Dokfa Rak
Dokfa ℜak -1-
บุคคลในภาพไม่เกี่ยวกับนิยายทั้งสิ้น
ผมแต่งครั้งแรกนะครับ อย่าด่ากันเลย555
ถ้าผิดพลาดตั้งไหนต้องขออภัยด้วยนะครับ
เดี๋ยวผมมาแก้คำผิดที่หลัง
อีน
นอนเล่นโทรศัพท์อยู่นั้น
อีน
ลูกก็รู้ว่าวันนี้เราจะออกไปข้างนอก
อีน
แม่ต้องไปคุยเรื่องธุรกิจด้วย
อีน
ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป
อีน
ลูกต้องไปอยู่บ้านเจษนะ
ในร้านจัดด้วยสีขาวสวย แสงอาทิตย์ลอดผ่านเข้ามา สภาพถูกจัดตกแต่งด้วยความหรูหรา เพราะที่นี่เป็นถึงร้านอาหารชื่อดัง ติดชาร์ทระดับโลก
อีน
ขอโทษที่มาช้าหน่อยนะคะ
วาริณ
สวัสดีครับ วาริณครับ
อเล็กซ์
เขาไปเข้าห้องน้ำครับ
อเล็กซ์
เห็นไปนานแล้วตอนนี่ยังไม่กลับมาเลย
อีน
เกิดอะไรขึ้นรึปล่าวคะ?
อเล็กซ์
ไม่หรอกครับ ที่นี่ร้านหรู
อเล็กซ์
ระบบรักษาความปลอดภัยสูงมาก คงไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นได้ง่ายๆหรอกครับ
เสียงฝีเท้าหนักเดินเข้ามาใกล้พอหันไปมองก็พบกันคนที่ใส่เสื้อสูทสีดำ รูปร่างหน้าตาดี ร่างสูงโปร่ง ระหว่างที่เดิน สาวๆ ยังแลมอง
อเล็กซ์
แนะนำตัวซะ คนนี้เพื่อนแก
อเล็กซ์
ไม่บอกชื่อเขาหน่อยไง
เจษ
เขารู้แล้วมั้ง? พ่อพูดชื่อผมขนาดนั้น
อเล็กซ์
ขอโทษด้วยนะครับ ผมอบรมสั่งสอนลูกมาไม่ดีเท่าไหร่
วาริณ
ฉัน วาริณ อายุ 22 ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ
อเล็กซ์
เรามาคุยเรื่องธุรกิจ และตกลงเรื่องย้ายเถอะครับ
อีน
เริ่มเรื่องไหนก่อนดีค่ะ?
อเล็กซ์
คงเรื่องย้าย เพราะลูกชายผมยังไม่รู้อะไร
อเล็กซ์
วาริณ เขาจะย้ายไปอยู่บ้านแก
เจษ
พ่อลืมหรอ? บ้านผมมีห้องนอนห้องเดียว!!
อเล็กซ์
พวกแกก็ชายทั้งคู่ นอนด้วยกันเป็นไรไป
เจษ
ผมไม่ขัดหรอก แต่ก็ไม่ได้ป่ะ?
เจษ
พวกผมยังรู้จักกันไม่มากเลย อยู่ๆ จับมานอนด้วยกันได้ไง?
อเล็กซ์
ในระหว่างนั้น พวกแกก็ตีสนิทกันไง
วาริณ
เขาไม่ต้องการ ก็อย่าไปขัดเขาเลย
อเล็กซ์
เดี๋ยวผมจัดเตรียมที่นอนให้นะครับ
อีน
หนูกับเจษ อาจจะได้อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น เพราะแม่กับคุณอเล็กซ์ต้องไปทำงานต่างประเทศบ่อย
อีน
ในช่วงนี้ก็ดีๆ กันไปก่อนนะลูก
เจษ
นอนพื้นตรงไหนก็แล้วแต่มึง
วาริณ
ต่อไปเรื่องฉันว่าพี่!
เจษ
แล้วไง? แม้จะอายุเยอะกว่ากูก็ไม่กลัว
เจษ
ตัวก็เตี้ย ร่างกายก็ผอมบาง
เจษ
ถูกลมพัดที่เดียวไม่ปลิวไปเลยล่ะ
วาริณ
กูไม่ได้ผอมจนเท่าใบไม้ครับน้อง
เจษ
แล้วขนของมาเยอะชิบหายเหมือนย้ายบ้านจริง
เจษ
เครื่องซักผ้ามีไว้ทำไมวะ!!
