ตัวอะไรมันจ้องจะกินผมตอนนอน
เเค่ฝันใช่ไหม
ถึงบ้านหลังจากทำงานมาทั้งวัน
ลูเมียร์
//ทิ้งตัวลงบนเตียงหน้ามุดหมอน
ลูเมียร์
พนักงานใหม่เเม่งก็ถามอยู่นั่นเเหละ
ลูเมียร์
เอ้อออ~//เอื่อยเฉื่อย
ลูเมียร์
เชี่ย..กี่โมงเเล้ว น้ำก็ยังไม่ได้อาบ
ลูเมียร์
//ควานหาโทรศัพทร์
ลูเมียร์
ห้องกู..ไม่มีเเมว
ลูเมียร์มองไปยังตาสองตาที่จ้องมองมาที่เขา
ลูเมียร์
//หน้ามุดหมอนหลับตาปี๋
ลูเมียร์
(กูตาเบลอ ช่วงนี่ทำงานหนัก)
ลูเมียร์
//เงยหน้าขึ้นลืมตามองข้างนึง
สายตานั่นจ้องมองมาไม่กระพริบ
ลูเมียร์
(กูคิดไปเองเเน่เลยไอ้บ้า)
มีเสียงหายใจดังขึ้น จนหัวใจลูเมียร์เเทบจะหยุดเต้น
ลูเมียร์
//หัวใจเต้นเเทบกระเด็นออกจากอก
ลูเมียร์
//ไม่กล้าเเม้เเต่จะขยับตัว
ลูเมียร์
(อ๊ากกกกดีรยบบักหำำำะะะเดเดดด)
เสียงหายใจจู่ๆก็มาดังข้างหู
ลูเมียร์
//กระโดดออกจากเตียง
ลูเมียร์เบิกตากว้าง หัวใจเเทบจะหลุดอกเมื่อเห็นเงาดำตรงข้างเตียง
ลูเมียร์
เมื่อคืนฝันเเปลกชิบหายเลย
ลูเมียร์
//ลุกขึ้นหาโทรศัพท์
ลูเมียร์
9โมงเเล้วไอ้บ้าาวงยก้
ลูเมียร์ใช้เวลาภายใน15นาทีในการทำทุกอย่างให้เสร็จ
เตรียมตัวไปทำงานที่ทรหดที่สุดในชีวิต
ลูเมียร์
//หายใจหอบอยู่ป้ายรถเมย์
วันสมองระเบิด
เวกัส
บอสเล่นมึงเเน่เพื่อน
ลูเมียร์
เมื่อคืนกูโดนผีหลอก
ลูเมียร์
กูยังไม่รู้เลยว่ากูฝันหรือว่ากูโดนจริง
ลูเมียร์
ผีที่ไหนจะมาหลอกกู
ลูเมียร์
ชีวิตกูรันทดขนาดนี่เเล้วอย่าหลอกกันเลยกูขอร้อง🙏
เวกัส
นี่กูต้องมารับหน้าเเทน
เวกัส
เลี้ยงข้าวกูด้วยนะเพื่อนรัก
ลูเมียร์
ได้เลยไอเพื่อนยาก
ลูเมียร์
//นั่งวินไปออฟฟิศ
ลูเมียร์
ชีวิตนี่กูไม่เคยสงบสักกะวัน
ลูเมียร์
//นั่งลงบนโต๊ะตัวเอง
เวกัส
เเล้วที่มึงบอกโดนผีหลอก
ลูเมียร์
สมองมึงก็คิดเเต่เรื่องนั่นอ่ะ
ลูเมียร์
มันเป็นเงาร่างบึ้มๆ ตัวโครตใหญ่
ลูเมียร์
เหมือนไม่ใช่มนุษย์อ่ะ
ลูเมียร์
เชี่ยคิดเเล้วขนลุก
เวกัส
มึงหลอนเเล้วเเบบนั้—
บอส
ทำงานเสร็จยังห๊ะ มาคุยกันโห้
บอส
เออเเล้วทำไมมาสายห๊ะ//หันไปหาลูเมียร์
ลูเมียร์
รถติดมากเลยครับบอส
ลูเมียร์
นี่ถ้าผมไม่วิ่งมาป้านนี่ผมมาทำงานวันพรุ่งเเล้ว
ลูเมียร์
เนี่ยเห็นเเก่บอสก็เลยหาทุกวิธีทางมาทำงานเลยค้าบ
