สุขศิลป์
สุขศิลป์(?)
ไม่มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย🫡
—
วันนี้เรามีคุณครูท่านใหม่มาสอนที่โรงเรียนของเรา
—
ขอเชิญครูแนะนำตัวด้วยค่ะ
ครูสาวเดินขึ้นเวที รูปร่างสูงโปร่ง ผิวแทน ผมทรงทูบล็อก ใส่แว่น ใส่แมส
โปรดปราน
สวัสดีค่ะ ครูชื่อ กมลชนก แซ่หลี่ สอนวิชาสุขศึกษาและพลศึกษา
โปรดปราน
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
เสียงปรบมือเบาๆ นักเรียนเริ่มซุบซิบ
เมย์
เฮ้ย ไอ้ธันนั่นครู//สะกิด
ธันวา
พวกมึงก็ใจเย็นๆ กูแค่ชม
ธันวา
มึงดูดิ สูง ใส่แว่น ตัดผมทรงทูบล็อกด้วย ผิวแทนน่าจะเล่นกีฬาบ่อย
ธันวา
นามสกุลแซ่หลี่นี่ลูกครึ่งจีนป่ะวะ
ธันวา
กูก็พูดไปเรื่อยตามประสากูอ่ะแหละใช่ไหมวาด
ปานวาด
จากที่ธันพูดมาไม่น่าจะใช่นะ
เพื่อนๆขำกัน ขณะเดียวกันโปรดปรานหันมามองพอดีสายตาสบกันแวบหนึ่ง
ธันวา
โห ครูจ้องแว้บเดียวใจสั่นเลยเว้ย...
ธันวา
อะไร๊ มึงก็ดูหนิสายตาดุชิบหาย
[เริ่มคาบเรียนห้อง ม.3/1 ได้ไปเรียนที่โดม]
ธันวา
เฮ้ย วันนี้ได้เรียนกับครูกมลชนกแล้วตื่นเต้นว่ะ
เมย์
มึงก็อย่าไปเต๊าะครูเขาล่ะกัน
ธันวา
เอ้า วาดเพื่อนกันจริงมั้ยหนิ
ฟิล์ม
ช่วงนี้โดนวาดช็อตบ่อยเนอะ
ธันวา
นั่นดิ แค้นอะไรเราหรือเปล่าเนี่ย
สีน้ำ
ว่าแต่...หน้าครูเขาก็ดูดุนะ
สีน้ำ
พวกมึงว่านิสัยจะเหมือนหน้าตาป่ะวะ
ธันวา
ไอ้ฟิล์ม หน้าดุก็ไม่ใช่ว่านิสัยจะดุป่ะว่-
โปรดปราน
เอ้า! เร็วๆ นับหนึ่ง! //เสียงดุ
ธันวา
ชิบหายแล้วล่ะ กูไปก่อนเด้//วิ่งนำหน้าเพื่อน
เมย์
เอ้า ไม่องค์ไม่เอาแล้วเพื่อนเนี่ย
ทั้งห้าคนรีบวิ่งไปจนถึงที่หมาย หอบกันแฮ่กๆ
ธันวา
เฮ้อ...เกือบตาย...//หอบ
ธันวา
แล้วมึงเคยเห็นวาดวิ่งไหมล่ะ
โปรดปราน
มาถึงแล้วก็นั่งลงค่ะ!
ธันวา
ทำไมดุจังวะ...//พึมพำ
โปรดปราน
สวัสดีอีกครั้งนะคะ ครูชื่อ กมลชนก แซ่หลี่
โปรดปราน
ชื่อเล่นโปรดปราน หรือเรียกครูปรานก็ได้นะคะ//น้ำเสียงเริ่มอ่อนลง
ธันวา
เมื่อกี้ดุอยู่เลย เปลี่ยนโหมดไวจังว่ะ//คิดในใจ
โปรดปราน
ลุกขึ้นแนะนำตัวทีละคนค่ะ
นักเรียนทยอยแนะนำตัวจนถึงคนสุดท้าย
ธันวา
สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ธนาวรรณ วงษ์วาณิช เลขที่ 32 ค่ะ
โปรดปราน
อืม วันนี้ครูจะมาสอนเล่นวอลเลย์บอลนะคะ
โปรดปรานเริ่มสอนนักเรียน เล่นไปเรื่อยๆจนถึงกลางคาบ
โปรดปราน
ไอ้เสื้อแขนยาวสีน้ำเงิน เมื่อกี้ว่าไงนะ?
ธันวา
ปะ...เปล่าค่ะ! หนูไม่ได้พูดอะไรเลยยยยย
โปรดปราน
เลขที่ 32 ใช่ไหมเรา
โปรดปราน
ดีเลย...ออกมาสาธิตท่าตีลูกให้เพื่อนดูหน่อยสิ
ธันวาถอนหายใจแรง ก่อนจะเดินออกไปข้างหน้าแบบเสียไม่ได้
ธันวา
ไม่น่าเล่นกับระบบเลย
โปรดปราน
ทำหน้าตาให้มันชื่นใจหน่อย
ธันวา
ทำไมครูต้องลากหนูด้วยเนี่ย
โปรดปราน
อืม... เรามีเรียนกันอีกทีวันไหนนะ
สีน้ำ
พรุ่งนี้คาบสุดท้ายค่ะ
สีน้ำ
น่าจะอยู่หลังฐานพระค่ะ
โปรดปราน
ไปเรียกธนาวรรณมาหาครูหน่อย//ส่งสมุดเซ็นคืน
ธันวายืนคุยกับเพื่อนๆรอสีน้ำอยู่หลังฐานพระ
ธันวา
แก้มครูโปรดปรานโคตรเยอะเลยว่ะ
ฟิล์ม
จริง ตอนใส่แมสทรงดุจัดแต่พอถอดแมสคนละคนเลย
เมย์
แล้วมึงไปหลุดพูดอะไรใส่เขาตอนนั้นอ่ะ ถึงโดนลากไปโชว์สาธิตอยู่คนเดียว
ธันวา
เห้ยย อย่าพูดถึงได้ไหมกูอาย
ธันวา
แกถูกชะตาอะไรกับกูหรือเปล่าว่ะ...
