NovelToon NovelToon

ชีวิตประจำวันหนุ่มจืด

บทที่ 1 โรงเรียนใหม่

แนะนำสำหรับเครื่องหมายที่ทางเราใช้ " หมายถึง การคิดในใจ / หมายถึง เจาะจงคำนั้น 《 หมายถึง คำบรรยาย : หมายถึง จากคนคนหนึ่ง ! หมายถึง ตระโกน ( หมายถึง ท่าทาง ... หมายถึง เวลาผ่านไป - หมายถึง การติดต่อทางเครื่องมือสื่อสาร
ขอให้ทุกท่านสนุกกับการอ่านนิยายของเรานะ
เอิธร์
เอิธร์
(เดินเข้าโรงเรียน)
เอิธร์
เอิธร์
《สวัสดีครับ ผมชื่อเอิธร์
เอิธร์
เอิธร์
อายุ 15 ปี ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
เอิธร์
เอิธร์
ห้อง 3
เอิธร์
เอิธร์
หลักๆ แล้วโรงเรียนนี้เมื่อขึ้นม.ปลายจะแบ่งออกเป็นสามห้อง ห้อง1 จะเน้นเกี่ยวกับวิชาภาษาอังกฤษ ห้อง2 จะเน้นเกี่ยวกับวิชาคอมพิวเตอร์ ห้อง3 จะเน้นเกี่ยวกับวิชาพละ ศิลปะและดนตรี
เอิธร์
เอิธร์
(เดินมานั่งที่โต๊ะหลังสุด)
เอิธร์
เอิธร์
ทุกคนอาจจะคิดว่าสาเหตุที่ผมเลือกห้องสามเป็นเพราะผมเก่งในด้านนี้สินะครับ
เอิธร์
เอิธร์
แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย
เอิธร์
เอิธร์
สาเหตุที่ผมเลือกมาเรียนห้องนี้ก็คือ...
เอิธร์
เอิธร์
ผมเป็นคนที่ขี้เกียจและติดเล่น ผมเลยคิดว่าการมาเรียนห้องนี้นั้นน่าจะสบายที่สุดแล้ว
เอิธร์
เอิธร์
แต่ความคิดผมก็ได้เปลี่ยนไป》
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่เอิธร์ใช่ไหม?
เอิธร์
เอิธร์
อะ...เอ่อ
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
โอ๊ต
โอ๊ต
ว่าแล้วเชียว
เอิธร์
เอิธร์
/ใช่แล้วครับ คนคนนี้ก็คือโอ๊ต เป็นเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันตอน ป.3/
เอิธร์
เอิธร์
/จริงๆแล้วผมเคยมาเรียนที่นี่อยู่สองครั้ง คือ ตอนอนุบาลและตอนป.3 และตอนนี้ผมก็ได้ย้ายกลับมาตอนม.4/
โอ๊ต
โอ๊ต
ก็ว่าหน้าตาคุ้นๆ
เอิธร์
เอิธร์
...
โอ๊ต
โอ๊ต
อะไรกัน ได้เจอเพื่อนเก่าแบบนี้ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรอ
เอิธร์
เอิธร์
อ้อ โทษที พอดีไม่ค่อยได้คุยกับใครมาแต่ไหนแต่ไรแล้วเลยไม่รู้จะพูดอะไรน่ะ
โอ๊ต
โอ๊ต
(สนุกอยู่ตลอดเวลา)
เอิธร์
เอิธร์
(ยิ้มแห้ง)
สปาย
สปาย
(เดินเข้ามาหา)
สปาย
สปาย
อะไรเนี่ย
สปาย
สปาย
ทั้งสองคนรู้จักกันหรอ
โอ๊ต
โอ๊ต
เอ้า สปาย
โอ๊ต
โอ๊ต
มาแล้วหรอ
สปาย
สปาย
โอ้ววว
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่เอิธร์ เดียวแนะนำให้รู้จัก
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่เป็นเพื่อนใหม่ที่พึ่งย้ายมาเหมือนกันชื่อ สปาย
โอ๊ต
โอ๊ต
และก็สปาย คนนี้คือเพื่อนเก่าที่เคยเรียนด้วยกันชื่อ เอิธร์
สปาย
สปาย
ยินดีที่ได้รูจัก
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
เอิธร์
เอิธร์
เช่นกัน
เอิธร์
เอิธร์
"เพื่อนใหม่งั้นหรอ ดูท่าทางก็คล้ายๆกันดีนะสองคนนี้"
สปาย
สปาย
ว่าแต่ ทำไมเมื่อวานถึงไม่เห็นนายล่ะ
เอิธร์
เอิธร์
อ้อ เรื่องนั้นพอดีเมื่อวานนี้มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
เลยไม่ได้มา
สปาย
สปาย
อ้อ
สปาย
สปาย
อย่างนี้นี่เอง
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่จะว่าไปกินข้าวกันมายัง
โอ๊ต
โอ๊ต
พอดีว่าโรงอาหารที่นี่มีอาหารน่ากินเพียบเลยนะ
โอ๊ต
โอ๊ต
ไปด้วยกันไหม
สปาย
สปาย
ไปๆ
เอิธร์
เอิธร์
ว่าแต่นี่ยังเช้าอยู่เลยนะ
เอิธร์
เอิธร์
จะมีของขายเยอะงั้นหรอ
โอ๊ต
โอ๊ต
อะ...