ลูเมียร์
นี่ถ้าไม่ได้ให้ตังนะ
ลูเมียร์
กูไม่ได้มาทำงานหรอก
ลูเมียร์
บ่นยันชาติหน้าเลยมั้ง
ลูเมียร์
เก๊กหน้าทำเหี้ยไร
เวกัส
คนมันหล่อ ทำไรก็หล่อไปหมด
บูม
อันนี้มันต้องทำยังไงครับ
ลูเมียร์
คือตอนนี่พี่ไม่ค่อยว่าง
ลูเมียร์
ลองไปถามไอตัวข้างๆพี่ดู
เวกัส
ไม่ว่าง นี่ต้องไปปริ้นเอกสารต่อ
บูม
ตอนนี่ผมไม่เหลือใครเเล้ว
ลูเมียร์
ให้ช่วยไรอีกเนี่ย
ลูเมียร์
ที่สอนไปเมื่อวานยังทำไม่ได้อีกหรอ
บูม
ตรงนี่เเล้วก็ตรงนี่ครับ
ลูเมียร์
//หันไปมองจอแล็ปท็อป
ลูเมียร์
อ๊ากกกกูไม่ได้เซฟ
คำคืนอีกครั้ง
ลูเมียร์
เเม่งต้องมาเริ่มใหม่ตั้งเเต่ต้น
ลูเมียร์
เดี๋ยวกูก็จะกลับล่ะ
ลูเมียร์
เหลืออีกกี่งานว่ะเนี่ย
หลังจากนั้นลูเมียร์ก็นั่งปั่นงานกูอยู่เกือบชั่วโมง
กว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาไปทุ่มกว่าๆ
ลูเมียร์
//เปิดประตูพาร์ตเมนต์
ลูเมียร์
//เดินลากขาเข้าไปในห้อง
ลูเมียร์
//ทิ้งตัวลงบนเตียง
ลูเมียร์
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น
ลูเมียร์
//มองไปยังมุมห้อง
ลูเมียร์
(ไม่น่ามีหรอก กูคงฝันไปจริงๆนั้นเเหละ)
ลูเมียร์
//หยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ
ลูเมียร์
//หยิบผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเเล้วเดินออกจากห้องน้ำ
ลูเมียร์
//มองไปที่ระเบียง
ลูเมียร์
ห้องกูอยู่ตั้งสูงมันมาจากไหนเนี่ย
ลูเมียร์
//เดินไปเปิดประตู
ทันใดที่เปิดประตู ลมก็พัดโชยเข้ามาอย่างเเรง
ลูเมียร์
(เมื่อกี้อะไรว่ะ..)
ลูเมียร์
//เดินไปที่ระเบียงมองไปด้านซ้ายด้านขวา
ลูเมียร์
//เดินเข้าไปข้างไหน
ลูเมียร์
เอ็งมาผิดบ้านรึป่าว
ลูเมียร์
ช่างเเม่งไปก่อนล่ะกัน
ลูเมียร์
//เดินไปใส่เสื้อผ้า
ลูเมียร์
//เดินกลับมาในชุดนอน
ลูเมียร์
(พรุ่งนี่คอยตามหาเจ้าของก็เเล้วกัน..)
ลูเมียร์
เห้ย เตียงกูนะเว้ย..
ลูเมียร์
//เอียงตัวไปปิดไฟ
ลูเมียร์ตัวเเข็งค้างเมื่อภาพตรงหน้าที่เขาเห็น
คือเงาร่างใหญ่ร่างยักษ์ที่เเทบจะคลุมเตียงทั้งหมดกำลังคล่อมทั้งร่างของเขาไว้อยู่
มันใกล้มากจนได้ยินเสียงลมหายใจ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
