คุณชายป่วยใกล้ตาย
ลาก่อน
ชีอินอิน
ข้าป่วยเป็นอะไรรึท่านหมอ
หลานหนานเฝิง
เจ้าทำใจดีๆนะ
หลานหนานเฝิง
เจ้าป่วยเป็นโรคร้ายแรงไม่สามารถรักษาได้
ชีอินอิน
จะมีชีวิตได้ถึงตอนไหนรึท่านหมอ
ชีอินอิน
แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว
หลานหนานเฝิง
เจ้าไม่สงสารเด็กในท้องเจ้ารึ
ชีอินอิน
สงสารสิท่านหมอแล้วจะให้ข้าทำอย่างไรได้ในเมื่อสรรค์ไม่อยากให้ข้ามีชีวิตต่อ
ชีอินอิน
ถ้าข้าจากไปข้าฝากเด็กคนนี้ไว้กับท่านได้รึไหม
หลานหนานเฝิง
แล้วพ่อของเด็กละ
ชีอินอิน
เค้านะหรอข้าแต่งกับเค้ามา3ปีเค้ากับพาเมียน้อยเข้ามาหลังจากแต่งงานได้1ปี
ชีอินอิน
เมียน้อยผู้นั้นทำร้ายข้ารังแกตลอด2ปีข้าจนข้าไม่รู้จะทำยังไงต่อข้าสิ้นหวังมากจนเด็กคนนี้กำเนิดมาข้าคิดไว้ว่าจะให้เค้ามีชีวิตต่อ//ลูบท้อง
หลานหนานเฝิง
ชีวิตชั่งน่าสงสาร
หลานหนานเฝิง
เจ้าจะหย่ากับเค้างั้นรึ
เกอฝ่านหนาน
เจ้าพูดว่าอย่าง//บีบแก้ม
ชีอินอิน
ขอให้ท่านมีความสุข//เดินออกไป+น้ำตาไหล
หลานหนานเฝิง
ขึ้นรถม้าเถอะ
หลานหนานเฝิง
เด็กน้อยน่ารักเสียจริง
ชีอินอิน
ดูแก้มเค้าสิขอรับ//จิ้มแก้ม
ชีอินอิน
ขอบคุณท่านที่ดูแลข้ามาตลอด
หลานหนานเฝิง
เพราะข้ารักเจ้า
ชีอินอิน
ท่านไม่ควรรักข้า//น้ำตาไหล
หลานหนานเฝิง
แต่ข้าห้ามหัวใจไม่ได้
หลานหนานเฝิง
ข้ารู้ว่าข้าต้องเสียเจ้าไป
หลานหนานเฝิง
แต่ข้ารักเจ้า
ชีอินอิน
ข้าก็รักท่านแต่ข้าไม่อยากให้ท่านเสียใจ
ชีอินอิน
ท่านสัญญากับข้าว่าตอนข้าจากไปท่านจะไม่ร้องไห้
หลานหนานเฝิง
ได้ข้าสัญญา(ข้าคงทำไม่ได้)
เกอฝ่านหนาน
ให้อภัยข้าเถอะที่ผ่านมาข้ามันโง่เอง//คุกเข่า
หลานหนานเฝิง
อินๆไปข้างนอกมีอะไรรึ//อุ้มเด็ก
เกอฝ่านหนาน
เจ้ามีสามีแล้วรึ
ชีอินอิน
ท่านไปเถอะถือว่าข้าขอ
เกอฝ่านหนาน
ก็ได้//เดินจากไป
หลานหนานเฝิง
ไม่เป็นไรนะอินๆ//กอด
ชีอินอิน
ข้าไม่เป็นไรข้าไหว
หลานหนานเฝิง
เข้าข้างในเถอะ
หลานจินผิง
เค้าผู้นั้นเป็นใครหรอขอรับ
ชีอินอิน
เ้จ้าไม่ต้องสนใจเค้าก็แค่คนเลวคนหนึ่งเท่านั้น
ชีอินอิน
ข้าคงต้องไปแล้วละ
หลานหนานเฝิง
ไม่ๆอินๆเจ้าอย่าไป//ร้องไห้