สีน้ำ
รีบไปเหอะ เดี๋ยวจะโดนอีกชุด
ธันวา
ครูเรียกหนูมามีอะไรหรือเปล่าคะ
โปรดปราน
ช่วยครูเก็บอุปกรณ์หน่อย
โปรดปราน
ลองถามเพื่อนสิจะช่วยมั้ย
สีน้ำ
ลืมเลย นัดเพื่อนไว้นี่หว่าไปก่อนนะ
ฟิล์ม
เรารักธันวานะแต่ไม่ใช่วันนี้
เมย์
เลิกเป็นเพื่อนกันสัก 1 นาทีนะเพื่อน
โปรดปราน
ดูเพื่อนจะรักเธอมากเลยนะธนาวรรณ
สีน้ำ
ครูก็ดูจะรักเพื่อนหนูมากเหมือนกันนะคะ เรียกอยู่คนเดียวเนี่ย
โปรดปราน
เธอมีปัญหาหรอปาณิสรา
ธันวาถอนหายใจ มองเพื่อนเดินจากไป
โปรดปราน
เอาไปเก็บห้องพละนะ
ธันวาหอบลูกบอลกับตาข่ายไปเงียบๆแต่ระหว่างทางเจอ ครูออม
ออม
ธันยังไม่ขึ้นห้องอีกเหรอ?
ธันวา
ครูเห็นอะไรในมือหนูไหมคะ
ธันวา
ค่ะ ไม่รู้หนูไปทำอะไรให้เขาเรียกแต่หนูทั้งคาบ
ออม
แบบเธออ่ะคงไปกวนเขาล่ะสิ
ธันวา
ครูก็พูดไปหนูยังไม่ได้ทำอะไรเลย
ออม
อย่าให้เห็นว่าครูโปรดมาฟ้องนะ
ธันวา
โห้ ครูอ่ะไม่เข้าข้างหนูเลย
ออม
รีบไปเก็บได้แล้ว เดี๋ยวจะขึ้นห้องสาย
ธันวา
รับทราบค่ะ ไว้เจอกันในคาบนะคะ
ธันวาเดินต่อแล้วเจอครูโปรดปรานยืนรออยู่หน้าประตูห้องพละ
ธันวา
แค่แวะคุยกับครูออมนิดเดียวเองค่ะ
ธันวา
เอ้าครู หนูพูดจริงนะเนี่ย
โปรดปราน
เอาของไปวางไว้ตรงนั้น แล้วก็รีบขึ้นห้องได้แล้ว
ธันวา
ครูแค้นอะไรหนูหรือเปล่าเนี่ย ทำไมมีอะไรก็เรียกแต่หนูตลอดเลยอะ
โปรดปราน
ทำไม เองมีปัญหาอะไรเหรอ
ธันวา
ใครจะกล้ามีล่ะคะ ครูดุอย่างกับโกรธใครมาเป็นร้อยปี... // พึมพำเบาๆ
โปรดปราน
พูดเหมือนครูจะไม่ได้ยินมั้ง
โปรดปราน
ชื่อธนาวรรณใช่มั้ยเรา//ยิ้มมุมปากนิดๆ
โปรดปราน
เปล่า เหลืออันสุดท้ายแล้วนะรีบๆทำ
ธันวา
หนูถามจริงๆนะคะครูดุแบบนี้...มีแฟนยังคะเนี่ย
โปรดปราน
ถามทำไมจะจีบครูหรือไง//น้ำเสียงติดตลก แต่สีหน้ากลับดูเศร้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ธันวา
(ทำไม…ครูดูเศร้าขึ้นแปลกๆว่ะ)
ธันวา
(กูไปถามจี้จุดอะไรแกหรือเปล่าแต่ตามน้ำไปก่อนแล้วกัน)
ธันวา
จะบ้าเหรอครู ดุจะตายใครจะชอบ
โปรดปราน
ก็เองไง เมื่อเช้ายังชมครูอยู่เลย
ธันวา
หนูนั่งตั้งไกลครูเห็นได้ยังไง
โปรดปราน
อาการออกซะขนาดนั้น
ธันวา
ถ้ารู้ว่าครูดุขนาดนี้หนูก็ไม่ชมหรอก
โปรดปราน
แสดงว่าเทอมนี้เธอคงอยากติด 0 สินะ
ธันวา
ในชีวิตครูมีอะไรที่ไม่จริงจังบ้างไหมคะเนี่ย
ธันวา
แต่... หนูอยากรู้จริงๆ นะ ครูมีแฟนไหม
โปรดปราน
ทำไม เองต้องอยากรู้ขนาดนั้นเลยว่ะ
ธันวา
ก็ตอนหกโมง หนูเห็นครูนั่งร้องไห้อยู่ในรถตอนนั้นเหมือนครูร้องหนักมากเลยนะ
ธันวา
หนู...ก็เลยอยากรู้ว่าครูมีเรื่องอะไรหรือเปล่า
โปรดปราน
รถครูติดฟิล์มมืดขนาดนั้น เองเห็นได้ไง
ธันวา
หนูเห็นเงาค่ะ เหมือนคนกำลังเช็ดน้ำตาก็เลยยืนดูอยู่พักหนึ่ง...
