ยัยสาวหัวมันมาเยือนโลกใหม่แล้วนะ! (Dr.Stone X Sasha)
--โลกใบใหม่--
ซาช่า(Sasha) [โลกก่อน]
เอ๊ะ?...//มองไปที่จุดที่โดนยิง+เซและล้มลงไปนอนกับพื้น!
ทุกคนที่อยู่ ณ ตอนนั้น..
ซะ..ซาช่าา!!//วิ่งเข้าไปดู!
"อยาก..กิน..เนื้อก่อน...ตายจัง"
"..เกิดอะไร..ขึ้น..กันนะ"
คำถามมากมาย ความรู้สึกมากมายอยู่ภายในอกของฉันเต็มไปหมด..
"แต่...ฉัน..คงจะไม่รอดแล้วงั้นสินะ.."
"..ฉันก็มาได้ไกลแล้วสินะ...แต่..ฉัน.."
"ฉันก็อยากจะกินเนื้อให้ได้มากกว่านี้ อยากจะอยู่กับทุกคนให้ได้นานกว่านี้"
?
...อืม..//พลิกตัว+ค่อยๆลืมตา..
?
...ห๊ะ?..หมายความว่ายังไงล่ะเนี่ย..//มองไปที่มือตัวเอง+ขยับมือ
?
ฉัน...ยังไม่ตาย..เหรอ?//สับสนงุนงง?
?
นี่มัน...ที่ไหน?//สับสนแล้วสับสนอีก+วางเท้าตัวเองลงบนพื้นเบาๆ..
?
(นี่มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย...บ้านนี้ ใครกัน?)//ค่อยๆย่อง..ช้าๆ..
?
...นั่นมัน..ฉัน..แต่..ก็ไม่ใช่ฉันนิ!//สังเกตเห็นกระจก+วิ่งเข้าไปส่องตัวเอง!
?
..ห๊ะ?..เรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย//มองตัวเองในกระจก
เส้นผมสีน้ำตาลสะท้อนแสงของหลอดไฟ..
เช่นเดียวกับดวงตาของเธอ..
แต่มีสิ่งหนึ่งที่แปลกไป..."ร่างกาย"
ชุดเครื่องแบบทหารหน่วยสำรวจสมัยก่อนที่รู้จักกันดี..ใบหน้าที่ดูเด็กลง..ร่างกายที่เล็กลง..
ซาช่า(Sasha)
นี่มัน..ฉันตอนเด็ก..ชัดๆ
ซาช่า(Sasha)
(แถม..ยังรู้สึกตัวเบาลงมากเลย..)
ซาช่า(Sasha)
เอ๊ะ..(เสียงฝีเท้า)
?
หืม?...//เดินตรงเข้าไปในห้องนั่งเล่น
ซาช่า(Sasha)
//กระชับไม้เบสบอลในมือแน่น!..
เบียคุยะ(Byakuya)
หืม?..ไปอยู่ไหนน่ะ?//มองไปรอบๆ+ถือถุงอาหารในมืออยู่!
เบียคุยะ(Byakuya)
//เห็นซาช่าถือไม้เบสบอลย่อตัวอยู่ข้างๆ!
เบียคุยะ(Byakuya)
เฮ้ย! เดี๋ยวสิ!//ตกใจ+ถอยหลัง!
ซาช่า(Sasha)
...อืม..//จ้องมอง+พิจารณาสักครู่หนึ่ง!
ซาช่า(Sasha)
..ไม่ใช่คนไม่ดีจริงๆสินะคะ อ่า..พออายุเยอะขึ้นก็ระวังตัวขึ้นซะงั้นค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ!//วางไม้เบสบอลลง!
เบียคุยะ(Byakuya)
หืม...งั้นเหรอ//ยิ้ม!
ซาช่า(Sasha)
เอ๊ะ..ยิ้มเหรอคะ?//งุนงง?
