เด็กเวรในวันนั้นสู่เมียมึงในวันนี้
ตอนที่1
พ.น.อ:ไอติม
ใช่ กูก็เหนื่อย
อาจารย์:กบ
เงียบ! //ทุบโต๊ะดังปั๊ก
อาจารย์:กบ
ออกไปยืนหน้าห้องกันให้หมดเลยทั้ง 3 คน
ทั้ง 3 คนได้ออกไปยืนหน้าห้อง
น.อ:แว่น
เพราะมึงคนเดียวเลยอีสปลาย
พ.อ:เฟรม
แล้วทำไมถึงมายืนหน้าห้องกันล่ะ
หลังจากนั้นทั้ง 3 คนก็ได้โดดเรียน
พ.อ:เฟรม
//ชิบหายล่ะ กูลืมว่ามัน
พ.พ.อ:คิว
เออ อย่าลืมมึงมีแฟนแล้ว
พ.อ:เฟรม
คือกูต้องบอกด้วยหรอ?
ลืมบอกทั้งสองคนคุยกันอยู่ตรงโต๊ะแดง
น.อ:แว่น
อีนั้นมันเป็นอะไรวะพี่?
ตอนที่2
พ.พ.อ:คิว
แล้วมัน... :กำลังจะพูด
น.อ:แว่น
แล้วมันก็ชอบอีนั้นใช่ป่ะ!! :หงุดหงิด
พ.อ:เฟรม
มึงจะหงุดหงิดทำไม
พ.พ.อ:คิว
กูจะเล่าต่อได้ยัง
พ.พ.อ:คิว
แต่ไอ้เฟรมมันไม่ได้ชอบอีนั้น
พ.พ.อ:คิว
อีนั่นมันก็เลยพูดว่า เช่อ แล้วก็เดินไป
พ.อ:เฟรม
คราวหลังก็ฟังให้จบก่อนดิ
ได้เวลาเรียนคาบ 3 แล้วค่ะ (เสียงจาก AI)
น.อ:แว่น
แล้วพวกมึงไม่ไปเรียนไง
พ.น.อ:สปลาย
กูว่าไอ้คิวกับไอ้เฟรมเป็นแฟนกัน
พ.น.อ:สปลาย
มึงจะด่ากูทำไม
พ.น.อ:สปลาย
มึงชอบไอ้คิวไง
ตัดภาพไปที่ตอนเที่ยงเลยละกัน
พ.พ.อ:คิว
ไอ้แมวเป้ามึงจะกินอะไร
น.อ:แว่น
ไม่รู้ดิจะกินอะไร
พ.พ.อ:คิว
กูยังถามมึงอยู่เลย
พ.อ:เฟรม
ไอ้คิวทำไมมึงต้องเรียกมันว่าแมวเป้าด้วยวะ
พ.พ.อ:คิว
ก็มันน้องกูป่ะกูจะเรียกยังไงก็เรื่องของกู
พ.น.อ:สปลาย
วันนี้กูกินก๋วยเตี๋ยวเด้อ
พ.น.อ:ไอติม
เอาเดี๋ยวดิไปกินก๋วยเตี๋ยวกัน
น.อ:แว่น
ได้ๆรอแป๊บเดี๋ยวกูไปซื้อน้ำก่อน
น.อ:แว่น
ใครจะเอาอะไรเปล่าเดี๋ยวกูไปซื้อให้
พ.น.อ:ไอติม
กูเอาองุ่นโซดาไม่ปั่น
น.อ:แว่น
โอเคเดี๋ยวกูไปซื้อให้
น.อ:แว่น
แล้วมึงอ่ะไอ้เปรต
น.อ:แว่น
เอาดีๆอย่าเรื่องมาก
พ.พ.อ:คิว
มึงกินอะไรกูก็กินอันนั้นแหละ
น.อ:แว่น
คือมึงไม่มีตังค์ไง
พ.พ.อ:คิว
เออใช่กูไม่มีตังค์
น.อ:แว่น
เออๆๆเดี๋ยวซื้อให้
วันใดเอาน้ำที่ซื้อมาให้ทุกคนวางบนโต๊ะ
น.อ:แว่น
มึงจ่ายกูไปด้วยพวกมึง 2 ตัว
น.อ:แว่น
ส่วนของพี่กูไม่ต้องจ่ายมันจน
สปลาายและไอติมได้จ่ายตังค์ให้แว่น
พ.น.อ:สปลาย
เอองั้นเดี๋ยวกูไปสั่งก๋วยเตี๋ยวมาให้พวกมึงเอาอะไรกัน
น.อ:แว่น
งั้นกูเอาหมี่เหลืองต้มยำ
พ.น.อ:ไอติม
กูเอาเส้นเล็กน้ำใส
พ.อ:เฟรม
แล้วของกูล่ะตั้งแต่น้ำแล้ว
พ.น.อ:สปลาย
ซื้อเองสั่งเอง
น.อ:แว่น
มึงไม่ได้พิการสักหน่อย
พ.อลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินไปนั่งที่อื่น
น.อ:แว่น
เรื่องของมันมันจะไปนั่งที่ไหนก็เรื่องของมัน
พ.น.อ:ไอติม
ปล่อยมันน่ารำคาญจริง
พ.พ.อ:คิว
พวกมึงอคติอะไรกับมันมากป่ะ
พ.พ.อ:คิว
ถ้าพวกมึงไม่ได้ด่ามันสักวันคงไม่ตายหรอกมั้ง
พ.น.อ:สปลาย
//เดินไปสั่งของ
พ.น.อ:ไอติม
//เล่นโทรศัพท์
คิวได้ลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินไปหาพ.อ
พ.น.อ:มีนา
ไงพวกมึงกูมาแล้ว
พ.น.อ:น้ำ
ทำไมพวกมึงมาเร็วกันจังวะ
พ.น.อ:น้ำ
เออว่าแต่พวกมึงจะกินอะไรกันวะ
น.อ:แว่น
พอดีวันนี้พวกกูกินก๋วยเตี๋ยว
พ.น.อ:น้ำ
ใครถามมึงหุบปากไป
พ.น.อ:มีนา
อีน้ำเป็นอะไรกับมันมากป่ะ
พ.น.อ:มีนา
มาถึงก็ด่ามันอย่างเดียวเลย
พ.น.อ:มีนา
ถ้าไม่อยากแดกกับมันก็ไปแดกคนเดียวไป
พ.น.อ:น้ำ
เออกูขอโทษ🙄 //รำคาญวะ
แบบนี้ // คือคิดในใจ แต่ถ้าเป็นพวกทำอะไรแบบเดิมอะไรงี้จะเป็นแบบนี้ // เหมือนกัน
ตอนที่3
น.อ:แว่น
ขอโทรศัพท์หน่อยดิ
น.อ:แว่น
อ่ะ //เอาโทรศัพท์คืนให้
ขอเปลี่ยนคำว่า กูเป็นกุ นะ
น.อ:แว่น
คุยเป็นเพื่อนหน่อยดิ
น.อ:แว่น
คาสายเป็นเพื่อนกุหน่อย
น.อ:แว่น
กุไม่มีเพื่อนคุยล่ะ
พ.อ:เฟรม
ปล่อยกุไม่นอนเถอะ~กุง่วง~~
น.อ:แว่น
มึงนี้น่ารักจัง//พูดเบาๆ
น.อ:แว่น
เออ~นี้เช้าแลิวเหรอ?..
พ.อ:เฟรม
ขอเห็นหน้าหน่อยดิ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