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่ไม่รู้หรอ ว่าที่นี่น่ะนักเรียนเขาไม่ค่อยกินข้าวเช้ามาจากที่บ้านหรอก
โอ๊ต
โอ๊ต
เพราะงั้นพ่อค้าแม่ค้าเลยทำอาหารเพื่อที่จะมาขายให้นักเรียนเเละคุณครูตั้งแต่เช้าน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
อ้อ
เอิธร์
เอิธร์
อย่างนี้นี่เอง
โอ๊ต
โอ๊ต
แล้ว
โอ๊ต
โอ๊ต
จะไปด้วยกันไหม
เอิธร์
เอิธร์
ไปสิ
เอิธร์
เอิธร์
ฉันเองก็ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยด้วย
สปาย
สปาย
โอ้วว ไปกันๆ
...
หลังจากกลับมาบ้าน
แม่: นี่เอิธร์
เอิธร์
เอิธร์
ครับ
:ไปโรงเรียนวันแรกเป็นยังไงบ้างลูก
เอิธร์
เอิธร์
รู้สึก...
เอิธร์
เอิธร์
สนุกมากเลยครับ
:ไม่เหมือนโรงเรียนเก่าใช่ไหม
เอิธร์
เอิธร์
...
เอิธร์
เอิธร์
ครับ
:ดีแล้วล่ะ
:เอาล่ะ มากินข้าวกัน
เอิธร์
เอิธร์
ครับ
เอิธร์
เอิธร์
(ทำหน้าซึม)
.
จบตอนที่1

บทที่ 2 ความสามารถ

.
วันต่อมา
เอิธร์
เอิธร์
(เดินเข้ามาในห้องเรียน)
ชูก้า
ชูก้า
เอ้า
ชูก้า
ชูก้า
นี่เอิธร์ใช่ไหม
ชูก้า
ชูก้า
เห็นโอ๊ตเล่าให้ฟังน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
เล่า?
เอิธร์
เอิธร์
เรื่องอะไรหรอ
ชูก้า
ชูก้า
ก็เรื่องที่ว่านายเป็นนักเรียนย้ายมาเรียนใหม่ไง
ชูก้า
ชูก้า
เมื่อวานเราไม่ได้มาเพราะไม่สบาย
ชูก้า
ชูก้า
เลยพึ่งรู้นี่แหละ
เอิธร์
เอิธร์
อ้อ
ชูก้า
ชูก้า
จะว่าไป ยังไม่ได้แนะนำตัวนี่หน่า
ชูก้า
ชูก้า
เราชื่อ ชูก้า
ชูก้า
ชูก้า
แต่คนอื่นจะชอบเรียกว่าโจ๊กน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
เอิธร์
เอิธร์
เราชื่อเอิธร์
เอิธร์
เอิธร์
ยินดีที่ได้รู้จัก
ชูก้า
ชูก้า
อื้ม
โอ๊ต
โอ๊ต
(เดินเข้ามา)
กอน
กอน
(เดินเข้ามา)
กอน
กอน
ไง
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
เอิธร์
เอิธร์
หวัดดีกอน
กอน
กอน
เหมือนจะเข้ากันได้ดีกว่าที่คิดแฮะ
เอิธร์
เอิธร์
คงงั้นมั้ง
เอิธร์
เอิธร์
《หมอนี่ชื่อว่ากอน เป็นเพื่อนร่วมห้องที่ดูบุคลิกเคร่งขรึม แต่จริงๆแล้ว
กอน
กอน
(แหย่เพื่อนเล่น)
เอิธร์
เอิธร์
ขี้เล่นสุดๆเลยล่ะ》
โอ๊ต
โอ๊ต
ว่าแต่ยังไม่เห็นสปายเลยแฮะ
โอ๊ต
โอ๊ต
ยังไม่มาหรอ
พลอย
พลอย
(แทรกขึ้น)
พลอย
พลอย
มาแล้วนะ
พลอย
พลอย
แต่น่าจะไปเล่นบอลล่ะมั้ง
โอ๊ต
โอ๊ต
อ้อ
กอน
กอน
เหมือนจะชอบฟุตบอลมากเลยเเฮะ
กอน
กอน
ว่าแต่เอิธร์
เอิธร์
เอิธร์
หืม
กอน
กอน
ชอบเล่นกีฬาไหม
เอิธร์
เอิธร์
ก็ไม่เชิงว่าชอบหรอก
เอิธร์
เอิธร์
แต่ก็เล่นได้
กอน
กอน
งั้นเล่นแบตเป็นมั้ย
เอิธร์
เอิธร์
แบตหรอ
กอน
กอน
อื้ม
เอิธร์
เอิธร์
ก็พอได้
โอ๊ต
โอ๊ต
งั้นมาเล่นกัน!!
