เกศยา.
(1)
กลิ่นหอมฟุ้งทั่วบ้านควันไฟลอยออกมาจากครัว
หญิงสาวโขกน้ำพริกอย่างถึงเครื่อง
ผักลวกแกะสลักปราณีตวางเรียงราย
เกศยา
เดี๋ยวยกสำรับขึ้นตึกได้เลยนะจ๊ะป้า
เกศยา
ฉันถอดผ้ากันเปื้อนเสียก่อน
เกศยา
คุณพ่อคุณแม่มาเห็นจะโดนเอ็ดจนหูชาเป็นแน่
??
ค่ะคุณเกศเดี๋ยวป้าจะยกขึ้นไปให้นะคะคุณเกศรีบขึ้นไปเถอะค่ะ
หญิงสาวรีบสับเท้าวิ่งขึ้นตึกทางบันไดเล็กมุ่งหน้าเข้าห้องส่วนตัว
เปลี่ยนผ้าผ่อนทำผมเสียใหม่เดี๋ยวจะเหม็นกลิ่นควันจนโดนจับได้
ปียมล
มาแล้วค่าา // วิ่งมา
ปียมล
ค่า // เลื่อนเก้าอี้และนั่งลง
วรรณวี
ปากบอกค่าขาวิ่งไม่หยุด
ลินลภรรณ
แน่ะเราขี้แซวนะเดี๋ยวนี้ // มองไปทางวี
ทั้งสามสาวลากเสียงยาวตอบพี่คนรอง
วารริน
แล้วนี่พี่เกศยังไม่ลงมาอีกหรือคะ
เกศยา
มาแล้วจ่ะ // เดินมาข้างหลังและแตะที่ไหล่ของวารรินก่อนจะเดินไปนั่งที่
ทุกคนมาครบกันก่อนที่วารรินจะเป็นคนส่งสัญญาณให้แม่บ้านเริ่มตักข้าวลงจาน
สาลิณีย์
ลงมาช้าจังเลยลูกทำอะไรอยู่ละฮึ
เกศยา
ยัยทิพย์ส่งจดหมายมาน่ะค่ะ
เกศยา
ลูกเพิ่งเห็นเลยแกะอ่านจนลืมไปเลย
เกศยา
ขอโทษที่ทำให้ทุกคนต้องรอนะคะ // ยิ้มเจื่อน
สาลิณีย์
ไม่เป็นไรหรอกจ่ะกินข้าวเถอะลูก
ทุกคนต่างเริ่มรับประทานอาหาร
วารริน
อาหารพวกนี้ฝีมือพี่เกศใช่ไหมคะ // เอนตัวไปกระซิบเกศยา
วารริน
// มองไปทางสามสาวที่เหลือ
ทั้งห้าคนยิ้มขึ้นมาพร้อมกันเพราะรู้กันดีว่าพี่สาวคนโตของพวกตนเป็นคนทำอาหารพวกนี้
เจ้าตัวเองก็รู้ว่าน้องๆต้องจำฝีมือของเธอได้
อรงค์ธร
วีเราเรียนจบแล้วจะทำอะไรต่อล่ะลูก
ผู้เป็นพ่อจากที่นั่งเงียบมานานก็เอ่ยปากพูดขึ้นบ้าง
วรรณวี
ถ้าจะให้หนูไปบริหารงานต่อคุณพ่อหยุดคิดเลยนะคะ
เกศยา
น้องยังเรียนไม่จบเลยนะคะคุณพ่อเหลือเวลาตั้งหลายปี
เกศยา
ให้วีคิดๆไปก่อนเถอะค่ะ // ตักแกงให้คนเป็นพ่อ
อรงค์ธร
พวกลูกนี่ปกป้องกันจริงๆ // ขำเบาๆ
มื้ออาหารดำเนินต่อด้วยความปกติ
(2)
เกศยา
มาแล้วค่า // ใช้มือผลักประตูเข้าร้าน
อริสา
อ้าวเกศมาเองเลยหรอวันนี้
เกศยา
ว่างน่ะค่ะงานก็เคลียร์หมดแล้วเลยมีเวลามาส่งเอง // วางถุงที่ใส่กล่องขาวมากมายไว้ข้างในลง
เกศยา
มีเมนูพิเศษนะคะครัวซองค์แล้วก็พวกขนมทองน่ะค่ะ
อริสา
ไทยก็ได้ฝรั่งก็อร่อยเธอนี่มีพรสวรรค์จริงๆนะเกศ
อริสา
ไม่คิดจะลองเปิดร้านดูเหรอ?
