ในคืนที่มืดมิดและเงียบสงัด, ท้องฟ้าคลุมไปด้วยเมฆดำที่บดบังแสงจันทร์เพียงเล็กน้อย, ธีร์ยืนอยู่หน้าห้องมืดในอพาร์ตเมนต์ที่เขาอาศัยอยู่มาตลอดหลายปี… ทุกอย่างในที่นี้ดูเหมือนจะคุ้นเคยและปลอดภัย แต่กลับรู้สึกเหมือนกำลังมีบางสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แววตาของเขามองไปที่โทรศัพท์มือถือในมือ พยายามตั้งใจอ่านข้อความจากภามที่เพิ่งส่งมาเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา

“หยุดเถอะ ธีร์… อย่าไปยุ่งกับคดีนี้อีก”

ธีร์ลอบถอนหายใจ มือที่ถือโทรศัพท์กำแน่นจนคีย์บอร์ดของโทรศัพท์กระตุก รู้สึกถึงความห่างเหินที่เคยมีมา... การตัดสินใจที่จะสืบหาความจริงนั้นมันไม่ง่ายเลย เขารู้ดีว่าภามกำลังปิดบังอะไรบางอย่างจากเขา… และมันเป็นสิ่งที่เขาต้องรู้ให้ได้

ธีร์ตัดสินใจไม่ปล่อยให้คำขู่จากภามหยุดเขาได้ง่ายๆ เขาเริ่มค้นหาข้อมูลและเบาะแสที่อาจจะช่วยไขปริศนาของคดีฆาตกรรมที่ดูเหมือนจะเชื่อมโยงกับภามและองค์กรบางอย่างที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน สิ่งที่เขาค้นพบทำให้เขารู้สึกถึงบางอย่างที่ลึกซึ้งและมืดมนมากขึ้น

ข้อความแชทจากนนท์ (เพื่อนสนิท)

นนท์:

[10:10 PM]

“ธีร์ นายจะทำอะไร? ถ้านายยังคงตามหาความจริง มันอาจจะทำให้ชีวิตนายตกอยู่ในอันตราย”

ธีร์:

[10:12 PM]

“ฉันต้องการรู้ว่าอะไรที่ภามซ่อนอยู่… นายไม่เข้าใจหรอก นนท์ เขากำลังปิดบังบางอย่างที่สำคัญ”

ข้อความนั้นทำให้ธีร์รู้สึกหนักใจ แต่ก็ไม่สามารถหยุดได้ เขาต้องการคำตอบให้กับคำถามที่ยังค้างคาใจ

ข้อความจากภาม (ตำรวจหน่วยสืบสวนพิเศษ)

ภาม:

[10:30 PM]

“ธีร์... ฉันขอเตือนเธออีกครั้ง อย่าค้นหาความจริง เพราะเธอจะเสียใจ”

ธีร์วางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ เขาหลับตาลงและพยายามสงบจิตใจ ความสับสนเริ่มปะปนไปกับความมืดที่คลุมเงาของเมืองใหญ่… แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงบางอย่างจากทางหน้าต่าง ข้อความจากภามยังคงสะท้อนอยู่ในหูเขา “อย่าค้นหาความจริง”… คำเตือนที่ทำให้เขารู้สึกกลัวแปลกๆ... แต่ถึงอย่างนั้น, เขาก็รู้ดีว่าความจริงนั้นคือสิ่งที่เขาต้องการค้นพบ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

นั่งอยู่ในห้องมืด ท่ามกลางความเงียบสงัดที่อบอวลไปด้วยความวิตกกังวล มือของเขายังคงถือโทรศัพท์ที่ส่งข้อความจากภามก่อนหน้านี้ แม้จะรู้สึกแย่กับคำเตือนที่ภามส่งมา แต่ความรู้สึกที่ลึกลงไปในใจเขากลับบอกว่าเขาต้องสืบหาความจริงให้ได้ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ซ่อนอยู่ เขาต้องการคำตอบ แม้จะต้องเจ็บปวดหรือเสียหาย

"เฮ้อ..." เขาลอบถอนหายใจออกมาอีกครั้ง มือที่ถือโทรศัพท์เริ่มสั่นเล็กน้อย ตอนนี้เขามีทางเลือกเดียวเท่านั้น คือหาความจริงให้ได้ แม้ต้องเผชิญกับอันตรายหรือความลับที่ภามพยายามซ่อนเอาไว้ เขาก็ไม่สามารถหยุดได้

เขากดเข้าไปในแอปพลิเคชันที่เต็มไปด้วยข้อมูลเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมที่กำลังสืบสวนอยู่ ลายเซ็นจากผู้เสียชีวิต, ความเชื่อมโยงกับตำรวจภาม, และสิ่งที่ยังไม่มีใครพูดถึงอย่างชัดเจน—มันบอกให้เขารู้ว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา

