำของภพภัทรจึงเปิดกล่องเเละในกล่องนั้นมันคือเกรียที่ภพได้ตอบตกลงไว้ว่าจะให้ตอนไปเดินห้างกับภัทร

"มึงให้กูจิงดิ่"

"เออ"

"เเต่เกรียเป็นของสำคัญของมึงไม่ใช่หรอหรือไม่งั้นกะให้คนที่มึงรักไม่ใช่หรอ"

"มึงกะสำคัญไหมหล่ะลูกของน้องเเม่กูหนิ่"

ภัทรที่สังเกตุใบหูของภพที่มีสีเเดงกล่ำภัทรจึงเลือกที่จะเเกล้งภพต่อโดยการพูดขอบคุณเเละเข้าไปหอมเเก้มภพที่ยืนนิ่งอยู่ทำเอาภพเขินจนหน้าเเดงไปหมดภัทรที่เห็บเเบบนั้นจึงขำออกมาด้วยความตลกที่ตนเเกล้งภพสำเร็จ

"ขำไรของมึง"

"หน้าเเดงเป็นมะเขือเทศเลยนะมึง"

"ท..ทำไมหล่ะ"

"มึงชอบกูหรอ"

ภัทรพูดพร้อมยิ้มมุมปากพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆภพที่ยืนสตั้นอยุ่