สตรีมเมอร์ช่วยเลิกน่ารักหน่อยได้ไหมครับ
1
ณ บ้านกลางป่าแทบชานเมืองประเทศไทย
ร่างบางผิวขาวราวกับน้ำนมลุกจากเตียงนอนแสนสบายด้วยอาการมึนงง
น.อ+โนอาร์
"ที่ไหนวะเนี่ย ให้ตายฝุ่นเกรอะขนาดนี้ กูหลับไปกี่วันวะ"
ร่างบางเดินโซซัดโซเซหาห้องน้ำอยู่นานก่อนจะเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างหน้าเมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็นในกระจก
น.อ+โนอาร์
"เชี่ยใครวะเนี่ย" โนอาร์เพ่งมองตัวเองในกระจก เขาหลับไปนานมันไม่น่าจะเด็กลงได้ขนาดนี้
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ได้มองดูรอบตัวจริงๆก็พบว่าที่ตนเองไม่ใช่ห้องในคอนโดแต่เป็นบ้านไม้ที่ฝุ่นเกาะเต็มไปหมด
น.อ+โนอาร์
โนอาร์เดินสำรวจจนทั่วบ้านไม่พบเจอใครแม้แต่หมาแมวสักตัวก็ไม่มี
น.อ+โนอาร์
นี่เขาฝันอยู่หรอ
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ตบหน้าตัวเองและหยิกเพื่อหวังจะตื่นจากฝัน
น.อ+โนอาร์
แต่เขาก็ยังไม่ตื่น โนอาร์ไม่มีความทรงจำเจ้าของร่างนี้
น.อ+โนอาร์
ไม่เหมือนในนิยายที่พอเข้ามาแล้วจะปวดหัวเมื่อเรื่องราว้จ้าของร่างเดิม
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ควานหาของในห้องนอน
น.อ+โนอาร์
ก็พบเอกขสารประจำตัว
น.อ+โนอาร์
ร่างนี้ชื่อว่า โนอาร์ เจน ที่ถูกรับเลี้ยงโดยคุณพ่อคุณแม่ ท่านทั้งสองเป็นนักสำรวจไม่มีลูกหลานจึงรับเลี้ยงเจ้าของร่างเดิม
น.อ+โนอาร์
แต่เพราะต้องมาด่วนจากไปเพราะอุบัติเหตุขณะสำรวจสถานที่โบราณในแถบตะวันออก
น.อ+โนอาร์
ทิ้งให้เจ้าของร่างเดิมอยู่บ้านกลางป่าที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายอย่างโดดเดี่ยว
น.อ+โนอาร์
อ่า เจ้าของร่างนี้ก็อาจจะป่วยเลยตาย?
น.อ+โนอาร์
วิญญาณที่ทำงานหนักเพื่อหวังจะสบาบอย่างโนอาร์คนนี้เลยมาอยู่ในร่างนี้อทนสินะ
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ได้แต่ตงปลงได้แต่ทำใจยอมรับว่าตัวเองเป็นเจ้าของร่างนี้แล้ว
น.อ+โนอาร์
อย่างไรเจ้าของร่างนี้ก็ไม่เหลือญาติอะไรอยู่แล้ว
น.อ+โนอาร์
เขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าพฤติกรรมของตัวเองทำให้คนในบ้านสงสัย
น.อ+โนอาร์
เพราะบ้านกลางป่ามีแค่เขาคนเดียวนะสิ
น.อ+โนอาร์
"ไหนดูสิ มีสมบัติอะไรหลงเหลือบ้าง"
น.อ+โนอาร์
ไม่ว่ายุคสมัยไหนยังไงเงินก็สำคัญที่สุด
น.อ+โนอาร์
"เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ"
"ขั้นตอนวาดรูปอย่างง่าย"
"หนังสือทำอาหาร"
น.อ+โนอาร์
ทำไมมีแต่หนังสืออะไรแบบนี้อยู่ละเนี่ยโนอาร์ทิ้งหัวตัวเองเพราะตั้งแต่ตัวเองปัดกวาดถูบ้าน
น.อ+โนอาร์
เดินสำรวจรอบบ้านแล้ว นอกจากพื้นที่รอบบ้านจะรกทึบไปด้วยต้นไม้ต่างๆ
น.อ+โนอาร์
ในบ้านมีแต่หนังสือต่างๆอีกมากมาย โทรศัพท์ของร่างนี้ก็ไม่มีหามาตั้งนานแล้วก็ยังไม่เจอ
น.อ+โนอาร์
จนกระทั่งท้องร้องจึงคิดได้ว่าตนเองยังไม่ได้ทานอะไรเลย
น.อ+โนอาร์
โนอาร์เดินไปเปิดตู้เย็นหวังจะทำอะไรง่ายๆทานอต่ก็พบว่าตู้เย็นมีอต่ความว่างเปล่า
น.อ+โนอาร์
มีเพียงน้ำเปล่าขวด1วางอยู่ในนั้น
น.อ+โนอาร์
โนอาร์อยากกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง
น.อ+โนอาร์
"บ้านอยู่ไกลความเจริญ โนอาร์รับได้"
"อยู่ตัวคนเดียว โนอาร์รับได้"
"ไม่มีโทรศัพท์ โนอาร์รับได้"
แต่ไม่มีอาหาร โนอาร์คนนี้รับไม่ได้!!!
อาหาร! อาหาร! อาหาร!