เบียคุยะ(Byakuya)
ฮะ..ฮ่า! ช่างมันเถอะ ตื่นมาอยู่ในบ้านใครไม่รู้ก็ต้องระวังตัวเป็นธรรมดา!//ปัดมือไปมา!
เบียคุยะ(Byakuya)
ไปอาบน้ำก่อนเถอะ เดินเข้าไปตรงห้องนั้นนะ ไว้เดี๋ยวค่อยมาคุยกัน!//ชี้+ยิ้ม!
ซาช่า(Sasha)
คะ..ค่ะ(...ถึงจะงงๆ แต่เขาก็ไม่ใช่คนไม่ดีล่ะนะ→สัญชาติญาญล้วนๆ)
เบียคุยะ(Byakuya)
นั่งก่อนสิ//เดินไปที่โซฟา!//ยื่นอาหารที่ทำเสร็จให้ซาช่า!
ซาช่า(Sasha)
ขะ..ขอบคุณค่ะ!//นั่งลง+รับอาหาร!
ซาช่า(Sasha)
(รู้สึกว่าตัวเองทั้งนิสัยร่างกายเปลี่ยนไปเป็นตอนนั้นหมดเลยแฮะ)
"หลังจากคุยกันไปเรื่อยๆ ก็ได้รู้ว่า คุณลุงคนนี้ชื่อว่า"เบียคุยะ"เขาเห็นฉันที่หมดสติ นอนตากแดดอยู่ที่ข้างแม่น้ำ ตัวเปรอะเปื้อนดินไปหมด ด้วยความสงสารเลยพามาที่บ้าน"
"แถมคุณลุงคนนี้ยังมีลูกชายอีกคนหนึ่ง แต่เขาไม่อยู่บ้านล่ะนะ"
"เราถามตอบกันไปเรื่อยๆ จน..เขาถามฉันว่า.."
เบียคุยะ(Byakuya)
แล้วหนูจะเอายังไงต่อล่ะ? ไม่รู้ว่ามาที่นี่ได้ยังไง ไปหมดสติอยู่ตรงนั้นได้ยังไง?
ซาช่า(Sasha)
อืม...ก็..ไม่รู้เหมือนกันค่ะ..(จะพูดว่าฉันน่าจะตายแล้วค่ะ แล้วอยู่ดีๆก็โผล่มาที่นี่เฉยเลย!?..อย่างนี้ก็คงไม่ได้)
เบียคุยะ(Byakuya)
...อืม..ฮ่าๆ! ช่างมันก่อนเถอะ หนูบอกว่าไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนงั้นสินะ! เดี๋ยวลุงจะพาทัวร์เอง ลุงว่างอยู่พอดี!←ไม่ยอมทำงาน
ซาช่า(Sasha)
งะ..งั้นเหรอคะ?
"หลังจากนั้นฉันกับคุณลุงเบียคุยะก็ได้ไปทัวร์(เที่ยว)กัน เขาแนะนำสถานที่ดีๆให้ฉันเยอะเต็มไปหมด เราเริ่มสนิทกันอย่างรวดเร็ว และสถานที่ที่ฉันชอบที่สุด หนึ่งในนั้นก็คงจะเป็น"ราเม็ง"ล่ะนะ!?"
ซาช่า(Sasha)
ฮ่า...อิ่มสุดๆไปเลยค่าา!!//ยิ้มกว้าง!
เบียคุยะ(Byakuya)
ฮ่าๆ! ถ้าชอบก็ดีแล้ว...ลุงก็เผลอผลาญเงินไปเยอะเหมือนกัน แต่ก็แลกมากับความรู้สึกดีๆล่ะนะ!//ยิ้ม!
ซาช่า(Sasha)
เอ๊ะ...ขะ..ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องผลาญเงินเพราะฉันไปขนาดนี้//ซึมนิดหน่อย
เบียคุยะ(Byakuya)
มะ..ไม่ต้องซึมหรอกน่า!? คิดซะว่าฉันเป็น"พ่อ"หนูล่ะกัน!
