ชีวานี้เป็นของท่านผู้เดียว
ไม่เคยเสียใจเลย
เนื้ิอหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
(ใครจะไปรู้เล่า ว่าการตัดสินใจของข้าในวันนั้นจะทำให้ชีวิตข้าต้องจบลงเช่นนี้)
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ฮึก อึก ฮือ
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ได้โปรด ได้โปรดช่วยท่านพ่อกับท่านแม่ของข้าด้วยเถิดขอรับ
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ฮึก ได้โปรด
เด็กน้อยนามว่าโอซังซูกอดขาหญิงงามคนหนึ่งไว้แน่นพร้อมขอร้องอ้อนวอนให้ช่วยพ่อกับแม่ของเขาที่ถูกทหารจับไป โดยที่เด็กน้อยไม่รู้เลยว่าหญิงงามวัยกลางคนคนนั้นคือคนที่สั่งให้ทหารจับตัวพ่อแม่ของเขาไว้
หญิงงาม(?)
เจ้าอยากตามพ่อกับแม่เจ้าไปด้วยไหมล่ะ?
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ฮึก ฮือ ได้โปรด
หญิงงาม(?)
งั้น... ถ้าข้าช่วยพ่อกับแม่ของเจ้าแล้วข้าจะได้อะไรตอบแทนล่ะ? หืิม?
หญิงงามวัยกลางคนถามเด็กน้อยพร้อมมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ที่ดูไม่เป็นมิตรนัก
แต่ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กน้อยที่ตอนนี้เขาหวังแค่ว่าให้พ่อกับแม่ของเขาปลอยภัย ไม่ว่าจะต้องทำอะไรเขาก็ยอมหมดทุกอย่าง
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ทุกอย่าง ทุกอย่างเลยขอรับ ข้ายอมทำทุกอย่างเลย ได้โปรดช่วยพวกท่านด้วยเถิดขอรับ
หญิงงาม(?)
หึ งั้นก็ดี แล้วเจ้าอย่ามากลับคำทีหลังล่ะ หากเจ้าทำเช่นนั้นล่ะก็ พ่อกับแม่ของเจ้าคงต้องไปนอนในหลุมเป็นแน่
หญิงงาม(?)
ปล่อยพวกมันซะ แล้วเอาเด็กนี่ไปแทน
หญิงงามวัยกลางคนออกคำสั่งให้ทหารนายหนึ่งปล่อยตัวพ่อกับแม่ของซังซู แล้วจับเขาไปแทน
ท่านพ่อและท่านแม่
ไม่นะ ปล่อยพวกข้านะ!!!
ท่านพ่อและท่านแม่
อย่าเอาตัวลูกข้าไป!!
ท่านพ่อและท่านแม่
ฮึก ได้โปรดเถอะเพคะพระสนม เอาพวกข้าไปแทนเถิดเพคะ
พระสนมคัง
ช่างน่าเบื่ิอเสียจริง
พระสนมคังไม่สนใจคำพูดของพ่อแม่ซังซูแม้แต่น้อย นางเดินขึ้นเกี้ยวไปพร้อมกับส่งซิกให้ทหารเป็นการบอกกลายๆว่า
เหตุผลที่ต้องทำเช่นนั้นเป็นเพราะพ่อกับแม่ของเด็กน้อยดันไปล่วงรู้ความลับที่ว่า พระสนมคังนั้นทำการค้าผิดกฎหมายกับเมืองชิงฮวา จึงต้องฆ่าปิดปากพวกเขาก่อนที่เรื่องจะถึงหูพระราชา
เมื่อถึงตำหนัก พระสนมคังก็ได้สั่งให้ขันทีไปจัดการชำระล้างร่างกายของซังซูน้อยให้สะอาดก่อนจะให้เด็กน้อยผู้ไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเขาเฝ้า
นางในสองคนที่ยืนทำหน้าที่เฝ้าประตูห้องของพระสนมคังได้เปิดประตูออกเพื่อให้โอซังซูเดินเข้าไป