2
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ทิ้งหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิดอยู่หน้าตู้เย็น
น.อ+โนอาร์
ร่างนี้ทานอาหารล่าสุดวันไหนกันนะ
น.อ+โนอาร์
ทำไมตู้เย็นมันถึงไม่มีอะไรอยู่เลยแบบนี้
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ทิ้งหัวจนมือไปโดนริชแบนด์ที่สวมใส่อยู่ไม่นานมันก็ปรากฎหน้าโฮโลแกรมขึ้นมา
น.อ+โนอาร์
โนอาร์มองดูจอไฮโลแกรมที่มีข้อมูลของร่างนี้ก่อนจะลองเอามือจิ้มไปที่ปุ่มของหน้าจอ
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ตกใจเมื่อมันเปลี่ยนไปหน้าอื่น
น.อ+โนอาร์
"ไหนดูซิมีอะไรน่าสนใจบ้าง"
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ปัดซายปัดขวาไปเรื่อยๆจนพบบัญชีธนาคารโนอาถูมือตัวเองไปมาก่อนจะกดเข้าบัญชีธนาคารแบบไม่ลังเล
น.อ+โนอาร์
"ว้าวตั้ง 3,000"
น.อ+โนอาร์
" เดี๋ยวนะ 3,000 บาท "
น.อ+โนอาร์
โนอาร์แทบไม่เชื่อสายตาเขารียอดเงินในบัญชี แล้วก็พบว่ามันเหลืออยู่แค่นั้นในจริงๆ
น.อ+โนอาร์
เขาปัดโฮโลแกรมต่อเพื่อหาอะไรที่สามารถหาคำตอบเกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนนี้
น.อ+โนอาร์
ก็พบเจอแหล่งค้นหาที่เหมือน Googleในสมัยของตน
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ไม่รอช้ารีบเสิร์ชข้อมูลที่ต้องการรู้อย่างทันที
น.อ+โนอาร์
นี่มันอะไรกัน.... เขาแค่ทำงานหนักตายแล้วดันได้มาอยู่ในร่างของคนอื่นในโลกอนาคตหลายพันปีเลยหรอ
น.อ+โนอาร์
ในยุคคนส่วนใหญ่สั่งซื้ออาหารเหลว ในการใช้ชีวิตเพื่อประหยัดเวลา
น.อ+โนอาร์
โนอาร์รับข้อมูลจนช็อคไปแล้ว
น.อ+โนอาร์
ไหนดูซิว่าจะซื้ออาหารได้ยังไง
น.อ+โนอาร์
โนอาร์กดที่หน้าจอไม่นานก็ปรากฎช่องทางการซื้ออาหารเหลววัตถุดิบในรายการประกอบอาหารก็มี
น.อ+โนอาร์
เป็นวัตถุดิบที่ผ่านคัดกรองจากกรมอาหารนำมาประกอบอาหารได้
น.อ+โนอาร์
แต่มีราคาที่ค่อนข้างสูงเพราะผลิตได้น้อย
น.อ+โนอาร์
เรื่องนี้โนอาร์ก็พึ่งรู้ว่าผลผลิตทางธรรมชาติในตอนนี้หาได้น้อยมาก
น.อ+โนอาร์
ผู้คนเลยทานอาหารเหลวเสียมากกว่า
น.อ+โนอาร์
เงิน3000ยังซื้อแค่ไข่ไก่ไม่ได้เลยให้ตายเถอะ
น.อ+โนอาร์
เขาปัดผ่านไข่ไก่ที่มีราคาถึง1หมื่นเหรียญต่อฟอง
น.อ+โนอาร์
อาหารเหลวรสองุ่น ราคา 3100 เหรียญ
น.อ+โนอาร์
ตัวเขาคนนี้มันจนถึงขนาดแค่อาหารเหลวก็ยังซื้ออาหารเหลวก็ยังซื้อไม่ได้หรอ อ้ากกกก
น.อ+โนอาร์
จนเกินไปแล้วเรา
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ปิดหน้าจอโฮโลแกรมลง
น.อ+โนอาร์
ริชแบนด์นี่ก็คงเหมือนโทรศัพท์สินะ
น.อ+โนอาร์
โนอาร์มองรอบบ้านไม่พบสิ่งของใดที่กินได้เลย
น.อ+โนอาร์
ก็คิดว่าจะไปดูพวกต้นไม้ที่อยู่หน้าบ้านอาจจะพอมีอะไรที่เขากินได้
น.อ+โนอาร์
อ่า บ้านกลางป่าที่กลางป่าจริงๆสินะต้นไม้รกสะขนาดนี้
น.อ+โนอาร์
โนอาร์ดึงเถาวัลย์ออกมาเบาๆ
น.อ+โนอาร์
แล้วกจัดถางหญ้าหน้าบ้านไปพร้อม
น.อ+โนอาร์
ถางหญ้าไปได้ไม่นานโนอาร์ก็นั่งจ๋อมลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยบวกกับความหิว
น.อ+โนอาร์
พึ่งตายแล้วได้มาอยู่จะต้องตายเพราะความหิวอีกรึป่าวเนี่ย
น.อ+โนอาร์
เขานั่งบ่นอยู่บนพื้นก่อนสายตาเหลือบเห็นต้นไม้พุ่มเตี้ยที่ดูคุ้นตาต้นหนึ่งจึงลุกขึ้นเดินไปไกล้ๆมันทันที
น.อ+โนอาร์
เมื่อเดินไปถึงโนอาร์ก็ยิ้มแป้นทันที
น.อ+โนอาร์
เมื่อพบว่าต้นไม้ที่ตัวเองเจอคือต้นบลูเบอร์รี่
น.อ+โนอาร์
นี่คาดว่าจะเป็นบลูเบอร์รี่ป่าเพราะขนาดลูกของมันเล็กกว่าที่เคยเห็น
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
