ติดบ่วงรักเทพไร้ใจ
1 (ภาคเทพเซียน)
เทียนมิ่ง
มาหาข้าอีกแล้วหรือ?
หลานเฟิน
ไม่ดีใจหรือ//ยิ้มหวาน
เทียนมิ่ง
ทำไมต้องดีใจ//หันไปมองด้านอื่น
หลานเฟิน
ช่างเถอะ ไม่ดีใจก็ไม่เป็นไร
หลานเฟิน
ข้าเอาขนมมาให้ ข้าทำเองเลยนะ
เทียนมิ่ง
เป็นเทพ...ยังต้องกินอีกหรือ?
หลานเฟิน
กินสิ นี่ของอร่อยเลยนะ
หลานเฟิน
ท่านสนใจจริงๆด้วย//ยิ้มกว้าง
หลานเฟิน
ข้าทำสวยมั้ย?//เอียงคอ
เทียนมิ่ง
(ทุกอย่างในสายตาข้า..ล้วนไร้สีสัน)
เทียนมิ่ง
(เจ้ารู้ทั้งรู้ก็ยังอยากฟังคำชมสินะ)
หลานเฟิน
ข้าต้องไปแล้ว ไว้ข้าจะมาหาท่านใหม่นะ
หลานเฟิน
ตำหนักบูชาเทพมีท่านเพียงคนเดียว
หลานเฟิน
ถ้าข้าไม่มาท่านก็เหงาแย่สิ
เทียนมิ่ง
งั้นก็แล้วแต่เจ้า
เมิ่งเหยา
ทำไมวันนี้นางกลับเร็วจัง อดเล่นกับนางเลย//หงอย
เมิ่งเหยา
เทียนมิ่งท่านทำหน้าบึ้งตึงอีกแล้วนะ
เมิ่งเหยา
เพราะแบบนี้สินะนางจึงรีบไป
เทียนมิ่ง
ทุกอย่างล้วนดูน่าเบื่อ จะให้ข้ายิ้มได้อย่างไร
เมิ่งเหยา
แล้วท่านไม่อยากเห็นสีสันบ้างหรือ
เทียนมิ่ง
//มองขนมของหลานเฟิน
เทียนมิ่ง
ไม่จำเป็นหรอก//ยิ้มอ่อน
เมิ่งเหยา
ท่านเนี่ย น่าเบื่อจริงๆ
เมิ่งเหยา
เช่นนั้นข้าอยู่เป็นเพื่อนท่านตลอดไปดีหรือไม่?
เมิ่งเหยา
ก็ท่านไม่ได้รำคาญข้านี่
เทียนมิ่ง
มีเจ้าเป็นเพื่อน...ย่อมเป็นเรื่องดี
เมิ่งเหยา
ข้ากับท่านเกิดพร้อมกัน
เมิ่งเหยา
ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
เมิ่งเหยา
แล้วยังจะทำตัวน่าเบื่อไปด้วยกันอีกหรือ?
เทียนมิ่ง
ข้าคืออาณัติสวรรค์
เทียนมิ่ง
คือความเที่ยงธรรม
เทียนมิ่ง
หากข้ามีความรู้สึก แล้วจะตัดสินอย่างเที่ยงธรรมได้อย่างไร
2 (ภาคเทพเซียน)
หลานเฟิน
เทียนมิ่ง//ยิ้มหวาน
หลานเฟิน
ท่านนี่นะ ถามข้าแบบนี้ทุกวันเลย
หลานเฟิน
ข้าชักจะน้อยใจแล้วนะ
หลานเฟิน
เหอะ ข้าดีใจเหลือเกินที่ท่านรำคาญข้า
เทียนมิ่ง
ดีใจ? แล้วทำไมจึงทำหน้าบึ้งตึง
หลานเฟิน
อะไรนะ นี่ท่าน..!