ข้อความจากนนท์ (เพื่อนสนิท)

นนท์:

[11:15 PM]

“ธีร์… นายต้องระวังนะ อย่าลืมว่าภามเป็นใคร เขาไม่ได้แค่เพื่อนในอดีตของนาย เขาเป็นตำรวจ มีอะไรที่นายยังไม่รู้”

ธีร์:

[11:20 PM]

“ฉันไม่รู้หรอก นนท์ แต่ฉันต้องรู้ว่าอะไรที่ภามเก็บไว้ เธอไม่เข้าใจหรอกนะ ถ้ามันเกี่ยวข้องกับชีวิตของคนที่เราเคยรู้จัก…”

นนท์:

[11:22 PM]

“นายหมายถึงตัวนายเองหรือเปล่า?”

ธีร์กลืนน้ำลายด้วยความรู้สึกหนักหน่วง เขารู้ดีว่าเขากำลังเดินอยู่บนเส้นทางที่อันตราย—การสืบสวนนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของคดีฆาตกรรมที่เขาต้องคลี่คลาย แต่มันเกี่ยวข้องกับภาม… คนที่เขารักและสูญเสียไปในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต

มือของธีร์ยังคงเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ไปมา เขาค้นหาเรื่องราวที่อาจจะเกี่ยวข้องกับภามในอดีต บางครั้งข้อมูลที่หามาได้ไม่เคยค่อยๆ ซ่อนความจริงอย่างสมบูรณ์ แต่เมื่อเขาคลิกเข้ามาในข้อมูลหนึ่ง เขาก็เจอสิ่งที่ไม่คาดคิด

ข่าวเก่า:

“ตำรวจภาม: ชายหนุ่มในหน่วยสืบสวนพิเศษที่ถูกตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับการปิดบังข้อมูลสำคัญจากคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน”

ธีร์เบิกตากว้าง รู้สึกเหมือนว่าหัวใจของเขาหยุดเต้นไปชั่วขณะ เขาคาดไม่ถึงว่าภามจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการปิดบังคดีเก่า เขากัดฟันแน่นและเริ่มค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมจากแหล่งอื่นๆ ทั้งที่เป็นข่าวเก่าและข้อมูลลับที่เขารู้ว่าอาจมีความเสี่ยง

---

เวลา: 12:00 AM

ท้องฟ้านอกหน้าต่างเริ่มมืดลงอย่างรวดเร็ว และธีร์ก็ยังคงนั่งอยู่ในห้องที่เต็มไปด้วยข้อมูลที่เขาไม่อยากรู้ ความรู้สึกของความไม่แน่ใจเริ่มครอบงำเขา เขาไม่รู้ว่าจะเชื่ออะไรดี ระหว่างคำเตือนจากภามหรือหลักฐานที่เขาค้นพบ... ทุกสิ่งมันดูไม่ชัดเจน จนกระทั่งมีเสียงกดดังกึกก้องจากโทรศัพท์ของเขา

ข้อความจากภาม:

"เธอยังไม่เลิกตามหาความจริงใช่ไหม?"

"แล้วเธอพร้อมที่จะรับผลที่ตามมาหรือยัง?"

ธีร์เงียบไปพักหนึ่ง เมื่ออ่านข้อความนั้น เขารู้ดีว่าภามไม่ใช่แค่คนที่เขารักในอดีต แต่ยังเป็นคนที่มีอะไรซ่อนเร้นมากมาย... แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รู้ตัวดีว่าเขาจะไม่ยอมแพ้

“มันจะต้องมีอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่…” เขากล่าวกับตัวเอง

ธีร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้ มือที่กำโทรศัพท์แน่นขึ้น รู้สึกถึงการตัดสินใจที่หนักแน่นกว่าเดิม เขาจะต้องเปิดเผยความลับทั้งหมด แม้จะต้องเดินไปบนเส้นทางที่อันตรายและเต็มไปด้วยเงามืด

เวลา: 2:00 AM

ห้องเล็กๆ ของธีร์เต็มไปด้วยไฟสลัวที่ส่องจากหน้าจอโทรศัพท์ มือของเขากำโทรศัพท์แน่นขึ้น แม้จะมีเสียงคำเตือนจากภามดังในหัว แต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามตัวเองได้ ธีร์พยายามดึงสติและหายใจเข้าออกลึกๆ ก่อนจะกดเข้าไปในข้อมูลลับที่เขาค้นพบในคืนนั้น คดีฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับตำรวจภามเริ่มค่อยๆ เปิดเผยความลับที่มืดมิด

ข้อความจากนนท์ (เพื่อนสนิท)

นนท์:

[2:10 AM]

“ธีร์ นายทำอะไรอยู่? นายควรพักบ้างนะ อย่าเครียดเกินไป”

ธีร์:

[2:15 AM]

“มันไม่ใช่แค่คดีฆาตกรรม… มันเกี่ยวข้องกับภาม นนท์ ถ้าฉันไม่สืบหาความจริงตอนนี้ ฉันอาจจะไม่รู้จักภามอีกต่อไป”

นนท์:

[2:17 AM]

“แล้วถ้านายรู้จักเขาแล้วจะทำยังไง? นายไม่กลัวเหรอ?”

