NovelToon NovelToon

“พันธนาการสายเลือด

เงาในสายเลือด

[ฉาก: เมืองเล็ก ๆ ในฤดูใบไม้ร่วง อีธาน เกรย์ นั่งอยู่บนระเบียงบ้านไม้เก่าของตัวเอง ดวงตาสีน้ำตาลอมแดงจ้องไปยังพระอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า ลมเย็นพัดผ่าน เสียงใบไม้แห้งกระทบพื้นเบา ๆ]
อีธานกำลังคิดถึงฝันแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในช่วงนี้—ฝันเห็นตัวเองเดินอยู่ในซอยมืด ได้ยินเสียงร้องไห้ เสียงกรีดร้อง แล้วมือของเขาก็เปื้อนเลือด แต่ทุกครั้งที่ตื่น เขาจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
(เสียงเรียกจากด้านล่าง
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เฮ้! นายนั่งเหม่ออะไรของนายอีก? (เดินขึ้นบันไดมาหา)
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
…เปล่า แค่คิดอะไรนิดหน่อย
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
คิดมากไปเดี๋ยวก็แก่เร็วนะ (นั่งลงข้าง ๆ) ว่าแต่วันนี้เป็นไงบ้าง? มีเรื่องอะไรแปลก ๆ เกิดขึ้นอีกไหม?
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(ถอนหายใจ) ก็เหมือนเดิม…ฝันบ้า ๆ นั่นยังตามหลอกฉันอยู่
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ขมวดคิ้ว) ฝันเดิมอีกแล้วเหรอ?
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
อืม…ฉันเห็นซอยแคบ ๆ ได้ยินเสียงใครบางคนร้องไห้ และ…มีเลือดเต็มมือฉันเลย
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด) นี่อีธาน…นายเคยคิดไหมว่าฝันพวกนั้นอาจจะเป็นความจริง?
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(หันไปมองเรเวน) หมายความว่ายังไง?
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
นายเคยสงสัยไหมว่าทำไมนายถึงฝันเรื่องเดิม ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า? หรือว่าฝันของนายมัน…อาจจะเป็นความทรงจำที่ถูกลืมไป?
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(นิ่งเงียบก่อนจะส่ายหน้า) ฉันไม่รู้…ฉันแค่หวังว่ามันจะเป็นแค่ฝันร้าย ไม่ใช่เรื่องจริง
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ถอนหายใจ) ถ้ามันเริ่มส่งผลกับชีวิตนายจริง ๆ บางทีนายควรหาคำตอบว่ามันเกิดจากอะไร
(อีธานกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่จู่ ๆ โทรศัพท์ของเรเวนก็ดังขึ้น เขาหยิบมันขึ้นมาดูแล้วขมวดคิ้วก่อนจะกดรับ)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
ลูคัส? มีอะไร
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
เรเวน! นายอยู่กับอีธานใช่ไหม?
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
ใช่…เกิดอะไรขึ้น?
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
มีฆาตกรรมเกิดขึ้นเมื่อคืน—แล้วรู้ไหมว่าเหยื่อถูกฆ่ายังไง?
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบ) ฉันไม่รู้…แต่นายจะบอกฉันใช่ไหม?
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ถูกต้อง—เหยื่อถูกฆ่าในซอยแคบ ๆ มีร่องรอยดิ้นรน และเลือดเต็มพื้น…เหมือนกับที่อีธานเล่าให้ฉันฟังเมื่อวานนี้
ความเงียบปกคลุมระหว่างทั้งสองคน อีธานกำโทรศัพท์ของเรเวนแน่นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
หมายความว่าไง? ฉัน…ฉันเล่าฝันของฉันให้นายฟังเมื่อวาน แล้วตอนนี้มันกลายเป็นเรื่องจริง?
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(กัดริมฝีปาก) ลูคัส…นายแน่ใจนะว่ามันเกิดขึ้นจริง?
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
แน่ใจสิ ฉันเพิ่งได้ข้อมูลจากตำรวจ และเดี๋ยวใครบางคนก็กำลังจะมาถามอีธานเกี่ยวกับเรื่องนี้
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ขมวดคิ้ว) ใคร?
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ลูคัส(เพื่อนพระเอก)
ตำรวจสายสืบที่รับผิดชอบคดีนี้…ชื่อเอเดรียน คาร์เตอร์
อีธานชะงักเมื่อได้ยินชื่อ เอเดรียน…ทำไมมันถึงฟังดูคุ้นเคยอย่างประหลาด? เขาไม่รู้ว่าทำไม แต่อะไรบางอย่างในใจบอกว่า—ชายคนนี้อาจเป็นกุญแจที่นำไปสู่ความจริงที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน

สายตาของนักล่า

ฉาก: ร้านกาแฟเล็ก ๆ ในเมือง อีธานกับเรเวนนั่งอยู่ที่มุมร้าน ขณะที่อีธานยังคงคิดถึงเรื่องที่ลูคัสบอกเมื่อคืนก่อน เขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับตัวเอง แต่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง
เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้น ประตูถูกผลักเปิดออก พร้อมกับชายคนหนึ่งที่ก้าวเข้ามา
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
(เดินเข้ามาพร้อมกับสายตาคมกริบ) สวัสดีครับ…ผมรบกวนเวลาสักหน่อยได้ไหม?
อีธานชะงักเมื่อเห็นชายที่อยู่ตรงหน้า เขาดูเหมือนตำรวจในหนัง—ชุดสูทเข้ารูป สีหน้าจริงจัง ดวงตาสีฟ้าเข้มที่เหมือนมองทะลุเข้าไปถึงจิตวิญญาณของคน
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ขยับตัวเล็กน้อย) คุณเป็นใคร?
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
สารวัตรเอเดรียน คาร์เตอร์ ตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีพิเศษ
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(กลืนน้ำลาย) คุณ…มาหาผมทำไม?
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
(ดึงเก้าอี้ออกแล้วนั่งลงตรงข้าม) ผมแค่ต้องการถามคำถามบางอย่างเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อคืน
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ขมวดคิ้ว) อีธานไม่ได้ทำอะไรผิด เขาอยู่กับผมเกือบตลอดเวลา
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
ผมยังไม่ได้บอกเลยว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัย (มองเรเวนด้วยสายตานิ่ง ๆ) ผมแค่อยากถามว่า…เมื่อคืนคุณฝันอะไรหรือเปล่า?
อีธานเบิกตากว้าง คำถามนั้นทำให้เขาขนลุกไปทั้งตัว
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(พยายามรักษาสีหน้าให้เป็นปกติ) ทำไมคุณถึงถามเรื่องนั้น?
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
(เลื่อนแฟ้มเอกสารไปตรงหน้าอีธาน แล้วเปิดออก) เพราะเหยื่อถูกฆ่าตายในลักษณะเดียวกับที่คุณเล่าให้เพื่อนฟังเมื่อวานก่อน
ในแฟ้มมีภาพสถานที่เกิดเหตุ ซอยแคบ ๆ ที่ดูคุ้นตาจนเหมือนเป็นภาพในฝันของอีธานเอง เลือดที่กระเซ็นตามพื้น เสียงสะท้อนของฝันร้ายที่เขาเคยเห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(กัดฟันแน่น) มันอาจเป็นเรื่องบังเอิญ
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
คุณเชื่อแบบนั้นจริง ๆ เหรอ? (หรี่ตามองเรเวน)
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(สูดลมหายใจลึก) ผม…ผมก็แค่ฝันไป ไม่ได้หมายความว่าผมเป็นฆาตกร
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
ผมไม่ได้บอกว่าคุณเป็นฆาตกร แต่อีธาน…ผมเคยเห็นคนที่มีความสามารถพิเศษมาก่อน บางคนมีสัมผัสที่หก บางคนเห็นภาพในอนาคต แล้วคุณล่ะ?
อีธาน(นายเอก)
อีธาน(นายเอก)
(นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด) ผมไม่รู้…ผมไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นกับผม
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
งั้นก็แปลว่ามันเคยเกิดขึ้นมาก่อนใช่ไหม?
อีธานกำมือแน่น เขาไม่รู้ว่าควรบอกความจริงดีไหม แต่สายตาของเอเดรียนดูเหมือนจะมองทะลุความกลัวในใจของเขาได้หมดแล้ว
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
เรเวน(เพื่อนนายเอก)
(ขัดขึ้น) คุณต้องการอะไรจากอีธานกันแน่?
เอเดรียน(พระเอก)
เอเดรียน(พระเอก)
(พิงพนักเก้าอี้) ผมต้องการรู้ว่าอีธานเกี่ยวข้องกับคดีนี้ยังไง…และที่สำคัญ ผมอยากรู้ว่าคุณเป็นใครกันแน่ อีธาน เกรย์
ความเงียบปกคลุมระหว่างทั้งสามคน มีเพียงเสียงกาแฟหยดลงถ้วยจากเครื่องชงกาแฟของร้านเท่านั้นที่ยังดังอยู่

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!