เจษ
แม่ง...กูมาเจอตัวเหี้ยอะไรเนี่ย
เจษ
ห้าม แตะต้องสิ่งของ ของคนอื่น ภายในห้องนี้
ห้าม ถามเรื่องส่วนตัว
ห้าม ล้ำเส้นของคนอื่น
เจษ
ห้าม เข้าห้องนอนก่อนได้รับอนุญาต
วาริณ
ทำไมต้องขอนายก่อนด้วย?
เจษ
ถ้ามึงทำอะไรแปลกๆ ตอนกูไม่อยู่
เจษ
อย่าฝันว่ามึงจะได้เหลือบที่นี่รอบสอง
วาริณ
แต่ถ้ามึงแหกกฎเอง กูด่าไม่เว้นวัน
ระหว่างที่คุย..เสียงโทรศัพท์ของเจษก็ดังขึ้น
เจษ
ห้าง? ได้ๆ เดี๋ยวเค้าไปรับนะ
หลังจบบทสนทนา เจษก็กดวางสายทันที ก่อนที่เหลือบมองหน้าวาริณ ที่ทำสีหน้ารังเกียจอย่างชัดเจน
เจษ
แล้วกูจะไว้ใจมึงได้แค่ไหน?
วาริณ
ระหว่างที่กูเดินเข้ามา กล้องมึงคิดเต็มบ้าน
แม้จะพูดแบบนั้น เจษ ก็เดินออกจากห้องทันที
วาริณ
ไปนอนเล่นที่โซฟาแล้วกัน
รถหรูจอดอยู่ต่อหน้าหยก ก่อนจะที่ชายร่างสูงโปร่งลงมาจากรถ
เจษ
ไปบ้านเค้าก่อนไหม? แล้วค่อยกลับบ้าน
เจษ
ฟาร์ม คิดถึงที่รักมากเลยนะ
รอยยิ้มของทั้งคู่ปรากฏอยู่บนใบหน้า
ทั้งสองเดินขึ้นรถหรู...ก่อนที่รถคันนี้จะขับเคลื่อนออกไป
แต่หนึ่งในรอยยิ้มนั้น...เป็นรอยยิ้มที่แฝงความชั่วไว้อยู่
Dokfa ℜak -2-
เจษ เดินออกมาจากรถ พร้อมเดินไปเปิดประตูของฝั่งตรงข้าม ก่อนที่จะเอื้อมมือออกไป หยกจับมือของเจษ พร้อมลุกออกจากรถมา
ทั้งคู่เดิน เข้าไปในบ้าน เสียงพูดคุยของทั้งสองดังเข้ามาภายใน วาริณที่ได้ยินจึงชะโงกหน้าไปมอง
เจษ
เค้าไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้น
วาริณ
เดี๋ยว แล้วที่นอนกูจะมาตอนไหน?
วาริณ
เบอร์พ่อมึงยังไม่รู้เลยไอควาย
เจษ และหยกเดินขึ้นชั้นสองด้วยกัน ปล่อยให้วาริณนอนอืดอยู่บนโซฟา
วาริณ
อะไร..09? 091 ป่าววะ?
เจษ
ของไอคนข้างล่างนั้นแหละ
หยก
ทำไมเขามาอยู่บ้านที่รักหรอ?
เจษ
ไม่รู้เหมือนกัน พ่อไม่ได้อธิบายเยอะ
เจษ
แค่บอกว่าจะไปทำงานต่างประเทศพร้อมแม่ของเขา
เจษ
แม่เขาเลยฝากมันมาไว้ที่บ้านเค้า
เจษ
ที่รักไม่จูบเค้าหน่อยหรอ
เจษ
แค่อยากจูบกับที่รัก...
หยกยิ้มตอบเฉยๆ ก่อนที่จะลูบหัวเจษอย่างเบามือ
ความเงียบเข้าครอบงำอีกครั้ง เจษรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขายังคงอยู่แบบเดิม
แต่การแสดงของหยก ยังคงบอกว่าเธอไม่พร้อมที่จะจูบกับเจษ เหมือน...ว่าจูบแรกนี่ไม่อยากมอบให้เจษเลย
แต่ใครจะไปรู้ ว่าที่จริงแล้ว เธอไม่อยากจูบกับเจษเลยแม้แต่น้อย
แม้จะรักเจษสุดหัวใจก็ตาม?
