คำปรารถนา [Zombie Apocalypse]
ปฐมบท.
เอ็ดวิน [Edwin]
ถ้าไม่ช่วยหาก็เกะกะขวางทางว่ะ
เอ็ดวิน [Edwin]
หัดทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้างสิ
เอ็ดวิน [ตอนเด็ก]
พวกเธอมันใจร้าย!
เอ็ดวิน [ตอนเด็ก]
กล้าดียังไงมาทำร้ายยูริ
เอ็ดวิน [ตอนเด็ก]
ถ้ายังไม่ถอยออกไปจะได้เจอดีแน่!
เอริน [Erin]
แต่นังนั่นมันอ่อนแอ!
เอริน [Erin]
ทำไมต้องปกป้องนังนั่นด้วย!?
เอ็ดวิน [ตอนเด็ก]
เพราะยูริคือคนสำคัญของฉัน!
ยูริ [ตอนเด็ก]
/หลบอยู่ด้านหลังเอ็ดวิน, กลัว
โยมิ [Yomi]
ยัยนั่นไม่สมควรเลยซักนิด..
คามิโอ [Kamio]
อ่อนแอและยังไร้ประโยชน์..
เอ็ดวิน [Edwin]
ทำไมไม่เคยทำตัวให้เป็นประโยชน์ซะบ้างล่ะ?
เอ็ดวิน [Edwin]
ชาตินี้ก็ไม่มีวันเจอยาต้านไวรัสหรอก ถ้าเธอยังจะทำตัวสำออยและอ่อนแอแบบนี้
ยูริ [Yuri]
งั้น..ทำไม..เราไม่ลองแยกกันหายาต้านไวรัสล่ะคะ?..
ยูริ [Yuri]
เผื่อจะได้เจอไวขึ้น..
เอ็ดวิน [Edwin]
ก็ดีแล้วนิ
เอ็ดวิน [Edwin]
/เดินออกไป
ยูริ [Yuri]
หรือว่า..เราจะเป็นตัวถ่วงจริงๆกันนะ..?
/ก้มลงมองพื้น, พูดน้ำเสียงเรียบง่ายที่อาจจะแฝงไปด้วยความเจ็บปวด
การถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวเหงามั้ยนะ?
1. หนีตาย
ยูริ [Yuri]
/เดินสำรวจรอบๆ
ยูริ [Yuri]
พังเละหมดเลยสินะ..
ยูริ [Yuri]
ผู้รอดชีวิตคงไม่มี..
ซอมบี้ชาย [[Male zombie]
/โผล่ขึ้นมาจากรางรถไฟ
ยูริ [Yuri]
...ตายซะ
/หยิบดาบขึ้นมา, ฟันหัวซอมบี้ให้แหลก
ซอมบี้ชาย [[Male zombie]
/โผล่ขึ้นมาอีก2-3ตัว
ยูริ [Yuri]
ตายให้หมด..
/ใช้ดาบฟาดฟันหัวและตัวซอมบี้ให้ขาดกระจาย
ยูริ [Yuri]
ไม่ต้องเหลือ..
/เหยียบหัวซอมบี้แรง
ยูริ [Yuri]
อยู่ไปก็น่าขยะแขยง..ตายซะ..
/ใช้ดาบแทงหัวซอมบี้ซ้ำไปซ้ำมาแฝงความแค้นในน้ำเสียง
แต่ทันใดนั้น..ก็มีเสียงซอมบี้ฝูงใหญ่ดังขึ้นกระห่ำ
ยูริ [Yuri]
...ให้ตายเถอะ พวกมันมาแล้ว
/ดึงดาบออก, วิ่งขึ้นบันไดเลื่อนที่ปิดใช้งานไป
สภาพบันไดเลื่อนที่สนิมขึ้นและมีเลือดบางส่วนที่เน่าแล้ว
ได้ถูกปิดใช้งานมาหลายเดือน ดูเหมือนว่า..มันจะพังเข้าจริงๆแล้วน่ะสิ
ยูริ [Yuri]
/วิ่งขึ้นมาถึงทางลงรถไฟใต้ดิน
ยูริ [Yuri]
อย่างน้อยข้างบนนี้ก็ไม่ค่อยมีซอมบี้..
/วิ่งไปฝ่าฟันซอมบี้พร้อมกับวิ่งไปที่โรงพยาบาลร้าง
โรงพยาบาลร้างที่เก่าแก่..