เอิธร์
เอิธร์
แล้วเวลาเรียนล่ะ
พลอย
พลอย
นี่ไม่รู้หรอ
เอิธร์
เอิธร์
เอ๊ะ
เอิธร์
เอิธร์
อะไรหรอ
พลอย
พลอย
วันนี้คาบเช้าของเราเรียนวิชาพละศึกษาน่ะ
พลอย
พลอย
แล้วคุณครูก็บอกในไลน์ว่าให้เล่นกีฬาที่ตนเองสนใจไปก่อนน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
อย่างนี้นี่เอง
เอิธร์
เอิธร์
ขอบคุณนะ
พลอย
พลอย
ไม่เป็นไร
เอิธร์
เอิธร์
《คนนี้ชื่อพลอย เป็นเพื่อนที่ย้ายมาพร้อมกับสปาย เดาว่าน่าจะมาจากโรงเรียนเดียวกัน
เอิธร์
เอิธร์
เพราะเห็นทั้งสองคนสนิทกันมาก
เอิธร์
เอิธร์
แต่จะว่าไป มองยังไงเธอก็หล่อสุดๆเลยแฮะ》
...
เวบาผ่านไป
โอ๊ต
โอ๊ต
(เหนื่อยล้า)
โอ๊ต
โอ๊ต
ไหนบอกเล่นพอได้ไง
เอิธร์
เอิธร์
ก็ใช่ไง
เอิธร์
เอิธร์
แต่ฉันยังไม่ได้เอาจริงเลยนะ
โอ๊ต
โอ๊ต
หา?
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่ยังไม่ได้เอาจริงหรอ
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
กอน
กอน
ตาฉันแล้วสินะ
โอ๊ต
โอ๊ต
อื้ม ฝากล้มเขาให้ด้วย
กอน
กอน
ไว้ใจได้เลย
เอิธร์
เอิธร์
...
เอิธร์
เอิธร์
(เสิร์ฟไป)
กอน
กอน
(รับ)
กอน
กอน
(รับไม่ตรง)
เอิธร์
เอิธร์
เอ๋?
กอน
กอน
เอ่อ...
ชูก้า
ชูก้า
พอดีเจ้านี่มันสายตาสั้นน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
เพราะงั้นถึงใส่แว่นสินะ
เอิธร์
เอิธร์
ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะ
เอิธร์
เอิธร์
โอ๊ตก็ใส่ไม่ใช่หรอ
โอ๊ต
โอ๊ต
เอ๊ะ
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่หรอ
โอ๊ต
โอ๊ต
เปล่า นี่แค่แว่นแฟชั่นน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
เอ่า
กอน
กอน
ช่างเรื่องนั้นเถอะน่า
กอน
กอน
มาเอาใหม่
เอิธร์
เอิธร์
อะ...อื้ม
...
จบคาบพละ
เอิธร์
เอิธร์
เหนื่อยสุดๆเลย
พลอย
พลอย
ก็นายเล่นชนะได้ทุกคน แบบไม่ได้พักเลยนี่
เอิธร์
เอิธร์
ก็ทุกคนยังอยู่ระดับมือใหม่อยู่เลยนี่
พลอย
พลอย
งั้นหรอ
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
พลอย
พลอย
เอาเถอะ
พลอย
พลอย
จะไม่ถามแล้วกันว่าทำไมนายถึงปิดบังความสามารถตัวเอง
เอิธร์
เอิธร์
เอ๊ะ
...
