ชีวิตที่หายไป
วันที่1
แม่เด็กสาวที่อยู่กับครอบครัวของเธอ
เธอนั้นเคยได้รับความรักจากคนในครอบครัวมาตลอดจนวันหนึ่ง
เธอก็ได้มีน้องซึ่งอายุไม่ห่างจากเธอมากนัก
？？？
แม่พาน้องมาให้รู้จักนะ
？？？
ใช่แล้วลูกจะได้มีน้องแล้วนะ
？？？
ทำความรู้จักกันไว้นะเดี๋ยวแม่ไปทำกับข้าวก่อน
เวลาก็ผ่านไปต่างฝ่ายต่างไม่พูดอะไร
มีเสียงลมพัดแล้วทันใดนั้นพุ่มไม้ก็เริ่มสั่นไหว
ได้มีลูกสุนัขตัวนึงกระโดดออกมาจากที่นั้น
เด็กสาวได้พุ่งตัวเข้าไปกอด
เด็กสาวได้เอาตัวไปบังสุนัขของเธอ
ลูกคนเล็กพุ่งตัวไปจะไปจับน้องหมา!
แต่ทันใดนั้นก็ถูกลูกคนโตพลักออกทันที
เสียงร้องไห้ก็ดังขึ้นทันที
แม่ของทั้งสองวิ่งออกมาดูก็เห็นภาพที่นาร้องไห้ที่เข่ามีแผลอยู่
มน
ก็น้องจะมาเล่นน้องหมาของมน
？？？
แค่หมาตัวเดียวเองน้องอยากเล่นก็ให้น้องเล่นไปสิ
มน
น้องไม่ใช่คนในครอบครัวเราสักห-
ได้มีเสียงเห่าของด็อกกี้ขึ้น
ลูกคนโตโดนตบจนทำให้ร่างกระเด็ดออกไป
？？？
ก็แค่หมาตัวเดียวถึงขนาดต้องพลักน้องเลยหรอ!
？？？
เห็นไหมน้องมีแผลที่เข่าเลย
มนได้วิ่งหนีขึ้นห้องไปด้วยร่างกายที่สั่นเทาและนํ้าตาที่ค่อยไหลโรยริน
เธอได้ทำแผลให้ตัวเองแล้วนึกย้อนไปตอนที่เธอถูกรังแกหรือโดนอะไร
แม่ก็จะเห็นว่าเธอเป็นฝ่ายผิดเสมอต้องไปขอโทษคนที่รังแกเธอ
แล้วเวลาที่เธอมีบาดแผลตอนมีดบาดนิ้วแม่ก็จะพูดด้วยสีหน้าที่เฉยชาว่า
เดียวก็หายมนไม่ต้องคิดมากแล้วก็เดินจากไปนั่งดูทีวีแบบไม่เป็นห่วงเป็นใยอะไรกันเลย
จนทำให้วันนึงเธอก็คิดว่าตัวเองอาจจะไม่ใช่ลูกแท้ๆรึป่าว
วันที่2
ผ่านไปไม่นานก็ได้ยินเสียงหมาของเธอร้อง
เธอก็รีบลงมาดูทันทีก็ได้เห็นภาพที่จะติดตาไปตลอด
มันภาพที่ทำให้เธอนั้นร้องออกมาอย่างเจ็บปวดเธอได้ไปโอบกอดร่างสุนัขที่ไร้วิญญาณของเธอ
เธอมองสุนัขที่มีเลือดเต็มตัวและมีเสียงหายใจหอบโรยรินเหมือนกำลังมีความห่วงบางอย่าง
นํ้าตาที่อาบแก้มของเธอได้ไปตกที่หน้าของสุนัขที่เธอรักและหวงแหนที่สุด
นาได้อึ้งกับการกระทำของตัวเองเมื่อกี้
？？？
ไม่ไม่นาไม่ผิดนะไม่ผิดเลย
？？？
มันก็แค่สุนัขไม่มีความรู้สึกหรอกนาทำถูกแล้วนะมากอดนะนา
แม่กอดนาแล้วลูบหัวพูดปลอบใจเรียกขวัญนาในขณะที่มนทำได้แค่มอง
มน
ด็อกกี้อย่าไปเลยนะฉันมีนายแค่คนเดียว
มน
ถ้านายไปแล้วฉันจะอยู่ได้ยังไงใครจะอยู่กับฉันล่ะ!!