ซาช่า(Sasha)
..เอ๊ะ..พ่อ..เหรอ?//นึกถึงพ่อของตัวเอง..
เบียคุยะ(Byakuya)
หืม? ทำไมเหรอ?
ซาช่า(Sasha)
(จะว่าไป ก็ไม่ได้เจอพ่อมานานแล้วสินะ..)
ซาช่า(Sasha)
...//ยิ้มให้เบียคุยะ!
ซาช่า(Sasha)
ขอบคุณนะคะ แต่ฉันมีพ่อของตัวเองอยู่แล้วน่ะค่ะ แล้วก็ไม่อยากนับใครเป็นพ่ออีกด้วย!
เบียคุยะ(Byakuya)
...งั้นเหรอ//ยิ้มอย่างอ่อนโยน
เบียคุยะ(Byakuya)
ฮ่า..ทำเอาซะอยากมีลูกสาวแบบนี้อีกคน เลยเผลอพูดไปซะงั้น ขอโทษนะ!
ซาช่า(Sasha)
ไม่เป็นไรค่ะ//ยิ้ม
เบียคุยะ(Byakuya)
แต่..ฉันขอเอ็นดูหนู..เหมือนลูกสาวคนหนึ่งได้ไหม//ยิ้ม+ลูบหัวซาช่า!
ซาช่า(Sasha)
...ฮะ ฮ่า ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ
"หลังจากนั้นฉันก็ตกลงที่จะให้คุณลุงเบียคุยะเอ็นดูฉันเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง ถึงฉันจะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมถึงอยากเอ็นดูก็เถอะ แต่คงได้กินของอร่อยอีกเยอะเลยงั้นสินะ!"
"และก็มีอยู่สิ่งหนึ่งที่ตอนนี้ฉันมั่นใจ..."
"ฉัน...ตายแล้วจริงๆ ถ้าถามว่าทำไม คงเป็นเพราะความรู้สึกที่บอกฉันว่านี่ไม่ใช่ความฝันหรืออะไรทั้งนั้น แต่"เป็นความจริง"
"และก็การได้มาที่นี่แทนที่จะเป็นปรโลกก็คงจะดี..ล่ะมั้ง? แต่ถ้ามีคุณลุงเบียคุยะอยู่ด้วยคงจะดีจริงๆ"
ซาช่า(Sasha)
(แต่ถึงอย่างนั้น..ก็ยังรู้สึกเกรงใจแปลกๆแบบที่ไม่ค่อยรู้สึกเลยนี่สิ)
"เพราะอย่างนั้น ฉันเลยขอแยกตัวออกไปใช้ชีวิตตัวคนเดียว แต่ถึงอย่างนั้นฉันกับคุณลุงเบียคุยะก็ยังคงติดต่อกันอยู่ถึงจะเป็นทางจดหมายก็เถอะนะ"
ซาช่า(Sasha)
เอาล่ะ..ชีวิตด้วยตัวคนเดียวเริ่มต้นขึ้นแล้ว!!
ซาช่า(Sasha)
แต่มีปัญหาอยู่...
(เงินที่คุณลุงให้มาเป็นค่าเอ็นดู [เขาบอกมางั้น] ก็ใกล้หมดซะแล้วสิ!!)
ซาช่า(Sasha)
(ปัญหาชีวิตพังแบบนี้ จะเอายังไงกันดีคะะ!!)
--งานใหม่และแสงประหลาด--
ซาช่า(Sasha)
เฮ้อ..จะเอายังไงดีล่ะเนี่ย..//เดินซึมอยู่ในเมือง
ซาช่า(Sasha)
เอ๊ะ?..//สังเกตเห็นบางอย่าง!
?
ผู้หญิงคนหนึ่ง : ขอ..ขอทางด้วยค่ะ! ฉันต้องรีบกลับไปที่ร้าน!
?
