รักข้ามภพ
"ที่นี่... ที่ไหน?"
รินรดาหรี่ตาลง มองไปรอบๆ อย่างงุนงง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยมึนงงหลังจากที่ลืมตาตื่นขึ้นมาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ทุกอย่างรอบตัวเหมือนฉากในละครพีเรียด หญิงสาวในชุดไทยเดินผ่านไปมา และที่สำคัญ... เธอไม่ใช่รินรดาในศตวรรษที่ 21 อีกต่อไป!
"คุณหนูรินรดา参ท่านเจ้าคุณเพลิงรออยู่ขอรับ"
ชายรับใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาก้มศีรษะให้ รินรดาใจเต้นแรง เพลิง? เจ้าคุณเพลิง? ใครกัน?
...
ไม่นานนัก เธอก็ได้พบกับบุรุษผู้หนึ่ง เขาสูงโปร่ง หน้าตาคมเข้ม ดวงตาสีดำขลับจ้องมองเธอด้วยความเย็นชา
"เจ้าคือรินรดา?" เสียงทุ้มเอ่ยถาม
รินรดากลืนน้ำลาย โอ้โห... หล่อชะมัด
"เอ่อ... ใช่ค่ะ"
เพลิงจ้องเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า "เจ้ามีคู่หมั้นแล้ว"
"หะ!?" รินรดาตาโต ยังไม่ทันจะตกใจเสร็จ เสียงหวานๆ แหลมๆ ของใครบางคนก็ดังขึ้น
"พี่เพลิงเจ้าขา~ ฟ้าฝนรอพี่เพลิงมานานแล้วนะเจ้าคะ"
หญิงสาวในชุดไทยสวยงามเดินเข้ามา แน่นอน... ตอแหลตั้งแต่แรกพบ
เธอเกาะแขนเพลิงแน่น ส่งสายตาหวานเยิ้ม แต่หันมามองรินรดาด้วยสายตาเย้ยหยัน
"น้องรินรดาเพิ่งฟื้น ท่าทางยังมึนๆ อยู่เลยนะเจ้าคะ" ฟ้าฝนยิ้มจอมปลอม "แต่อย่าเป็นกังวลไปเลยเจ้าค่ะ ยังไงพี่เพลิงก็คงไม่ทอดทิ้งฟ้าฝนหรอก ใช่ไหมเจ้าคะพี่เพลิง?"
รินรดาเบ้ปากทันที โอ้โห... เล่นใหญ่เกิน
แต่สิ่งที่ทำให้เธอหน้าชาไม่ใช่คำพูดของฟ้าฝน... มันคือการที่เพลิงพยักหน้าช้าๆ
"อืม ข้ารับปากพ่อเจ้าว่าจะดูแลเจ้า"
รินรดาถึงกับพูดไม่ออก เอ้าาาา โง่จริงเหรอพ่อคุณ!
...
วันที่เพลิงเห็นธาตุแท้ของฟ้าฝน
รินรดาพยายามเตือนเพลิงหลายครั้ง ว่าฟ้าฝนไม่ใช่คนดี แต่เขากลับปกป้องฟ้าฝนตลอด
จนกระทั่ง...
"เพลิง! เจ้าอย่าฟังนางนะเพคะ! นางใส่ร้ายข้า!"
ฟ้าฝนถูกจับได้ว่าร่วมมือกับศัตรู หวังจะกำจัดรินรดาและเอาทรัพย์สินของเพลิงไปทั้งหมด
เพลิงยืนตะลึงอยู่ตรงนั้น นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาถูกหลอกมาตลอด
รินรดายืนกอดอกมอง "เห็นหรือยัง?"
เพลิงหันมามองเธอ... และในที่สุดเขาก็รู้ว่าใครกันแน่ที่จริงใจ
"ข้าผิดไปแล้วรินรดา"
รินรดายักไหล่ "เอาเถอะ... อย่างน้อยเจ้าก็รู้สักที"
และนี่คือจุดเริ่มต้นของความรักที่แท้จริง...
รักข้ามภพ
เพลิงยืนมองฟ้าฝนที่ทรุดตัวลงกับพื้นหลังจากถูกเปิดโปง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง
"เจ้าไม่ต้องแก้ตัวอีกแล้วฟ้าฝน ข้าเห็นกับตาตัวเอง" น้ำเสียงของเขาเย็นเยียบ
"พี่เพลิงเพคะ! หม่อมฉันทำไปเพราะรักพี่เพลิง!" ฟ้าฝนโอดครวญ ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาจอมปลอม
รินรดายืนกอดอก มองด้วยสายตาเอือมระอา "เอาจริงเถอะ เจ้ายังกล้าเสแสร้งอยู่อีกเหรอ?"