ผ่านไปหลายนาที เจษและหยก ก็เดินลงมาข้างล่างก่อนที่จะเจอกับวาริณ กำลังทำอาหารอยู่
เจษ
ใครบอกให้นายแตะต้องสิ่งของ
วาริณ
นายไม่ได้บอกว่าห้ามแตะต้องอย่างอื่นนี่?
วาริณ
มึงแค่พูดว่า ห้าม แตะต้องสิ่งของ ในห้องกู?
หยก
ทำอาหารเป็นด้วยหรอคะเนี่ย!
หยก
อาหารคงอร่อยมากแน่เลยคะ!
หยก เดินเข้ามาใกล้ จนเห็นหน้าอกของเธอที่ถูกเปิดโชว์ด้านบน วาริณจ้องมองอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่จะหันไปทางอื่น
จนแขนของเธอชนกับแขนของวาริณ คนส่วนใหญ่จะสะดุ้งและอยู่แบบนี้ หัวใจเต้นแรง
แต่กับของวาริณไม่ใช่ เขาสะดุ้งพร้อมเดินถอยออกไป สายตาและน้ำเสียงเปลี่ยนไป เหมือนรู้เจตนาของเธอ
วาริณ
แฟนคุณก็มองอยู่ ไม่คิดงั้นหรอ?
เจษ
ที่รัก..เข้าใกล้เขาเกินไปแล้ว
หยก
ขอโทษนะ เค้าจะระวังตัว
วาริณ
มึงแดกข้าวนอกบ้านใช่ไหม?
วาริณ
หรือจะแดกที่บ้าน กูจะได้ทำเผื่อ
หยก จับแขนเจษลากออกจากตรงนี้ เจษจ้องมองวาริณด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะหันกลับไปมองหยก
วาริณ
เหมือนกูกำลังถูกอ่อย
ความคิดของเขา...อาจไม่ได้ผิดไปก็ได้...จริงไหม?
Dokfa ℜak -3-
วาริณที่กำลังล้างจานอยู่นั้น เสียงรถยนต์ก็ดังขึ้นหน้าบ้านจอดหลายคัน ริณ เช็ดไม้เช็ดมือ ก่อนที่จะเดินไปเปิดประตู
พอเปิดออก ริณ ก็พบกับรถสีขาวหรูหลายคันจอดอยู่ พร้อมมีบอดี้การ์ดยืนเรียงกัน ชายร่างสูงใหญ่ลงออกมาจากรถ เผยให้เห็นเป็นอเล็กซ์ ใส่เสื้อสูทสีขาว รอยยิ้มประดับใบหน้า เขาก้าวเข้ามาหาริณที่กำลังทำหน้ามึนๆ
วาริณ
ถึงกับต้องมาเองแบบนี้เลยหรอครับ?
อเล็กซ์
ก็พ่ออยากเจอหน้าวาริณ และ เจษ ก่อนไป
อเล็กซ์ทำเสียงออดอ้อน วาริณคิดในใจ "ตาแก่นี่มันอ้อนเอาอะไรจากกูวะ?"
วาริณ
ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้หรอกครับ
อเล็กซ์
เฮ้อ...ไปไหนของมัน
วาริณ
เห็นว่าไปส่งแฟนสาว..
อเล็กซ์ ทำเสียงเข้มหนักทันทีหลังได้ยินคำพูดของวาริณ เขากอดอกสีหน้าเคร่งเครียด ขมวดคิ้วด้วยความโกรธ บอดี้การ์ดพากันเลิ่กลั่ก
อเล็กซ์
บอกให้เลิกแล้วแท้ๆ...ยัยนั้นมันนางงูพิษ
อเล็กซ์
โง่จนไม่รู้จะเอาคำไหนมาพูด
อเล็กซ์สายหัวด้วยความหงุดหงิด ก่อนที่จะตบบ่าวาริณอย่างเป็นกันเอง
ทั้งคู่เดินเข้ามาภายในบ้าน มีบอดี้การ์ดถือของหลากหลายเข้ามา
วาริณ
คุณพ่อมาทั้งที อยากกินอะไรสักหน่อยก่อนไปไหมครับ?