ธันวา
แล้วสุดท้ายคนที่ลงจากรถคือครู
โปรดปรานนิ่งเงียบราวกับกำลังตกอยู่ในห้วงความคิด จนธันวาไม่แน่ใจว่าควรพูดอะไรออกไปดี
ธันวา
เอ่อ...หนูถามมากไปรึเปล่าคะ
ธันวา
ถ้าใช่...ขอโทษนะคะ หนูไม่ได้ตั้งใจจะละลาบละล้วง
โปรดปราน
//เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองธันวาพร้อมรอยยิ้มจางๆ
โปรดปราน
ไม่เป็นไรหรอก...ตอนนั้น...ครูก็เครียดนิดหน่อยนะ
โปรดปราน
แล้วก็ขอบใจที่มาช่วยนะธนาวรรณตอนเที่ยงไปหาครูด้วยล่ะ
โปรดปราน
ขึ้นห้องได้แล้วนะ คาบนี้เรียนอะไร
โปรดปราน
อืม รีบขึ้นไปล่ะเดี๋ยวคุณครูภาษาไทยจะรอนาน
ธันวายกมือไหว้แล้วเดินจากไปอย่างเงียบๆทิ้งให้โปรดปรานยืนมองตามเงียบๆ ครูออมเดินเข้ามาพอดี เห็นสีหน้าเงียบๆของโปรดปรานเลยเอ่ยขึ้น
ออม
สีหน้าแบบนั้น... ยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอค่ะพี่โปรดปราน
โปรดปราน
ก็ดีขึ้นแล้ว...แค่โดนเด็กนักเรียนคนนึงมาถามเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย//ยิ้มเจื่อนๆ
ออม
ออ ลืมไปเลยก็ไอ้ธนาวรรณแหละค่ะชื่อเล่นธันวา
ออม
หนูชวนไปวาดรูปบ่อยๆเลยสนิทกันแต่แสบมากเลยนะคะไอ้ตัวนี้ แต่ก็คุมอยู่นะคะ
โปรดปราน
มันบอกว่าเห็นพี่ร้องไห้ในรถตอนหกโมงแล้วก็พูดเหมือนเป็นห่วง
โปรดปราน
พี่ก็แปลกใจนะคนแบบมันดูไม่ใช่คนที่จะใส่ใจคนอื่นขนาดเลย
ออม
ตอนแรกหนูก็คิดแบบพี่นั้นแหละค่ะ
ออม
แต่จริงๆธันวาเป็นเด็กที่สังเกตคนเก่งนะคะ จริงใจกับทุกคนถึงจะดื้อไปบ้างแต่เวลาใครมีอะไรให้ช่วยก็ช่วยตลอดนะคะ
ออม
แต่ที่น่าแปลกใจกว่า...คือธันวาทำให้พี่เปิดใจคุยเรื่องส่วนตัวกับเด็กนักเรียน
โปรดปราน
นั่นสินะพี่ไม่รู้ตัวเลย
สุขศิลป์(?)
ไม่มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย🫡
@เรียนทั้งคาบ ทราบไรบ้าง(5)
สีน้ำ
หน้าตึกม่วงกับครูออม
เมย์
ฝากบอกไอ้ธันด้วยที่ครูโปรดปรานนัดมันไว้อ่ะไม่ต้องมาแล้วนะเดี๋ยวครูเดินไปหาเอง
โปรดปรานเดินมาตามที่นักเรียนบอก แล้วก็เห็น ธันวา, สีน้ำ, และ ปานวาด กำลังยืนคุยกับ ครูออม อย่างออกรส
สีน้ำ
ธัน...ครูโปรดปรานนัดไว้เหรอ?
ธันวา
...ลืมเลยว่ะ ต้องรีบไปไหมเนี่ย?//ดูนาฬิกาในมือถือ
ออม
ไม่ต้องหรอ เดินหน้างอมานู่นแล้ว
โปรดปราน
นัดไว้ก็ไม่รีบมาเลยนะเองน่ะ//ขยี้ผมธันวาเบาๆ
ธันวา
หนูมัวแต่คุยกับครูออมจนลืมครูไปเลย
โปรดปราน
ว่าจะเลี้ยงขนม คงไม่ได้เลี้ยงแล้วมั้ง
โปรดปราน
ก็ที่ช่วยเก็บอุปกรณ์ตอนเช้าไง
ธันวา
จริงหรอคะ หนูคิดว่ากูจะทำโทษที่หนูพูดกวนใส่ครูซะอีก
โปรดปราน
พูดแบบนี้ อยากโดนลงโทษหรือไง
ออม
ไปสร้างเรื่องอีกแล้วหรอเรา
โปรดปราน
พูดอะไรไม่เข้าหูนิดหน่อยน่ะ
ออม
ถ้ามีอะไรบอกหนูได้นะคะเดี๋ยวหนูจัดการให้
โปรดปราน
พูดเหมือนมันจะกลัวอ่ะ น่ามึนขนาดนี้
ธันวา
หน่ะ ครูหนูก็ไม่ได้ดื้อขนาดนั้น
โปรดปราน
เออ ออมไปโรงอาหารกับพี่ไหม
ธันวา
คือก็ไม่ได้อยากจะขัดอะไรหรอกนะคะ
ธันวา
แต่หนูยืนอยู่นี่ตั้ง 3 คน แต่ครูชวนแค่ครูออม หมายความว่ายังไงคะ?
สีน้ำ
ใช่ค่ะ หมายความว่ายังไงคะครู?
ธันวา
ใช่สิ๊ก็ต้องชวนครูออมก่อนพวกหนูอยู่แล้วไง เดี๋ยวนี้ไม่สำคัญแล้วดิ
ธันวา
หนูเข้าใจรักเรามันเก่าแล้ว
สีน้ำ
เขาก็ไม่ได้รักตั้งแต่แรกแล้วหนิ
ธันวา
แรงมาก เพื่อนใหม่ใกล้ฉัน
โปรดปราน
...//หันไปหาปานวาด
โปรดปราน
ครูถามจริงนะชลธิชา...เธอทนคบกับคนแบบนี้ได้ยังไง?
ปานวาด
หนูชินแล้วค่ะ เดี๋ยวครูก็ชิน...เหมือนที่ครูออมชินนั่นแหละค่ะ
โปรดปราน
แล้วแล้วพวกเอ็ง 2 คนเนี่ยเหมือนอยู่ด้วยกันไม่ได้แต่ก็ชอบอยู่ด้วยกันทำไมวะ
ธันวา
จริงๆก็ตีกันเล่นๆแหละยังไงก็รักกันอยู่ดีใช่ป่ะ
ธันวา
เออ คำว่าเพื่อนน่ะไม่เคยมีหรอก
ออม
นั้น ปวดหัวกับไอ้สองคนนี้จริงๆ
โปรดปราน
ครูเป็นยังไงลูกศิษย์ก็เป็นแบบนั้นแหละ//เริ่มยิ้ม
สีน้ำ
เพิ่งเคยเห็นครูโปรดปรานยิ้มแบบเต็มใจนะคะเนี่ย
ธันวา
นั่นสิ ครูยิ้มแบบนี้ก็น่ารักดีนะคะ
ธันวา
ไอ้นี่ก็ต้องจะจับผิดอย่างเดียว พูดตรงๆนะไม่ได้ชอบครูโปรดปรานเว้ย
ออม
พอได้แล้วสองคนนี้ ตีกันได้ตลอดจริงๆนะเนี่ย
เสียงหัวเราะเบาๆ ของกลุ่มนักเรียนและครูดังขึ้น
โปรดปรานเอ่ยเบาๆเหมือนพูดกับตัวเองแต่ออมได้ยินพอดี เธอหันไปสบตาโปรดปรานแล้วเริ่มยิ้มให้
โปรดปราน
อย่างน้อย...ก็ดีที่วันนี้ยังยิ้มได้
ออม
งั้นขอให้พี่ยิ้มได้ทุกวันนะคะ...