ฟ้าฝนกำหมัดแน่น ความแค้นทำให้เธอสั่นไปทั้งตัว แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไร เสียงหวานอีกเสียงก็ดังขึ้น
"โถๆๆ น่าสงสารจริงๆ นะเพคะ"
รินรดาหันไปมอง เห็นหญิงสาวอีกคนเดินเข้ามาในห้อง ใบหน้าสวยจัด แต่สายตานั้นเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม
"สร้อยคา..." เพลิงเรียกชื่อหญิงสาวอย่างตกใจ
"หม่อมฉันเพิ่งกลับมาจากต่างเมืองเพคะ ได้ยินข่าวว่าพี่เพลิงกำลังจะหมั้นหมายกับหญิงที่ไร้ค่าอย่างฟ้าฝน ก็ตกใจเสียเหลือเกิน"
สร้อยคายิ้มเย็น ก่อนจะปรายตามองรินรดา "และดูเหมือนจะมีคนแปลกหน้าหลงเข้ามาในชีวิตพี่เพลิงอีกด้วยสินะเพคะ?"
รินรดารู้ได้ทันทีว่าหญิงคนนี้... ไม่ใช่คนดีแน่
"เจ้าต้องการอะไรสร้อยคา?" เพลิงถามเสียงแข็ง
สร้อยคาแสร้งยิ้ม "หม่อมฉันก็แค่อยากอยู่ข้างกายพี่เพลิงเพคะ ทดแทนหญิงไม่รักดีพวกนี้"
รินรดาเบ้ปากทันที โอ้โห มาอีกหนึ่ง!
...
ศึกสองนางร้าย
ฟ้าฝนไม่ยอมให้สร้อยคาแย่งตำแหน่งของตนไปง่ายๆ นางจึงหันไปประจบเพลิงอีกครั้ง
"พี่เพลิง! หม่อมฉันอาจทำผิดไปบ้าง แต่หม่อมฉันรักพี่เพลิงจริงๆ นะเพคะ!"
สร้อยคาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ "ฟ้าฝนเพคะ เจ้ายังมีหน้ามาพูดอีกหรือ? ข้าได้ยินมาว่าเจ้าทำตัวต่ำทรามขนาดไหน"
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร!" ฟ้าฝนตวัดสายตามอง
สร้อยคาหัวเราะพลางหันไปหากวิน "พี่เพลิงเพคะ หม่อมฉันรู้ความจริงบางอย่างเกี่ยวกับฟ้าฝน และหม่อมฉันพร้อมจะช่วยพี่เพลิงกำจัดคนไม่รักดีเอง"
รินรดามองสถานการณ์ตรงหน้าแล้วส่ายหัว พวกนี้มันร้ายยกเซตเลยนี่หว่า!
แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ เพลิงเริ่มมองเห็นธาตุแท้ของผู้หญิงพวกนี้แล้ว... และเขาก็กำลังมองไปที่รินรดาด้วยสายตาที่ต่างออกไป
สายตาที่เริ่มจะ... เชื่อใจเธอ!
รักข้ามภพ
ฟ้าฝนจ้องสร้อยคาด้วยสายตาเกรี้ยวกราด "เจ้าคิดว่าตัวเองดีกว่าข้าหรือยังไง!"
สร้อยคายิ้มบาง ก้าวเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระซิบเสียงแผ่ว "อย่างน้อยข้าก็ยังไม่ได้ถูกจับได้ว่าเป็นหญิงเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าไงล่ะ"
ฟ้าฝนกัดฟันแน่น รู้ดีว่าสร้อยคาไม่ได้มาดีแน่นอน
เพลิงมองทั้งสองอย่างเคร่งขรึม ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบ "ข้าไม่ต้องการคนที่เต็มไปด้วยเล่ห์กลอยู่ข้างกาย"
ฟ้าฝนหน้าซีดเผือด "พี่เพลิงเพคะ! หม่อมฉัน..."
"เจ้าออกไปจากที่นี่ซะ"
ฟ้าฝนอ้าปากค้าง "พี่เพลิง!!"
เพลิงหันหลังให้ทันที ไม่แม้แต่จะมองเธออีก ฟ้าฝนกำหมัดแน่น ก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไป น้ำตาแห่งความเจ็บใจเอ่อคลอ
รินรดาแอบถอนหายใจโล่งอก ในที่สุดก็ไล่ไปได้สักที!
