...เสียงสายลมพัดผ่านอาคารสูงของเมืองใหญ่ ท้องฟ้ายามค่ำคืนทอดเงามืดลงบนถนนที่เต็มไปด้วยแสงไฟจากป้ายโฆษณาและไฟจราจร เสียงรถยนต์แล่นไปมาเป็นระยะ เสียงผู้คนเดินขวักไขว่บนทางเท้า ร้านค้าเปิดไฟสว่างไสว ทุกอย่างดูเป็นปกติ เหมือนเป็นคืนธรรมดาอีกคืนหนึ่งในเมืองที่ไม่มีวันหลับ...

...แต่ภายใต้เงามืดของตรอกแคบหลังตึกสูงใหญ่—ทุกอย่างกลับเงียบสงัดผิดปกติ...

...ทันใดนั้น อากาศบริเวณนั้นเริ่มสั่นไหว ความผิดเพี้ยนบางอย่างบิดเบือนมิติรอบตัว...

...ฉัวะ!...

...แสงสีฟ้าสว่างวาบขึ้นกลางอากาศราวกับรอยแยกที่ฉีกออก เสียงพลังงานที่ไหลเวียนดังหึ่งๆ ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับสู่ความเงียบอีกครั้ง...

...และที่กลางตรอกนั้น... ปรากฏเงาร่างของเด็กหนุ่มผู้หนึ่ง...

...เขายืนอยู่ตรงนั้น เงียบงันและโดดเดี่ยว...

...ผมของเขาเป็นสีเงินสว่างสะท้อนแสงไฟจากถนน ดวงตาสีฟ้าเรืองแสงราวกับดวงดาราที่ฉายแสงยามค่ำคืน เสื้อโค้ตยาวสีดำพลิ้วไหวไปตามสายลม มือข้างหนึ่งกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ขณะที่สายตากวาดมองไปรอบตัว...

...มันไม่ใช่สถานที่ที่เขารู้จัก...

...“…ที่นี่คือที่ไหน?”...

...เสียงของเขาทุ้มต่ำและแฝงด้วยความเย็นชา แต่ลึกลงไปในแววตา กลับเต็มไปด้วยความสงสัย...

...ร่างกายของเขารู้สึกหนักอึ้งอย่างประหลาด พลังของเขา… ดูเหมือนจะถูกกดทับ...

...เขากัดฟันเบาๆ พยายามตั้งสติ...

...เขาไม่รู้ว่าอะไรนำพาเขามาที่นี่ หรือแม้แต่เหตุผลที่เขายังคงมีชีวิตอยู่หลังจากเหตุการณ์ครั้งล่าสุดในมิติเดิมของเขา แต่สิ่งหนึ่งที่เขารับรู้ได้แน่ชัดคือ—โลกใบนี้แตกต่างจากที่เขาจากมา...

...และก่อนที่เขาจะได้คิดอะไรต่อ—...

...กรรรรร!!...

...เสียงคำรามต่ำดังขึ้นจากเงามืด...

...เงาร่างบางอย่างเคลื่อนไหวในซอกหลืบของตรอก ดวงตาสีแดงฉานสองคู่จ้องมองเขาอย่างจดจ้อง ร่างของพวกมันบิดเบี้ยว ผิวสีดำสนิทราวกับถูกกลืนกินโดยความมืด แขนและขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่ดูผิดธรรมชาติ เล็บแหลมคมราวกับกรงเล็บนักล่า...

...เด็กหนุ่มไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย...

...เขาเคยเห็นพวกมันมาก่อน...

...Zulep...

...สัตว์ประหลาดที่ไม่ควรมีตัวตนบนโลกนี้ แต่กลับยืนอยู่ตรงหน้าเขา...

...ตัวหนึ่งก้าวออกมาจากเงามืด คำรามเสียงต่ำก่อนจะพุ่งเข้าใส่เขาด้วยความเร็วที่ไม่น่าจะเป็นไปได้...

...ฉึบ!...

...ร่างของมันพุ่งผ่านอากาศหมายจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆ กรงเล็บแหลมคมสะท้อนแสงไฟจากถนน...

...แต่เพียงพริบตาเดียว—...

...หมับ!...

...มือของเด็กหนุ่มตวัดออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับอากาศรอบตัวเขาบิดเบี้ยว...

...Zulep ถูกตรึงค้างไว้กลางอากาศ ร่างกายของมันดิ้นรน แต่ไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย...

...เด็กหนุ่มยังคงยืนนิ่ง สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ดวงตาของเขาสะท้อนประกายพลังที่มองไม่เห็น...

