บทนำ

00.20AM

[S-Single Pub]

เสียงเพลงดังกระหึ่มไปด้วยจังหวะดนตรีที่แสนหนักหน่วง บวกกับเครื่องดื่ม

แอลกอฮอล์ที่ชั้นดื่มมาเกือบทั้งคืน ทำให้ร่างกายของชั้นเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มอย่างบอก

ไม่ถูก และอย่างยิ่งเมื่อหันไปมองกลุ่มเพื่อนสนิทที่กำลังยักย้ายส่ายสะโพกกันอยู่ไม่ห่างอีกด้วย

แล้ว ชั้นก็อดรนทนไม่ไหวจนต้องส่ายสะบัดตามไปด้วย ทำให้ผู้คนรอบด้านของชั้นพากันหันมา

มองที่ชั้นกันเป็นตาเดียว

ชั้นรู้ดีว่าทุกครั้งที่ร่างกายเซ็กซี่สมส่วนของชั้นเคลื่อนไหว มันจะเป็นที่สะดุดตาของทุกคนและ ช่างเย้ายวนได้เป็นอย่างดี ชุดบอดี้คอนรัดรูปสีดำสนิททำให้สัดส่วนของชั้นฉายชัดยิ่งขึ้นอีก

ชั้นมั่นใจว่าไม่ว่าใครก็ตามก็ไม่อาจละสายตาจากชั้นไปได้เลย

"ฮันนี่... ถ้าเธอลุกขึ้นเต้นแบบนี้พวกเราก็แห้งเหี่ยวหมดสิจ๊ะ" เคที่เพื่อนในกลุ่มของชั้น

เอ่ยแซวไม่จริงจังนัก พร้อมกับยกแก้วค็อกเทลในมือขึ้นดื่ม

"ช่วยไม่ได้ ต้องโทษเสียงเพลงและบรรยากาศ"

"และผู้ชายคนนั้น?"

"รู้ดีน่าาา...เคที่"ชั้นตอบเพื่อนสาวทั้งๆที่สายตาคมกริบของชั้นยังคงจับจ้องไปยังอีก

มุมหนึ่งของผับและกำลังสบตากับผู้ชายคนนั้น...ที่เคที่เพื่อนในกลุ่มอ้างถึง

ผู้ชายที่เต็มไปด้วยเสน่ห์อันแสนเย้ายวนผู้หญิงอย่างมากกำลังส่งยิ้มให้ชั้น ในมือของเขาถือแก้วใส ที่มีนํ้าสีอำพันวนไปวนมาก่อนที่จะยกมันขึ้นมาดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว และพอแก้วเปล่านั้นถูกวางลงบนโต๊ะขนาดเล็ก ก็มีใครอีกคนหนึ่งรินใส่แก้วให้ใหม่อย่างไม่ขาดสาย

ชั้นรู้จักเขา เขารู้จักชั้น เราต่างรู้จักกัน มันจึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญนักที่ชั้นกับเขาได้พบกันในคืนนี้...

"ชั้นว่าชั้นไม่เห็นเขาที่นี่นานมากแล้วนะ"ใครคนหนึ่งในกลุ่มของชั้นเอ่ยออกมาอีกครั้ง

"ก็คงงั้นแหละมั้ง ผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วคงไม่เที่ยวกลางคืนกันแล้วแหละมั้ง"

"น่าเสียดายจังนะ ผู้ชายแบบนี้น่าจะติดเที่ยวเหมือนเมื่อก่อนสิ จะสยบเพราะผู้หญิงแบบไหนนะ"

"ไม่รู้คืนนี้ลากแฟนมาด้วยรึเปล่าเถอะ"

"ไม่หรอก..."ชั้นตอบออกไปหลังจากปล่อยให้ทุกคนในกลุ่มของชั้นตั้งคำถามและสนทนากัน

มามากพอแล้ว และคำตอบของชั้นไม่ใช่เพียงแค่การเดาเล่นๆด้วย แต่มันคือเรื่องจริงที่ชั้นรับรู้มา

ตั้งแต่ต้นแล้วต่างหาก

"ไม่เอาน่าา...ฮันนี่..."เคที่เพื่อนในกลุ่มเอ่ยปรามชั้นขึ้นมา"หมอนั่นก็แค่คนเคยฮอตนะฮันนี่"

"แล้วไง?"