หลานจินผิง
ท่านแม่//ร้องไห้
ชีอินอิน
ไหนท่านสัญญากับข้าไว้แล้วไงจะไม่ร้องไห้
ชีอินอิน
ถ้าคนที่ข้าแต่งงานด้วยเป็นท่านก็คงดี
หลานหนานเฝิง
อินๆ//ร้องไห้
หลานจินผิง
ท่านแม่//ร้องไห้
ชีอินอิน
ลูกต้องใช้ชีวิตให้ดีนะอย่าจมปลัก
หลานจินผิง
ขอรับท่านแม่ลูกสัญญา
หลานจินผิง
ท่านแม่//ร้องไห้หนัก
หลานหนานเฝิง
จินๆไม่เป็นไรนะลูกแม่เค้าไปสบายแล้ว//ร้องไห้
การกลับมา
เย่หนิงอัน
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก//ลืมตา
เย่หนิงอัน
อะไรกันข้ายังไม่ตายหรอ
เย่หนิงอัน
นี่มันชุดแต่งงานนิ
เย่หนิงอัน
โอ้ยย//ได้ความทรงจำร่างนี้มา
เย่หนิงอัน
แต่ทำไมต้องมาเกิดใหม่ในตอนนี้ล่ะเนี่ย//ช็อค
เย่หนิงอัน
อะไรกัน//ได้สติ
หลานหนานเฝิง
จำไว้ข้าแค่ทำตามหน้าที่ข้าไม่ได้รักเจ้า
หลานหนานเฝิง
เจ้าพูดว่าอะไร//บีบมือ
หลานหนานเฝิง
เจ้ากล้าเรียกชื่อข้าแบบนั้นได้ไงมีแค่อินๆเท่านั้นที่เรียกข้าได้
หลานหนานเฝิง
เจ้าอย่าคิดจะเรียกข้าแบบนั้นอีก//จูบน.อ
เย่หนิงอัน
อื้อ อื้อ//ขัดขื่น
หลานหนานเฝิง
หึ!!//ไซร์คอน.อ
หลานหนานเฝิง
ถ้าข้าเลือกได้คงไม่แต่งกับเจ้า//เสียบสุด
เย่หนิงอัน
อ้าส์ อ้า อ้า...อ้า อะ อ้าา//ตาลอย
หลานหนานเฝิง
เจ้ากับข้าก็แค่แต่งงานทางการเมืองจำเอาไว้//ซอย×100
เย่หนิงอัน
อะ อ้าา อ้าา อ้าาาา... อ้าาา
เย่หนิงอัน
อ้า อ้าขา อ้างง//แตก
เย่หนิงอัน
พอแล้ว//ดิ้นหนี
หลานหนานเฝิง
คิดว่าแค่นี้จะพอรึไง//ซอย×100
เย่หนิงอัน
อ้าา.. อ้าา ..อ้าาาา อะ... อ้าาา..อ้าาาา
หลานหนานเฝิง
...//ใส่เสื้อผ้า+เดินออกไป
เย่หนิงอัน
(ท่านเปลี่ยนไปมากเลยนะ)//สลบ
หยางถิงถิง
ฮองเฮาเพคะ//ร้องไห้
หยางถิงถิง
หม่อมฉันนึกว่าพระองค์จะไม่ฟื้นซะแล้ว
หยางถิงถิง
หม่อมฉันเตรียมน้ำเอาไว้แล้วเพคะ
เย่หนิงอัน
เจ็บเอวซะมัดเดินก็ไม่ไหว//คลานไปห้องอาบน้ำ
หลานหนานเฝิง
ทำไหมไม่เรียกคนรับใช้//อุ้มน.อ
เย่หนิงอัน
ข้าอยากอาบน้ำคนเดียว
หลานหนานเฝิง
งั้นหรอ//โยนน.อลงสระ
เย่หนิงอัน
ท่าน..//ขาเป็นตะคริว
เย่หนิงอัน
(เยสแม่มาเป็นตะคริวอะไรตอนนี้สระแม่งก็ลึกอีก)//จมน้ำ
