My Best Friend :)
#1
ซัน
ข้างในอย่างเย็น ข้างนอกร้อนตายห่า
โอม
อ้าวๆ เดี๋ยวก็สะดุดหรอก
เต้ย
หึ จะอะไรล่ะก็ไอเตี้ยนี่มันดันไปกวนตีนหมาข้างตึก
เต้ย
กูบอกว่าหมามันดุก็ไม่ฟัง
เต้ย
เลยโดนแม่งวิ่งไล่เนี่ย
ริน
ก็กูเห็นหมามันน่ารักอ่ะ!
ริน
อุส่าพูดดีๆด้วย จู่ๆมาวิ่งไล่เฉยเลย
เต้ย
สมองหมารึไงถึงคุยกับหมา
เต้ย
ฟังภาษาหมารู้เรื่องไง
ริน
ยังไม่ได้เป็นแฟนสักหน่อย!
ซัน
เออ แล้วมึงกับเร็นคุยกับราบรื่นมะ
ริน
ไม่กล้าว่ะ ทุกวันนี้แค่คุยก็เขินจะตายแล้ววว
เต้ยพยักหน้าตอบรับและเดินออกไปจากหมู่เพื่อน
ซันที่คอยสังเกตุเต้ยมานานแล้วก็เห็นสีหน้าไม่พอใจแบบนี้อยู่บ่อยครั้งเวลาที่รินหรือเพื่อนๆพูดถึงเร็น
ซัน
มึงว่าไอเต้ยมันแปลกๆป่ะ
ฟา
จะบ้าหรอมันไม่เคยแดกเหล้าเลย
ใจ๋
กูว่าคงบ่อน้ำพุหน้าตึกคณะอีกสิท่า ดูทรง
เต้ย
ทำไมต้องไอเร็นตลอดเลยวะ
เต้ย
( กูชอบมึงขนาดนี้ยังไม่รู้ตัวอีก )
เต้ย
( ยัยคนไม่ฉลาดเอ้ยย... )
เต้ย
มาได้ไงยัยเตี้ย //ตกใจ
ริน
ก็เห็นเพื่อนบอกว่ามึงน่าจะอยู่ตรงนี้
เต้ย
แล้วนี่เดินมาไม่โดนหมาข้างตึกกัดหรอ
ริน
ซ้อนมึงทีไร เหมือนซ้อมลงเหว
เต้ย
แต่ก็ไม่เคยพาล้มละกัน
หญิงสาวหยุดชะงักจ้องมองรถที่จอดอยู่ เพราะนั่นคือรถที่เคยทำให้เธอไม่กล้านั่ง (เพราะเต้ยขับเร็วมาก)
ร่างหนาหยิบถุงมือและหมวกกันน๊อคขึ้นมาบรรจงใส่อย่างตั้งใจเพื่อความปลอดภัย
เต้ย
จะย้ำอีกนานไหม ไม่พาไปตายหรอกหน่า
เต้ย
เอ้า นี่ //ยื่นหมวกกันน็อคให้ริน
เต้ย
ได้ //บิดเพิ่มความเร็ว
ริน
กรี้ด!! เต้ยแกแกล้งเราหรอ
ริน
อย่ารีบไปตายเข้าใจมั้ย
เต้ย
เข้าใจแล้วๆ จะขับช้าๆละกัน
เต้ย
มึงก็เดินดีๆ ระวังสดุดขี้หมา
#2
เร็น
มานั่งไรคนเดียวครับเนี่ย
เร็นสังเกตว่าช่วงนี้รินชอบหลบหน้าเค้าบ่อยมากๆ เลยเอ่ยถามไปว่า
ริน
อ๋อป่าว ไม่มีไร! //ใจเต้น
เร็น
เรียนเสร็จได้ไปไหนป่าว
เร็น
พอดีเราว่าจะไปหาไรกินแถวนี้อ่ะ
ริน
( เร็นชวนไปกินข้าวด้วยอ่ะ ดีใจจังเลย )
เร็น
โอเคครับ เจอกันที่หน้าตึกน้าา ^^
เร็นค่อยๆเดินกลับไปที่นั่งของตัวเอง
ริน
นี่แกเบาๆ อาจารย์สอนอยู่นะ
ฟา
จารย์ไม่ได้บ่นไรใช่ป่ะ เข้าสายนิดหน่อย
ริน
ไม่นะ เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไร
ใจ๋
นั่งรถมากับซันน่ะ แม่งรถติด
ฟา
พอเลยมึงไม่มาอีกทางนึงอ่ะ
เต้ย
กูอยู่นี่ครับ //กระซิบ
ฟา
กูว่าจะไปเดินห้างกับใจ๋
เต้ย
( !? อะไรนะกินข้าวกับไอนั่น )
ริน
ป่าวสักหน่อยย ยังไม่ได้คบ
เต้ย
แล้วไปกินข้าวกับมันเนี่ยนะ?
เต้ย
ไม่ต้องเลยครับ กินข้าวเสร็จเมื่อไหร่ก็ทักหากู
เต้ย
พอดีกูอยู่ห้องคนเดียวอ่ะ...
เต้ย
เลื่อนนัดมันไปก่อนได้มั้ยครับ
ริน
จะเลื่อนได้ไง นัดเขาไว้แล้ว
ริน
เออใช่! พึ่งเข้าวันนี้เลยนี่
เต้ย
เอาหน่าา กูพึ่งตกแต่งห้องใหม่
เต้ย
อยากให้มึงไปดูเป็นคนแรกเลย
เต้ย
ไม่งั้นกูฟ้องแม่มึงว่าไปกินข้าวกับผู้ชายนะ
เต้ย
คิดดีๆนะ นี่พึ่งกี่โมงเองอากาศก็ร้อน
เต้ย
ไปอยู่แอร์เย็นๆห้องกูดีกว่านะ
เต้ย
ร้านอาหารใกล้ๆคอนโดกูก็มี
เต้ย
( ไอเหี้ยนี่อีกละ เสร่อจริง )
ริน
เอ่อ...เร็นเราขอโทษนะพอดีเราจะไปดูหนังกับเพื่อนก่อนน่ะ
เร็น
( ปฎิเสธงั้นหรอ เหอะไม่เคยมีใครกล้าปฎิเสธกูเลยนะเนี่ย มึงแม่งโครตน่าสนใจ )
เร็น
( เหมาะจะเป็นของเล่นของกูดี )
ริน
ช่วงนี้มึงชอบพูดอะไรเลี่ยนๆเนาะ
ริน
ไม่ใช่ว่าชอบกูไปแล้วหรอ
ร่างใหญ่ใบหน้าเริ่มหน้าแดงระเรื่อเมื่อร่างกายของเค้าโกหก
ร่างบางเห็นเช่นนั้นก็รู้ดีว่าเค้าโกหก
เพราะทั้งสองเป็นเพื่อนกันมานมนาน
เลยทำให้รู้ว่านิสัยแปลกๆของอีกฝ่ายดี
หลังจากนั้นบรรยากาศก็เงียบสงบไปสักพักนึง
เขาฉวยโอกาศพูดก่อนเพื่อกลบเกลื่อนบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเงียบ
ริน
อืม เดี๋ยวนั่งรอแล้วกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