"หนุ่มฮอตที่มีแฟนแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับของกินที่หมดอายุนะฮันนี่"

"ใช่ๆ อย่างเธอน่ะจะหาใหม่เมื่อไหร่ก็ได้นะ จะไปยุ่งอะไรกับคนที่มีแฟนแล้วกันล่ะ แค่เธอส่งยิ้มทีเดียว

ผู้ชายก็ตามมาเป็นพรวนแล้วนะ"

คราวนี้ชั้นเลิกสนใจชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่จะหันสบตากับกลุ่มเพื่อนของชั้นและเชิดยิ้มที่มุมปากขึ้น

มา เสียงเพลงจังหวะเบาๆ ที่พอทำจะทำให้ร่างกายของชั้นโยกย้ายไปตาม

บทเพลงที่ยังคงเปิดดัง พอชั้นยกสองมือขึ้นสูง ก็ราวกับว่ามันจะทำให้ทรวดทรงของชั้นเด่นชัดมากยิ่ง

ขึ้นไปอีก เพราะแบบนี้ยังไงล่ะ ชั้นถึงชอบใส่ชุดรัดรูปที่แสนจะสั้น เพราะเพียงยกแขนทั้งสองขึ้นชาย

กระโปรงที่สั่นเต่ออยู่แล้วก็กลับถูกดึงรั้งให้สูงขึ้นไปอีก จนเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนที่ขาวผุดผ่องของ

ชั้นที่สะท้อนแสงไฟที่ตกกระทบ ชั้นส่งยิ้มให้เคที่ ก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนไปทิศทางเดิม

ที่ชั้นรู้ที่ว่าเขาคนนั้นมองอยู่

"ยิ่งมีเจ้าของแล้วก็ยิ่งน่าสนใจนะ พวกเธอนี่ไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไงกัน"

"หมายความว่าเธอจะแย่งมาเหรอฮันนี่"เคที่ถามชั้นด้วยนํ้าเสียงที่ราบเรียบเหมือนทุกที

"แบบนี้ก็สงสารผู้หญิงคนนั้นแย่น่ะสิ"

"ใช่ๆ เพราะไม่มีผู้ชายหน้าไหนกล้าปฏิเสธฮันนี่ของพวกเราหรอกนะ"

"ชั้นรู้น่ะ..."และชั้นก็รู้ดีด้วยว่าคนอย่างเขาจะไม่มีวันปฏิเสธชั้นเด็ดขาด แต่ถ้าการเป็นมือที่สามจะ

ทำให้ประวัติของชั้นด่างพร้อยละก็... ชั้นก็คิดว่าเรื่องนี้มันก็ต้องมีการลงทุนกันเสียหน่อย

"แต่ถ้าเขาเป็นฝ่ายมาหาชั้นเอง แบบนี้ก็ไม่ได้เรียกว่าแย่งมาหรอก จริงมั้ย🙂"

ชั้นเอ่ยพลางส่งยิ้มยั่วยวนให้กับเป้าหมาย พร้อมกับค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าไปหยุดที่ตรงหน้าของเขา

รอยยิ้มที่ทุกคนต่างก็ลงความเห็นว่าสามารถพิชิตใจชายหลายๆคนได้เวลาอันรวดเร็ว ปรากฏให้เห็น

อีกครั้ง เช่นเดียวกับเขาคนตรงหน้าชั้นที่ก็ทำแบบเดียวกัน

"ไม่เจอกันนานเลยนะ ลีโอ..."

