NovelToon NovelToon

โมมอนอาจาร์ยของถังซาน

ตอน1

โมมอน
โมมอน
เฮ้อ ในที่สุดเกมก็จะปิดตัวลงแล้วสินะ
00.00
โมมอน
โมมอน
//หลับตา
โมมอน
โมมอน
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? แล้วที่นี่คือที่ไหน?
มีเด็กชายคนหนึ่งกำลังวิ่งตรงมาทางนี้
ถังซาน
ถังซาน
ท่านเป็นใคร และมาทำอะไรที่ป่าแห่งนี้
โมมอน
โมมอน
(มองไปรอบๆ อย่างงุนงง) ป่า...เหรอ? ฉันไม่เคยเห็นที่แบบนี้ในเกม...
โมมอน
โมมอน
(หันไปหาถังซาน) เอ่อ...ขอโทษนะ ฉัน...ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ฉันชื่อโมมอน แล้วนาย...
ถังซาน
ถังซาน
ข้าชื่อถังซาน ที่นี่คือป่าซิงโต่ว ท่านดูไม่เหมือนคนแถวนี้
ถังซาน
ถังซาน
(ขมวดคิ้ว) ท่านบอกว่า...ในเกม?
โมมอน
โมมอน
(พยักหน้าอย่างสับสน) ใช่... ฉันกำลังเล่นเกมอยู่ แล้วจู่ๆ...ทุกอย่างก็มืดไป
โมมอน
โมมอน
(กุมขมับ) นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน...
ถังซาน
ถังซาน
เกม...ข้าไม่เข้าใจ แต่ท่านดูไม่เหมือนคนไม่ดี เอาเป็นว่าท่านพักที่หมู่บ้านข้าก่อนก็ได้
โมมอน
โมมอน
(เงยหน้าขึ้นมองถังซาน) จริงเหรอ? ขอบคุณมากนะ ถังซาน
ถังซาน
ถังซาน
ไม่เป็นไร ตามข้ามา... แต่เดี๋ยวก่อน
ถังซาน
ถังซาน
(มองโมมอนตั้งแต่หัวจรดเท้า... หรือจริงๆ ควรเรียกว่าตั้งแต่หัวกะโหลกจรดปลายเท้ากระดูก) เอ่อ... ท่านพอจะมีผ้าคลุม หรืออะไรปิดบังร่างกายหน่อยไหม?
โมมอน
โมมอน
(มองสำรวจตัวเอง) ร่างกาย...? อ๊ะ! จริงสิ! (ในเกม ฉันน่าจะเป็นอันเดดหรือโครงกระดูก) ลืมไปเลยว่ารูปร่างฉันเป็นแบบนี้...
โมมอน
โมมอน
(มองซ้ายมองขวา) แถวนี้ไม่มีอะไรเลย... แย่ละสิ
ถังซาน
ถังซาน
(ถอนหายใจ) เอาเถอะ ข้ามีผ้าคลุมเก่าๆ อยู่ผืนหนึ่ง ถึงจะขาดๆ ไปบ้างก็เถอะ
ถังซาน
ถังซาน
//(ถังซานหยิบผ้าคลุมเก่าๆ ออกมาจากย่าม แล้วส่งให้โมมอน)
ถังซาน
ถังซาน
คลุมตัวไว้ให้มิดชิดนะ อย่าให้ใครเห็นร่างที่แท้จริงของท่านเด็ดขาด ชาวบ้านที่นี่หวาดกลัวภูตผีปีศาจ ถ้าพวกเขารู้ว่าท่าน... เอ่อ... ไม่ใช่คนธรรมดา...
โมมอน
โมมอน
(รับผ้าคลุมมาคลุมตัวอย่างรวดเร็ว) เข้าใจแล้ว ฉันจะระวังตัวให้มาก ขอบใจนะ ถังซาน
ถังซาน
ถังซาน
อืม... ไปกันเถอะ ข้าจะพาไปทางลัด จะได้ไม่เจอใคร
ถังซาน
ถังซาน
(เดินนำไปตามทางเล็กๆ ที่ค่อนข้างรกทึบ) รีบตามมานะ อย่าให้ห่างจากข้า
โมมอน
โมมอน
(รีบเดินตามไปอย่างกระชั้นชิด พยายามไม่ให้ผ้าคลุมหลุด) อื้ม!