แต่ก่อนที่เธอจะได้ดีใจนาน สร้อยคาก็ก้าวเข้ามายืนข้างเพลิงแทน
"พี่เพลิงเพคะ... หม่อมฉันอยู่เคียงข้างพี่เสมอ ไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น"
รินรดาถึงกับกรอกตา โอ้โห... เปลี่ยนตัวไวมาก!
แต่ก่อนที่เพลิงจะตอบอะไร เขากลับหันไปมองรินรดาแทน "แล้วเจ้าล่ะรินรดา เจ้าคิดจะอยู่ข้างข้าหรือไม่?"
รินรดาชะงัก หัวใจเต้นแรง อะไรนะ? เขาถามแบบนี้หมายความว่ายังไง!
สร้อยคากัดฟันแน่น ดวงตาวาวโรจน์ ไม่ได้! นังนี่จะมาแย่งพี่เพลิงไปจากข้าไม่ได้!
...ศึกครั้งใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น และคราวนี้ รินรดาจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป!
รักข้ามภพ (ต่อ)
ฟ้าฝนจ้องสร้อยคาด้วยสายตาเกรี้ยวกราด "เจ้าคิดว่าตัวเองดีกว่าข้าหรือยังไง!"
สร้อยคายิ้มบาง ก้าวเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระซิบเสียงแผ่ว "อย่างน้อยข้าก็ยังไม่ได้ถูกจับได้ว่าเป็นหญิงเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าไงล่ะ"
ฟ้าฝนกัดฟันแน่น รู้ดีว่าสร้อยคาไม่ได้มาดีแน่นอน
เพลิงมองทั้งสองอย่างเคร่งขรึม ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบ "ข้าไม่ต้องการคนที่เต็มไปด้วยเล่ห์กลอยู่ข้างกาย"
ฟ้าฝนหน้าซีดเผือด "พี่เพลิงเพคะ! หม่อมฉัน..."
"เจ้าออกไปจากที่นี่ซะ"
ฟ้าฝนอ้าปากค้าง "พี่เพลิง!!"
เพลิงหันหลังให้ทันที ไม่แม้แต่จะมองเธออีก ฟ้าฝนกำหมัดแน่น ก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไป น้ำตาแห่งความเจ็บใจเอ่อคลอ
รินรดาแอบถอนหายใจโล่งอก ในที่สุดก็ไล่ไปได้สักที!
แต่ก่อนที่เธอจะได้ดีใจนาน สร้อยคาก็ก้าวเข้ามายืนข้างเพลิงแทน
"พี่เพลิงเพคะ... หม่อมฉันอยู่เคียงข้างพี่เสมอ ไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น"
รินรดาถึงกับกรอกตา โอ้โห... เปลี่ยนตัวไวมาก!
แต่ก่อนที่เพลิงจะตอบอะไร เขากลับหันไปมองรินรดาแทน "แล้วเจ้าล่ะรินรดา เจ้าคิดจะอยู่ข้างข้าหรือไม่?"
รินรดาชะงัก หัวใจเต้นแรง อะไรนะ? เขาถามแบบนี้หมายความว่ายังไง!
สร้อยคากัดฟันแน่น ดวงตาวาวโรจน์ ไม่ได้! นังนี่จะมาแย่งพี่เพลิงไปจากข้าไม่ได้!
...ศึกครั้งใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น และคราวนี้ รินรดาจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป!
รักข้ามภพ (ต่อ)
ฟ้าฝนจ้องสร้อยคาด้วยสายตาเกรี้ยวกราด "เจ้าคิดว่าตัวเองดีกว่าข้าหรือยังไง!"
สร้อยคายิ้มบาง ก้าวเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระซิบเสียงแผ่ว "อย่างน้อยข้าก็ยังไม่ได้ถูกจับได้ว่าเป็นหญิงเจ้าเล่ห์อย่างเจ้าไงล่ะ"
ฟ้าฝนกัดฟันแน่น รู้ดีว่าสร้อยคาไม่ได้มาดีแน่นอน
เพลิงมองทั้งสองอย่างเคร่งขรึม ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบ "ข้าไม่ต้องการคนที่เต็มไปด้วยเล่ห์กลอยู่ข้างกาย"
ฟ้าฝนหน้าซีดเผือด "พี่เพลิงเพคะ! หม่อมฉัน..."