ธันวา
เหมือนจะได้กลิ่นคู่ชิปใหม่//คิดในใจ
โปรดปราน
สรุปพวกเองจะไปโรงอาหารกับครูไหม
สีน้ำ
คงไม่ล่ะค่ะ หนูต้องไปหาครูดรีมต่อ
โปรดปราน
อื้ม งั้นครูไปก่อนนะ
โปรดปรานกับออมถือถาดข้าวเดินเข้ามาด้วยกันบรรยากาศรอบๆ
ค่อนข้างเสียงดังแต่ในโซนด้านข้างยังพอมีความสงบ
ออม
พี่โปรดอยากนั่งตรงไหนก็ได้เลยค่ะ แต่ถ้าชอบเงียบๆ
ออม
หนูแนะนำมุมนี้นะ จะค่อนข้างสงบหน่อย
ธันวา
อ้าว~ ครูออม ครูโปรดปราน
ธันวา
อ้าว ก็โรงเรียนมีอยู่แค่นี้อ่ะครู
สีน้ำ
ค่ะ ว่าจะหาที่นั่งอยู่พอดีเลย
ออม
ถ้าไม่รังเกียจก็มานั่งด้วยกันนะ โต๊ะนี้ว่าง
เด็กทั้งสามนั่งลงล้อมโต๊ะ โปรดปรานพยักหน้ารับเบาๆ สีหน้าดูผ่อนคลายขึ้นแม้จะยังไม่พูดมาก
สีน้ำ
ครูโปรดปรานเริ่มชินกับที่นี่หรือยังคะ?
โปรดปราน
ก็...เริ่มชินแล้วแต่ยังจำทางไม่ค่อยได้ยังเดินหลงอยู่เลย
ธันวา
ถ้าครูยังจำไม่ได้เดี๋ยวหนูพาเดินรอบโรงเรียนก็ได้นะคะ
ธันวา
ถ้าช่วงพักเที่ยงครูว่าง
ออม
ดีเลย เด็กพวกนี้จำทางเก่ง
ออม
ยิ่งธันนะ...รู้หมดว่าตึกไหนมีที่ให้แอบนอน
ธันวา
มั่วแล้วครูหนูไม่ใช่คนอย่างนั้น!
โปรดปราน
หรอ แล้วเมื่อวานใครมันไปแอบนอนจนครูต้องไล่ขึ้นตึก
ธันวา
ว้า ความแตกซะแล้ว//😓
สีน้ำ
เอ่อ..ครูคะหลังโรงอาหารมีซุ้มไม้เงียบๆด้วยนะคะ ครูอาจจะชอบตรงนั้น
ปานวาด
หรือไม่ก็สนามข้างตึกศิลปะตอนเย็น ลมเย็นดีมากค่ะ
ออม
เด็กๆชอบไปนั่งตรงนั้นกันหลังเลิกเรียน ลมเย็นกำลังดีเลยค่ะ
โปรดปราน
ขอบใจนะ...ครูจะลองไปดู
ธันวา
หนูชอบเวลาครูฟังหนูพูดนะคะ รู้สึกเป็นคนละคนกับตอนสอน
โปรดปราน
ครูไม่ได้ดุแค่จริงจังเวลาสอนเฉยๆ
ออม
แบบนี้แหละค่ะ เด็กๆจะได้ไม่กล้าซนในคาบ
ธันวา
ครูออมก็ดุนะคะ แต่ดุยังไงนักเรียนก็ไม่กลัวอยู่ดี
เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นรอบโต๊ะ
โปรดปราน
อืม...แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
ออม
หนูบอกแล้วไง ถ้าได้อยู่กับพวกนี้ไม่มีเหงาแน่นอน
—
เราเรียนด้วยกันคาบบ่ายนะครับ
โปรดปราน
เห็นธนาวรรณกับปาริสรา
โปรดปราน
ฝากบอกให้ไปหาครูออมหน่อยที่ห้องวิชาการตอนนี้ด่วนๆเลย
ธันวา
สั่งอะไรนักหนาวะ//รีบเขียนงาน
ปานวาด
ครูออมเรียกให้ไปห้องวิชาการตอนนี้ด่วนๆเลย
ธันวา
โถ่ กำลังปั่นงานอังกฤษโดนตั้ง 15 หน้า//เก็บสมุด
เมย์
นั่งเล่นเกมกับเพื่อนมันหน้าห้อง
ธันวา
ครูออมเรียกเราทั้งคู่เลย
ธันวา
อย่าเพิ่งห่วงเล่นไปก่อน
ธันวา
ครูออมมม//พูดเสียงเบา
สีน้ำ
รายการที่ 2 แล้วนะคะ
ออม
ไปให้ครูหน่อยน้า ครูไม่มีนักเรียนลงเลยอ่ะเราสองคนลงให้ครูหน่อยนะ
ธันวา
เอ่อ...แล้วพี่ทิชาล่ะคะ
ออม
เขาไม่ว่างน่ะสิแต่แค่ไปวาดรูปเหมือนที่เราเคยวาดเอง ไม่ได้ไปแข่งดวลชีวิตอะไรหรอก
ธันวา
//มองหน้าสีน้ำแบบ"ไปป่ะ"
สีน้ำ
//มองกลับพร้อมพยักหน้าเบาๆ
ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน: ก็ได้ค่ะ…
ออม
เย่~ ขอบใจมากเลยนะเดี๋ยวเจอกันตอนเย็น!