กลุ่มนักเลง : คงจะไม่ได้ล่ะนะ..//พยายามจะจับหน้าอกของผู้หญิงคนนั้น!
ซาช่า(Sasha)
...เฮ้อ..ขัดตาจังเลยนะคะ..ทั้งที่ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นแท้ๆ..//วิ่งเข้าไปหา!
?
นักเลงคนนั้น : อ๊ะ!?//โดนปัดมือ!
ซาช่า(Sasha)
ขอโทษนะคะ ผู้หญิงคนนี้เขาน่าจะไม่ชอบน่ะค่ะ!
?
ผู้หญิงคนนั้น : เอ๊ะ!..//ตกใจ!
?
นักเลงกลุ่มนั้น : นะ..นี่แกเป็นใครกัน ห๊ะ!?
"หลังจากนั้นทุกอย่างก็จบลงด้วยการใช้กำลัง ถึงฉันจะไม่อยากใช้และสุดท้ายก็ขอโทษไปล่ะนะ แต่ดูเหมือนหลังจากนี้ก็คงจะไม่มายุ่งแล้วล่ะ พอได้คุยกับผู้หญิงคนนั้น ฉันก็เผลอปล่อยเรื่องที่ว่า ตัวเองไม่มีเงินแล้วและกำลังหางานอยู่ไป"
ซาช่า(Sasha)
อะ..เอ๋!? เป็นเจ้าของร้านช่อดอกไม้เหรอคะ!?
เจ้าของร้านขายช่อดอกไม้
ชะ..ใช่ค่ะ ทะ..ที่บอกว่า หางานไม่ได้ มาทำงานกับร้านเราไหมคะ? ร้านของฉันก็กำลังหาพนักงานเพิ่มอยู่พอดีค่ะ แฮะๆ!//ยิ้ม
ซาช่า(Sasha)
อะ..อ่าา//ตาเป็นประกายย!
ซาช่า(Sasha)
ขะ..ขอบคุณมากเลยค่าา!!//ยิ้ม!
เจ้าของร้านขายช่อดอกไม้
มะ..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันก็ขอบคุณมากเหมือนกัน!//ยิ้ม
"ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงได้งานใหม่เป็นพนักงานร้านช่อดอกไม้ ซึ่งได้รับค่าตอบแทนเป็นเงิน"
ซาช่า(Sasha)
(ดูเหมือนฉันจะชินกับชีวิตตอนนี้มากแล้วล่ะนะ!)
ซาช่า(Sasha)
(อยากจะให้แจนกับคอนนี่และก็ทุกคนมากินของอร่อยที่นี่ด้วยกันเลยล่ะ!)
ซาช่า(Sasha)
แจน..คอนนี่...//ทำหน้าซึม
"ถึงอย่างนั้นฉันที่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่แบบงงๆ ก็ยังลืมไม่ได้ ไม่สิ..ไม่มีวันลืม"
?
พนักงานส่งจดหมาย ://ส่งจดหมาย+ขี่รถออกไป
ซาช่า(Sasha)
หืม?..นั่นมัน!//เดินออกมาเปิดตู้จดหมาย
ซาช่า(Sasha)
ถึงซาช่า บลาๆๆ...ฉันจะได้ขึ้นไปบนอวกาศ..ห๊ะ..อวกาศ..เหรออ!!?//ตกใจ!?
"หลังจากนั้นฉันจึงได้เขียนจดหมายตอบไป เนื้อหาในจดหมายก็ไม่มีอะไรมาก แค่แสดงความยินดีและตกใจที่จะได้ขึ้นไปบนอวกาศ สำหรับฉันน่ะมันสุดยอดมาก และสำหรับคนที่นี่ก็สุดยอดเช่นกัน"
ซาช่า(Sasha)
บนอวกาศ..น่าจะสวยน่าดูเหมือนที่หนังสือบรรยายไว้สินะ//ยิ้มอย่างภูมิใจ
"..และวันนั้นก็มาถึงวันที่คุณลุงเบียคุยะจะได้ขึ้นไปบนยานอวกาศโซยูส"
"แต่ดูเหมือนว่าก่อนขึ้นยาน..จะมีอะไรพวกนี้โผล่ขึ้นมาด้วยล่ะนะ.."