อเล็กซ์
เด็กดีจังนะ...แตกต่างกับไอ้เด็กเปรตนั้น
วาริณ เดินไปที่เคาน์เตอร์ครัว พร้อมหยิบซองกาแฟขึ้นมา
วาริณ
แม่ไม่ได้อยู่กับคุณหรอครับ?
อเล็กซ์
ไม่หรอก เธออยู่บ้านของตัวเองนั่นแหละ
วาริณ
อ๋อ...แล้วทั้งคู่จะไปตอนไหนหรอครับ
วาริณร้องอ๋อ พร้อมพยักหน้าอย่างช้าๆ...เขาชงกาแฟต่อไป ความเงียบครอบงำในทันที ความรู้สึกอึดอัดค่อยๆ ครอบคลุมจุดนี้
เสียงเปิดประตูดังขึ้น เผยให้เห็น เจษ เขาเดินเข้ามาภายในก่อนที่จะชะงักเมื่อเห็นพ่อของตนกำลังจ้องมองมาที่เขาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด คิ้วของเขาขมวดจนจะถึงตาอยู่แล้ว
อเล็กซ์
ฉันแค่มาส่งที่นอน...
เจษ
มาแค่นี้..แล้วจะมาทำไมตั้งแต่แรก?
อเล็กซ์
แกยังไม่เลิกกัน หยก อีกหรอ?
คำพูดนี้ ทำให้เจษชะงักไปชั่วขณะ
อเล็กซ์
พ่อบอกกี่ครั้งแล้ว!
เจษ
ผมไม่ยอมเสียเธอไปเด็ดขาด! เธอคือสุดสิ่งที่ผมหามานาน!!
อเล็กซ์
แกมองคนไม่ออกรึไง เป็นถึงผู้สืบทอดแต่การมองคนมึงโคตรห่วยแตกรู้ไหม?
เจษ
ทำไมพ่อชอบกีดกันความสัมพันธ์ของพวกผมอ่ะ?
อเล็กซ์
มันได้! แต่นิสัยยัยนั้นมันไม่ได้ไง!
อเล็กซ์
เข้าใจพ่อหน่อย เจษ
อเล็กซ์
ถ้าแกยังคบกับมันอยู่...พ่อจะตัดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูก
วาริณ ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปจากสถานการณ์นี้ แต่เขารู้ว่านี่มันโคตรชิบหาย
วาริณ
ผมเข้าใจพ่อนะครับ แต่แบบนี้มันก็มากเกินไป
วาริณ
ผมว่า...ให้เจษรู้เองดีกว่า จะได้จำ
เจษ
แล้วมึงจะไปรู้นิสัยเธอจริงๆ ได้ยังไง?
เจษ
พึ่งเจอกันวันนี้วันแรกไม่ใช่รึไงวะ!
อเล็กซ์
ความคิดดี...ถ้ามันไม่ยอมฟัง ก็ให้มันรู้กับตัว
วาริณ
เดินทางปลอดภัยนะครับ
อเล็กซ์ เดินออกจากบ้านไป มือของเจษกำแน่นด้วยความโกรธและเสียความรู้สึก
วาริณ ที่กำลังล้างแก้วอยู่ เขาได้หันไปมองเจษ ที่ยืนอยู่ข้างหลัง
เจษ
มึงรู้จักหยกดีแล้วหรอ?
เจษ โน้มตัวเข้ามาใกล้ ใบหน้าใกล้ชิด ทำให้วาริณ ต้องถอยหลัง แต่มันสุดทางแล้ว
เจษ
กูถาม...มึงรู้จักหยกรึไง
เจษ
ถึงได้พูดพล่อยๆแบบนั้นออกไป?
เจษ ใช้มือทั้งสองข้างของตัวปิดกั้นของหนีไว้ พร้อมโน้มตัวเข้าไปกระซิบข้างหูของวาริณ
เจษ
ถ้าไม่รู้ก็หุบปากไปซะ อย่ามาสร้างความเสียหายให้กับเธอ
หลังจบคำพูดของเจษ เขาก็ปล่อยจากการกักขังวาริณ พร้อมเดินขึ้นห้องไปด้วยหงุดหงิด เสียงกระแทกเท้าลงกับพื้น สร้างความครุนเคืองในกับความสัมพันธ์
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