"เจ้าออกไปจากที่นี่ซะ"
ฟ้าฝนอ้าปากค้าง "พี่เพลิง!!"
เพลิงหันหลังให้ทันที ไม่แม้แต่จะมองเธออีก ฟ้าฝนกำหมัดแน่น ก่อนจะสะบัดหน้าเดินออกไป น้ำตาแห่งความเจ็บใจเอ่อคลอ
รินรดาแอบถอนหายใจโล่งอก ในที่สุดก็ไล่ไปได้สักที!
แต่ก่อนที่เธอจะได้ดีใจนาน สร้อยคาก็ก้าวเข้ามายืนข้างเพลิงแทน
"พี่เพลิงเพคะ... หม่อมฉันอยู่เคียงข้างพี่เสมอ ไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้น"
รินรดาถึงกับกรอกตา โอ้โห... เปลี่ยนตัวไวมาก!
แต่ก่อนที่เพลิงจะตอบอะไร เขากลับหันไปมองรินรดาแทน "แล้วเจ้าล่ะรินรดา เจ้าคิดจะอยู่ข้างข้าหรือไม่?"
รินรดาชะงัก หัวใจเต้นแรง อะไรนะ? เขาถามแบบนี้หมายความว่ายังไง!
สร้อยคากัดฟันแน่น ดวงตาวาวโรจน์ ไม่ได้! นังนี่จะมาแย่งพี่เพลิงไปจากข้าไม่ได้!
...ศึกครั้งใหม่กำลังจะเริ่มขึ้น และคราวนี้ รินรดาจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป!
รักข้ามภพ รักข้ามภพ
รักข้ามภพ (ต่อ)
รินรดาชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำถามของเพลิง หัวใจเธอเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่
"เจ้าคิดจะอยู่ข้างข้าหรือไม่?"
คำถามนั้นเต็มไปด้วยความหมาย แต่ก่อนที่เธอจะตอบ เสียงหวานเจือความเย็นชาของสร้อยคาก็ดังขึ้นขัดจังหวะ
"พี่เพลิงเพคะ หม่อมฉันอยู่ข้างพี่เสมอเพคะ พี่เพลิงลืมแล้วหรือ?"
สร้อยคาหันมามองรินรดาด้วยสายตาท้าทาย ริมฝีปากแดงสดของนางเหยียดยิ้มร้าย
"นางเพิ่งมาอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน พี่เพลิงคิดว่านางควรค่าแก่ความไว้วางใจหรือเพคะ?"
รินรดาถึงกับกลอกตา เอ้า! นี่พยายามกำจัดฉันออกจากวงโคจรอีกคนสินะ
เพลิงมองสร้อยคานิ่งๆ ก่อนจะหันไปมองรินรดา "ข้าเชื่อว่าความจริงใจของคนไม่ได้วัดจากเวลาที่อยู่ด้วยกัน"
สร้อยคาหน้าตึงเล็กน้อย แต่ก็ยังพยายามควบคุมตัวเอง "แต่หม่อมฉันรู้จักพี่เพลิงมานานกว่านางนะเพคะ..."
รินรดาเบื่อจะฟัง เธอถอนหายใจยาว "ถ้าท่านคิดว่าฉันไม่น่าไว้วางใจ ก็ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้อยากอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"
เธอหันหลังจะเดินออกไป แต่เพลิงกลับคว้าข้อมือเธอไว้ รินรดาตกใจ หันไปสบตากับเขา
"เจ้ายังไปไหนไม่ได้" น้ำเสียงของเพลิงหนักแน่น
สร้อยคากำมือแน่น ดวงตาวาวโรจน์ด้วยความโกรธ นังนี่มันเป็นใคร ทำไมพี่เพลิงต้องสนใจมันขนาดนี้!
เธอพยายามข่มอารมณ์ ก่อนจะแสร้งหัวเราะเบาๆ "พี่เพลิงเพคะ หม่อมฉันเพียงแค่หวังดี..."
เพลิงหันไปมองสร้อยคา "ข้ารู้ แต่ข้าตัดสินใจแล้ว"
รินรดาอ้าปากค้าง เดี๋ยวๆ นี่มันอะไร ทำไมอยู่ดีๆ เขาถึงพูดเหมือนเลือกข้างฉันแบบนี้!?!
สร้อยคาหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะเอ่ยเสียงหวานแต่แฝงไปด้วยความร้ายกาจ
"ถ้าเช่นนั้น... ขอให้พี่เพลิงอย่าเสียใจในภายหลังนะเพค
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
