วิหารศักดิ์สิทธิ์ ซิลเวอร์
"มีอา"เสียงเรียกดังมาพร้อมกับฝีเท้าที่เร่งเข้ามาอย่างตื่นเต้น
"แอนนา!!"หญิงสาวถักเปียในชุดซิสเตอร์วิ่งมาด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับเรียกเพื่อนสนิทอย่างมีอา
"มีอาๆ"พรุ่งนี้มีงานเฉลิมฉลองเทศกาลเก็บเกี่ยวแหละ"
"อ่าหะ"ฉันไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่หรอกเพราะทุกปีก็เหมือนเดิมน่าเบื่อ
"แต่ปีนี้ ท่านสันตะปาปาไปด้วยนะ"
"จริงหรอ!!!"ฉันตาเป็นประกาย ก็แหมฉันนะเป็นเอฟซีเขาเลยนะ คนอะไรหล่อเกินมนุษย์เรียกได้ว่า ไม่มีมนุษย์คนไหนหล่อได้มากขนาดนั้น เขาเป็นผู้สืบทอดพลังศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่อายุยังน้อย อัจฉริยะด้านเวทย์ศักดิ์สิทธิ์ไม่มีใครเปรียบ
"แล้วไปไหม"แอนนาหรี่ตาอย่างเจ้าเล่ห์
"ไป!"
หมู่บ้าน อาณาจักรซิสเวอร์
"เร็วเข้ามีอา"แอนนาจูงมือฉันอย่างเร่งรีบ พวกเราแอบหนีออกมาเที่ยวไงล่ะ จริงๆพวกเราไม่ได้รับอนุญาตให้ออกมาด้วยซ้ำ แต่เป็นเพราะท่านสันตะปาปาผู้นั้น เหมือนไปเกาะติดไอดอลนั่นแหละ ฉันกับแอนนาใส่ผ้าคลุมผมปิดหน้าไว้อย่างดีหวังว่าจะไม่มีใครสังเกตนะ
"ใจเย็นสิแอนนา เดี๋ยวก็มีใครมาเห็นหรอก"
"เดี๋ยวก็ไม่ทันขบวนท่านรีอัสหรอก"อ้อ...ลืมบอก ท่านสันตะปาปาชื่อ ว่า ยูรีอัสน่ะ
"จ้าๆ"
ปุ๋ง!!!
เสียงพลุ ดังกึ่งก้องสนั่น ดอกไม้ไฟหลากสีแต่งแต้มท้องฟ้ายามค่ำคืนในฤดูเก็บเกี่ยว ทำให้บรรยากาศดูสดใสและน่าประทับใจ หลังจากเสียงพลุก็มีขบวนมาจากวิหารเป็นรถม้าสีขาวมาพร้อมกับเหล่าบาทหลวงและคนในวิหาร พร้อมกับโปรยดอกไม้สีขาวเหลือง
"ว้าว"ฉันอุทาน
"ดูนั้น ท่านรีอัสโบกมืด้วยแหละ"แอนนาชี้ไปที่ คนบนรถม้าสีขาว ชายหนุ่มผู้มีพลังศักดิ์สิทธิ์ เส้นผมสีเงินประกายดวงตาสีทองอร่าม ใบหน้างดงามราวกับเทวดา กำลังยืนโบกมือบนรถม้า นั่นคนจริงเหรอ
"ท่านรีอัส"วิญญาณฉันคงหลุดไปแล้ว อยากเข้าไปดูใกล้ๆจังแต่กลัวโดนจับได้
"หล่อเป็นบ้าเลยเนอะมีอา"
"ใช่"
"กลับเลยไหม"
"อ่า"
ในตรอกทางกลับ
ในขณะที่ฉันกำลังเดินกลับก็มีกลุ่มชายชุดดำปริศนาวิ่งเข้ามาเหมือนหนีอะไรบางอย่าง
ฟุ่บ!!!
ฟุ่บ!!!