เทียนมิ่ง
หึ//กึ่งยิ้มกึ่งหัวเราะ
เทียนมิ่ง
(ท่าทีที่ทำให้ข้าพอใจเช่นนี้ต้องเรียกว่าอะไรกันนะ)
หลานเฟิน
นี่ท่านแกล้งข้าหรือ?//ปากยู่
เทียนมิ่ง
แกล้งหรือ? ข้าจะแกล้งเจ้าทำไม
นางทำปากมุบมิบก่อนจะเดินไปนั่งตามที่เขาบอก
หลานเฟิน
ท่านลองกินขนมที่ข้าทำหรือยัง
หลานเฟิน
อร่อยมั้ย//ยื่นหน้าเข้าใกล้พร้อมยิ้มหวาน
เทียนมิ่ง
เมิ่งเหยากินไปหมดแล้วล่ะ
หลานเฟิน
//ค่อยๆถอยกลับมานั่ง
หลานเฟิน
ดีใจ? ข้าต้องดีใจหรือ
เทียนมิ่ง
ก็ขนมเจ้าอร่อยจนเมิ่งเหยาไม่ยกไว้ให้ข้าเลยไงล่ะ
หลานเฟิน
ข้ากลับก่อนนะ//รีบลุกออกไป
เทียนมิ่ง
แต่เจ้าเพิ่งมา...//จับมือไว้ไม่ทัน
เมิ่งเหยา
อะไรกัน...//มองตาม
เมิ่งเหยา
//รีบเดินเข้าตำหนัก
เมิ่งเหยา
เทียนมิ่ง! ท่านทำร้ายนางอีกแล้วหรือ
เทียนมิ่ง
ข้าไม่ได้ทำอะไรนะ
เมิ่งเหยา
ข้าอดเล่นกับนางอีกแล้ว!//กอดอกทำหน้าบึ้งตึง
เทียนมิ่ง
เจ้าอยากเล่นกับนางก็ไปหานางที่ตำหนักสิ
เทียนมิ่ง
จะมาที่ตำหนักข้าทำไม
เมิ่งเหยา
ก็ข้าอยากมาหาท่านด้วยนี่นา
เมิ่งเหยา
ท่านยิ้มหรือ//เข้าไปมองใกล้ๆ
เมิ่งเหยา
ดีใจที่ข้ามาสินะ
เทียนมิ่ง
เพื่อนมาหาจะไม่ดีใจได้อย่างไร
หลานเฟิน
เทียนมิ่งนะเทียนมิ่ง จะหยามกันเกินไปแล้วนะ//ทุบหมอน
หลานเฟิน
ท่านไม่รู้รส...คงตั้งใจให้นางชิมมาชมข้าสินะ//พูดปลอบใจตัวเอง
หลานเฟิน
หากเป็นเช่นที่ข้าคิดก็คงดี
3 (ภาคเทพเซียน)
เทียนมิ่ง
หลานเฟิน มาถึงแล้วก็มานั่งสิ
เมิ่งเหยา
ข้าเมิ่งเหยาต่างหาก//กอดอก
เทียนมิ่ง
กลับมาได้แล้วหรือ
เทียนมิ่ง
คิดว่าติดใจจักรพรรดิมนุษย์ผู้นั้นจนลืมทางกลับสวรรค์เสียแล้ว
เมิ่งเหยา
ข้าเอาดอกไม้มาให้ท่านด้วยนะ
เมิ่งเหยา
เอ๊ะ ดอกไม้สวยขนาดนี้ท่านไม่แม้แต่จะชมเลยหรือ
เทียนมิ่ง
ข้าไม่เห็นสีสัน//หันกลับมา
เทียนมิ่ง
และยิ่งไม่คิดว่ามันสวยงาม
เมิ่งเหยา
ใจจริงก็ไม่ได้เอามาเพราะอยากให้ท่านชม
เมิ่งเหยา
ข้า...จะมาบอกลาท่าน
เทียนมิ่ง
เทพไม่ควรครองรักกับมนุษย์//เดินมานั่ง
เมิ่งเหยา
แต่ข้าก็รักไปแล้วนี่
เทียนมิ่ง
แล้วเรื่องอายุขัยล่ะเจ้าไม่สนใจหรือ
เมิ่งเหยา
เหตุใดต้องสนใจด้วย
เมิ่งเหยา
เขาอายุไขเท่าไร ข้าก็จะอยู่กับเขานานเท่านั้น
เทียนมิ่ง
แล้วหลังจากนั้นล่ะ
เมิ่งเหยา
ก็กลับมาหาท่านไง
เมิ่งเหยา
รอจนเขาได้เกิดใหม่ แล้วค่อยลงไปเที่ยวเล่นในโลกมนุษย์อีกครั้ง
เทียนมิ่ง
แล้วที่บอกว่าจะอยู่กับข้าตลอดไปล่ะ
เมิ่งเหยา
ท่านอย่ายึดติดสิ
เมิ่งเหยา
ชีวิตพวกเรายาวนานไม่สิ้นสุด
เมิ่งเหยา
อยู่กับท่านตลอดไปข้าคงเบื่อแย่
เทียนมิ่ง
เช่นนั้น...ก็แล้วแต่เจ้าเถอะ
หลานเฟิน
เทียนมิ่ง//วิ่งมาพร้อมกับรอยยิ้ม
หลานเฟิน
//นั่งฝั่งตรงข้ามกับเทียนมิ่ง
เทียนมิ่ง
ทำไมไม่นั่งข้างข้าเหมือนอย่างเคย
หลานเฟิน
ข้านั่งตรงนี้ก็ดีแล้ว
หลานเฟิน
จะได้เห็นหน้าท่านชัดๆไง
เมิ่งเหยา
ผ่านมาหลายปีเจ้าก็ยังคงรักเทียนมิ่งเหมือนเดิมสินะ
เมิ่งเหยา
แล้วเทียนมิ่งล่ะรักเจ้าบ้างหรือยัง
เทียนมิ่ง
เจ้าล้ำเส้นแล้วนะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
