การสวมกระโปรงกับรองเท้าส้นสูง ดูไม่เหมากับผมนัก...

ทั้งๆที่เป็นกลางวันที่อากาศ​ร้อน​จัด​แต่ผมกลับหนาวจนอดลูบต้นขาตัวเองไม่ได้

"นั่นมันดาวเฟรชชี่นี่หว่า น้องเค้าให้ท่านายแน่เลย ลายลูกไม้สีดำซะดำซะด้วย ขาก็ขาว เซ็กซี่​ที่สุด..."

พวกลามก ผมอดด่าในใจไม่ได้ แต่ก็รีบฉีกยิ้มโบกมือทักทายพี่โชน พี่ชายข้างบ้านที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนกลุ่มนั้น

"โป๊"

ผมรีบหุบขา ลืมไปได้ยังงัยนะ ว่าสวมกระโปรงพลีทตัวจิ๋ว​อยู่

"เห็นไหม น้องเค้าโบกมือให้แกด้วย" หนึ่งในรุ่นพี่ปี 3 ที่อยู่กลุ่มเดียวกับพี่โชนพูดขึ้น พร้อมกับหันหน้าไปทางพี่คิม

พี่คิมคนที่ในมหาลัยต่างรู้​จักกันดี หล่อ รวย เจ้าชู้​ เพลย์​บอย ตำแหน่งนักกีฬา​และเดือนมหาลัย เป็นพวกหลงตัวเองสุดๆ

"อ้าว ฟรังค์​ทำไมไม่ไปซื้อข้าวล่ะ"

"นัดเพื่อนไว้น่ะ ว่าจะกินพร้อมกัน" ผมตอบ

"ฉันจะไปซื้อน้ำฝากซื้อไหม?"

"ไม่ล่ะ เดี๋ยว​ฟรังค์​ไปซื้อเอง"

"ขอบใจจ้ะ ขอน้ำเปล่า 1 ขวดนะ"

...

ผมร้องเสียงหลง เมื่อกาแฟในแก้วกระดาษ​ที่ผมถืออยู่​กระแทกเข้ากับแผงอกอย่างจัง ส่งผลให้ของเหลวสีน้ำตาล เลอะเสื้อคนตรงหน้าเป็นวงกว้าง

"ขอโทษ!!" ผมเบิกตากว้างด้วยความตกใจพร้อมกับแหงนมอง เห็นพี่คิมอมยิ้มที่มุมปาก

"บังเอิญจังนะ อย่างกับจงใจ"

" ขอโทษ​นะ​แต่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"

"เป็นรุ่นน้อง พูดจาไม่ดีกับรุ่นพี่ แถมทำผิดแล้วยังไม่คิดจะรับผิดชอบอีก"

"จะให้รับผิดชอบยังงัย ให้หาเสื้อมาเปลี่ยนตอนนี้ จะหาจากไหนล่ะ"

"เอาไปซักแล้วเป่าให้แห้งก็พอมั้ง"

"จะให้ซักให้ก็จ่ายค่ากาแฟฉันมา"

"ได้ พี่มีแต่บัตรเครดิต ขอเบอร์โทรศัพท์​ได้ไหม ไว้มีเงินคืนพี่จะโทรไป"

ผมอ้าปากค้าง ใครจะเชื่อว่าคนอย่างพี่ไม่มีเงินสักบาทติดตัว

" งั้นก็ช่างเถอะ ถอดเสื้อมาสิ จะไปซักให้"

" กลางโรงอาหารเนี่ยนะ... "

"​งั้นไปห้องน้ำละกัน" ผมพูดพลางถอนหายใจ

" ดีครับ" พี่คิมยิ้ม ดวงตาเป็นประกายอย่างคนเจ้าชู้

ผมส่ายหน้าปลงๆ ขณะ​เดินไปที่ห้องน้ำชายกับพี่คิม

"น้องเป็นผู้หญิง​ที่แปลกมากเลยนะ"

จะไม่ให้แปลกได้งัย ผมไม่ใช่ผู้หญิง​สักหน่อย ผมมองนิ่งโดยไม่พูดในสิ่งที่คิด กระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายถูกปลดออก พี่คิมค่อยๆถอดเสื้อนักศึกษา​ ทันทีที่กล้ามหน้าอก กล้ามแขน และซิกแพ็กปรากฏ​ออกมา ผมก็ได้แต่อิจฉา​เพราะมันเซ็กซี่​จนอยากฆ่าพี่คิมให้ตาย

" พี่นี่ผอมจังนะ นึกว่านักบาส หุ่นจะดีกว่านี้" ผมพูดพร้อมกับรับเสื้อพี้เค้าไว้ แน่ล่ะ ว่ามันคือคำโกหก

พี่คิมถึงกับก้มมองร่างกายตัวเอง พอเขาเงยหน้าขึ้นมามองผมราวกับจะถาม ผมที่กลั้นยิ้มก็ต้องหลบสายตาและรีบซักเสื้อพี่เค้า แล้วเอาไปเป่าด้วยเครื่องเป่ามือให้พอหมาด

"เสร็จ​แล้ว" ผมพูดพลางยื่นเสื้อให้พี่คิม

"ขอบใจ ว่าแต่น้องชื่ออะไร ไม่คิดจะแนะนำตัวหน่อยหรอ..."

โกหก จะไม่รู้​จักฟรังค์​ได้ยังงัย คนที่เป็นดาวมหาลัยปีนี้ คิดอย่างนั้น ผมก็เดินออกมาอย่างไม่ใส่ใจ

"เห้ย!!!" ผมร้องเสียงหลง เมื่อพี่คิมคว้าแขนผม แรงกระชากทำให้ผมตกอยู่ในอ้อมกอดเขา

"ฟรังค์" ผมตอบพลางผลักพี่คิมออก แต่ก็ไม่เป็นผล

" ฟรังค์... " เสียงบุคคลที่สามดังขึ้น ผมรีบดันตัวเองออกจากอ้อมอกของพี่คิม หวังว่าพี่โชนจะไม่เข้าใจผิดนะ "ทำไมอยู่ในห้องน้ำชายล่ะ"

"พอดีฟรังค์​มาซักเสื้อให้พี่คิมน่ะ ขอตัวก่อนนะ"

นี่คงจะเป็นจุดเริ่มต้นของฟรังค์และพี่คิม ส่วนผม แฟรงค์ ไม่ควรเข้ามายุ่งเรื่อง 2 คนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะ

ผ ม กั บ พี่ ส า ว ฝ า แ ฝ ด ส ลั บ ร่ า ง กั น!!!!