เบียคุยะ(Byakuya)
ผ่านรายการโทรทัศน์ : ...ประมาณนี้ล่ะนะ"เซ็นคู!" และก็..."ซาช่า!"ถ้าเธอดูรายการนี้อยู่ล่ะก็ ฉันก็จะเอาของฝากมาให้เธอเหมือนกัน ตั้งตารอไว้เลยทั้งสองคน!
ซาช่า(Sasha)
เอ๊ะ?..//ดูอยู่ที่ร้านขายโทรทัศน์
?
เด็กหนุ่มคนหนึ่ง : ซาช่าเหรอ...อ่า..คงจะเป็นเด็กคนนั้นสินะ
?
แต่ก็ช่างมันเถอะ//ยิ้ม+พิงเก้าอี้
ซาช่า(Sasha)
ของฝากเหรอ..อืม..จะเป็นอะไรกันน้า.."เนื้อชั้นดี"หรือเปล่าน้า..//ยิ้มโรคจิต!
ซาช่า(Sasha)
//น้ำลายไหล..
ซาช่า(Sasha)
ฮ่า..น้ำลายไหลหมดแล้วสิ..//เปิดโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดู
ซาช่า(Sasha)
เนื้อชั้นดี เนื้อนุ่มๆ นิ่มๆ~ อ๊ะ..//เลื่อนเจอบางอย่าง
ซาช่า(Sasha)
เจอหินที่คล้ายรูปนก..คล้ายรูปแกะสลัก
ซาช่า(Sasha)
อืม..ช่างมันเถอะ! เลื่อนต่--
ซาช่า(Sasha)
อย่าบอก..นะ..ว่า"แบตหมด"
ซาช่า(Sasha)
...อ่าา น่าจะชาร์จแบตมาก่อนซะหน่อย..อยากเห็นภาพเนื้อ เนื้อ เนื้อออ!//เข่าทรุด!
...//มีแสงบางอย่างส่องลงมาจากบนฟ้า..
ซาช่า(Sasha)
..หืม แสง..นี่มัน?//งุนงง?
ซาช่า(Sasha)
อ๊ะ!..เดี๋ยว! อะไรกัน..ล่ะเนี่ยย!?//โดนลมพัดแรง!
ซาช่า(Sasha)
อ๊ะ!//จับเสาไฟฟ้าไว้แน่น!
ซาช่า(Sasha)
นี่มัน...อะไรกัน!?
//แสงเริ่มกวาดมาทางซาช่าเรื่อยๆ!
ซาช่า(Sasha)
เดี๋ยวสิ!...(แบบนี้มัน..จะไปหนีรอดได้ยังไงล่ะคะ!!?)
ซาช่า(Sasha)
(ทั้งความเร็ว..ความกว้างแบบนี้..)
ซาช่า(Sasha)
//มองแสงที่กำลังเข้าใกล้เรื่อยๆอย่างไม่วางตา..
ซาช่า(Sasha)
(ต้องโดนแน่ๆ..ไม่มี..ทางหนีแล้ว)
"..ในวันนั้น..ทุกคนบนโลก มนุษยชาติทุกคน..ก็ได้กลายเป็นหิน"
--Stone Age World--
"เอ๊ะ!!...มะ..มองอะไรไม่เห็นเลย..มืดไปหมด.."
"..อ่าา..อะไรกันล่ะเนี่ย.."
"...นี่ฉัน"ตายอีกรอบ"งั้นเหรอ"
"...รอบที่สอง..เป็นแบบนี้เหรอคะ"
"อย่างน้อยๆ...ก็อยากกินเนื้อก่อนตาย...อยากกิน.."
