EP:1 เงาแรก

เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งถูกปกคลุมไปด้วยบรรยากาศเงียบสงัด ถนนเปียกชื้นจากฝนที่เพิ่งตกไปไม่นาน แสงไฟจากเสาไฟถนนกระพริบเป็นจังหวะราวกับกำลังส่งสัญญาณเตือนบางอย่าง คืนนี้เป็นอีกคืนที่เอริคเดินอยู่ท่ามกลางความมืด พร้อมกับเงามืดในอดีตที่ยังคงไล่ล่าเขาในความคิด

หกเดือนแล้ว... หกเดือนตั้งแต่วันที่ครอบครัวของเขาถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยมในบ้านของตัวเอง เอริคเป็นคนเดียวที่รอดมาได้ และตั้งแต่นั้นมา เขาก็ไม่อาจใช้ชีวิตเหมือนเดิมได้อีก

มือของเขากำแน่นรอบด้ามปืนที่ซ่อนอยู่ในเสื้อคลุม เสียงฝีเท้าดังสะท้อนอยู่ในตรอกแคบ เขามีเพียงเป้าหมายเดียว—ตามล่าฆาตกรที่ทำลายชีวิตของเขา และคืนนี้อาจเป็นคืนที่เขาได้คำตอบ

ขณะเดียวกัน...

อลิสา หญิงสาวที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายกำลังนั่งอยู่ในห้องพักของตัวเอง สายลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่ เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเลื่อนสายตาไปที่โทรศัพท์ของตัวเอง ข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมาบนหน้าจอ ไม่มีชื่อผู้ส่ง มันเป็นแค่ข้อความสั้นๆ

"ถ้าคุณอยากรอดชีวิต... คุณต้องตามมา"

หัวใจของอลิสาเต้นแรงขึ้น เธอจ้องมองข้อความนั้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้สึกถึงลมหายใจของตัวเองที่ติดขัด ใครบางคนกำลังเล่นตลกกับเธอ หรือว่า...มันคือภัยคุกคามที่แท้จริง?

ขณะที่เธอยังสับสน เสียงเคาะประตูดังขึ้น อลิสาหันไปมองด้วยความกังวล เสียงฝนเริ่มตกลงมาอีกครั้ง กลบเสียงรอบตัว เธอค่อยๆ เดินไปเปิดประตู และเมื่อมันเปิดออก...

เธอพบกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเขาดูซีดเผือดจากแสงไฟถนน ร่างกายเปียกโชกจากฝนตก และดวงตาของเขาดูเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

“คุณต้องไปกับผม” เอริคกล่าวเสียงหนักแน่น

อลิสาถอยหลังไปก้าวหนึ่ง “คุณเป็นใคร?”

เอริคสบตาเธอ ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยเสียงเรียบแต่หนักแน่น

“ถ้าคุณยังอยู่ที่นี่ คุณจะตาย”

อลิสากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก คืนนี้จะไม่เหมือนคืนอื่นๆ อีกต่อไปอลิสาสูดลมหายใจเข้าลึก เธอรู้ว่าต่อจากนี้ ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...

EP 2: เบาะแสแรก

อลิสายืนนิ่ง ร่างของเธอสั่นเล็กน้อยเมื่อลมเย็นพัดผ่าน เสียงฝนกระทบหลังคาดังเป็นจังหวะ เธอจ้องมองชายแปลกหน้าตรงหน้า—เอริค ผู้มาพร้อมกับคำเตือนอันน่ากลัว

"ฉันจะตาย? คุณพูดเรื่องอะไร?" อลิสาถามเสียงสั่น

เอริคไม่ตอบในทันที เขามองซ้ายขวาก่อนจะดันตัวเองเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูล็อก อลิสาถอยหลังไปโดยอัตโนมัติ หัวใจเธอเต้นแรงด้วยความหวาดระแวง

"คุณต้องเชื่อผม" เอริคพูด พลางล้วงกระดาษแผ่นหนึ่งออกจากเสื้อคลุม เขายื่นให้เธอ

อลิสารับมาอ่าน ข้อความบนกระดาษเขียนด้วยลายมือหวัดๆ แต่ชัดเจนพอที่จะทำให้เธอรู้สึกถึงอันตราย

"เธอคือรายต่อไป"

เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา "นี่มันหมายความว่ายังไง?"

เอริคสูดหายใจลึก ก่อนจะพูดเสียงจริงจัง "ผมกำลังตามล่าคนที่ฆ่าครอบครัวของผม และตอนนี้มันกำลังเล่นเกมกับเรา"

อลิสากลืนน้ำลาย ความกลัวเริ่มกัดกินจิตใจ "แล้วฉันมาเกี่ยวอะไรด้วย?"

เอริคเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า มันเป็นภาพถ่ายเก่าๆ ของเด็กหญิงตัวเล็กคนหนึ่งยืนจับมือกับเด็กชายที่ดูคุ้นตา

อลิสาจ้องภาพนั้นอยู่นาน ก่อนจะเบิกตากว้าง "นี่มัน..."

