รักซาดิสม์ของเหล่าแวมไพร์
1ตอน
พ่อของยุย
พ่อจะไปทำงานกันแม่ที่ต่างประเทศ
พ่อของยุย
พ่อจะให้คนมารับไป คฤหาสน์แห่งหนึ่ง
รถได้มารับยุยไปคฤหาสน์แห่งหนึ่ง
และได้ไปถึงจุดหมายปลายทาง
ยุย
แล้วมันเปิดทางไหนล่ะเนี่ย
ยุย
ฉันต้องโทรไปที่โรงพยาบาลแล้ว
อายาโตะ
เอะอะโวยวายอะไรที่บ้านคนอื่นว่ะ
ยุยจะลุกขึ้นแต่เขาได้จับตัวและกด ลงพื้น...
เขากำลังจะกินเลือดยุยแต่มีคนมาห้าม
เรย์จิ
แล้วคุณมาทำอะไรที่ไหน
เรย์จิ
ด้วยไปคุยกันที่ห้องนั่งเล่นนะครับ
เรย์จิ
เอากระเป๋าเข้าไปเก็บ
อายาโตะ
มองอะไรไอ้ไม้กระดาน
ยุย
ฉันไม่ใช่ไม้กระดานสักหน่อย
ยุยได้เดินไปถึงห้องนั่งเล่น
เรย์จิ
ไม่มีใครตอบกูเลยนะว่าจะมีคนมา
มีคนกำลังปิดตาอยู่และพูดว่า
คานาโตะ
พูดให้มันชัดหน่อยสิ
ยุย
ฉันคิดว่าต้องมีการเข้าใจผิดกันแล้วค่ะ
ยุย
ขอตัวกลับนะคะ ขอโทษด้วยนะคะ
เรย์จิ
เดินออกจากบ้านคนอื่นมันเสียมารยาทนะครับ
ไรโตะ
ฉันก็ว่าอยู่ได้กลิ่นหอมหวานอะไรอยู่
อายาโตะ
อย่ามาแย่งฉันเจอก่อน
เรย์จิ
แล้วอีกอย่างนะครับ คุณจะไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น
ชู
ได้ยินมาอีกว่าอย่าฆ่าเขา
ไรโตะ
ก็แปลว่าต้องอยู่กับเขาไปนานเลย
อายาโตะ
ก็พูดออกไปตรงๆสิว่าท่านหนีก็ตายไป
ไรโตะ
ไม่ใช่คนแล้วนะฉันคิดว่าเป็นเจ้าหญิงมากกว่า
ยุย
แปลกๆตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะ
ดูเขาได้เดินถอยหลังละ ล้มลง
ยุยได้หันไปดูพวกเขาแต่ตาของพวกเขาเป็นสีแดง
ยุ้ยได้วิ่งไปตรงประตูทางออก
ยุย
ของล่ะปล่อยฉันไปก่อนเปิดประตูเถอะ
ยุย
บอกให้เปิดประตูไงไอ้บ้าเอ้ย!!
อายาโตะ
ทำอะไรไม่ได้หรอกน่ะ
ยุย
ห้องนี้เป็นห้องอะไรกัน
คิดไม่ออกๆๆๆ
ผู้หญิงคนนั้นเขาได้หันมามองยุย
ไม่รู้สึกว่า เจ็บตรงที่หัวใจ
ยุยเดินถอยหลังแล้วชนกับที่เก็บหนังสือ
หนังสือเล่มหนึ่งได้ตกลงมา
ยุยได้เก็บขึ้นมาดูและได้เปิด
ยุย
ทำไมลูกฉันตอนเด็กมาอยู่ตรงนี้ได้
ยุย
ที่นี่มันที่บ้าอะไรกัน
เรย์จิ
ปกติไม่มีใครเข้ามาในนี้ได้นะครับ
เรย์จิ
ไม่มีใครเข้ามาได้เลยนะ
ไรโตะ
เป็นเหยื่อก็ต้องอยู่เฉยๆสิจ้า~
ยุย
ฉันไม่ใช่เหยื่อของพวกนายสักหน่อย
อายาโตะ
พร้อมหรือยังไอ้ไม้กระดาน...
อายาโตะ
อายาโตะ ทำท่าเหมือนจะกินเลือดยุย
ไรโตะ
อย่างน้อยก็ได้เยื่อมา
เรย์จิ
พาเขาไปห้องพักหน่อยใครก็ได้
อายาโตะ
เดี๋ยวฉันไปเองก็ได้
อายาโตะได้อุ้มยุยไปที่ที่ห้องนอน
เรย์จิ
ผมมาชุดนักเรียนมาให้ใส่เข้ารหัส
ยุย
ไปโรงเรียนตอนกลางคืนหรอ
ยุยได้เดินไปในห้องนั่งเล่น
เรย์จิ
นี่ฉันเอาน้ำมะเขือเทศมาให้
เรย์จิ
ถ้าไม่กินก็เป็นลมอีก
เรย์จิ
คุยกันตั้งนานลืมถามชื่อเลย
เรย์จิ
เดี๋ยวฉันจะแนะนำชื่อแต่ละคนให้
เรย์จิ
ฉันชื่อเรย์จิ
ละไอ้ผมม่วงชื่อคานาโตะ
ไอ้คนที่ใส่หมวกชื่อไรโตะ
ให้ผมสีส้มชื่อชู
และไอ้ผมแดงชื่ออายาโตะ
เรย์จิ
เองไปอยู่กับอายาโตะละกัน
พวกเขาสองคนได้เดินไปห้องเรียน
ไม่รู้
อายาโตะได้เดินที่ห้องทำอาหาร
อายาโตะ
ฉันคิดว่าจะกินทาโกะยากิ
พวกเขาได้กินทาโกะยากิแล้ว
ละต้องลางของที่ทำทาโกะยากิ
และปล่อยให้ยุยลางของคนเดียว
ยุย
ตัวเองกินแล้วก็มาช่วยหน่อย
ยุย
ตัวเองกินแล้วก็ไปช่วยกันหน่อย
อายาโตะ
ก็บอกไปแล้วไงว่าขี้เกียจ
อายะโตะได้จับตัวของยุยลงพื้น
แรงแวมไพร์มันเยอะจนเกินไป
จนยุยต้องสลบไปละเรย์จิได้เขามาเห็น
เรย์จิ
นายเป็นคนกินเลือดเขา
อายาโตะได้อุ้มยุยไปที่ห้องนอน
ยุยได้ตื่นขึ้นมาละได้เจอ ไรโตะ คานาโตะ เรย์จิ
เรย์จิ
ผมบอกแล้วนะว่าต้องกินน้ำที่บอกเอาไปให้
ยุย
ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
ยุย
ฉันก็แค่....กลัวพวกนาย
ไรโตะ
ฉันก็อยู่ว่าทำไมนายไม่ค่อยตอบใครเลย
เรย์จิ
เดี๋ยวออกไปกินข้าวด้วย
ยุยได้ลุยเดินเดินไปกินข้าว
ยุย
//พูกในใจ ทำไมกินไม่ลง//
ไรโตะ
ทำไมไม่กินข้าวบิดจัง
คานาโตะ
ถ่าไม่กินฉันกินเอง
แต่ยุยได้เห็นชูนอนที่อางอาบน้ำ
ชู
ฉันคิดว่าเธอคงน่าจะมาดูชั้นอาบน้ำมากกว่านะ
ละยุยได้วิ่งไปจับมือของชู
เพราะชูได้เป็นอดีตของตัวเอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