ธันวา
เย็นนี้เลยเหรอคะ?! ครู...หนูยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะ
ออม
ไม่ต้องเตรียมหรอก แค่พกหัวใจกับจินตนาการไปก็พอ
สีน้ำ
ครูก็พูดเหมือนหนูมีอ่ะ
ออม
ไปๆ คุยจบแล้วก็ขึ้นห้องได้แล้ว
ธันวา
เนี่ย พอหมดประโยชน์แล้วครูก็ไล่
ออม
ไม่ใช่~ คาบต่อไปนี้กับใคร
ธันวา
ชิบหายและงานยังไม่เสร็จไปก่อนนะคะ
ธันวา
สวัสดีค่ะ//รีบเดินออกไป
สีน้ำ
ถ้างานเสร็จมันก็อยู่ต่อแหละค่ะ
ธันวาเดินเข้ามาพร้อมถุงขนมในมือ หน้าตาง่วงงุนเหมือนเพิ่งฟื้นจากการงีบตอนพัก
ธันวา
ยืนคุยกับครูโปรดปรานอยู่หน้าห้องค่ะ เห็นทำหน้าเครียดใส่กันอยู่เลย
ออม
งั้นระหว่างรอสีน้ำ หนู...มาร่างแบบไว้ก่อนเลยนะ
ออม
หัวข้อของหนูคือ “สังคมไทยในอนาคต”
ธันวา
...อนาคตอีกแล้วเหรอคะ? ชีวิตหนูปัจจุบันนี้ยังเอาไม่รอดเลยค่ะครู
สีน้ำ
//เปิดประตูเข้ามาพอดี
สีน้ำ
ครูออมม~ ขอโทษค่ะ หนูติดคุยกับครูโปรดปรานนิดนึง
ออม
มาได้จังหวะเลยของสีน้ำหัวข้อคือ “สิ่งแวดล้อมในอนาคต”นะ
สีน้ำ
แล้วหนูต้องใช้สีอะไรบ้างคะ?
ออม
ใช้เหมือนเดิมเลย สีน้ำ สีเทียน มีโปสเตอร์
ธันวา
ยังไงก็สู้ๆนะ จากใจคนไร้สีสัน//✌🏻😌
สีน้ำ
แย่งดรออิ้งกูไอ้ทำนาวัน
ธันวา
เขาไม่เรียกว่าแย่งเว้ย เขาเรียกว่า "ใครดีใครได้" ไอ้ปลานีโม่!
ออม
พอเลยๆ เดี๋ยวครูโปรดปรานมาได้ยินจะโดนหักคะแนนความประพฤตินะ
สีน้ำ
ครูโปรดปรานจะมาหรอคะ หนูถามเขาก็ตอบไม่รู้อย่างเดียว
ออม
ไม่รู้สิ ถ้าเขาว่างก็น่าจะมา...ครูไม่ได้บังคับเขานะ
ธันวา
พูดถึงครูโปรดปรานแล้ว...หนูขอถามอะไรหน่อยค่ะ
ธันวา
ทำไมครูถึงอยู่กับครูโปรดปรานบ่อยจังคะ? ไปไหนก็เจอด้วยกันตลอดเลย
สีน้ำ
ใช่ค่ะ วันก่อนหนูเห็นครูโปรดปรานซบไหล่ครูด้วย
ธันวา
อุ้ย ครูทำแบบนี้หนูก็แอบ...จิ้นนะคะเนี่ย
ทันใดนั้น เสียงเปิดประตูดังขึ้นเบาๆ ก่อนจะมีเสียงขรึมแทรกเข้ามา
ออม
ไอ้เด็กพวกนี้...//ถอนหายใจ
ออม
แฟนครูเป็นผู้ชายอยู่ขอนแก่นเป็นครูศิลปะเหมือนกัน
ออม
หล่อกว่าครูโปรดปรานอีกนะ พูดเลย!
โปรดปราน
ก็ขอบคุณนะที่ชมแต่ทำไมรู้สึกแปลกๆ
สีน้ำ
แล้วไอ้ที่ซบไหล่นั่นล่ะคะ?
ออม
ก็แค่นั่งพิงเฉยๆ ไม่ได้จะซบไหล่อะไรกันเลยครูกับครูโปรดปรานเป็นแค่พี่น้องในที่ทำงาน
ออม
ที่สำคัญครูไม่ชอบทอมหรือผู้หญิงด้วยกันหรอก
ออม
ครูชอบแบบแฟนครูคมเข้มดุด้วยเพราะครูชอบซน
ธันวา
ปกติก็เห็นโดนครูโปรดปรานดุบ่อยๆไม่ใช่หรอวะ//กระซิบกับสีน้ำ
สีน้ำ
ใช่ไหม ถึงแกจะไม่คมเข้มแต่แกดุอยู่นะ
ธันวา
...สาววายแบบเราเรือล่มเลยแอบจิ้นมาตั้ง 2 วัน
โปรดปราน
ว่าไงนะ?//เลิกคิ้ว
ธันวา
ปะ..เปล่าค่ะครู หนูไม่เคยคิดอะไรแบบนั้น
ออม
ไหนๆพี่ก็มาแล้ว...ช่วยมาดูไอ้สองแสบให้หน่อยได้ไหมคะ
ออม
หนูจะไปเตรียมอุปกรณ์อีกชุด
โปรดปราน
ได้~ เดี๋ยวพี่ดูให้//ยิ้มชั่วร้าย
ธันวา
ครูจะไม่ทำอะไรพวกหนูใช่ไหมคะ...
โปรดปราน
จะให้ครูทำอะไรล่ะ
โปรดปราน
วาดได้แล้ว พูดมากอยู่ได้
ขณะที่สีน้ำกำลังเพ้นต์สีอย่างตั้งใจ ธันวานั่งเงียบผิดปกติ วาดแบบร่างของตัวเองไปเรื่อยๆ อย่างครุ่นคิด ครูโปรดปรานเดินเข้ามาช้าๆ มองจากด้านหลัง
โปรดปราน
แปลกดีนะเวลาเห็นเองทำตัวเงียบแบบนี้
ธันวา
หนูก็ไม่ได้ดื้อไปวันๆนะคะครู
โปรดปรานหยุดยืนข้างๆธันวามองภาพที่ธันวากำลังร่าง
เป็นภาพคนกลุ่มหนึ่งในเมืองอนาคตที่ไม่มีตึกสูงอลังการ แต่มีต้นไม้ใหญ่กลางเมือง และผู้คนยิ้มให้กัน
โปรดปราน
เองคิดว่าสังคมอนาคตจะเป็นอย่างนี้หรอ
ธันวา
ใช่ค่ะ หนูคิดว่าอนาคตที่ดีไม่ต้องมีอะไรล้ำๆก็ได้ แค่คนรอบตัวไม่หลอกกันมันก็น่าอยู่แล้ว
โปรดปราน
เองทำให้ครูประหลาดใจอีกแล้วนะ
โปรดปราน
ก็ปกติเองจะมีแต่โหมดเสียงดังกับไม่เอาอะไรเลยซะอีก
ธันวา
โถ่ครู~ หนูก็มีมุมตั้งใจเหมือนกันนะคะ
ธันวา
แค่ไม่ค่อยมีใครเห็น…
โปรดปราน
ถ้าแบบนี้...เดี๋ยวพรุ่งนี้ครูเลี้ยงขนมก็แล้วกัน ถือว่าให้รางวัลคนตั้งใจ//ลูบหัวธันวาเบาๆ
โปรดปราน
จริง~ แต่ถ้าไม่ตั้งใจซ้อมก็อด
ธันวา
ครูพูดแล้วนะหนูอัดเสียงไว้แล้วนะเนี่ย!
