4สหายสายสัตว์เทพ ꒰/꒱
ก่อน 1/4
เจอรัลด์
โอ้ยยย หมดเวลาเรียนยังวะ
เจอรัลด์
เเล้วมึงจะตรงเวลาเพื่อ
เเคลร์
คนที่ตรงเวลาคืออาจารย์นะคับเจอรัล
ลินดาเเลบลิ้นให้เจอรัลเหมือนเด็กน้อยที่กำลังล้อเลียนคนที่กำลังโดนหักหน้า
เจอรัลลุกขึ้นมาชี้หน้าลินดา เเต่ลินดาก็ยังไม่หยุดล้อเลียน
ผู้หญิง
อาจารย์:ตรงนั้นมีอะไรกันน่ะ
เเคลร์
ไม่มีอะไรคับอาจารย์
เเต่เจอรัลกับลินดาก็ยังมานั่งตีกันต่อ
เจอรัลด์
พวกมึงไปไหนกันต่อปะ
เเคลร์
เเคลร์จะต้องไปเรียนพิเศษคับ
ลินดา
กูไปติวดีไหมอ่ะ พรุ่งนี้สอบนิ
เจอรัลด์
ไอ่สัส จะสอบแล้วกูไม่มีอะไรใส่สมองเลย
เเคลร์
เเล้วลิซจะไปไหนหรอคับ
ลิซ
ฉันจะไปซื้อของ กลับบ้านก็จะติวเหมือนกัน
ไม่นานลิซพูดจบก็เดินออกไปทันทีโดนไม่ฟังใคร
เจอรัลด์
เออเอาเข้าไปไม่ฟังกูด้วย
เเคลร์
ถ้างั้นเเคลร์ของตัวก่อนนะคับ
เเล้วเเคลก็เดินออกไปจนสุดสายตา ทำให้เจอรัลกับลินดามองหน้ากัน
ลินดา
เเล้วทำไมต้องเหลือกูกับมึงตลอดเลยอ่ะ
ณ สถานที่เเห่งหนึ่งที่มีความมืดปกคลุมทั่วทั้งห้อง ในห้องนั้นยังมีเก้าอี้สองตัวและโต๊ะกั้นระหว่างคนสองคนที่กำลังนั่งเจรจาเรื่องบางอย่างอยู่ ไฟหลอดน้อยห้อยลงมาส่องตรงกลางโต๊ะทำให้มีแสงสว่างเล็กน้อย พอที่จะเห็นสีหน้าที่เคร่งเครียดของอีกคนและรอยยิ้มอันน่าพึงพอใจของคนตรงหน้า
1:ฉันฝากด้วย เพราะว่ายังไงมันก็จะเกิดขึ้นอยู่ดี
2:ฉันเคยทำอะไรที่พาดด้วยหรอ
1:ไม่หรอกฉันแค่เป็นห่วง..?..มากเกินไป
2:หึ เธอฉลาดดีนะฉันชอบคนฉลาด
...ยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์
1:อย่าคิดจะทำอะไรแบบนั้นเชียวนะ
หลังจากบทสนทนาจบอีกคนก็เดินออกไปโดยมีสายตาของคนด้านหลังมองอย่างกังวลใจ
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
ฮายยๆๆทุกคน
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
เเอดบรรยายไม่ค่อยเก่งเเต่จะพยายายามนะ
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
กด💖กดตต.💯คม.💬มาได้นะคร่า~🥰💜🎉
ก่อน 2/4
บรรยากาศที่ดูไม่ได้เต็มใจถึงขนาดเหมาะกับการเดินข้างถนนในตอนเย็นสักเท่าไรแต่กลับมีใครบางคนกำลังเดินซื้อของอยู่อย่างไม่สนอะไร
ลิซ
(บรรยากาศก็เเปลกๆอยู่ๆก็ค่ำ)
ลิซรู้สึกตัวถึงสายตาที่กำลังมองเธออยู่ด้านหลัง
ลิซ
(ใครกำลังมองเราอยู่...)