ตอน2

(โมมอนกับถังซานยังคงเดินลัดเลาะไปตามทางเล็กๆ)
โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) ถังซาน... แล้ว... ที่นี่มีอะไรที่... คล้ายๆ กับ "เวทมนตร์" หรือ "พลังพิเศษ" บ้างไหม?
ถังซาน
ถังซาน
(หันมามองด้วยความสงสัยเล็กน้อย) เวทมนตร์? พลังพิเศษ? ท่านหมายถึง... พลังวิญญาณน่ะหรือ?
โมมอน
โมมอน
(พยักหน้าอย่างรวดเร็ว) ใช่ๆ! ประมาณนั้นแหละ! ในเกมที่ฉันเคยเล่น... มันมีอะไรแบบนั้นอยู่
ถังซาน
ถังซาน
(ยิ้มเล็กน้อย) ที่นี่ก็มี... ทุกคนในโลกนี้สามารถปลุกพลังวิญญาณได้เมื่ออายุครบหกขวบ และฝึกฝนเพื่อเป็น "ปรมาจารย์วิญญาณ"
โมมอน
โมมอน
(ตาเป็นประกาย) ปรมาจารย์วิญญาณ! เหมือนกับอาชีพในเกมเลย! แล้ว... ถังซานมีพลังวิญญาณไหม?
ถังซาน
ถังซาน
(พยักหน้า) ข้าก็มี... แต่มันเป็นแค่วิญญาณยุทธ์ขยะ... หญ้าสีเงินน่ะ
โมมอน
โมมอน
(เอียงคอสงสัย) หญ้าสีเงิน? มันทำอะไรได้บ้างล่ะ?
ถังซาน
ถังซาน
(ถอนหายใจ) ก็... ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไรเท่าไหร่หรอก ส่วนใหญ่ใช้ผูกของได้...
โมมอน
โมมอน
(พยายามไม่หัวเราะ) ผูกของ... เหรอ... (คิดในใจ: เหมือนกับสกิลเริ่มต้นที่ไม่มีใครใช้เลย...)
ถังซาน
ถังซาน
(หยุดเดิน) เอาล่ะ... ถึงแล้ว นี่คือหมู่บ้านเซิ่งหุน
(ถังซานชี้ไปยังหมู่บ้านเล็กๆ ที่อยู่เบื้องหน้า ซึ่งมีบ้านเรือนตั้งอยู่ไม่กี่หลัง)
ถังซาน
ถังซาน
อย่าเพิ่งเปิดผ้าคลุมออกนะ จนกว่าเราจะถึงบ้านข้า
โมมอน
โมมอน
(พยักหน้ารับ) เข้าใจแล้ว
(ทั้งสองคนเดินเข้าไปในหมู่บ้านอย่างเงียบๆ)
โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) ถังซาน... เอ่อ... ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?
ถังซาน
ถังซาน
(กระซิบตอบ) ว่ามาสิ
โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) นาย... อายุเท่าไหร่เหรอ?
ถังซาน
ถังซาน
(หันมามองเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย) ทำไมถึงถามล่ะ?
โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) ก็... แค่อยากรู้เฉยๆ น่ะ ในเกม... เอ้อ... หมายถึง... ในที่ที่ฉันเคยอยู่... อายุเป็นเรื่องสำคัญน่ะ
ถังซาน
ถังซาน
(กระซิบ) ข้าอายุหกขวบ... อีกไม่กี่เดือนก็จะถึงพิธีปลุกพลังวิญญาณแล้ว
โมมอน
โมมอน
(ตาโต) หกขวบ!? (อุทานเบาๆ) เด็กขนาดนี้... พาฉันเข้าหมู่บ้านได้... สุดยอด...
โมมอน
โมมอน
(คิดในใจ: หกขวบ... ยังเด็กกว่าตัวละครเริ่มต้นในเกมส่วนใหญ่ซะอีก...)
ถังซาน
ถังซาน
(ขมวดคิ้วเล็กน้อย) ท่านพูดอะไร?
โมมอน
โมมอน
(รีบส่ายหน้า) เปล่าๆ ไม่มีอะไร... แค่... ประหลาดใจนิดหน่อยน่ะ
ถังซาน
ถังซาน
(พยักหน้าอย่างไม่ค่อยเข้าใจ) อืม... ใกล้ถึงบ้านข้าแล้ว
(ถังซานชี้ไปยังบ้านหลังเล็กๆ ที่อยู่สุดทาง)
ถังซาน
ถังซาน
จำไว้นะ อย่าเปิดผ้าคลุมออก จนกว่าจะเข้าไปในบ้านแล้ว
โมมอน
โมมอน
(พยักหน้ารับ) อื้ม!