...แรงกดอันมหาศาลบีบอัดร่างของ Zulep จนเกิดเสียง กร๊อบ! ของกระดูกที่แตกร้าว เสียงกรีดร้องของมันดังก้องไปทั่วตรอก แต่เพียงเสี้ยววินาทีหลังจากนั้น—...

...ปัง!...

...ร่างของ Zulep แหลกสลายเป็นเถ้าถ่านก่อนจะกระจายหายไปในอากาศ...

...เด็กหนุ่มลดมือลงอย่างช้าๆ เขายืนอยู่ท่ามกลางความเงียบของตรอก ราวกับเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่เคยเกิดขึ้น...

...เขาพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ...

...“…ดูเหมือนโลกนี้ก็มีพวกมันเหมือนกัน”...

...สายตาของเขาเหลือบมองขึ้นไปยังท้องฟ้าอันกว้างใหญ่...

...แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าอะไรนำเขามาที่นี่...

...แม้ว่าเขาจะยังไม่รู้เป้าหมายของการเดินทางครั้งนี้...

...แต่มีบางสิ่งบอกเขาว่า—...

...โลกใบนี้ต้องการเขา...

...ท้องฟ้ายามเช้าสาดแสงอ่อน ๆ ลงมายังเมืองที่คึกคัก มันเป็นอีกวันหนึ่งที่ดูเหมือนจะปกติสำหรับผู้คนทั่วไป แต่ไม่ใช่สำหรับเขา—เด็กหนุ่มผู้มาเยือนจากต่างมิติ...

...หลังจากเมื่อคืนที่เขาได้เผชิญหน้ากับ Zulep ตัวแรกในโลกนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในโลกเดิมอีกต่อไป ที่นี่อาจจะไม่ใช่มิติที่เขาคุ้นเคย แต่ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากโลกที่เขาเคยรู้จักมากนัก...

...เขาเดินไปตามถนน พลางสังเกตสภาพแวดล้อมรอบตัว...

...อาคารสูงที่เต็มไปด้วยหน้าจอดิจิทัลขนาดใหญ่ รถยนต์ที่ลอยตัวเหนือพื้นถนนได้ราวกับเทคโนโลยีแห่งอนาคต ผู้คนเดินกันขวักไขว่ บางคนถืออุปกรณ์ประหลาดที่ฉายภาพโฮโลแกรมออกมา บางคนแม้แต่จะใช้พลังพิเศษอย่างเปิดเผย...

...มันเป็นเมืองที่ผสมผสานระหว่างเทคโนโลยีล้ำสมัยและพลังเหนือธรรมชาติอย่างลงตัว...

..."น่าสนใจ..."...

...เขาพึมพำเบา ๆ...

...หากโลกนี้มี Zulep มันก็ต้องมีคนที่ต่อสู้กับพวกมันเช่นกัน...

...และไม่นาน เขาก็ได้รับคำตอบ...

...Xelex—องค์กรที่ควบคุมทุกอย่าง...

...ขณะเดินอยู่ เด็กหนุ่มสังเกตเห็นจอขนาดยักษ์บนอาคารสูงกำลังฉายประกาศข่าว...

...> "Xelex กำลังเปิดรับสมัครนักเรียนรุ่นใหม่! คุณมีคุณสมบัติพอจะเป็นนักล่า Zulep หรือไม่? เข้าร่วมกับเราและเป็นส่วนหนึ่งของอนาคต!"...

...ตัวอักษรสีทองประกายบนหน้าจอดูทรงอำนาจ ด้านล่างของประกาศเป็นภาพอาคารขนาดมหึมาที่ดูเหมือนจะเป็นสถาบันการศึกษา...

..."โรงเรียน Xelex?"...

...เขาหรี่ตาลง...

...มันไม่ได้เป็นแค่สถานที่ฝึกฝนนักเรียนธรรมดา แต่เป็นศูนย์กลางของผู้ที่ต่อสู้กับ Zulep...

...หากเขาต้องการหาข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกนี้ โรงเรียน Xelex อาจเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่สุด...

...การเดินทางมายังโรงเรียนไม่ใช่เรื่องยาก...

...โรงเรียน Xelex ตั้งอยู่บนพื้นที่ขนาดมหึมา ล้อมรอบด้วยกำแพงสูงและระบบรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนา อาคารหลักดูหรูหราและแข็งแกร่ง ราวกับป้อมปราการกลางเมือง...

...ที่หน้าทางเข้าเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย—ส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่นที่กำลังจะสมัครเข้าเรียน บางคนดูตื่นเต้น บางคนเต็มไปด้วยความมั่นใจ และบางคนก็มีสีหน้าเคร่งเครียด...

..."เฮ้ นาย!"...