ในขณะที่ลิซกำลังตัดสินใจว่าจะหันไปมองข้างหลังดีไหมอยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้น
หญิงชราที่เร่ร่อน
ม..ไม่นะคะ
ลิซ
(ช่วงนี้หน้าจะเรียนหนักสมองคิดแต่เรื่องอะไรไม่รู้..)
ลิซถอนหายใจเธอคงคิดมากไปเองว่ามีคนกำลังมองเธออยู่ ไม่นานลิซก็เดินไปในที่เหตุการณ์ตรงหน้า
อีป้า
เเก่จะตายห่าอยู่แล้วยังจะมาขโมยของชาวบ้าน หน้าไม่อายเลยจริงๆ!!
อีป้า
อ๋อ..หรือของของฉันมันสวยก็ใช่สิฉันเป็นผู้ดีนิคนรวยก็อย่างนี้แหละนะ มีของสวยๆอย่างงามไม่ใช่คนจนอย่างแก!!
หญิงชราที่เร่ร่อน
ฉ..ฉันไม่ได้ขโมยนะคะ คุณทำตกไว้ฉันก็เลยเก็บไปให้
หญิงชราที่เร่ร่อน
ถึงฉันจะจนฉันก็ไม่ขโมยของใครนะคะ
หญิงชราคนนั้นมีท่าทางตัวสั่นและกลัวมาก มือของอีป้าที่ตั้งใจจะฟาดลงไปที่หน้าของหญิงชรากับมีมือใครบางคนมาจับเอาไว้
ลิซ
ไม่ทราบว่า ผู้ดีอย่างคุณทำร้ายคนชราแบบนี้
ลิซ
เรียกว่าผู้ดีได้หรอคะ?
อีป้า
น..นี่เเกเป็นใครนะปล่อยฉันนะ
ลิซกำข้อมืออีป้าแน่นๆก่อนจะสะบัดไปทางอื่น ก่อนจะพยุงหญิงชราขึ้น
หญิงชราที่เร่ร่อน
ข..ขอบคุณค่ะคุณหนู
ลิซ
เรียกหนูว่าหนูเฉยๆก็ได้ค่ะ
หญิงชราที่เร่ร่อน
ไม่ได้หรอกค่ะ..
อีป้า
ฮึก..นี่นังเด็กเหลือขอรู้ไหมว่าฉันเป็นใครถึงมาทำแบบนี้กับฉัน
ลิซ
คนที่นิสัยแบบนี้ไม่ควรจำให้รกสมองนะคะ ไม่ขอทราบว่าคุณเป็นใคร
อีป้า
หึ หรือว่ากำลังแสดงละครกันอยู่
อีป้า
เเบบว่าขโมยกระเป๋าเงินฉันแล้วก็เอากลับมาให้ฉัน เพื่อที่ฉันจะได้รู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจแล้วให้เงินไปแบบนี้หรอ? หึ น้ำเน่า
ลิซ
หึ พูดให้ฟังเหมือนทำมาบ่อยนะคะคุณป้า
ลิซมองอีป้าด้วยสายตาเฉยๆแต่เธอไม่รู้เลยว่าสายตาเธอมันน่ากลัวจนทำให้อีป้าตัวสั่น
อีป้า
(น..นี่มันหาว่าฉันขโมยของคนอื่นแล้วเอาไปให้เขาคืนเนี้ยหรอ!!)