คำทักทายของชั้นในฐานะคนคุ้นเคยถูกเอ่ยขึ้นมาก่อนที่จะอ้อมแขนเรียวบาง

ของชั้นไปโอบที่รอบคอของเขาเอาไว้ ลีโอเพียงกระตุกยิ้มที่มุมปากของเขาขึ้นเหมือนอย่างทุกที ก่อน

ที่จะใช้สองมือของเขาโอบรอบเอวของชั้นเอาไว้เช่นเดียวกัน

"ไม่เจอกันตั้งนาน ฮันนี่ก็ยังสวยเหมือนเดิมเลย"

"นายก็ยังปากหวานเหมือนเดิมนะ"ชั้นบอกพลางโน้มใบหน้าของชั้นเข้าไปใกล้เขา ริมฝีปากสีแดงสด

ของเขากำลังยิ้มเชิดอยู่ตรงหน้าของชั้น แต่เพียงไม่นานลีโอเขาก็เป็นฝ่ายเลื่อนมือมาแตะที่ริมฝีปาก

ของชั้น ทั้งๆอีกนิดเดียวเราทั้งคู่จะจูบกันอยู่แล้ว!!

"ดึกแล้วน่ะ ชั้นต้องรีบกลับแล้วล่ะฮันนี่"เขาบอกกับชั้นเเบบนั้นก่อนที่จะผลักร่างของชั้นให้ออกห่างกับ

เขา และยกนาฬิกาขึ้นมาดู"ลิมิตของชั้นแค่เที่ยงคืนเอง แต่ตอนนี้มันเลยมาตั้งเกือบจะสามสิบนาที

แล้วน่ะ"

"ขออนุญาตแม่มาเที่ยวรึไงน่ะ"

พอชั้นเอ่ยถาม ลีโอก็ดันหลุดขำออกมา ก่อนที่จะเอ่ยตอบด้วยนํ้าเสียงที่ราวกับภาคภูมิใจอย่างมาก

"แม่ทูนหัวน่ะฮันนี่"

"อื้มม...ไม่เอาน่าาา.ลีโออ"

ชั้นทำเป็นไม่สนใจคำตอบของลีโอ พลางกระชับอ้อมแขนที่โอบรอบลำคอของลีโอเอาไว้ทำให้

 ร่างกายของพวกเราแนบชิดกันมากกว่าเดิมขึ้นไปอีก แต่คนตรงหน้าชั้นดันส่งยิ้มจางๆให้กับชั้น

ก่อนที่เขาจะใช้มือทัังสองข้างของเขาดันตัวของชั้นออกทันที!

นี่ลีโอเขาปฏิเสธชั้นงั้นเหรอ!!?

"โทษทีนะฮันนี่พอดีว่าชั้นต้องรีบกลับแล้วจริงๆน่ะ"ลีโอกระซิบบอกชั้น เขายังคงที่จะยิ้มแย้มแจ่มใส

โดยที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ต่างกันกับชั้นที่กำลังยืนอยู่นิ่งๆแต่ทว่าไฟในใจชั้นมันกำลังลุกโชน!

ไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าปฏิเสธชั้นมาก่อนเลยนะ! แล้วกับผู้ชายอย่างเขาที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็น

เสือผู้หญิงตัวฉกาจ ทำไมถึงกล้าทำแบบนี้กันนะ!!

เพราะผู้หญิงคนนั้นน่ะเหรอ ผู้หญิงที่ไม่มีอะไรสู้ชั้นได้เลยสักนิดเลยเนี่ยนะ!

ให้ตายเถอะ...ชั้นรู้สึกว่าตัวเองพ่ายแพ้ตั้งแต่พึ่งเริ่ม

ไม่! ไม่สิ! ชั้นยังไม่แพ้ เพราะชั้นจะพยายามแย่งนายคืนมาให้ได้ และทุกอย่างมันกำลังจะเริ่มขึ้นมา

ต่างหาก

และนาย..ลีโอ นายเป็นคนท้าทายชั้นเองนะ!!