ตอน3

โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) ถังซาน... แล้วพ่อแม่ของนาย... อยู่ที่บ้านหรือเปล่า?
ถังซาน
ถังซาน
(มองต่ำลงเล็กน้อย) พ่อข้าอยู่... แต่แม่ข้า... ท่านจากไปตั้งแต่ข้ายังเด็กมาก
โมมอน
โมมอน
(รู้สึกผิดเล็กน้อย) อ่า... ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะ...
ถังซาน
ถังซาน
(ส่ายหน้า) ไม่เป็นไร... ท่านไม่ต้องขอโทษ
(ทันใดนั้น เด็กกลุ่มหนึ่งก็วิ่งตัดหน้าพวกเขาไป)
เด็ก
เด็ก
(ตะโกน) ถังซาน! ไปเล่นกันเถอะ!
ถังซาน
ถังซาน
(รีบโบกมือ) วันนี้ไม่ได้! ข้ามีธุระ!
(เด็กกลุ่มนั้นมองมาที่โมมอนที่คลุมผ้าอยู่ด้วยความสงสัย แต่ก็วิ่งจากไป)
โมมอน
โมมอน
(กระซิบ) เพื่อนๆ ของนายเหรอ?
ถังซาน
ถังซาน
(พยักหน้า) อืม...
(ขณะที่กำลังจะเดินต่อ แมวตัวหนึ่งก็กระโดดเข้ามาขวางทางโมมอน)
โมมอน
โมมอน
(สะดุ้งเล็กน้อย) อ๊ะ!
(แมวตัวนั้นจ้องมองโมมอนเขม็ง ขนพองเล็กน้อย)
ถังซาน
ถังซาน
(รีบอุ้มแมวขึ้นมา) อย่าไปยุ่งกับเขานะเสี่ยวไป๋ เขาเป็นแขก
(แมวร้อง "เหมียว" เบาๆ แล้วถังซานก็วางมันลง)
โมมอน
โมมอน
(รู้สึกแปลกๆ) เอ่อ... ถังซาน... ฉันรู้สึก... เหมือนมีอะไร... แปลกๆ...
ถังซาน
ถังซาน
(หันมามอง) แปลกๆ? หมายถึงอะไร?
โมมอน
โมมอน
(คลำที่หน้าอกตัวเอง... ที่ไม่มีหน้าอก) เหมือน... มีพลังอะไรบางอย่าง... ไหลเวียนอยู่ในตัวฉัน... แต่... ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร...
ถังซาน
ถังซาน
(ขมวดคิ้ว) พลัง... หรือว่า...
ถังซาน
ถังซาน
เข้าบ้านก่อนเถอะ ค่อยคุยกัน
(ถังซานรีบเปิดประตูบ้าน แล้วดันโมมอนเข้าไปข้างใน)
(ถังซานปิดประตูบ้าน โมมอนถอดผ้าคลุมออก เผยให้เห็นร่างโครงกระดูก)
ถังซาน
ถังซาน
(ชี้ไปยังมุมห้อง) ท่านนั่งตรงนั้นก่อนก็ได้
โมมอน
โมมอน
(ทรุดตัวลงนั่งอย่างเหนื่อยอ่อน) ขอบคุณนะ...
โมมอน
โมมอน
(มองไปรอบๆ) ที่นี่... ดูไม่เหมือนในเกมเลยสักนิด...
ถังซาน
ถังซาน
(นั่งลงตรงข้าม) ท่านพูดถึงเกมอีกแล้ว... มันคืออะไรกันแน่?
โมมอน
โมมอน
(อธิบายเรื่องเกม, โลกที่เขาจากมา, และความสามารถต่างๆ ที่เขามีในเกม – โดยอาจจะเล่าแบบคร่าวๆ ไม่ลงรายละเอียดลึกเกินไป)
ถังซาน
ถังซาน
(ตั้งใจฟังอย่างมาก) น่าเหลือเชื่อ... เหมือนนิทานปรัมปราเลย
โมมอน
โมมอน
(ถอนหายใจ) ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า... แต่ที่แน่ๆ คือฉันรู้สึกถึงพลังบางอย่างในตัว... เหมือนกับพลังเวทย์ในเกม...
ถังซาน
ถังซาน
(ลุกขึ้น) เดี๋ยวก่อนนะ... ข้ามีตำราเก่าๆ เกี่ยวกับพลังวิญญาณอยู่ ลองดูหน่อยไหม?
(ถังซานไปค้นหีบเก่าๆ และหยิบหนังสือเก่าๆ เล่มหนึ่งออกมา)
ถังซาน
ถังซาน
(ยื่นหนังสือให้โมมอน) นี่... ลองอ่านดู เผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง
โมมอน
โมมอน
(รับหนังสือมาเปิดดู) อักษรพวกนี้... ฉันอ่านไม่ออก...
ถังซาน
ถังซาน
ให้ข้าอ่านให้ฟังไหม?
ถังซาน
ถังซาน
(ถังซานเริ่มอ่านหนังสือให้โมมอนฟัง โมมอนตั้งใจฟังและพยายามเชื่อมโยงกับความรู้ในเกมของเขา)
โมมอน
โมมอน
(ชี้ไปยังข้อความบางส่วน) ตรงนี้... มันคล้ายกับ... สกิล "ตรวจสอบ" ในเกมเลย...
(โมมอนลองเพ่งสมาธิ... และทันใดนั้น... ข้อมูลบางอย่างก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา – คล้ายกับหน้าต่างสถานะในเกม)
โมมอน
โมมอน
(อุทานเบาๆ) จริงๆ ด้วย... ใช้ได้...
โมมอน
โมมอน
(โมมอนลอง "ตรวจสอบ" ถังซาน... และข้อมูลเกี่ยวกับถังซานก็ปรากฏขึ้น – รวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับวิญญาณยุทธ์หญ้าสีเงิน)
โมมอน
โมมอน
(คิดในใจ: หญ้าสีเงิน... วิญญาณยุทธ์ขยะ... แต่... มีบางอย่าง... ไม่ธรรมดา...)
ถังซาน
ถังซาน
(มองโมมอนอย่างสงสัย) ท่านเป็นอะไรหรือเปล่า?
โมมอน
โมมอน
(ส่ายหน้า) เปล่า... ไม่มีอะไร... แค่... กำลังคิดอะไรบางอย่าง...

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!