อีป้า
(อ..อะไรน่ะน่ากลัว ตัวอะไรที่เเว้บเข้ามาในหัวเมื่อกี้มันทำให้ขนลุก)
ลิซ
...(เรากำลังทำอะไรอยู่)
ลิซกำลังสับสนกับตัวเองกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ก่อนคนที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้กำลังซุบซิบคุยกันอยู่
:นี่ๆแต่หญิงชราคนนั้นพูดจริงนะ ที่เก็บกระเป๋าไปให้ป้าคนนั้นน่ะ
:ใช่ๆฉันก็เห็นป้าคนนั้นทำกระเป๋าหล่นเอง
ไม่นานอีป้าคนนั้นก็เดินออกไปเพราะทนเสียงซุบซิบนินทาไม่ไหวหรือเพราะกลัวกันแน่
ลิซ
ไม่รับฝากนะคะของที่บ้านเยอะเกินเก็บไว้ไม่ไหว
ลิซพูดจบก็หันมาเห็นหญิงชราที่กำลังเก็บของใส่ตะกร้าอยู่ พร้อมกับผู้คนที่ดูเมื่อกี้แยกย้ายกันออกไปทีละนิด
ลิซกับหญิงชราเก็บของใส่ตะกร้าจนเสร็จเหลือหนังสือเล่มหนึ่งที่สะดุดตาลิซ
หญิงชราที่เร่ร่อน
.หันมามอง
หญิงชราที่เร่ร่อน
สนใจหรอคะ
ลิซครุ่นคิดเเละหันกลับไปตอบหญิงชรา
หญิงชราที่เร่ร่อน
เอาไปสิคะ ฉันให้เพื่อเป็นการตอบแทนที่คุณหนูช่วยฉันไว้เมื่อกี้
หญิงชราพูดจบเเล้วก็ยิ้มออกมา
ลิซ
ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะ
ลิซ
ขอบคุณนะคะแต่หนูคงรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ
หญิงชราที่เร่ร่อน
งั้นหรอคะ..
ลิซรู้ได้ว่าหญิงชราทำหน้าเศร้าลงเมื่อเธอพูดจบ
ลิซ
งั้นหนูจะรับไว้ก็ได้ค่ะ
หญิงชราที่เร่ร่อน
อ๋อ จริงสิมันต้องมีอีก 3 เล่มนี่นารอแป๊บนะคะคุณหนู
หญิงชราพูดพร้อมกับค้นหาสิ่งที่เธอพูดในกระเป๋าตัวเอง ลิซก็ยืนมองดูเธอหาของพร้อมกับมองไปที่หนังสืออีกครั้ง
หญิงชราที่เร่ร่อน
นี่ค่ะ รับอีก 3 เล่มไปด้วยนะคะถ้าอ่านแค่เล่มเดียวคงไม่เข้าใจเนื้อเรื่องที่จะสื่อ
หญิงชรายิ้มเเละยื่นหนังสือให้ลิซอีก 3 เล่ม ลิซมองหน้าหญิงชราคนนั้นและกำลังจะพูดคำว่าปฏิเสธออกไปแต่เธอก็กลัวหญิงชราเศร้าเหมือนที่เธอทำเมื่อกี้
ลิซ
รออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวหนูมา
ลิซเดินออกไปพร้อมกับหนังสือในมือ 4 เล่ม เธอเดินเข้าไปในร้านสรรพสินค้า และเดินออกมาพร้อมกับข้าวขนมและน้ำดื่ม
ลิซ
นี่คะ.ลิซยื่นให้หญิงชรา
หญิงชราที่เร่ร่อน
เอ่อ..ไม่--
ลิซ
งั้นหนูคงรับหนังสือพวกนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ
หญิงชราที่เร่ร่อน
ขอให้ร่ำๆรวยๆนะคะคุณหนู
หญิงชรารับของในมือลิซ ก่อนที่ลิซจะโบกมือลาแล้วเดินออกไป
ลิซ
(ดูเหมือนว่าฝนจะไม่ตกแล้วสินะ ฟ้าสว่างเลย..)
ลิซเดินออกมาไม่นานเธอก็หันกลับมาอีกรอบเพราะอยากรู้ว่าหญิงชรามาจากที่ไหน แต่พอหันกลับไปลิซกลับไม่เจอหญิงชราคนนั้นเลยเหมือนกับว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนั้นมาก่อน
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
อุ๊ยยย
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
อะไรนิ๊
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
กด💖กดตต.💯คม.💬มาได้นะคร่า~🥰💜🎉
ก่อน 3/4
ผู้ชาย
การ์ด:คุณหนูสวัสดีครับ.ก้ม
ลิซ
(เห้อออเเล้วพ่อจะทำบ้านสูงทำไม..)
ลิซ
(หรือที่จริงแล้วฉันเป็นเจ้าหญิงซินเดอเรลล่า..?)
ลิซ
(ไม่หรอก ถ้าใส่รองเท้าส้นสูงวิ่งลงบันไดก็คง..)
