รักไร้ราคา
บทเรื่องนำ
แสงไฟที่ส่องมาใส่คุณ จึงมองไม่เห็นร่างใหญ่คนนั้น คุณหรี่ตาพยายามมอง สัญญาณข้ามถนนก็ดังขึ้น ร่างใหญ่นั้นเข้ามาใกล้เรื่อยๆคุณเห็นหน้าเขาอย่างชัดเจนที่ใต้แสงไฟและเขาก็กำลังมองตาของคุณ
เทียน่า
อะ....ขอโทษค่ะ
(พูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา คุณหลบตาเขาทันทีที่เขามองคุณ)
ชินฮยอน
สายตาคุณมองเหมือนโรคจิตเลยนะครับ คนอื่นเห็นจะกลัวเอานะ
เทียน่า
อะไรนะคะ? ฉันแค่...สายตาสั้นเท่านั้นเอง ขอโทษค่ะที่มอง
ชินฮยอน
หรอครับงั้นก็แว่นหายสินะครับ
(มองคุณ)
ชินฮยอน
(มองคุณละยิ้มออกมา)
แต่งตัวให้ดีๆหน่อยนะครับระวังผู้ชายคนอื่นเขาจะเห็น
(ชี้ไปที่เสื้อคลุมของเทียน่าที่ไหลลงมาให้เห็นไหล่)
แบค(เลขา)
คุณชินครับ รีบไปเถอะครับประธานลีจะไม่พอใจเอานะครับ
เทียน่า
ไอโรคจิต
(คุณพูดออกมาอย่างเสียงเบาและรีบเดินหนีบวกไปกับอารมณ์ที่ไม่พอใจ)
นั้นเป็นครั้งแรกที่เราได้พบกัน
*รักไร้ราคา*
ตอนที่1.
ได้รับจดหมายจากราชการมาว่า
ทางครอบครัวของฉันทรัพย์สินทั้งหมดที่มีจะถูกยึดมากกว่า80% เพราะพ่อโกงคนมากมายทำงานสีเทา และคนอย่างฉันต้องทำงานเพื่อช่วยพวกเขา
เทียน่า
ฉันเลยได้มาทำงานที่บริษัทแต่ตำแหน่งก็เป็นเพียงพนักงานบริษัท ซึ่งเงินเดือนมันไม่พอสำหรับครอบครัวของฉันแน่ๆ
แต่สิ่งที่แย่ที่สุด คือได้รับจดหมายจากตระกูล
จูซังฮยอน
ทิงจู(พ่อนอ.)
(อ่านจดหมายนั้นและขมวดคิ้ว)
ถ้าเป็นตระกูลดีหน่อยจะไม่ว่าอะไรเลยนะ
ลูน่า(พี่สาว)
(รีบแย่งจดหมายมาอ่าน)
หมายความว่าถ้าเป็นลูกสาวตระกลูโฮมริสจะเป็นใครก็ได้ไม่ใช่หรอคะ
เทียน่า
(เดินเข้ามาในบ้านเพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน)
ลูน่า(พี่สาว)
งั้นเราก็ส่งเทียน่าไปสิคะ
เทียน่า
ไปไหนคะ?
(คุณขมวดคิ้ว)
ทิงจู(พ่อนอ.)
มีจดหมายแต่งงานมาจากตระกูลจูซังฮยอนเขาบอกจะให้สินสอดมหาศาลเลยนะลูก
เทียน่า
(สุดท้ายฉันก็โดนขายออกจากบ้านนี้ด้วยเงินสินะ)
ลิซ(แม่นอ.)
ไม่ได้เด็ดขาด!!! ส่ง
เทียน่าไปแล้วใครจะทำงานให้พวกเราละ
ทิงจู(พ่อนอ.)
นี่ลิซอ่านจดหมายก่อนเขาให้เงินมาเยอะเชียวนะ
(ยื่นจดหมายให้อ่าน)
ลิซ(แม่นอ.)
เงินเยอะแค่ไหนฉันก็ไม่ขาย......เดี๋ยวก่อนตายแล้วนี่ค่าสินสอดหรอคะมันเท่าไหร่คะเนี่ย
ทิงจู(พ่อนอ.)
130ล้านน่ะสิ
ลิซ(แม่นอ.)
โอ้ว ลูกสาวจ๊ะไปแต่งงานสิอย่าเห็นแก่ตัวแบบนี้เลยทั้งหมดก็เพื่อลูกนะ
(เข้าไปกอดเทียน่า)
เทียน่า
(นี่มันปลอมทั้งหมด ทุกคนแค่อยากได้เงิน)
คุณโกรธแค้นแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากแต่งงาน
ตอนที่2.
ฉันและเขาไม่เคยเจอกันสักครั้ง เป็นเพราะว่าฉันรู้ฐานะตัวเองดีว่าคนที่เขาเลือกไม่ใช่ฉัน ฝ่ายครอบครัวเขานัดเจอฉันหลายรอบและฉันคง
ปฎิเสธเสมอ
ยูจิน
นี่! เทียเครียดอะไรรึป่าวเลิกทำน่ามุ้ยได้แล้ว
เทียน่า
ป่าวหรอก
(คุณสะดุ้งเล็กน้อย)
นี่คือเพื่อนสนิทฉันเองยูจินเธอชอบผู้หญิงรึเพศเดียวกันมาตั้งแต่มัธยม แน่นอนฉันไม่ติดเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
ยูจิน
เลิกงานแล้วไปกินข้าวด้วยกันเถอะ ริมทางไรงี้หิวจะแย่แล้ว
เทียน่า
เอางั้นหรอ โอเคเธอเลี้ยงนะยูจิน
(ยิ้มแบบไร้เดียงสา)
ยูจิน
ข้อแม้พาฟินมาด้วยนะอิอิ ปิดร้านกันเถอะ
(เดินออกไปด้วยท่าทียิ้มแย้ม)
ฟินเป็นเพื่อนสนิทฉันอีกคนพวกเขารู้จักกันตอนทำงานกลุ่มสมัยมัธยมและแน่นอนยูจินก็แอบชอบฟิน ฉันทำได้แต่ไม่รู้เรื่องราวนี้แต่ก็ต้องเป็นแม่สื่อให้เธอนะยูจิน
เทียน่า
ฟินมาช้าหน่อยนะเขารถติดน่ะ
ยูจิน
อื้อ โอเค
(ย่างรออย่างตั้งใจ)
ฟิน
ขอโทษนะพอดีเลิกงานช้าด้วย เดี๋ยวมื้อนี้ฉันเลี้ยงเองเป็นคำขอโทษนะ
(เข้าไปนั่งข้างๆยูจิน)
เทียน่า
(คุณยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูเพื่อนของคุณ)
เทียน่า
ขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ
ลิซ(แม่นอ.)
(เสียงในโทรศัพท์)
เทีย!!!อยู่ไหนเนี่ยเมื่อไหร่จะได้เจอกันสักทีแม่เขาโทรมาบอกอยากเจอกันพร้อมน่าพร้อมตา เทียน่าอย่าดื้อนักสิ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