ขณะนี้สนมคังกำลังสาละวนอยู่กับเครื่องประดับมากมายของนางก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเด็กน้อยหน้าตาน่ารักที่นัางก้มหน้าอยู่
พระสนมคัง
พอได้อาบน้ำขัดผิวเข้าหน่อยก็ดูดีเลยนี่
เด็กน้อยยังคงนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
พระสนมคัง
ต่อไปนี้ เจ้าจงทำตามคำสั่งของข้าทุกอย่าง ไม่ว่าอะไรก็ตาม
พระสนมคัง
ถ้าเจ้าคิดที่จะทรยศข้าล่ะก็ เจ้าคงจะรู้ดีว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
โอซังซู(ตอนเด็ก)
ขะ... เข้าใจแล้วขอรับ อ๊ะ! พ่ะย่ะค่ะ
เด็กน้อยตอบรับแต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้าเป็นเป็นถึงสนมของพระราชาจึงเป็นคำขานรับใหม่ทันที
พระสนมคัง
ออกไปซะ ทหารข้างหน้าจะพาเจ้าไปเอง
โอซังซู(ตอนเด็ก)
พ่ะย่ะค่ะ
(แต่ข้าก็ไม่เคยนึกเสียใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว)
ปลายนิ้ว
เรื่องใหม่เตรียมตับไว้เลยนะคะทุกโคนนนน 🤣
ปลายนิ้ว
อ่อ!! ปลายนิ้วขอบอกไว้ก่อนนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งชื่อคน ชื่อเมืองหรืออะไรก็ตามในเรื่องนี้ หรือแม้แต่พระราชพิธีใดๆก็ตาม คือปชายนิ้วจะคิดขึ้นมาเองหมดเลยนะคะ มันอาจจะคล้ายหรืออะไรกับของจริงหรือไม่อันนี้ปลายนิ้วก็ไม่ทราบ
ปลายนิ้ว
ที่บอกไว้เผื่อใครซีเรียสนะค้าาา
ปลายนิ้ว
คำราชาศัพท์ก็อย่าซีเรียสกันมากเลยนะคะ 🤣🤣🤣
ปลายนิ้ว
รักนะคะนักอ่านทุกคน
อย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ
เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
ตอนนี้ซังซูได้เข้ามาเป็นทหารในพระราชวังคยองซัง ตำหนักของสนมคังแล้ว ตั้งแต่เขาเข้ามาอยู่ในความดูแลของพระสนมคัง เขาต้องทำภารกิจมากมายแม้ว่าในใจของเขานั้นมิได้อยากทำเลยแม้แต่น้อย นั่นคือ ต้องสังหารชีวิตนับร้อยที่เป็นเสี้ยนหนามของพระสนมคัง
ซังซูมักจะออกมาฝึกวรยุทธ์ของเขาเป็นประจำทุกวัน ตั้้งแต่เช้าและยามเย็น วันนี้ก็เช่นกัน
ในขณะที่เขากำลังฝึกอยู่นั้น พระสนมคังก็เดินเข้ามาพอดี
ซังซูจึงลดดาบลง แล้วถวายความเคารพแก่ผู้มาเยือนทันที
โอซังซู
ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะพระสนม
พระสนมคัง
อืม ไม่ต้องมากพิธี
โอซังซู
ไม่ทราบว่ามีเรื่องอันใดถึงได้มาหากระหม่อมด้วยพระองค์เองหรือพ่ะย่ะค่ะ?
พระสนมคัง
เจ้าคงจะได้ยินมาบ้างแล้ว ว่าจะมีการคัดเลือกตำแหน่งองครักษ์ของรัชทายาท
โอซังซู
ก็พอได้ยินมาบ้างแล้วพ่ะย่ะค่ะ
ชายหนุ่มได้ยินเรื่องนี้มาจากเหล่าทหารชั้นผู้น้อยที่คุยกันถึงเรื่องการคัดเลือกตำแหน่งองครักษ์คนใหม่ขององค์รัชทายาทมาบ้างแล้วก็พอจะรู้ว่าจะมีการคัดเลือกในอีก1อาทิตย์ข้างหน้า
พระสนมคัง
เจ้าต้องชิงตำแหน่งนั้นมาให้ได้!
ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย ชิงตำแหน่งงั้นหรือ?
พระสนมคัง
ข้าต้องการให้เจ้าได้ขึ้นเป็นองครักษ์ของรัชทายาท
พระสนมคัง
ไม่ว่ายังไง เจ้าก็ต้องได้รับเลือก
พระสนมคัง
อย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ
พระสนมคัง
เมื่อเจ้าได้ตำแหน่งนั้นมาแล้ว เราค่อยมาคุยกันอีกที
รับสั่งอย่างเด็ดขาด เมื่อพูดจบพระสนมคังจึงเดินออกไปทันที ปล่อยให้ซังซูยืนคิ้วขมวดทำหน้างุนงงอยู่ตรงที่เดิม
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะฝึกต่อ
วังหลังเป็นที่ของเหล่าสนมทั้งหลายของพระราชา ซึ่งตั้งแต่ที่ชายหนุ่มเข้ามาอยู่ที่นี่เขาไม่เคยได้้เหยียบย่ำเขาไปในเขตพระราชวังจริงๆเลยสักครั้งเดียว บางครั้งเขาก็นึกสงสัย ว่าทำไมพระสนมถึงสั่งห้ามมิให้เข้าไปในพระราชวัง ทำไมกันนะ?
มีเหล่าทหารฝีมือดีนับร้อยชีวิตสมัครกันเข้ามาเพื่อหวังจะได้รับเลือกเป็นองครักษ์ขององค์รัชทายาทและหนึ่งในนั้นก็คือ โอซังซู เช่นกัน เขามิได้มีความต้องการตำแหน่งนี้เลยแม้แต่น้อย แต่หากเป็นรับสั่งของพระสนมคังเขาจึงเลี่ยงไม่ได้
การคัดเลืิอกองครักษ์เพื่อมาดูแลความปลอดภัยของรัชทายาทนั้น จะต้องเฟ้นหาผู้ที่มีฝีมือดีที่สุดในอาณาจักรและจะต้องเป็นผู้ที่มีความซื่อสัตย์ยึดมั่นในหน้าที่ โดยขั้นแรกทหารทุกคนที่มาสมัครต้องลงสนามประลองฝีมือกันก่อน
เมื่อได้ผู้ที่มีฝีมือดีเพียงแค่ห้าคนที่ชนะเหล่าทหารนับร้อยพวกนั้นแล้ว จากนั้นจะต้องมาประลองฝีมือกับแม่ทัพใหญ่วันละคน หากผู้ใดที่สามารถล้มท่านแม่ทัพได้ล่ะก็ ผู้นั้นจะได้ถูกรับเลือกให้เป็นองครักษ์ขององค์รัชทายาททันที โดยจะจัดงานแต่งตั้งขึ้นอีกครั้งในอีก1สัปดาห์ถัดไป
ระหว่างนั้น ผู้ที่ได้รับเลือกจะต้องมาทำหน้าที่องครักษ์เพื่อเป็นการลองงานไปก่อน ก่อนที่จะถึงพิธีแต่งตั้ง
อดทนเก่งดีนี่
เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
เวลานี้ผู้คนมากมายทั้งชาวบ้านและผู้มียศศักดิ์สูงต่ำทั้งหลายต่างมารวมตัวกันเพื่อดูการประลอง
ชายหนุ่มนามว่าโอซังซูได้อยู่ในสนามประลองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เขาสามารถชนะเหล่าทหารพวกนั้นได้อย่างง่ายดายราวกับว่าเขากำลังฝึึกฟันดาบอยู่อย่างนั้นแหละ จะว่าฝีมือเขาเก่งเกินไปก็คงไม่ผิด และแน่นอนว่าซังซูเป็นหนึ่งในห้าของผู้ชนะการประลองในครั้งนี้