...เสียงเรียกดังขึ้นจากด้านข้าง...

...เด็กหนุ่มหันไปมอง ก่อนจะพบกับเด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งที่เดินเข้ามาหา...

...เด็กหนุ่มคนนั้นดูร่าเริง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ดวงตาสีเขียวสดใส ผมสีทองยุ่งเหยิง เขาสวมชุดนักเรียนสีขาว-ดำที่ดูเหมือนจะเป็นชุดมาตรฐานของโรงเรียน...

..."ฉันชื่อ ไคล์! นายล่ะ? ดูเหมือนไม่ใช่คนแถวนี้เลยนะ"...

...เด็กหนุ่มผมเงินนิ่งไปเล็กน้อย เขาไม่ได้ตอบอะไรในทันที...

..."...เรย์วาน"...

...มันเป็นชื่อเดียวที่เขาจำได้ และเป็นชื่อเดียวที่เขาจะใช้...

..."เรย์วานเหรอ? เท่ดีนี่! นายก็มาสอบเข้าที่นี่สินะ?"...

...ไคล์ดูเป็นมิตรอย่างเห็นได้ชัด แตกต่างจากตัวเขาโดยสิ้นเชิง...

..."...อะไรทำให้นายคิดว่าฉันเป็นผู้สมัคร?"...

..."ก็... นายมาคนเดียว ไม่เหมือนนักเรียนเก่าของที่นี่ แล้วก็ดู... แข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมาก"...

...คำพูดนั้นทำให้เรย์วานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรตอบ...

...ไคล์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะตบบ่าของเรย์วาน...

..."ถ้าเราสอบผ่าน ก็คงได้เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน! โชคดีนะ"...

...เด็กหนุ่มผมเงินมองตามแผ่นหลังของไคล์ที่เดินจากไป...

...เขาไม่ได้สนใจคำว่า "เพื่อน" มากนัก...

...แต่สิ่งที่เขาสนใจตอนนี้คือ—...

...บททดสอบของ Xelex...

...สนามสอบขนาดใหญ่เต็มไปด้วยผู้สมัครหลายร้อยคน เสียงจอประกาศดังก้องไปทั่วบริเวณ...

...> "การทดสอบจะมีทั้งหมดสามด่าน ผู้ที่ผ่านทั้งหมดจะได้รับสิทธิ์เข้าเรียนใน Xelex"...

...เสียงกระหึ่มของผู้สมัครที่พูดคุยกันดังไปทั่ว บางคนดูมั่นใจ บางคนเต็มไปด้วยความกังวล...

...เรย์วานยืนอยู่กลางฝูงชน แต่ต่างจากคนอื่น ๆ เขาไม่ได้รู้สึกกังวลเลยแม้แต่น้อย...

...เพราะเขารู้ตัวดีว่า—...

...ไม่มีอะไรในสนามสอบนี้ที่เขาไม่สามารถผ่านได้...

...--...

...ลานสอบของโรงเรียน Xelex กว้างใหญ่จนแทบมองไม่เห็นขอบเขต สนามจำลองถูกออกแบบให้คล้ายกับสมรภูมิจริง รอบด้านเต็มไปด้วยกำแพงสูงและเสาส่งพลังงานลึกลับที่ดูเหมือนจะเป็นระบบป้องกันพิเศษ...

...เสียงพูดคุยของผู้เข้าสอบดังก้องไปทั่ว หลายคนอยู่กันเป็นกลุ่ม วางแผนและเตรียมความพร้อม บางคนตรวจสอบอาวุธและพลังเวทของตนเองด้วยสีหน้ามุ่งมั่น...

...แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้สนใจความวุ่นวายรอบตัวเลย...

...เรย์วานยืนอยู่เงียบ ๆ เพียงลำพัง...

...เขากวาดตามองรอบ ๆ อย่างเยือกเย็น สังเกตทุกสิ่งอย่างละเอียด ไม่ใช่เพราะรู้สึกกังวล แต่เพราะเขาต้องการเข้าใจว่าการทดสอบนี้มีอะไรซ่อนอยู่...

...เสียงประกาศดังขึ้นกะทันหัน...

..."ผู้เข้าสอบทุกคน โปรดเงียบและตั้งใจฟัง"...

...บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปในทันที ผู้เข้าสอบทุกคนเงียบลงและหันไปมองต้นเสียง...

...หญิงสาวในชุดคลุมสีดำขลิบทองก้าวออกมาจากด้านหน้าเวที เธอมีท่าทางสง่างาม แววตาเฉียบคมและเต็มไปด้วยพลังอำนาจ...