ลิซ
(ยมทูตจ๋าเรียกหาฉันหรอ..)
ในขนาดที่ลิซเดินขึ้นบันไดมานั้นเธอก็เห็นคนน่าสงสัยทำตัวมีพิรุณอยู่ตรงหน้าประตูบ้านป๊าเธอ เธอจึงหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้าขึ้นมาทันทีพร้อมกับซ่อนไว้ด้านหลังของตนก่อนจะค่อยๆย่องไปหาเขาคนนั้นอย่างเบา
ลิซ
นายเป็นใคร.จ่อที่ช็อตไฟฟ้า
ในขนาดที่ลิซจ่อที่ช็อตไฟฟ้าไปที่คนๆนั้นที่เธอคิดว่าน่าสงสัย คนๆนั้นก็หันหน้ามาพร้อมกับตกใจแล้วตะโกน
ลิซ
(ยังไม่ทันได้ช็อตเลย ตกใจซะละ..)
ผู้ชาย
การ์ด:คุณหนูครับเกิดอะไรขึ้น!!!.วิ่งมา
การ์ดเดินขึ้นมาภาพที่เห็นตรงหน้าคือรอสนอนหงายหลังอยู่เเละลิซที่กำลังงงกับคนตรงหน้า
ผู้ชาย
การ์ด:ดูเหมือนจะเป็น---
เร็น(ป๊าของลิซ)
อ่าววว ลูกป๊ามาแล้วหรอ~
ในขณะที่การ์ดกำลังจะพูดเร็นที่เป็นพ่อของลิซก็เดินออกมาจากคฤหาสน์พอดี
เร็น(ป๊าของลิซ)
.ปัดมือให้การ์ดไป
ผู้ชาย
การ์ด:.ก้มและเดินออกไป
เร็น(ป๊าของลิซ)
เอ่อ..หมอนี้ป๊าจ้างให้มาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวลูกนะ.ยิ้มตาใส
รอสจับแว่นพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อยด้วยความยังไม่ชิน
ลิซ
ไม่เอาได้ไหมคะ หนูอยากอยู่คนเดียว
เร็น(ป๊าของลิซ)
ไม่เอาหน่าา~ลิซลูกป๊า
ลิซเดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมกับพูดปฏิเสธเป็นล้านๆครั้ง เร็นก็พยายามยัดให้รอสเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวของลูกตัวเองให้ได้
เร็น(ป๊าของลิซ)
น๊าๆๆ หนูอยู่บ้านคนเดียวไม่ให้ป๊าเอาบอดี้การ์ดไปคลุมอีกแบบนี้ป๊าก็เป็นห่วงแย่สิคะ
เร็น(ป๊าของลิซ)
ยิ่งลูกป๊าสวยๆเเบบนี้ถ้ามีโจรขึ้นบ้านจะทำยังไงกันล่ะคะ!
ลิซ
ไอ่หมอนั่นล่ะคะป๊า จะช่วยอะไรหนูได้
เร็น(ป๊าของลิซ)
เอ่อ...เเฮ่ๆ
รอสเดินถือน้ำมาจะเสิร์ฟให้ลิซกับสะดุดล้มน้ำหกหมด
ผู้ชาย
การ์ด:เดี๋ยวผมช่วยครับ
ลิซ
(ติ๊งต๊องแบบนี้อ่ะนะจะช่วยฉันได้..)
เร็น(ป๊าของลิซ)
เเฮ่ๆๆลิซลูก~
เร็น(ป๊าของลิซ)
อุบัติเหตุมันก็เกิดขึ้นได้เน๊าะ!
ลิซ
(เเต่ถ้าฉันไม่ให้เขาไปอยู่ด้วย ป๊าจะตามฉันอยู่เรื่อยๆเเน่เลย...)
เร็น(ป๊าของลิซ)
.ทำหน้าเคร่งเครียด
เร็น(ป๊าของลิซ)
จริงหรอลูก!!
เร็น(ป๊าของลิซ)
ลิซน้องของป๊าน่ารักที่สุด!!