เสียงที่สะอื้นพูดด้วยเสียงสุดท้าย
สุนัขของเธอได้เงยหน้าขึ้นมาแตะแนบที่หน้าผากของเด็กหญิงก่อนจะนอนลงไปแล้วมองภาพเจ้าของๆตนเป็นครั้งสุดท้าย
ก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุขแล้วจากไปในอ้อมกอดของเธอ
ในภาพเหตุการณ์นั้นก็ทำให้มนช็อคกับภาพตรงหน้า
ภาพที่แม่ของเธอปลอบนาและภาพที่เธอได้เสียสุนัขที่เป็นครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของเธอ
มนที่นั่งอยู่หลังบ้านและเป็นที่สุนัขตัวโปรดของเธอจะมาเล่นด้วยบ่อยๆ
แต่ตอนนี้สุนัขตัวนั้นของเธอได้จากเธอไปแล้ว
มนนั่งเงียบไม่พูดอะไรได้แต่นั่งที่ชิงช้าตัวโปรดของเธอแล้วก็มองไปตรงจุดเดียวกันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
แม่ของเธอที่ยืนมองอยู่ไกลๆก็นึกคิดบางอย่างและเจ็บที่อกแปลกๆ
แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรแล้วเดินจากไปปล่อยให้เธอนั่งอยู่ตรงนั้นตากฝนที่โปรยลงมา
วันที่3
ฝนที่โปรยลงมาอย่างต่อเนื่องไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเสียงฟ้าร้องที่ดังอยู่ไม่ไกลมากนัก
มนยังคงนั่งมองอยู่จุดนั้นจุดเดิมซํ้าแล้วซํ้าเหล่า
นาที่ได้มาเห็นภาพนั้นก็มีความคิดบางอย่างในใจ
ในขณะนั้นก็ได้มีร่มในนึงมากลางให้เธอ
？？？
พ่อเสียใจด้วยนะกลับเรื่องในตอนนั้น
？？？
พ่อมัวแต่ทำงานจนไม่มีเวลามาดูลูก
？？？
ทำไมเงียบจังยิ้มหน่อยสิ
แต่มันก็เป็นเพียงภาพหลอนที่นึกคิดไปเอง
เพราะพ่อของเธอนั้นได้เสียชีวิตไปนานแล้วถ้าดูดีๆจะมีหิ่งรูปพ่อของเธออยู่นั้นเอง
แล้วสาเหตุที่แม่ของเธอดูห่างเหินเพราะเธอกำลังโทษตัวเองที่ปกป้องไว้ไม่ได้เลยพาลเกลียดมนไปด้วย
ในเหตุการณ์รถชนครั้งนั้นก็ได้พรากพ่อไปจากเธอ
นา
พี่มนทำไมยังไม่เข้าบ้านอีกนี้ก็ดึกแล้ว
เธอไม่ตอบแล้วก็นั่งอยู่ที่เดิมตรงนั้นมองไปที่จุดนั้นที่ด็อกกี้จากเธอไป
？？？
นาเข้าบ้านได้แล้วดึกแล้วไปนอนกัน
？？？
เพราะพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกันที่สวนสนุก
เสียงประตูและหน้าต่างปิดลงแล้วไฟที่ค่อยๆดับลงทีละดวง
มนยังคงอยู่ที่เดิมจนเช้าของอีกวันตอนเที่ยง
？？？
ไปเร็วมนพ่อไปรอก่อนแล้ว
จริงไปแล้วแม่ของมันก็รักในแต่หลังจากเกิดอุบัติเหตุครั้งนั้นก็ทำให้แม่ของมนไม่ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นและก็เกิดภาพหลอนในทุกที่
แล้วที่แม่ไม่ได้ปลอบมนเพราะเธอเห็นว่าพ่อกำลังปลอบมนอยู่
เรื่องเหตุการณ์ที่สุนัขตัวโปรดของมนก็เช่นกันเธอเห็นสามีของเธอนั้นกำลังปลอบมนอยู่
จนทำให้ทุกวันนี้มนไม่เคยได้รับความรักแล้วความอบอุ่นจากครอบครัวเลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