"มีอา!!!"สิ้นเสียงเรียกของแอนนาฉันก็ถูกชายชุดดำจับตัวไว้พร้อมกับเอามือมาปิดปากฉันไว้ ส่วนแอนนาก็โดนชายชุดดำอีกคนสับท้ายทอย แล้วสลบลงไป
"อื้อ~"
"หุบปาก!!"ชายชุดดำพูด เขาบีบแขนฉันอย่างแรง
"ลูกพี่เอาไงดี...เดี๋ยวเจ้าพวกนั้นก็ตามเรามา"หนึ่งในชายชุดดำพูด
"ชิ!น่ารำคาญเป็นบ้า"
"เราคงต้องจำใจทิ้งหลักฐานแล้วล่ะ"ชายชุดดำอีกคนพูดก่อนจะหยิบลูกแก้วสีแดงทับทิมออกมาจากเสื้อคลุม
วาบ!!
ลูกแก้วสีแดงส่องแสงสีแดงออกมา
"ช่วยไม่ได้..เอาลูกแก้วยัดใส่ปากนังนี่เร็วเข้า"เดี๋ยวนะ!จะเอาลูกแก้วประหลาดนั่นมาใส่ปากกันง่ายๆแบบนี้ไม่ได้
"อื้อ!!!อู้!!!"ฉันดิ้นอย่างแรง
"หยุดสักทีดิว่ะนั่งนี่!!!"ชายชุดดำอีกคนกระชากหัวฉันก่อนที่อีกคนจะเข้ามาบีบปากฉันให้อ้าออก
"เอ้ายัดเข้าปากมันไป!!"ลูกแก้วค่อยถูกยัดเข้ามาในปากฉันอย่างช้าแต่ที่น่าแปลกคือลูกแก้วได้ไหลลงคอฉันอย่างง่ายดายราวกับกินน้ำ
"รีบหนีกันเถอะครับลูกพี่"
"อ่า" แล้วฉันก็ถูกสับท้ายทอยจนสลบไปเหมือนกับแอนนา
เช้าวันต่อมา
พวกฉันถูกลงโทษโดยโดนกักบริเวณตลอดเวลา1เดือน เพราะแอบหนีออกไปโดยพลการ โชคดีที่คนไปเจอเป็นทหารของอาณาจักรที่มาเดินลาดตะเวนในงาน แต่ไม่มีใครรู้เรื่องที่เราไปเจอชายชุดดำ สิ่งที่น่าแปลกคือแอนนาจำอะไรไม่ได้มีแค่ฉันที่จำได้ทุกอย่าง แปลกจริงๆ นี่ก็ครบเดือนหนึ่งแล้วหลังจากเหตุการณ์นั้น ฉันสะบัดผ้าปูที่นอนที่เอาไปซักแล้วเก็บใส่ตะกร้าหวาย สงสัยจังลูกแก้วที่พวกมันให้ฉันกินคืออะไรกันนะ ต้องไปหาข้อมูลในห้องสมุดวิหารแล้วล่ะ
ห้องสมุดวิหาร
จอแจ้~
คนเยอะจัง ก็ไม่แปลกหรอกเพราะที่นี่คือห้องสมุดสาธารณะที่เปิดให้คนธรรมดา เข้ามาใช้บริการได้ ก็จะมีทั้งขุนนาง คนธรรมดาตลอดจนเหล่านักบวชสูงสุดมาใช้บริการ แต่ส่วนมากจะเป็นคนของวิหาร
"หนังสือลูกแก้วศักดิ์สิทธิ์ไปทางไหนค่ะ"ฉันถามบรรณารักษ์
"ชั้นสอง ขวามือสุด"
ฉันเดินมาตามที่บรรณารักษ์บอกแล้วเริ่มหาหนังสือ
สักพัก
"อืม"ไม่มีเลยแฮะ นี่หาจนจะหมดชั้นแล้วนะ ทำไมล่ะ หรือว่ามันคือศาสตร์ต้องห้าม แล้วฉันจะไปหาข้อมูลแบบนั้นได้ยังไงล่ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
"ไม่ทราบว่ามีตำราศาสตร์มืดไหมค่ะ"ฉันถามบรรณารักษ์อีกครั้ง