เร็นกอดลิซแน่นพร้อมกับดีใจ
เร็น(ป๊าของลิซ)
กลับดีๆนะลูก
เร็น(ป๊าของลิซ)
น่าเสียดายที่ลูกต้องรีบกลับไปอ่านหนังสือสอบ
ลิซ
วันหลังเดี๋ยวมาใหม่ค่ะ
เร็น(ป๊าของลิซ)
บายๆๆนะลูกป๊า
ลิซ
เเต่หนูนั่งแท็กซี่มา..
เร็น(ป๊าของลิซ)
อ่าวหรอ งั้นไปเลือกรถป๊าสิจะเอาคันไหนไปล่ะลูก
รอส
อะ..เอ่อ..ผมก็มีรถนะครับ
รอส
เอาร..รถผมกลับก็ได้นะครับ
เร็น(ป๊าของลิซ)
งั้นฝากลูกฉันด้วยนะ.ตบบ่ารอส
เร็น(ป๊าของลิซ)
แต่เด็กในสายตาป๊า555
เร็นพูดจบลิซก็บอกลาเร็นก่อนจะเดินไปที่โรงจอดรถเพื่อจะขับรถกลับบ้าน
ลิซ
(ฉันคงไม่ตายก่อนวัยใช่ไหม..)
ลิซ
(อยากกรี๊ดจัง ตอนที่ไอ่เจอรัลมันซ้อนรถฉันรู้สึกอย่างงี้สินะ..)
เสียงท่อดังกระหึ่มพร้อมกับแสงไฟที่สะท้อนบนถนนในยามกลางคืนเเละบิ๊กไบค์คันหนึ่งที่กำลังแล่นอยู่บนถนนอย่างไม่ช้ามากไม่เร็วมากเกินไป ก่อนจะมีตัวอะไรตัดหน้าทำให้พวกเขาทั้งสองตกใจเป็นอย่างมาก
รอสกำลังสงสัยเรื่องเมื่อกี้อยู่จนไม่รู้สึกว่าลิซกอดตัวเองก่อนหน้านี้
รอส
อ..เอ่อ เป็นอะไรไหมครับ
ลิซ
นายไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหม?
ลิซ
(ชีวิต เกิดเเต่กลับกู..)
ลิซ
(ยืนรอให้พระเอกมาอุ้มหรือไง..)
ลิซเดินขึ้นบันไดพร้อมกับรอสที่เดินตามหลังมาติดๆ
ลิซ
(ยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ตกไปคงจะขาใหม่ใกล้ฉัน..)
ลิซ
นี่ห้องนายนะ ป๊าฉันน่าจะเอาของมาให้แล้วเเหละ
ลิซชะเง้อมองเข้ามาในห้องของรอส
ลิซ
(เหอะ ถึงฉันจะปฏิเสธก็จะเอาเค้ามาอยู่ให้ได้สินะป๊าเตรียมของพร้อมขนาดนั้น..)
ตอนนี้หน้าทั้งสองใกล้กันมากจนจะ..
ลิซ
เอาหละฉันจะไปอ่านหนังสือก่อน.เดินเข้าห้องตัวเอง
ลิซ
เอาหล่ะอาบน้ำก่อน จะได้อ่านหนังสือยาวๆ
ลิซ
sin con tan ข้ามฉาก ชิดฉาก ข้ามชิด
ลิซ
cosec sec cot ฉากข้าม ฉากชิด ชิด...
ลิซตอนนี้ได้หลับคาหนังสือเเล้ว เเต่มีใครบางคนเปิดประตูเข้ามาในห้องเธอ เเละอุ้มเธอไปวางที่ที่นอนพร้อมกับห่มผ้าให้
รอส
.อุ้มลิซไปยังที่นอนก่อนจะจัดท่าและห่มผ้าให้
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
อ่าว มึงเข้าไปได้ไงลูกกูล็อคเข้าแล้ว?
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
บอกแล้วว่าบรรยายไม่เก่ง🥹
เเอดเเอ่ดเเอ้ดเเอ๊ดเเอ๋ด
กด💖กดตต.💯คม.💬มาได้นะคร่า~🥰💜🎉
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