โปรดปราน
เจ้าเล่ห์อีกแล้ว…
สีน้ำ
หนูก็นั่งอยู่นี่นะคะครู...ครูจะเลี้ยงแค่ธันวาคนเดียวเหรอ
โปรดปราน
งั้นก็ต้องตั้งใจเหมือนกันนะ ถึงจะได้กินด้วย
หลังจากเดินดูผลงานเด็กๆจนทั่วโปรดปรานเดินกลับมาที่ประตูหน้าห้องที่ออมยืนสังเกตการณ์อยู่เงียบๆ
ออม
เป็นไงบ้างคะ เด็กสองคนนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะดื้อไปวันๆใช่ไหม
โปรดปราน
อืม...เห็นแล้วล่ะ
ออม
แล้วไงล่ะ เริ่มเอ็นดูไอ้สองคนนี้แล้วใช่ม้า~
โปรดปราน
ไม่ได้รู้สึกอะไรทั้งนั้นแหละ
ออม
แหม ไม่ได้เอ็นดูแต่เลี้ยงขนมบ่อยจังเลยนะคะ
โปรดปราน
กะ..ก็แค่เป็นกำลังใจให้แค่นั้นแหละ
ออม
ไม่แน่นะ...อนาคตอาจได้เห็นผลงานของสองคนนี้มากกว่านี้ก็ได้
โปรดปราน
ถ้าไม่เถียงกันตายก่อนน่ะนะ
ครูศิลปะ หรือ เด็กศิลป์ กันแน่
สุขศิลป์(?)
ไม่มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย🫡
ธันวา
อะไรดลใจให้มึงโทรมาหากูตอน 4 ทุ่มว่ะ
สีน้ำ
สนใจมาจิ้นครูออมกับครูปรานกันป่ะ
ธันวา
เอ้ยเอาดิแต่ใช่เรื่องที่มึงต้องโทรมาหากูตอน 4 ทุ่มไหม
สีน้ำ
แล้วมึงจำตอนที่เราไปห้องวิชาการวันนั้นได้มั้ย
ธันวา
วันพฤหัสป่ะ ที่ครูดรีมให้เราเอางานลงไปส่ง
สีน้ำ
คือกูเห็นครูปรานอ่ะนั่งซบไหล่ครูออมกูว่ากูไม่ได้ตาฝาด
ธันวา
เออ เขาบอกแค่พิงเฉยๆแต่องศามันไม่ใช่อ่ะ
ธันวา
แล้วกูก็ชอบตอนที่มึงไปทักครูปรานว่า" ปกติครูอยู่ตึกส้มไม่ใช่หรอคะทำไมครูมาอยู่นี่ล่ะค่ะ "
สีน้ำ
เออ กูโคตรชอบเลยตอบอย่างลน
สีน้ำ
อะไรของพวกเองอีกครูมาหาครูกานต์เฉยๆ//เลียนเสียง
ธันวา
อย่างเหมือนเลยว่ะ แต่ถ้าครูมาหาครูกานต์จริงแล้วมานั่งกับครูออมได้ไงพ่อคุณ~
สีน้ำ
จริงๆแล้วตั้งแต่ครูโปรดปรานเข้ามาไปไหนมาไหนกูเจอเขาไปด้วยกันตลอด
ธันวา
เออ พูดถึงเรื่องนี้แล้วกูนึกถึงเรื่องนึงเลยว่ะ
ธันวา
ก็ตอนเลิกเรียนเมื่อวานน่ะกูยืนคุยกับครูดรีมอยู่หน้าโรงเรียนแล้วกูเห็นครูปรานยืนอยู่คนเดียวกูก็เลยเดินไป
ธันวา
ถามว่า"ครูมาทำอะไรคะ"แกก็ตอบว่า"มาหาของกิน"อันนี้กูก็พอเข้าใจนะเว้ยแต่สักพักอ่ะ
ธันวา
แต่แป๊บเดียวอ่ะมึง ครูออมเดินมาแบบฉากในหนังเลย เดินช้าๆแล้วมายืนข้างกันพอดีเป๊ะ
สีน้ำ
เหี้ยเสียดายว่ะ กูไม่น่ารีบกลับบ้านเลย
ธันวา
เออ แล้วกูก็คุยกับครูออมสักพักเขาก็ชวนกูไปซื้อของกินด้วยแต่ตอนนั้นเงินกูหมดกูก็เลยเดินไปเป็นเพื่อน
ธันวา
แต่ตอนนั้นกูรู้สึกมีใครมองกูก็เลยหันไปดูแม่งครูปรานยืนมองไม่ละสายตาเลยเว้ย ที่สำคัญไม่ได้มองกูมองแต่ครูออม
ธันวา
พอครูออมซื้อเสร็จใช่ป่ะแล้วเขาเดินกลับพร้อมกันเว้ยแล้วมึงจำได้ป่ะเขาบอกจะมาหาของกินตั้งแต่กูอยู่จนกูกลับอ่ะกูไม่เห็นครูปรานเดินไปซื้อของกินเลยนะเว้ย
สีน้ำ
หรือว่า...เห็นแฟนอิ่มแล้วก็อิ่มอกอิ่มใจ
ธันวา
ถ้าไม่ติดว่าครูออมมีแฟนคงมีฉากขอเป็นแฟนไปแล้วมั้ง
สีน้ำ
กูว่าไม่ได้จบแค่ขอเป็นแฟนว่ะอาจจะแต่งงานเลยก็ได้
ธันวา
กูจะตั้งชื่อด้อมนี้ว่าสุขศิลป์
สีน้ำ