ธีร์:

[2:20 AM]

“ฉันไม่กลัว… แต่ถ้าฉันไม่รู้ความจริงในตอนนี้ ฉันจะไม่มีวันสงบใจได้”

ธีร์ตอบกลับไปแล้วลอบมองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เต็มไปด้วยเอกสารหลายหน้าเกี่ยวกับภามและคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในอดีต เขาคลิกเข้าไปอ่านรายละเอียดอย่างใจจดใจจ่อ ข้อมูลเหล่านั้นทำให้เขาตกตะลึง—คดีฆาตกรรมที่เคยถูกปิดเงียบ มีชื่อของภามแทรกอยู่ในรายชื่อผู้ต้องสงสัยเก่าๆ และมันไม่ใช่แค่การตั้งข้อสงสัยธรรมดา แต่มีการปิดบังหลักฐานสำคัญบางประการ

ข้อมูลที่ธีร์เห็นทำให้เขารู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว เมื่อเขาพบชื่อของคนที่เขารู้จักในรายชื่อผู้ต้องสงสัยคนหนึ่ง—ภาม!

---

เวลา: 3:00 AM

ธีร์ยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะ มองไปที่เอกสารและข้อความจากภามที่ยังคงเด้งขึ้นมาในโทรศัพท์ "เธอยังไม่เลิกตามหาความจริงใช่ไหม?" คำพูดนั้นดังก้องอยู่ในหัวของเขา ธีร์รู้สึกได้ถึงความอึดอัดในใจ มันเหมือนเขากำลังจมดิ่งลงไปในทะเลลึกที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ข้อความจากภาม:

[3:05 AM]

“เธอรู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ใช่ไหม? ถ้าเธอยังคงเดินไปในทางนี้ เธออาจจะไม่ได้กลับมาเหมือนเดิม”

ธีร์:

[3:07 AM]

“ฉันไม่กลัว… ฉันต้องการรู้ความจริงภาม ถ้าเธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ทำไมเธอถึงพยายามปิดบัง?”

ธีร์กดส่งข้อความแล้วตั้งใจที่จะรอดูคำตอบจากภาม แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือ โทรศัพท์ของเขาดับไปเองในขณะที่ข้อความยังค้างอยู่ที่หน้าแชท

ธีร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินไปที่หน้าต่างของอพาร์ตเมนต์ เขามองออกไปข้างนอก เห็นแสงไฟจากตึกสูงที่สาดส่องไปทั่วกรุงเทพฯ ความเงียบสงัดรอบตัวทำให้เขารู้สึกเหมือนมีบางสิ่งที่กำลังคืบคลานเข้ามาหาเขา ความรู้สึกนั้นมันเหมือนการถูกจับตามองจากเงามืดที่เขาไม่สามารถหนีได้

เสียงจากโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง

ข้อความจากภาม:

[3:10 AM]

“คืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่เธอหาความจริง… เตรียมตัวให้ดี ธีร์”

---

เวลา: 3:30 AM

ธีร์รู้สึกถึงความหวั่นไหวในใจ ข้อความของภามไม่เพียงแต่เตือน แต่ยังเหมือนเป็นการท้าทายให้เขายิ่งขุดลึกลงไปในความลับที่มันจะต้องหลุดออกมา ธีร์ตั้งใจที่จะไม่ยอมแพ้ เขาคิดถึงคำพูดของนนท์และความสัมพันธ์ที่เคยมีระหว่างเขากับภาม—มันเป็นอะไรที่หนักหนาสำหรับเขาในการตัดสินใจ แต่เขาก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถถอยหลังได้แล้ว

ธีร์เปิดแผนที่บนคอมพิวเตอร์เพื่อหาจุดที่เชื่อมโยงกับสถานที่ที่ภามเคยไปตรวจสอบในคดีฆาตกรรม เขารู้ว่าเขากำลังใกล้เข้าสู่จุดที่ยิ่งลึกยิ่งอันตราย แต่ก็ไม่สามารถหยุดได้

"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น... ฉันจะไม่ยอมแพ้" ธีร์พึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเตรียมตัวเดินออกจากอพาร์ตเมนต์ในที่สุด