"รักบีบหัวใจ"
1.เจอกัน
เรื่องนี้แอดขอไม่เขียนยาวนะคะ
น.อตอนเด็ก
ม่ายเอาาแม่ไม่ไปไม่ได้หรอคับ
แม่น.อ
ไว้ลูกโตกว่านี้แม่จะมารับนะ
น.อตอนเด็ก
แม่รีบกลับมานะคับ
จากนั้นแม่ของวารินได้ออกเดินทาง
เด็กน้อยมองดูแม่ของตนจากไปโดยไม่รู้เลยว่านี้คือครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอเธอ
แม่เลี้ยง
วารินตื่นได้แล้วลูก
แม่เลี้ยง
วันนี้แม่จะไปธุระน่ะ
แม่เลี้ยง
แม่ไปแปปเดียวเอง
แม่เลี้ยง
เดี๋ยวแม่ซื้อขนมมาฝาก
แม่เลี้ยง
อย่าลืมกินข้าวกินยานะ
น.อ:วาริน
ขับรถปลอดภัยนะคับแม่
น.อ:วาริน
ชีวิตที่ถูกขังให้อยู่แต่ในบ้าน
น.อ:วาริน
มันน่าเบื่อแบบนี้สินะ
ขอเล่าประวัติของวารินก่อนนะคะ
วารินปัจจุบันอายุ23น้องถูกขังให้อยู่ในบ้านไม่ค่อยได้ออกจากบ้านสักเท่าไหร่ถ้าจะออกจะต้องขออนุญาตเสมอแต่แม่เลี้ยงก็มักจะไม่ให้ออกไปเพราะมีเหตุผลบางอย่างเนื่องจากในอดีตแม่แท้ๆของวารินได้ฝากให้แม่เลี้ยงดูแลวารินและยังได้บอกความลับของวารินที่แม้แต่ตัวของวารินเองยังไม่รู้เพราะเรื่องนี้จึงทําวารินต้องอยู่แต่ในบ้านแต่ดูเหมือนวารินจะเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่นแต่แม่เลี้ยงยังให้เหตุผลเดิมๆซํ้าๆว่าผิวของวารินอ่อนแอต่อแสงแดดจึงไม่สามารถออกไปไหนได้
น.อ:วาริน
ฉันละเบื่อโลกใบนี้จริงๆ
น.อ:วาริน
เมื่อไหร่จะปล่อยฉันนะ
ตรงข้ามบ้านนั้นได้สังเกตเห็นชายร่างใหญ่กําลังยกของอยู่
น.อ:วาริน
ผู้ชายคนนั้นตัวใหญ่จัง
น.อ:วาริน
แต่ก็น่ากลัวกลัวแฮะ
น.อ:วาริน
มองโดยไม่ละสายตา
ตัวร้าย:ฟีน่า
มองอะไรหรอค่ะ
แม่เลี้ยง
แม่กลับมาแล้วลูกก
น.อ:วาริน
คนที่ย้ายมาอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านเราเขาเป็นใครหรอคับ
น.อ:วาริน
ป่าวคับผมแค่สงใส
แม่เลี้ยง
แม่พาคนคนนึงมาด้วยนะ
พี่สาวน.อ:แพรว
ลืมพี่แล้วหรอวารินน
วารินวิ่งไปกอดพี่สาวของตน
พี่สาวน.อ:แพรว
ไม่ได้เจอกันนานโตขึ้นเยอะเลยน้าา
พี่สาวน.อ:แพรว
แถมน่าหวานเชียว
แม่เลี้ยง
คุยกันไปนะเดี๋ยวน้าไปเก็บของก่อน
พี่สาวน.อ:แพรว
คือว่า..น่ะ
พี่สาวน.อ:แพรว
แม่เขา.. ตายแล้วนะวาริน
พี่สาวน.อ:แพรว
นี้วารินไม่เสียใจเลยหรอ
น.อ:วาริน
ก็ตอนนั้นทั้งที่แม่เอาผมไปด้วยแท้ๆแต่กลับทิ้งผมไว้กับพ่อขี้เมานั่น
น.อ:วาริน
แถมยังไม่เคยโทรมาหาผมเลยสักครั้ง
น.อ:วาริน
ผมจําเป็นต้องเสียใจด้วยหรอคับ
พี่สาวน.อ:แพรว