เออดีนะเว้ยครูโปรดปรานก็สอนสุขะครูออมก็สอนศิลปะ
สีน้ำ
เออ พูดถึงเรื่องนี้กูก็สงสัยนะว่าคนแบบครูโปรดปรานเนี่ยจะมีแฟนกับเขาบ้างไหม
ธันวา
ถ้าเรื่องนี้กูก็เคยถามเขาไม่ยอมบอกแล้วเฟซก็ตั้งเป็นส่วนตัว คนไทยแบบกูเสือกไม่ได้เลย
สีน้ำ
เออ จะว่าไปกูเป็นเพื่อนกับแกอยู่เดี๋ยวกูดูให้
สีน้ำ
เขาตั้งสถานะว่าโสดว่ะ
ธันวา
...เฮ้ย//นึกถึงฉากห้องเก็บอุปกรณ์กีฬา
ธันวา
น้ำ กูขอยืมเฟซมึงหน่อยได้ป่ะ
ธันวา
ตอบมาได้หรือไม่แค่นั้นแหละ
สีน้ำ
ธัน มึงเอาเฟซกูไปทำอะไร
เมย์
เอ้า มึงไปยืมเฟซมาทำไมอ่ะ
ธันวา
//รีบสะกิดแขนสีน้ำเบาๆเหมือนให้หยุดพูด
สีน้ำ
...ก็เฟซมันเข้าไม่ได้ไง มันเลยยืมของกูเฉยๆไม่มีอะไรหรอก
ปานวาด
ธันวา สีน้ำ ครูโปรดปรานเรียกอ่ะ
ธันวา
ห้ะ เพิ่งเจ็ดโมงเองนะทำไมครูแกมาเร็วจังวะ
ฟิล์ม
มึงรู้ได้ไงว่าปกติเขาไม่ได้มาเวลานี้?
ธันวา
อะ...อะไรก็ปกติอ่ะ กูเห็นรถแกมาทีหลังทุกที
ฟิล์ม
จริงป่าว ไม่ใช่ว่าแอบไปส่องเขาตลอดป่ะเนี่ย
ธันวา
จะบ้าหรอ! กูไม่ได้เป็นสต๊อกเกอร์นะเว้ย!
เมย์
เออพอเลย มัวแต่พูดกันอยู่นั่น
ปานวาด
คงไม่ล่ะ เดี๋ยวรออยู่นี่แหละ
ธันวา
งั้นไว้เจอกันตอนใกล้เข้าแถวนะ
ระหว่างเดินไปที่ห้องพักครูเสียงรองเท้ากระทบพื้นทางเดินโรงเรียนเบาๆ พร้อมกับความเงียบระหว่างธันกับสีน้ำ
สีน้ำ
แล้วตกลงมึงจะบอกกูได้ยัง ว่ามึงเอาเฟซกูไปทำอะไร...
ธันวา
เห้อ...ตอนเที่ยงค่อยคุยกันนะ//เร่งฝีเท้า
สีน้ำ
เฮ้ย ไอ้ธัน!//รีบเดินตาม
สีน้ำ
มึงเป็นไรเนี่ย ตั้งแต่เมื่อกี้ละ
ธันวา
กูขออย่างนึง...อย่าเพิ่งพูดเรื่องเมื่อคืนให้ใครรู้
ธันวา
เดี๋ยวตอนเที่ยงกูจะอธิบายให้ฟังแค่มึงคนเดียวแล้วอย่าไปบอกใคร
สีน้ำ
เสียงแบบนี้มันเอาจริง//คิดในใจ
ธันวากับสีน้ำยืนอยู่หน้าห้องพักครู ทั้งคู่เคาะประตูเบาๆแล้วแง้มเข้าไปข้างใน
ครูโปรดปรานยืนอยู่ข้างโต๊ะด้านใน ห้องยังเงียบเพราะครูคนอื่นยังไม่มา
โปรดปราน
อ้าว มาแล้วเหรอทั้งสองคน
สีน้ำ
ก็เห็นว่าครูให้เพื่อนไปตามไม่ใช่หรอคะ
โปรดปรานยิ้มบางๆ แล้วเลื่อนตะกร้าใบใหญ่ที่จัดเรียงขนมไว้อย่างเรียบร้อยมาทางพวกธันวา
โปรดปราน
จริงๆครูว่าจะเอามาให้นักฮอกกี้แต่ครูให้สัญญากับพวกเธอแล้ว
ธันวาและสีน้ำเดินเข้าไปใกล้โต๊ะ มองขนมในตะกร้าอย่างตื่นตาตื่นใจ
แต่สายตาของธันวากลับเผลอมองเลยไปยังครูโปรดปรานที่กำลังจัดเอกสารอยู่...เธอนิ่งไปนิดหนึ่ง
ธันวา
ก็ไม่ค่อยลงอะไรนี่หว่า... ส่วนใหญ่ก็ลงแต่คลิปออกกำลังกาย...//พึมพำเบา
เธอเลื่อนหน้าฟีดไปเรื่อยๆ สายตากวาดผ่านรูปเซลฟี่, คลิปโยคะ, บางคลิปเป็นคลาสสอนนักเรียนและบางโพสต์ก็คอมเมนต์จากเพื่อนครู
ธันวา
ก็สมแล้วที่ครูสุขะ...แข็งแรงทั้งร่างกายทั้งใจเลยมั้ง
ธันวา
ห๊ะ คบกันตั้ง 13 ปีเลยเหรอว่ะตั้งแต่ ม. ไหนว่ะนั้น
ธันวา
แล้วตอนนี้ครูปราณเท่าไหร่ว่ะ...น่าจะ 30
ธันวา
เชี้ยยย ตั้งแต่ ม .5 เลยหรอ!
ธันวา
แต่...ครูขึ้นสถานะโสดหรือว่าเลิกกันแล้ว?
ธันวารีบย้อนกลับขึ้นไปดูโพสต์ก่อนหน้านั้นทีละอัน ทีละอัน...