"ของแบบนั้นที่นี่ไม่มีหรอก"บรรณารักษ์ตอบอย่างรำคาญ
"แล้วจะไปหาที่ไหนค่ะ"
"โอ้ย!ถ้าอยากได้ขนาดนั้นมีแค่ที่เดียวแหละ ห้องสมุดของพระสันตะปาปาไง ลองไปทำเรื่องขอใช้ซะสิ "
"เฮ้อ"ฉันถอนหายใจรอบที่ล้าน ให้ตายสิมีแค่ที่นั้นเหรอเนี่ย
แล้วใครมันจะไปขอใช้ได้ล่ะ ที่นั้นไม่ใช่ใครก็เข้าไปได้สักหน่อย ขนาดนักบวชชั้นสูงหรือเชื้อพระวงศ์ก็ต้องทำเรื่องขออนุญาตเข้าใช้เลย คนธรรมดาไม่มีสิทธิ์เข้าเลยด้วยซ้ำหมดหวังแล้วสินะเนี่ย
เช้าวันต่อมา
"มีอา"หัวหน้าแม่ชีเดินมาเรียกฉัน
"ค่ะ"
"วันนี้เธอช่วยไปทำความสะอาดห้องสมุดที"หัวหน้าแม่ชียื่นกุญแจสีทองให้ฉัน
"ได้ค่ะ"
ผ่าง!!
ตอนแรกฉันก็คิดว่าเป็นแค่ห้องสมุดธรรมดา แต่ไม่คิดว่าจะเป็นที่นี่
ห้องสมุดซิสเวอร์
หรือห้องสมุดของพระสันตะปาปา
ฉันหยิบกุญแจทองที่ได้มาจากหัวหน้าแม่ชีแล้วไขเข้าไป ว้าว นี่มันยิ่งกว่าอลังการเลย ข้างในเป็นสีทองหมดเลยสมกับความศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ทั้งชั้นหนังสือ ทั้งที่นั่ง มีหนังสือบินได้ลอยอยู่บนเพดานด้วยนี่มันคนละโลกเลย นี่เป็นบุญของฉันจริงๆคนธรรมดาที่ไหนจะได้เข้า แล้วจะทำตรงไหนก่อนดี ที่นี่ไม่มีฝุ่นเลยนี่ แสดงว่าต้องใช้เวทย์ทำความสะอาดสินะ แล้วหัวหน้าแม่ชีให้ฉันมาทำอะไรเนี่ย ไหนๆก็มาแล้วไปหาหนังสือดีกว่า
หมวดเวทย์มนต์ต้องห้าม คำสาป
อ่านี่ไงล่ะ ฉันค่อยๆหยิบออกมาดูทีล่ะเล่ม
"เล่มนี้" หนังสือปกสีแดงเลือดนก ฉันค่อยๆเปิดไปทีล่ะหน้า แล้วก็เจอ ลูกแก้วราคะ
"นี่ไงล่ะ!!"ฉันพูดกับตัวเอง ในที่สุดก็หาเจอ แต่ภาษาอ่านยากชะมัด ลูกแก้วราคะ สร้างขึ้นโดยจักรพรรดินีปีศาจ เพื่อสนองตัณหา หากได้กลืนลูกแก้วลงไปจะทำให้อยาก เสพสวาทกับบุรุษ และขาดสติ วิธีแก้ต้อง เสพสวาทกับบุรุษอย่างเดียวแต่ก็ต้องเสพต่อเนื่องเมื่อมีอาการ วิธีบรรเทาหินเวทย์ ออมิสไนท์ วิธีลบคำสาป ไม่มี
"เอ๊ะ" ทำไมล่ะ นี่มันแย่มากๆคำสาปบ้าอะไรเนี่ย นี่ฉันต้องไปหาผู้ชายมาทำเรื่องอย่างว่าหรอ รับไม่ได้ แถมหน้าต่อไปยังมีรอยฉีกขาด ใครมันเป็นคนทำล่ะเนี่ย ฉันปิดหนังสือก่อนจะเดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