แต่แม่เขาคงไม่ได้ตั้งใจหรอก
พี่สาวน.อ:แพรว
ยกโทษให้แม่เถอะนะวาริน
พี่สาวน.อ:แพรว
ยังไงสะเขาก็เป็นแม่หนูนะ
น.อ:วาริน
แล้วว่าแต่พี่แพรวมาทำอะไรที่นี่หรอคับ
พี่สาวน.อ:แพรว
พี่มาทำงานนะ
พี่สาวน.อ:แพรว
พอดีบอสพี่เขาย่ายมาอยู่ที่นี้พอดี
พี่สาวน.อ:แพรว
เขาเลยให้พี่ย้ายตามมาด้วยนะ
น.อ:วาริน
แล้วบอสพี่หล่อมั้ยอะ
พี่สาวน.อ:แพรว
คิดอะไรอยู่
พี่สาวน.อ:แพรว
ไม่ได้เจอนานแอบไปมีแฟนรึป่าวหึ
น.อ:วาริน
โห่พี่แพรวพี่ก็รู้ว่าผมแทบไม่ได้ออกจากบ้านจะเอาเวลาไหนไปมีแฟนละคับ
พี่สาวน.อ:แพรว
แต่ว่ารอวารินโตกว่านี้เดี๋ยวก็น่าจะได้ออกไปแล้วล่ะ
น.อ:วาริน
แม่ก็พูดแบบนี้แต่ผมก็ไม่ได้ออกไปซะที
น.อ:วาริน
จนตอนนี้อายุ23แล้ว
พี่สาวน.อ:แพรว
เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน
พี่สาวน.อ:แพรว
ไม่ต้องเคร้า
แม่เลี้ยง
วารินตื่นได้แล้วลูก
น.อ:วาริน
ปกติไม่ปลุกผมเวลานี้นิคร้าบ
น.อ:วาริน
ขอนอนอีกสัก5นาทีนะคับบ
แม่เลี้ยง
หรือว่าไม่อยากออกไอกับพี่แพรว
น.อ:วาริน
แม่อนุญาตแล้วหรอคับ
แม่เลี้ยง
ถ้าไปแล้วอะระวังตัวด้วยนะแม่เป็นห่วง
พี่สาวน.อ:แพรว
ดีใจเชียวนะ
น.อ:วาริน
แน่นอนนานๆจะได้ออกมา
พี่สาวน.อ:แพรว
แต่อย่าไปไกลพี่มากนะ
พี่สาวน.อ:แพรว
ได้รอพี่อยู่ตรงนี้นะอย่าไปไหนไกล
น.อ:วาริน
คุณลุงเป็นใครคับ
พ.อ:ทิศ
แม้ปากเสียจังเรียกลุงเลยหรอ
น.อ:วาริน
ก็เรียกลุงถูกแล้วนะคับ
พ.อ:ทิศ
ว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะ
น.อ:วาริน
ผมขอเรียกคุณลุงดีกว่า
พ.อ:ทิศ
แล้วมาทำอะไรตรงนี้
น.อ:วาริน
อ้อผมรอพี่สาวคับ
น.อ:วาริน
คับพอดีพี่ไปซื้อไอติมให้ผมอยู่
พ.อ:ทิศ
ป่าวหรอกเธอพูดเหมือนเด็กน้อยน่ะ
น.อ:วาริน
ผมอายุ23คับแต่ไม่ค่อยได้เจอคนอื่นเลยพูดไม่ถูกนะคับ
พี่สาวน.อ:แพรว
บอสมาทำอะไรหรอค่ะ
พ.อ:ทิศ
และเผลอเดินมาเจอน้องชายเธอนี่แหละ
น.อ:วาริน
พี่รู้จักลุงคนนี้หรอ
พี่สาวน.อ:แพรว
อย่าเรียกลุงสิวา
พี่สาวน.อ:แพรว
นี่ประธานบริษัทนะเนี้ย
พี่สาวน.อ:แพรว
วารินคราวหลังหนูจะไปเรียกเขาแบบนั้นไม่ได้นะ
น.อ:วาริน
แล้วจะให้เรียกว่าอะไรละคับ
พี่สาวน.อ:แพรว
ต้องเรียกคุณ
พี่สาวน.อ:แพรว
อะนี้ไอติมรีบกินนะเดี๋ยวพี่พาไปเดินเล่นต่อ
น.อ:วาริน
ดีคับมีไอติมด้วย
แม่เลี้ยง
กินข้าวกันมาเร็วแพรว
แอดขอจบก่อนนะคะแอดต้องไปทำธุระ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