"...ผ่านไปกี่วันแล้วนะ...ไม่อยากหลับเลย.."
"ยัง..อยากรู้สึกว่ายังไม่ตาย..."
"..คุณลุงเบียคุยะจะปลอดภัยไหมนะ.."
"หวังว่าจะยังปลอดภัยดีนะคะ..ขอให้เป็นแบบนั้น"
"..ผ่านไป...กี่..เดือน..แล้ว..เนี่ย"
"ถึงอย่างนั้น...ฉันก็จะไม่ยอมตายเฟ้ยย!!"
"ฉันจะต้องตื่นขึ้นมากินเนื้ออีกครั้งให้ได้เลยย!!"
"..ฉัน..อายุเท่าไหร่แล้วคะเนี่ย...นานแสนนานนนจน...ฉันว่ามันน่าจะหลายปีแล้วนะคะ.."
"ฮ่า...ฮ่า..โหดร้ายที่สุดเลยค่ะ..ทุกคน..ช่วยฉันด้วยค่าา!!"
..*แกร๊ก..แกร๊ก!..แกร๊กๆ!..แกร๊กๆ!*
ซาช่า(Sasha)
//พยายามให้ตัวเองหลุดออกจากหิน!
ซาช่า(Sasha)
//พยายามปรับโฟกัส!
ซาช่า(Sasha)
อึก...ตื่น...แล้ว!//มองเห็นได้ชัดแจ๋ว!
ซาช่า(Sasha)
ไชโยยย!!//ตะโกน+กระโดดโลดเต้น!
ซาช่า(Sasha)
ฉันยังไม่ตาย ใช่แล้ว..ครั้งนี้ฉันจะต้องกินเนื้อให้เยอะกว่าเดิมให้ได้!//จริงจัง!
ซาช่า(Sasha)
เอาล่ะ! อย่างแรก เราเข้าไปในร้านอาหารกัน..เถอะ?//เดินออกมาจากถ้ำ+งุนงง?
ซาช่า(Sasha)
...นี่มัน..หมายความว่ายังไง?//มองรอบๆ
ซาช่า(Sasha)
เมืองล่ะ..บ้านคนล่ะ..?//เดินไปเรื่อยๆ+มองรอบๆ+ค่อยๆนำของบริเวณนั้นมาปกปิดส่วนบน-ล่างของตัวเอง
ซาช่า(Sasha)
ห๊ะ...//ตะลึง..
ภาพข้างหน้าคือป่าใหญ่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ภูเขา..
ไม่มีสิ่งก่อสร้างใดๆเลย..
ซาช่า(Sasha)
...ทำไม ถึง..มีแต่ป่าเขา..//เบิกตากว้างด้วยความตกใจ!
หลังจากตกตะลึงไปได้สักพักหนึ่ง..
ซาช่า(Sasha)
อ๊ะ...เสียงนี่มัน..//ปีนขึ้นต้นไม้!
ซาช่า(Sasha)
(ใครกัน..)//คอยจ้องมองลงไปจากด้านบน!
?
? : ...หึ..ลงมาซะ"แก"น่ะ//มองขึ้นไปบนต้นไม้!
ซาช่า(Sasha)
//ลงมาจากต้นไม้!
?
? : นี่แก...ตื่นขึ้นมาได้ยังไงกัน//จ้องมองไปที่ซาช่า!
ซาช่า(Sasha)
ฉะ..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ//ทำสีหน้าสับสน!
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
...ฉัน"เซ็นคู"คงต้องคุยกันอีกนาน ถ้าไม่อยากตายก็ตามมาซะ//หันหลังกลับ!
ซาช่า(Sasha)
ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉัน"ซาช่า"ค่ะ(เซ็นคู...ชื่อคุ้นหูจังแฮะ..เหมือนเคยได้ยินจาก...ใครนะ?)