...เธอคือ โปรเฟสเซอร์เอเลน่า หนึ่งในอาจารย์ระดับสูงของ Xelex และอดีตนักล่า Zulep ในตำนาน...

..."การทดสอบนี้จะตัดสินว่าพวกเธอคู่ควรกับการเป็นนักเรียนของ Xelex หรือไม่"...

...เธอหยุดเว้นช่วงเล็กน้อยก่อนพูดต่อ...

..."และมันจะเป็นการทดสอบความอยู่รอด"...

...หลายคนกลืนน้ำลายลงคอ ท่าทางวิตกกังวลเริ่มปรากฏขึ้น...

..."กฎมีเพียงข้อเดียว"...

...โปรเฟสเซอร์เอเลน่ากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น...

..."จงเอาชีวิตรอดให้ได้จนกว่าการทดสอบจะจบลง"...

...ทันใดนั้นเอง เสียงคำรามกึกก้องก็ดังก้องไปทั่วลานสอบ...

...พื้นดินสั่นสะเทือน แสงพลังงานสีดำพุ่งออกมาจากเสากลางสนาม ร่างของ Zulep ปรากฏขึ้นจากเงามืด...

...มันเป็น Zulep คลาสฟ้า หนึ่งในระดับที่อ่อนแอที่สุดของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ทั่วไปหลายเท่า...

..."พวกเราต้องสู้กับ Zulep เหรอ!?"...

...เสียงผู้เข้าสอบบางคนดังขึ้นด้วยความตกใจ...

..."จะกลัวทำไม! แค่คลาสฟ้าเอง!"...

...บางคนที่มั่นใจในพลังของตนเองเตรียมอาวุธเข้าสู้ ในขณะที่บางคนเริ่มมองหาทางหนี...

...เรย์วานยังคงยืนนิ่ง ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ Zulep อย่างเยือกเย็น...

..."งั้นก็แค่ล่าให้หมด"...

...3 2 1 การล่า..เริ่มต้น!...

...เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ Zulep ตัวแรกจะพุ่งเข้าหากลุ่มผู้เข้าสอบ...

...เสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อบางคนโดนโจมตี กระเด็นไปกระแทกกำแพงสนามอย่างแรง...

...การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริง...

...ไคล์ที่อยู่ไม่ไกลจากเรย์วาน ควงดาบคู่อย่างชำนาญ ลมคมกริบพุ่งออกจากคมดาบ ฟันเข้าที่แขนของ Zulep จนเกิดบาดแผลลึก...

..."มาเลย! ฉันจัดการเอง!" ไคล์ตะโกนด้วยความฮึกเหิม...

...อีกฟากหนึ่ง ผู้เข้าสอบหลายคนพยายามใช้เวทมนตร์โจมตี แต่พลังของพวกเขายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะทำอันตราย Zulep ได้อย่างมีประสิทธิภาพ บางคนเริ่มถอยหนีและหวาดกลัว...

...แต่มีคนหนึ่ง—...

...เด็กหนุ่มผมสีเข้ม ดวงตาเฉียบคม สวมชุดต่อสู้สีดำสนิท...

...เขายืนอยู่เงียบ ๆ ที่ด้านหลังของสนาม ดวงตาจับจ้องไปที่ Zulep ด้วยท่าทางเรียบเฉย แตกต่างจากคนอื่นที่ตื่นเต้นหรือตกใจ...

...เขาเพียงแค่ยกมือขึ้น และสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง...

...Zulep ตัวหนึ่งที่กำลังจะโจมตีใครบางคนหยุดชะงัก ร่างของมันสั่นไหวราวกับมีบางสิ่งกำลังควบคุมมัน...

..."อะไรน่ะ?"...

..."Zulep หยุดเคลื่อนไหวเองเหรอ?"...

...ไม่กี่วินาทีต่อมา Zulep ตัวนั้นก็หันกลับไปโจมตีพวกเดียวกันเอง...

...เสียงกรีดร้องของ Zulep ดังขึ้น เสียงของบางสิ่งที่แตกสลายดังขึ้นในอากาศ...

...เด็กหนุ่มคนนั้นยังคงยืนอยู่ที่เดิม รอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นที่มุมปาก...

...แต่ในขณะที่คนอื่นยังตื่นตะลึงอยู่—...

...เรย์วานเพียงแค่เหลือบมองไปทางเขา ก่อนจะเบือนสายตากลับมา...

...ราวกับว่าเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย...

...ราวกับว่า... สำหรับเขาแล้ว เรื่องแบบนี้เป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น...

...และนั่นคือช่วงเวลาที่การทดสอบเข้าสู่จุดที่ดุเดือดที่สุด...