เลิกเรียน
เอิธร์
เอิธร์
(นั่งรอรถรับส่ง)
เอิธร์
เอิธร์
"เดี๋ยวก่อนสิ ทำไมเธอถึงรู้ได้ล่ะ ทั้งที่เราพยายามทำตัวไม่ให้เด่นแล้วนะ
เอิธร์
เอิธร์
ทั้งๆที่ไม่อยากจะรู้สึกแบบนั้นอีกแล้วแท้ๆ"
.
จบตอนที่ 2

บทที่ 3 นัดวันเสาร์

สามวันผ่านไป
โอ๊ต
โอ๊ต
นี่
โอ๊ต
โอ๊ต
ไหนๆก็วันศุกร์แล้ว
โอ๊ต
โอ๊ต
พรุ่งนี้ไปคาราโอเกะกันไหม
เอิธร์
เอิธร์
คาราโอเกะหรอ
โอ๊ต
โอ๊ต
ใช่
โอ๊ต
โอ๊ต
อยู่ใกล้ๆนี่เอง
โอ๊ต
โอ๊ต
จริงๆว่าจะไปตอนเลิกเรียนอยู่หรอก
โอ๊ต
โอ๊ต
แต่ว่าฉันกลับค่ำไม่ได้น่ะสิ
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
เอิธร์
เอิธร์
ได้สิ
สปาย
สปาย
คุยอะไรกันอยู่งั้นหรอ
เอิธร์
เอิธร์
พอดีเลย
เอิธร์
เอิธร์
นายเองก็จะไปด้วยไหม
สปาย
สปาย
ไป?
สปาย
สปาย
ไปไหนหรอ
เอิธร์
เอิธร์
คาราโอเกะน่ะ
เอิธร์
เอิธร์
คุยกันว่าจะไปวันพรุ่งนี้
สปาย
สปาย
พรุ่งนี้หรอ
สปาย
สปาย
จะไปกี่โมงล่ะ
สปาย
สปาย
พอดีช่วงเช้าฉันต้องไปโบสถ์น่ะ
เอิธร์
เอิธร์
โบสถ์หรอ
สปาย
สปาย
อ้อ
สปาย
สปาย
ยังไม่ได้บอกหรอ
เอิธร์
เอิธร์
...
สปาย
สปาย
ฉันและพลอยนับถือศาสนาคริสน่ะ
สปาย
สปาย
ทุกเสาร์-อาทิตย์เลยต้องไปที่โบสถ์น่ะ
เอิธร์
เอิธร์
อย่างนี้นี่เอง
เอิธร์
เอิธร์
งั้นนายว่างกี่โมงล่ะ
เอิธร์
เอิธร์
"รู้ตัวอีกที เราก็กลายเป็นพวกคุยเก่งขึ้นมาซะงั้น ต้องขอบคุณคนพวกนี้แหละนะ"
โอ๊ต
โอ๊ต
(ยิ้ม)
โอ๊ต
โอ๊ต
"ในที่สุดก็กลับมาเป็นคนเดิมแล้วสินะ"
สปาย
สปาย
ถ้าเป็นตอนบ่ายสามล่ะก็ฉันไปได้นะ
โอ๊ต
โอ๊ต
งั้นเอาเวลานั้นแล้วกัน
เอิธร์
เอิธร์
อื้ม
พลอย
พลอย
(เดินเข้ามา)
พลอย
พลอย
มีเรื่องอะไรกันงั้นหรอ
พลอย
พลอย
รู้สึกว่าจะเสียงดังกว่าปกติสุดๆ
สปาย
สปาย
งั้นให้พลอยไปด้วยเลยเป็นไง
เอิธร์
เอิธร์
เอ๊ะ
เอิธร์
เอิธร์
จะดีหรอ
เอิธร์
เอิธร์
ให้ผู้หญิงคนเดียวไปกับผู้ชายเยอะแยะแบบนี้
โอ๊ต
โอ๊ต
นั่นสินะ
โอ๊ต
โอ๊ต
พ่อแม่จะไม่ว่าเอาหรอ
สปาย
สปาย
...