ดูเหมือนจะถูกทิ้งได้นานมาก
ยูรินั้นไม่แน่ใจว่าในนั้นจะมีซอมบี้กี่ตัว
หรือมียาต้านไวรัสหรือไม่..
ตอนนี้ยูริแค่ภาวนาว่าจะพบอะไรในโรงพยาบาลที่ดี อาจจะเป็นผู้รอดชีวิต? ยาต้านไวรัส?
แต่ดูจากสภาพกับความเงียบสงบ
มันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย..
ยูริ [Yuri]
/เดินเข้ามาตามโถงทางเดินในโรงพยาบาล
ยูริ [Yuri]
มันก็แค่โรงพยาบาลทั่วไป..
ยูริ [Yuri]
ที่ถูกทิ้งร้าง..
ซอมบี้สาว [Zombie Girl]
/โผล่มา2ตัว
ยูริ [Yuri]
/ใช้ดาบฟันทะลวงซอมบี้สาว2ตัว
ยูริ [Yuri]
บ้าเอ้ย..พยาบาลที่นี่ก็กลายเป็นซอมบี้..
แต่แล้วยูริก็พบทางลงไปสถานที่หนึ่งใต้โรงพยาบาลร้างแห่งนี้..
2. ห้องแลป?
ยูริ [Yuri]
/ลองเดินลงไปตามบันได
เป็นห้องสีขาวที่พื้นเต็มไปด้วยเลือด
รวมถึงกรงขังอะไรบางอย่างที่พัง
ยูริ [Yuri]
/มองศพด็อกเตอร์ทั้งหมด
ยูริ [Yuri]
ดูเหมือนจะตายได้แค่ไม่กี่เดือน..
ยูริ [Yuri]
/เหลือบไปเห็นสมุดบันทึกบนโต๊ะ
ยูริ [Yuri]
อืม..แปลกดี โรงพยาบาลนี้มีห้องแลปซะด้วย..
ยูริ [Yuri]
/หยิบสมุดบันทึกขึ้นมา, เปิดอ่าน
| บันทึกการทดลอง |
การทดลองนี้กำลังเป็นไปได้ด้วยดี
ทุกอย่างอยู่ในแบบการที่เราคิด
เชื้อไวรัสนี้จะต้องหยุดลงพวกซอมบี้
ก็จะกลับมาเป็นมนุษย์เหมือนเดิม
และส่งยาต้านไวรัสนี้ไปให้รัฐบาล
ตามที่รัฐบาลสั่งมา แต่ก็ยังต้องมี
บางส่วน..ที่ผิดพลาดเล็กน้อย
และเราต้องปกปิดไว้..
ด็อกเตอร์: เฮท
ยูริ [Yuri]
เกี่ยวกับรัฐบาลงั้นหรอ?..
ยูริ [Yuri]
จะเป็นไปได้ยังไงกันนะ..?
ยูริ [Yuri]
แล้วใครคือด็อกเตอร์เฮท..?
ยูริ [Yuri]
/เปิดอ่านหน้าต่อไป
| ให้ตายเถอะการทดลองยาต้านไวรัส |
ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดก่อนหน้านี้เลย
หัวหน้าของเราตัดสินใจเป็นคนทดลอง
ยาต้านไวรัสนี้ แต่ก่อนหน้านี้เขาอยู่ใน
ห้องกักขัง เขาฉีดยาต้านไวรัสเข้าไป
ด้านในตัวเขา แต่โชคไม่ดีเลยสำหรับ
พวกเราและตัวเขาเอง ในวันแรกเขา
จะแสดงท่าทางผิดปกติไม่อยู่ในการ
ควบคุมอารมณ์ของเขาเอง วันที่สอง
เขาเริ่มกรีดร้องและพยายามทำลาย
หรือแหกกรงออกมา แต่ในวันที่สาม..
เขาหยุดกรีดร้องหรือพยายามแหก
กรงออกมา แต่เขากลับมีสายตาที่
โกรธแค้นและหิวโหย..เหมือนเขา
พยายามจะกินพวกเรา วันที่สี่..เขา
แหกกรงออกมาแล้ว เขาไล่ฆ่าทุกคน
เหมือนสุนัขที่ดุร้ายและหิวโหย
เขากัดกินลูกน้องของเขาเอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!