"ใช่ นั่นคือเธอ" เอริคพูด "เราเคยรู้จักกันมาก่อน และคนร้ายก็รู้เรื่องนี้ดี"

อลิสาหัวใจเต้นแรง ความทรงจำในอดีตเริ่มพรั่งพรูเข้ามา เธอเคยพบกับเอริคมาก่อนงั้นหรือ? แล้วทำไมเธอถึงจำไม่ได้?

ก่อนที่เธอจะได้ถามอะไรไปมากกว่านี้ เสียงกระจกแตกก็ดังขึ้นจากด้านหลัง!

อลิสาสะดุ้งเฮือก เธอหันขวับไปมอง พบว่าหน้าต่างบานหนึ่งถูกทุบแตก ลมเย็นพัดเข้ามาอย่างแรงราวกับเป็นสัญญาณเตือนภัย

เอริคคว้าข้อมือเธอแน่น "เราไม่มีเวลาแล้ว ไปกับผมเดี๋ยวนี้!"

อลิสาไม่มีทางเลือก เธอถูกลากออกจากห้องไป ท่ามกลางเสียงฝนที่เทกระหน่ำอลิสายังคงสับสน ใจของเธอเต็มไปด้วยคำถามมากมาย แต่เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นจากนอกห้อง ทำให้เธอรู้ว่าเวลาสงสัยได้หมดลงแล้ว

เธอกัดฟันแน่น ก่อนจะตัดสินใจจับมือเอริคและก้าวออกไปจากห้องกับเขา ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำ คืนนี้จะไม่เหมือนคืนอื่นๆ อีกต่อไป และเส้นทางข้างหน้าเต็มไปด้วยเงามืดที่รอคอยพวกเขาอยู่...

EP 3: ทางเลือกเดียว

สายฝนโปรยปรายลงมาอย่างหนัก เสียงฟ้าร้องดังสนั่นราวกับจะฉีกฟ้าเป็นสองส่วน อลิสาวิ่งตามเอริคไปตามตรอกแคบๆ ด้านหลังอพาร์ตเมนต์ของเธอ ใจของเธอเต้นรัวด้วยความหวาดกลัวและความสับสน

“เรากำลังจะไปไหน?” เธอถามเสียงดังแข่งกับเสียงฝน

“ที่ปลอดภัยกว่านี้” เอริคตอบโดยไม่หันกลับมา

อลิสารู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ผิดปกติในอากาศ มันเป็นความรู้สึกของบางอย่างที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ไม่ใช่แค่ความกลัว แต่มันคือสัญชาตญาณที่บอกให้เธอระวัง

พวกเขาวิ่งมาถึงรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างถนน เอริคควักกุญแจออกมาแล้วปลดล็อกอย่างรวดเร็ว

“ขึ้นมา” เขาสั่ง

อลิสาลังเลเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งข้างคนขับ เอริคปิดประตูตามหลัง จากนั้นก็สตาร์ทรถ ขับออกไปจากจุดนั้นทันที

เธอพยายามตั้งสติ ขณะที่มองออกไปยังถนนที่ถูกปกคลุมด้วยม่านฝน “คุณจะอธิบายให้ฉันฟังได้หรือยัง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เอริคจับพวงมาลัยแน่น สายตาจดจ้องไปที่ถนน “มันเริ่มจากครอบครัวของผม… พวกเขาถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม และผมเชื่อว่ามันไม่ใช่แค่ฆาตกรรมธรรมดา”

อลิสาขมวดคิ้ว “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

เอริคหยิบรูปถ่ายที่เขาให้เธอดูก่อนหน้านี้ออกมาอีกครั้ง แล้วยื่นให้เธอ

“เพราะเธอคือหนึ่งในรายชื่อของมัน”

อลิสาเบิกตากว้าง “รายชื่อ?”

“ใช่” เอริคพูดเสียงเรียบ “รายชื่อของเหยื่อที่ถูกเลือก”

อลิสารู้สึกเหมือนเลือดในกายเย็นเฉียบ “แล้วฉันไปเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้? ฉันไม่เคยรู้จักฆาตกรพวกนั้นเลย”

เอริคเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยออกมาเบาๆ “แต่พวกมันรู้จักเธอ…”

ทันใดนั้นเอง รถที่พวกเขานั่งอยู่ก็ถูกกระแทกอย่างแรงจากด้านหลัง! อลิสากรีดร้อง ขณะที่เอริคพยายามควบคุมรถไม่ให้เสียหลัก

“บ้าเอ๊ย! พวกมันมาแล้ว” เอริคกัดฟันแน่น ขณะที่มองกระจกหลัง

ไฟหน้ารถอีกคันส่องจ้าขึ้นท่ามกลางสายฝน รถสีดำคันหนึ่งกำลังไล่ล่าพวกเขาอย่างไม่ลดละ

อลิสาหันไปมองด้วยความหวาดหวั่น “เราจะทำยังไงดี!?”

เอริคกัดฟันแน่น แล้วเหยียบคันเร่งสุดแรง รถพุ่งทะยานไปข้างหน้า ขณะที่เสียงเครื่องยนต์คำรามก้องไปทั่วถนนที่เปียกลื่น

คืนนี้การไล่ล่าเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น...