พลอย
พลอย
ถ้าจะไปเที่ยวล่ะก็ ลองชวนผู้หญิงในห้องไปด้วยสิ
พลอย
พลอย
คุณครูก็เคยพูดเอาไว้นี่
《ผู้หญิงในห้องนี้มีกันอยู่สี่คน ซึ่งน้องกว่าทุกๆห้อง ดังนั้นผู้ชายทั้งยี่สิบคนจะต้องสนิทกันเขาด้วย》
เอิธร์
เอิธร์
เอาแบบนั้นแล้วกัน
เอิธร์
เอิธร์
แล้วใครจะไปชวนล่ะ
โอ๊ต
โอ๊ต
(มองไปที่สปาย)
เอิธร์
เอิธร์
(มองไปที่สปาย)
สปาย
สปาย
อ...เอ๊ะ!!
สปาย
สปาย
ไหงเป็นฉันล่ะ
โอ๊ต
โอ๊ต
ยังจะถามอีก
โอ๊ต
โอ๊ต
ก็นายเป็นคนเดียวที่สนิทกับพวกผู้หญิงนี่
สปาย
สปาย
ก็จริงแฮะ
โอ๊ต
โอ๊ต
งั้นก็ตามนี้
เอิธร์
เอิธร์
ตอนเที่ยงก็ฝากด้วยล่ะ
สปาย
สปาย
อื้ม
...
ตอนเที่ยงของวันนั้น
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
นี่ๆ
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
เคยไปคาเฟ่ใกล้ๆนี่ยัง
แพรว
แพรว
คาเฟ่หรอ
แพรว
แพรว
แถวนี้มีคาเฟ่ด้วยหรอ
ข้าว
ข้าว
มีสิ
ข้าว
ข้าว
เห็นว่าที่นั่นมีคนเยอะมากเลยล่ะ
ข้าว
ข้าว
อยากลองไปสักครั้งจังเลยแฮะ
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
งั้นเราไปกันมั้ย
แพรว
แพรว
ก็ได้อยู่หรอก
แพรว
แพรว
เอาเป็นตอนไหนดีล่ะ
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
เลิกเรียนวันนี้
ข้าว
ข้าว
ตามนั้นเลย
สปาย
สปาย
(เดินเข้ามา)
สปาย
สปาย
เอ่อ คือว่า
ข้าว
ข้าว
มีอะไรหรอสปาย
สปาย
สปาย
พรุ่งนี้ทุกคนพอจะว่างกันไหม
สปาย
สปาย
ตอนบ่ายสามโมงน่ะ
ข้าว
ข้าว
ก็ว่างอยู่แหละ
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
มีอะไรงั้นหรอ
แพรว
แพรว
...
สปาย
สปาย
พอดีพวกเราว่าจะไปคาราโอเกะกันน่ะ
สปาย
สปาย
เลยว่าจะชวนไปด้วยกัน
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
ไปกันกี่คนล่ะ
สปาย
สปาย
ถ้ารวมพวกเธอด้วยแล้วก็เจ็ดคน
แพรว
แพรว
เอ่อ คือว่าฉันไม่ไปนะ
ข้าว
ข้าว
ทำไมล่ะ
แพรว
แพรว
พอดีครอบครัวฉันจะพาไปที่ที่หนึ่งน่ะ
แพรว
แพรว
วันนั้นเลยไม่ว่าง
ข้าว
ข้าว
งั้นหรอ
สปาย
สปาย
ก็เหลือกันหกคนสินะ
กิ๊ฟ
กิ๊ฟ
อื้ม
สปาย
สปาย
งั้นขอตัวนะ
สปาย
สปาย
(เดินออกมา)
เอิธร์
เอิธร์
เป็นไงบ้าง
สปาย
สปาย
ตกลงน่ะ
โอ๊ต
โอ๊ต
งั้นก็ดีเลย
โอ๊ต
โอ๊ต
ยิ่งคนเยอะยิ่งสนุก
...
หลังเลิกเรียน
ที่ป้ายรถประจำทาง
เอิธร์
เอิธร์
เห้อ~~~
เอิธร์
เอิธร์
เหนื่อยจังเลยแฮะ
(เดินชนกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง)
เอิธร์
เอิธร์
อะ
เอิธร์
เอิธร์
ขอโทษนะครับ
เอิธร์
เอิธร์
เป็นอะไรรึเปล่า
เอิธร์
เอิธร์
(ยื่นมือไปช่วย)
(เธอลุกขึ้นมา)
เอิธร์
เอิธร์
ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะครับ
.
จบตอนที่ 3

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!