ด่านต่อไปก็แค่ต้องเอาชนะท่านแม่ทัพใหญ่ให้ได้ก็ถือว่าภารกิจของเขาได้สำเร็จแล้ว แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายเลย เพราะคู่ต่อสู้ของเขาคนนี้เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ที่เก่งเรื่องการรบที่สุดในอาณาจักรคยองซังเชียวนะ และแน่นอนว่าฝีมือการต่อสู้ก็ไม่เป็นสองรองใคร
ผู้ได้รับคัดเลือกคนอื่นๆต่างก็ยอมแพ้กันไปหมดแล้ว แต่ละคนสภาพดูไม่ได้เลยจริงๆ เนื้อตัวมีรอยช้ำและรอยดาบที่ถูกบาดตามเนื้อผิวทำให้รู้สึกเจ็บแปลบจนต้องร้องขอชีวิต
ตอนนี้ก็เหลืิอเพียงซังซูเท่านั้นที่ยังไม่ได้เริ่มประลองกับท่านแม่ทัพใหญ่
ตอนแรกเขาแอบดีใจที่ได้ประลองเป็นคนสุดท้ายเพราะอาจจะได้ดูเชิงและแนวการต่อสู้ของท่านแม่ทัพใหญ่ แต่แล้วมันมิได้เป็นไปตามคาดเลย เพราะหากยังไม่ถึงวันที่ตนต้องประลอง จะต้องอยู่ภายในสถานที่ที่ทางพระราชวังจัดสรรไว้ให้เพียงเท่านั้น
แม่ทัพใหญ่ผู้นี้มีร่างกายสูงใหญ่กำยำ เป็นเช่นนี้พละกำลังคงมีไม่น้อยเลย
ทั้งซังซูและท่านแม่ทัพเริ่มลองเชิงกันไปมาจนเริ่มประลองกันอย่างจริงจังในเวลาต่อมา
ซังซูพลาดท่าให้กับท่านแม่ทัพใหญ่จนได้ ข้อศอกหน้ากระทุ้งเข้ากับบริเวณหน้าท้องแกร่งของซังซูเข้าอย่างจังทำให้เขาเสียการควบคุมจนเซล้มลงกับพื้น หากเป็นคนอื่นคงจะลุกขึ้นไม่ไหวแล้ว แต่ซังซูผ่านการต่อสู้มามากมายจึงทนต่อแรกกระแทกของข้อศอกหนาได้ ชายหนุ่มยืนหยัดลุกขึ้นสู้ต่อจนแม่ทัพกระตุกยิ้มคิดว่าชายผู้นี้มีความอดทนไม่น้อยเลย
แม่ทัพใหญ่
หึ อดทนเก่งดีนี่
ท่านแม่ทัพเอ่ยชมชายหนุ่มที่กำลังลุกขึ้นยืนเพื่อมาสู้กับตนอีกครั้ง
ก่อนจะหมุนร่างแกร่งของตนไปทางแท่นบัลลังก์ขององค์รัชทายาท
แม่ทัพใหญ่
วรยุทย์และทักษะของชายผู้นี้ไม่ธรรมดา และเป็นเอกลักษณ์มากพ่ะย่ะค่ะ
แม่ทัพใหญ่
ดังนั้นกระหม่อมจึงคิดว่าเขาเหมาะแล้วที่จะมาเป็นองครักษ์รักษาพระองค์ที่สุดพ่ะย่ะค่ะ
คิมยอนอู
เจ้าแน่ใจอย่างนั้นหรือ?
แม่ทัพใหญ่
ใช่ว่าพระองค์จะดูไม่ออกนี่พ่ะย่ะค่ะว่าชายผู้นี้มีความสามารถมากแค่ไหน
คิมยอนอูรัชทายาทแห่งอาณาจักรคยองซังกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อท่านแม่ทัพพูดเช่นนั้น
สายตาคมหันไปสบตากับชายด้านล่างที่ตอนนี้กำลังตกใจอยู่ไม่หาย เขาได้รับตำแหน่งแล้วงั้นหรือ?
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