เกศยา
อยากนะคะแต่ไม่อยากขัดคุณพ่อคุณแม่
เกศยา
อยากช่วยท่านมากกว่าน่ะค่ะ
อริสา
เสียดาย…เสียดายจริงๆ
เกศยา
เอาเถอะค่ะ // ขำเบาๆ
อริสา
อ้อนี่จ่ะค่าขนมขอบคุณนะลูกค้าชอบขนมเธอเยอะมากๆร้านพลอยได้กำไรไปด้วย // ยื่นเงิน
เกศยา
อุ้ย…นี่เยอะกว่าปกตินี่คะ
อริสา
เพราะขนมเธอร้านพี่ถึงขายดีเทน้ำเทท่ารับไว้เถอะจ่ะ
เกศยา
ฝากขายแท้ๆยังจะให้ฉันเยอะขนาดนี้อีกหรือคะ
กฤษภพ
โหหาตัวยากเชียวนะพ่อคุณ
ภวัทร์
ลูกเจ้าสัวนะครับคุณภพจะหาได้ง่ายๆที่ไหน
นรินทร์ธาร
ปากมากนะพวกแกน่ะ
กฤษภพ
น่าครับมาพวกเพื่อนก็ดีใจแล้วนั่งก่อนไอธาร
ภวัทร์
คิดไงนัดมาที่นี่วะครับคุณภพ
สามหนุ่มนัดกันที่ร้านขนมหวาน
หัวโจกคือกฤษภพนั่นเองเขาเป็นหนุ่มเจ้าสำราญขนมหวานเป็นทางเขาอยู่แล้ว
กฤษภพ
ก็…สั่งอะไรสักหน่อยเถอะเนอะ
ทั้งสามสั่งกันไปเรียบร้อยแล้วจึงต่อบทสนทนา
ภวัทร์
แล้วไอธารกลับมาจะทำอะไร
นรินทร์ธาร
เรียนบริหารมาก็ตั้งใจกลับมาช่วยพ่อนั่นแหละ
กฤษภพ
นี่ลูกเจ้าสัวหยางนะครับ
นรินทร์ธาร
ไอภพให้มันน้อยๆหน่อย
กฤษภพ
แล้วแกจะเริ่มงานตอนไหน
นรินทร์ธาร
ตามใจเขาแล้วกันอยากได้ฉันไปช่วยตอนไหนก็ตอนนั้นแหละ
นรินทร์ธารเขาเพิ่งจบจากเมืองนอกเมืองนาบินไปเรียนไกลตั้งอังกฤษกลับมาเขาก็ตั้งใจจะมารับช่วงต่อห้างชื่อดังใจกลางกรุงที่พ่อเขาเป็นเจ้าของ
ทุกคนรู้จักกันดีในนามเจ้าสัวหยาง
??
ขออนุญาตนะคะ // วางของที่สั่งเอาไว้ที่โต๊ะก่อนจะเดินออกไป
นรินทร์ธาร
ฉันเอง // หยิบเข้าปากทานในทันที
(3)
กฤษภพ
ขอชิมบ้างดิ // เอื้อมมือไปหยิบ
นรินทร์ธาร
// รีบคว้าอีกอันไป
กฤษภพ
เอ้า…อะไรวะ // พูดเบาๆ
ภวัทร์
อร่อยขนาดนั้นเลยหรือ?
นรินทร์ธาร
ก็งั้นๆ // ทำหน้านิ่ง
กฤษภพ
งั้นๆแต่ไม่เหลือให้เพื่อนลองเลยนะครับบบ
ภวัทร์
ของอร่อยใครจะเหลือให้คนอื่นลอง // ตบไหล่กฤษภพ
??
ขอโทษนะคะตอนนี้ทองหยิบหมดแล้วค่ะคุณผู้ชายเพิ่งสั่งชุดสุดท้ายไปพอดี
ภวัทร์
เอา..แล้วบริษัทแกเป็นไงบ้างล่ะภพ
กฤษภพ
เรื่อยๆว่ะยังดีที่หุ้นไม่ตก
ภวัทร์
เห็นว่าคุณอาจะจัดงานเลี้ยงการกุศล
กฤษภพ
ถูกต้องแล้วครับ // ตักขนมเข้าปาก
ภวัทร์
บังหน้าหาคู่ให้แกหรือเปล่าไอภพ
กฤษภพ
ก็แอบคิดไว้บ้างบอกเลยหัวเด็ดตีนขาดฉันก็ไม่แต่งเว้ย
นรินทร์ธาร
อย่าให้เห็นกลับคำ
กฤษภพ
เอ้า…เพื่อนธารต้องเข้าข้างเพื่อนสิครับ
กฤษภพ
อย่าว่าแต่ฉันแกเถอะเห็นว่าคุณลุงก็จะจัดงานเลี้ยงครบรอบห้าง
กฤษภพ
ถือโอกาสเปิดตัวลูกชายเอหรือว่าลูกสะใภ้ด้วยล่ะครับ
นรินทร์ธาร
ไอภพ // ตบหัวกฤษภพ
นรินทร์ธาร
// เดินเข้าบ้าน
เจ้าสัวหยาง
กลับบ้านแล้วเรอะ
เจ้าสัวหยาง
มาถึงก็รีบวิ่งไปหาเพื่อนพวกนั้น
เจ้าสัวหยาง
ยังดีที่กลับมาบ้านได้
นรินทร์ธาร
เพื่อนพวกนั้นก็ลูกเพื่อนป๊าทั้งนั้นอ่ะ // ยิ้ม
เจ้าสัวหยาง
ไอลูกคนนี้ // ขำ
นรินทร์ทิพย์
กลับมาได้แล้วหรือคะตั่วเฮีย //กระโดดคล้องคอ
นรินทร์ธาร
โอ้ย…ยัยทิพย์ // ยิ้ม
นรินทร์ทิพย์
พวกเพื่อนเฮียนี่ดีจริงๆนะคะดึงเฮียไปหาก่อนป๊ากับหมวยเสียอีก
นรินทร์ทิพย์
ควรน้อยใจไหมคะ // กอดอกหน้าบึ้ง
นรินทร์ธาร
โตเป็นสาวแล้วยังเล่นอะไรแบบนี้อีก // ดีดหน้าผาก
เจ้าสัวหยาง
พอๆไปกินข้าวได้แล้วๆ
นรินทร์ทิพย์
ป๊าดูเฮียสิคะ // กอดแขนเจ้าสัวหยาง
เจ้าสัวหยาง
แล้วจะกลับมาช่วยป๊าบริหารเมื่อไร
นรินทร์ธาร
ตามที่ป๊าสะดวกเลยครับ
นรินทร์ธาร
ผมรอช่วยเสมอถ้ายังช่วงนี้ก็ให้ผมได้สำรวจรอบๆก่อนจะได้คุ้นชิน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
