Cerebrum -ความทรงจำ-
-ความทรงจำ-
บางทีความทรงจำที่เราอยากจะลืมมากที่สุด
คือความทรงจำที่ดีที่สุดที่ไม่สามารถทำมันได้อีกครั้ง
การก้าวไปข้างมันอาจเป็นการย้อนอดีตมองเห็นความเจ็บปวดที่เคยเกิดขึ้นอีกครั้ง
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ก็คงดีนะ
พีช
//เดินตามถนนคนเดินที่มีคนเดินไปมาเต็มไปหมด
ทามกลางผู้คนมากมาย เเต่มันเงาอยากบอกไม่ถูก
เริ่มจะชินกับความรู้สึกนี่เเล้ว
พีช
//มองไปที่เท้าของตัวเอง
ทุกครั้งที่มองใครเพียงชั่ววูบ
มันเคยเป็นความทรงจำที่ดีมากจริงๆ
ลูอิส
วันเกิดปีนี่ขอพรอะไร
ลูอิส
//จิ้มครีมเค้กเเล้วเอามาป้ายจมูกพีช
พีช
ยังไม่ทันได้ขอพรเลยนี่เเกล้งกันชัดๆ
พีช
จะพูดให้คนอื่นได้ยินมันก็ไม่ได้ผลสิ
พีช
เราขอให้ลูอิสอยู่กับเราไปนานๆ
:หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อไดขณะนี่ โปรด...
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ทั้งทีเวลามันผ่านไปนานมากเเล้วเเต่ก็ลืมไม่ได้สักที
-ผลิบานในเเรกเริ่ม-
มันเหมือนเป็นช่วงที่เวลาดอกไมพลิบานในเเรกเริ่ม
ลูอิส
ขอยืมปากกาหน่อยได้ไหม
พีช
อะไรนะไม่ได้ยิน//ถอดหูฟังออก
ลูอิส
ออกเสียงเเบบนั้นเเหละ
พีช
เป็นลูกครึ่งหรอ ชื่อเท่ดีนะ
ริว
ลูอิส กูยืมปากกาหน่อยดิ
ริว
มึงพึ่งพูดไปว่าหมึกหมดไม่ใช่รึ
ริว
ปากกามึงยังใช้ได้นี่เพื่อน
ลูอิส
//มองไปทางอื่นลูบหลังคอ
พอเเสงพระอาทิตย์ส่องประกายลงมา ดอกไม้ดอกเล็กก็เริ่มพลิบาน
ลูอิส
//วางมือบนลำต้นต้นไม้มองด้วยความเป็นห่วง
พีช
ก็บอกว่าเอาลูกนกกลับรัง
พีช
//วางลูกนกลงบนรังอย่างเบามือ
-บางทีเราอาจเป็นเพื่อนกันได้ในตอนจบ-
ลูอิส
วางลูกนกเเล้วก็ลงมาสิครับ
ลูอิสมองไปยังคงที่อยู่ในอ้อมของตน หน้าซุกอกเขาเอาไว้
ขณะที่ทั้งสองนอนอยู่ที่พื้น
ลูอิส
โอเครไหม?//ปลายนิ้วสัมผัสหน้าผากของพีชเบาๆ
พีช
นี่เราพึ่งตกต้นไม้กันนะ
เมื่อพีชรู้ตัวว่ากำลังนอนทับลูอิสอยู่จึงรีบลุกขึ้น
ลูอิส
//จับมือเเล้วลุกขึ้น
ลูอิส
เเต่ตรงนี่เรามันเจ็บๆนิดหน่อยนะ
ลูอิส
//ยื่นหน้าเข้าไปใกล้
ในจังหวะที่พีชมองคอของลูอิส โดยไม่รู้ตัวลูอิสจุ๊บเข้าที่เเก้มของพีซ
พีช
เห้ยย กลับมาคุยให้รู้เรื่องเลยนะ!//เดินตาม
อย่างน้อยในตอนจบเรายังจะเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม
ผมคาดหวังให้มันเป็นเเบบนั้น
พนักงาน
เชิญในร้านได้เลยนะคะ
พีชเบิกตากว้างขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยนั่งอยู่ห่างออกไป
เเต่เมื่อเข้าไปประชันหน้าก็รู้ว่ามันไม่ใช่
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