ซาช่า(Sasha)
...(ช่างเถอะค่ะ เดินตามไปก่อนแล้วกัน)//เดินตามเซ็นคูไป!
ซาช่า(Sasha)
หืม...นี่สร้างขึ้นเองงั้นเหรอคะ?//มองไปที่กระท่อมของเซ็นคู
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
แล้วจะเป็นใครไปได้อีกล่ะ//แบกกองเห็ดที่ไปรวบรวมมา!
ซาช่า(Sasha)
เอ่อ..ให้ฉันช่วยไหมคะ?//มองไปที่เซ็นคูที่กำลังแบกเห็ดกองใหญ่!
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
ถ้าช่วย!...ก็ดีมากเลย...แต่ไม่ทันแล้วล่ะ..//วางกองเห็ดที่แบกมา+ล้มลงกับพื้นหญ้า!
ซาช่า(Sasha)
ปะ..เป็นอะไรมากรึเปล่าคะ!?//ตกใจ!
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
//น้ำลายฟูมปาก!
ซาช่า(Sasha)
อย่า..อย่าพึ่งตายนะค้าา!! ตอนนี้ฉันต้องพึ่งคุณนะค้า!?//เขย่าเซ็นคู!
"ชุดกระโปรงแขนกุดคลุมเฉียงเหนือเข่า.."
"ผ้าสีแดงพันรอบอกและรอบคอเป็นโบว์สวยงาม.."
ซาช่า(Sasha)
เอ่อ...ชุดนี้มัน..ก็สบายดีอยู่หรอกค่ะ..แต่ว่ามันก็รู้สึกแปลกๆน่ะค่ะ..//ปีนลงมาจากด้านบน
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
งั้นก็ค่อยปรับนิดหน่อยก็แล้วกัน ลงมาสิ//นั่งย่างเห็ดที่เก็บมา
ซาช่า(Sasha)
ขอบคุณ..ค่ะ//ค่อยๆเข้าไปนั่งล้อมกองไฟ
"หลังจากนั้นพวกเราทั้งสองคนก็ได้พูดคุยกันหลายๆอย่าง แต่ประเด็นที่ทำให้ฉันตกใจก็คือ..คำอธิบายแรกที่เซ็นคูเล่าให้ฉันฟัง"
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
หลังจากวันนั้น ก็ผ่านมาเป็นเวลา"3,700"ปีแล้ว
ซาช่า(Sasha)
ห๊ะ.."3,700 ปี"..
ซาช่า(Sasha)
ห๊ะ..ห๊าาา!!?//ตกใจ!?
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
อย่าเสียงดังสิ"ยัยบ้า"
ซาช่า(Sasha)
วะ..ว่ายังไงนะค้าา!?
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
ก็บอกว่าอย่าเสียงดังไงยัยบ้า"x2"ฉันจะได้เล่าต่อ
ซาช่า(Sasha)
ว่าใครเป็นยัยบ้ากันคะ!?//จ้องเซ็นคู!
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
ยัยบ้าx2 ต่างหากเล่า ไม่สิ"x3"ช่างเถอะฉันจะเล่าต่อแล้วกัน
ซาช่า(Sasha)
นี่หาเรื่องกันรึไงคะ!?//ลุกขึ้น!
อิชิงามิ เซ็นคู(Ishigami Senku)
หลังจากวันนั้น..
"...เรื่องหลังจากนั้นก็ไม่ต้องพูดถึง พวกเราที่เถียงกันจนฟังไม่รู้เรื่องจนได้"ยัยบ้าx20"มา
"...แต่ก็จบลงด้วยดีล่ะนะ เพราะฉันหมดแรงจะเถียงต่อแล้ว..ล่ะ แค่กๆ!.."
"...แต่ก็ยังเป็นคืนที่.."
ซาช่า(Sasha)
(ไม่ได้กินเนื้อเหมือนเดิมค่าา!!?)//(ตะโกนในใจเนื่องจากเจ็บคอ)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!