: เชื่อแล้วว่าคนสองคน ไม่มีวันความรู้สึกเท่ากัน
: คงเพราะเป็นคนแรกในหลายๆเรื่อง ถึงออกมาไม่ได้สักที
ธันวา
ที่วันนั้นแกทำหน้าแบบนั้น...เพราะแบบนี้ใช่ไหมว่ะ//พึมพำเบาๆ
สีน้ำ
ของโปรดหนูทั้งนั้นเลยขอบคุณนะคะครู
โปรดปราน
นี้ครูทำเองเอาไปกินนะแล้วก็อร่อยหรือไม่อร่อยก็บอกได้
สีน้ำ
หูยยย ครูทำเองเลยหรอคะ
สีน้ำ
เป็นอะไรหรือเปล่า เห็นเงียบมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
โปรดปราน
ส่วนอันนี้...ของเองโดยเฉพาะ//หยิบขนมยื่นให้ธันวา
สีน้ำหันขวับไปมองเพื่อนทันที แล้วเลิกคิ้วขึ้นเบาๆเหมือนจะล้อแต่ยังไม่พูดอะไร
โปรดปราน
ช่วงนี้ดูเพลียๆนะ นอนดึกเหรอ?
ธันวา
เอ่อ...พอดีนอนไม่หลับนิดหน่อยค่ะ
สีน้ำ
ก็นอนดึกกันทั้งสองแหละค่ะครู โทรคุยเรื่องงานกันยันเที่ยงคืน
โปรดปราน
ขนาดนั้นเลยหรอ ว่าแต่ทำงานใคร
สีน้ำ
ก็ไม่อยากจะพูดหรอกค่ะแต่ครูนกแก้ว เอ้ยครูเจนค่ะ
สีน้ำ
สังคมกับประวัติสองวิชารวมกันรวมกันก็ 26 หน้า
โปรดปราน
โอ้ ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะ พอได้ขนมแล้วก็ไปกินข้าวด้วยล่ะ
โปรดปราน
อย่าเอาแต่กินขนมแทนมื้อเช้า
สีน้ำเดินนำออกไปเล็กน้อย ก่อนจะหันมากระซิบข้างหูธันวา
สีน้ำ
กูเห็นนะ...ตาเป็นประกายเลยวันนี้
[หลังอาคารเรียนข้างคลองน้ำ]
สีน้ำ
เอาล่ะ มึงบอกกูได้ยัง... เมื่อคืนมึงเอาเฟซกูไปทำอะไร
ธันวา
กู...ไปส่องเฟซครูโปรดปราน
ธันวา
กูแค่อยากรู้...ว่าเขาไม่มีแฟนจริงๆหรือเปล่า
ธันวา
แล้วคืนก่อนที่เราส่องน่ะ กูเห็นว่าเขาโสด
สีน้ำ
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเฟซกู
ธันวา
มึงอย่าลืมดิเขาตั้งไว้แค่กับเพื่อนที่ดูได้
สีน้ำ
//ถอนหายใจยาวแล้วมองหน้าธันวา
สีน้ำ
โว้ยยย แล้วตกลงได้รู้อะไรบ้างมั้ย
ธันวา
เขาเคยลงโพสต์ครบรอบ 13 ปีกับแฟนเก่าเขาเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว
ธันวา
ก่อนหน้านั้นก็ลงแต่เพลงเศร้า แคปชั่นเศร้าๆสองสามโพสต์
สีน้ำ
อืม แล้วทำไมเขาต้องอย่ารู้เรื่องเขาขนาดนั้นด้วย
ธันวา
ตอนแรกกูก็แค่อยากรู้เฉยๆพอเห็นพวกนั้น...กูก็คิดถึงวันแรกที่เขามาสอนเรา
ธันวา
วันนั้นที่เขาทำหน้าเศร้าๆตอนกูถามว่ามีแฟนรึยัง ตอนนั้นกูคิดว่าเขาไม่อยากให้รู้แต่ตอนนี้กูว่า...เขายังลืมไม่ได้
สีน้ำ
//มองหน้าธันวาก่อนจะเอื้อมมือมาตบบ่าธันวาเบาๆ
สีน้ำ
มึงรู้ตัวบ้างไหมว่าอาการมึงเหมือนชอบครูเขาอ่ะ
ธันวา
อะไร กูไม่ได้ชอบครูปราน!!
สีน้ำ
มึงโกหกกูได้แต่งมึงโกหกความรู้สึกตัวเองไม่ได้หรอกธัน
ธันวา
กูไม่ได้ชอบครูปราณจริงๆ...
ก่อนที่ทั้งคู่จะได้พูดอะไรไปมากกว่านี้ก็มีเสียงของครูกานต์ก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
กานต์
มาทำอะไรกัน ปาณิสรา ธนาวรรณ
สีน้ำ
ปะ เปล่าค่ะครูแค่คุยกันเฉยๆเองค่า!
กานต์
แล้วกินข้าวกันหรือยัง
กานต์
อืม งั้นครูไปก่อนนะไว้เจอกันคาบบ่าย
สีน้ำ
ค่ะ ไปธันไปหาพวกเมย์กัน
[ห้องเรียน 3/1 – เวลาคาบบ่าย]
ธันวานั่งพิงโต๊ะตัวเอง ใส่หูฟังเปิดเพลงจังหวะเบา ๆ ดังลอดออกมาเป็นแบ็กกราวด์ในความคิด
คำพูดของสีน้ำเมื่อพักเที่ยงยังคงชัดเจนราวกับเพิ่งได้ยินเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว
"มึงรู้ตัวบ้างไหมว่าอาการมึงเหมือนชอบครูเขาอ่ะ"
ภาพโพสต์เก่าของครูโปรดปรานยังคงวนเวียนอยู่ในหัว
“13th anniversary to us, babe.”พร้อมกับโพสต์เศร้าๆไม่กี่โพสต์ที่เห็นทำให้ธันวาใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
ธันวา
ถ้ากูชอบเขาจริงๆ...มันเป็นไปได้เหรอวะ? ครูเขาเข้ามายังไม่ถึงเดือนเลย//คิดในใจ
ธันวา
//หลับตาทิ้งตัวอยู่ในความเงียบและความไม่แน่ใจ
ธันวา
...หรือว่ากูแค่กำลังสับสน?
ธันวา
แล้วความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันแน่วะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