หลานหนานเฝิง
อยากดำน้ำรึไง//ยืนดู
หลานหนานเฝิง
ทำไหมลงไปนานจัง..ไม่ใช่ว่าจมน้ำใช่ไหม//กระโดดลงไปช่วย
เย่หนิงอัน
แค่ก แค่ก //สำลักน้ำ
เย่หนิงอัน
ท่านจะฆ่าข้ารึไงทำไหมถึงโยนข้าลงไปดื้อๆแบบนั้น//ตบพ.อ
เย่หนิงอัน
ท่านออกไป//ตะคอก
หลานหนานเฝิง
ได้//เดินออกไป
เย่หนิงอัน
เฝิงๆข้าเกลียดท่าน//ร้องไห้
หยางถิงถิง
ฮองเฮาเพคะองค์ชายขอเข้าพบเพคะ
เย่หนิงอัน
เชิญเข้ามาเถอะ(เค้ามีลูกแล้วหรอ)
หลานจินผิง
ถวายบังคมฮอวเฮา
เย่หนิงอัน
(ทำไมหน้าของเค้าถึงเหมือนผิงๆขนาดนี้คงไม่ใช่...)
เย่หนิงอัน
เจ้ามีนามว่าอะไร
หลานจินผิง
หลานจินผิงขอรับ
เย่หนิงอัน
ออกไปให้ห่างจากประตูให้หมด
เย่หนิงอัน
(ผ่านมา5ปีแล้วสินะ)
เย่หนิงอัน
ผิงๆมาหาข้าหน่อย//อ้าแขน
หลานจินผิง
ขอรับ//เข้าไปกอด
เย่หนิงอัน
ข้าคิดถึงเจ้ามาก//ร้องไห้+กอดลูกตัวเอง
หลานจินผิง
ท่านคือท่านแม่ของข้าชีอินอินใช่มั้ยขอรับ
หลานจินผิง
ในที่สุดคำขอของข้าก็เป็นจริงสักทีข้าอธิษฐานมาตลอด 5 ปี//ร้องไห้
หลานจินผิง
ข้าคิดถึงท่านแม่มากเลยขอรับ
หยางถิงถิง
เพคะฮองเฮา//เปิดประตู
หยางถิงถิง
ฮองเฮาขนมมาแล้วเพคะ
หลานจินผิง
ท่านแม่ท่านยังจำขนมที่ข้าชอบได้อยู่สินะขอรับ
เย่หนิงอัน
แน่นอนอยู่แล้วจ๊ะ
เย่หนิงอัน
กินเยอะๆนะลูก//ป้อนขนมลูกตัวเอง
เย่หนิงอัน
อร่อยมั้ยจ๊ะ//ลูบหัวผิงๆ
หลานจินผิง
อร่อยขอรับ//ยิ้ม
เย่หนิงอัน
ที่ผ่านมาสบายดีไหม
หลานจินผิง
สบายดีขอรับท่านพ่อดูแลข้าดีมากถึงแม้ว่าข้าจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของท่าน
หลานจินผิง
หลังจากที่ท่านแม่จากไปท่านพ่อก็เศร้าสร้อยอยู่หลายวันเลนที่เดียวขอรับท่สนพ่อก็ดูเย็นชาขึ้นอ่อแค่กับผู้อื่นนะขอรับแต่อยู่กับข้าท่านพ่อไม่เคยเย็นชาสักครั้งเลยขอรับ
เย่หนิงอัน
แล้วทำไหมเฝิงๆถึงได้เป็นฮองเต้
หลานจินผิง
หลังจากท่านแม่จากไปท่านพ่อก็พาข้าเข้ามาในวังแล้วบอกว่าเค้าคือองค์ชายรัชทายาทที่ผ่านมาเค้าปลอมตัวเป็นหมอเพื่อสืบคดีจนได้มาเจอกับท่านแม่นะขอรับ
เย่หนิงอัน
เรื่องเป็นงี้นี่เอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
