ความรัก...ระยะสั้น

-เริ่มเล่อ-

โรงพยาบาล

ตปก.[ญ.]

ด่วนเลยค่ะ!

ตปก.[ญ.]

คนไข้โดนยิงมาค่ะ!

ตปก.[ญ.]

โดนยิงที่ท้องค่ะ!!!

ในห้องฉุกเฉิน

ชิน[นอ.]

//โดนวางยาสลบ

ธันวา[พอ.]

น้ำเกลือครับ

เเพทย์ผู้ช่วย

ครับ

เเพทย์ผู้ช่วย

//ส่งน้ำเหลือให้

ธันวา[พอ.]

สำลี

เเพทย์ผู้ช่วย

//ส่งสำลีให้

หัวใจ: ตึกๆตึกๆ

ธันวา[พอ.]

//หนิบมีดผ่าตัดมาผ่า

:) จบการผ่าตัด

ชิน[นอ.]

//นอนหลับ

ธันวา[พอ.]

คนไข้ปลอดภัยเเล้วครับ

ตปก.[ญ.]

ขอบคุณนะค่ะคุณหมอ

ตปก.[ญ.]

ดิฉันฝากด้วยนะค่ะฉันต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัดต่ออะค่ะ

ธันวา[พอ.]

ได้ครับ

ตปก.[ญ.]

นี่ค่ะ//ยื่นซองขาวให้

ธันวา[พอ.]

//เปิดดู

เงินสด2‚000

ธันวา[พอ.]

ขอบคุณครับ

ตปก.[ญ.]

ยินดีค่ะ//เดินออกไป

ธันวา[พอ.]

//นั่งข้างๆนอ

ชิน[นอ.]

อือ..//ค่อยๆลืมตา

ธันวา[พอ.]

ฝืนเเล้วหรอครับ?

ชิน[นอ.]

คะ..ครับ

ชิน[นอ.]

เจ็บจัง

ธันวา[พอ.]

เเผบพึ่งเย็บเสร็จก็จะเจ็บๆหน่อยน่ะครับ

ชิน[นอ.]

ครับ

ชิน[นอ.]

คุณเเม่?

ธันวา[พอ.]

คุณเเม่ของคนไข้กลับไปเเล้วครับ

ธันวา[พอ.]

เขาจ้างให้ผมดูเเลคนไข้ครับ

ชิน[นอ.]

คะ..ครับ

ชิน[นอ.]

ผม ชิน นะครับ

ธันวา[พอ.]

หมอธันวาครับ

ธันวา[พอ.]

(ยังเด็กอยู่เลยเเหะ)

ชิน[นอ.]

คุณอายุ26หรอ?

ธันวา[พอ.]

ครับ(รู้ได้ไง?)

ชิน[นอ.]

ผม 18 ครับ

ธันวา[พอ.]

ครับ

ธันวา[พอ.]

(ดูจากหน้านึกว่า15!)

ชิน[นอ.]

ผมขอเรียกพี่ธันวาได้มั้ยครับ?

ธันวา[พอ.]

ได้ครับ

ชิน[นอ.]

ครับพี่ธันวา//ยิ้ม

ธันวา[พอ.]

กินอะไรมั้ยครับ?

ชิน[นอ.]

ยังไม่ค่อยหิวสักเท่าไหร่ครับ

พยาบาลสาว

ขออนุญาตค่า~

พยาบาลสาว

หมอธันวาค่ะ

ไปดูคนไข้ห้อง390ด่วนค่ะ!

ธันวา[พอ.]

ครับ

ธันวา[พอ.]

รออยู่นี่ก่อนนะ

ชิน[นอ.]

คะ..ครับ

ธันวา[พอ.]

//วิ่งออกจากห้องอย่างไว

พยาบาลสาว

//รีบตามไป+ปิดประตู

ชิน[นอ.]

(เห้อ~)

ชิน[นอ.]

//หยิบโทรศัพท์+โทรหาใครบางคน

ตปก.[ช.]

ฮัลโหลครับท่าน

ชิน[นอ.]

นายอยู่ไหน!

ตปก.[ช.]

ตอนนี้อยู่เฝ้าครับ

ชิน[นอ.]

ไม่มีใครไปเฝ้าฉันเลยหรอ?นอกจากหมอโง่ๆนั้น

ตปก.[ช.]

ขออภัยครับเเต่เเทบจะออกจากเขตไม่ได้เลย

ชิน[นอ.]

เหัอ~

ชิน[นอ.]

เเค่นี้เเหละมีอะไรคืบหน้าส่งมาหาฉันด้วย

ตปก.[ช.]

รับทราบครับ

[วางสาย]

ชิน[นอ.]

ทำไมกันหนอ~

ชิน[นอ.]

เมื่อไหร่พี่ธันวาจะมา

-จบ-

-ตอนที่1-

ถูกยิง