แสงแดดในวันของเรา
EP.01 ใต้เงาแสงแรก
//...=การกระทำ
(...)=คิดในใจ
“ลลิน” นักเรียนหญิงที่เพิ่งขึ้นชั้นมัธยมปลายปีสุดท้าย
เธอกำลังเดินทางมาโรงเรียนในเช้าวันแรกของภาคเรียนใหม่
ลลิน
(เฮ้ออ..เทอมนี้ก็เป็นเทอมสุดท้ายของเราแล้วสินะ)
ลลิน
(สุดท้ายแล้วเราก็ไม่สามารถไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เราอยากเรียน..)
ลลิน
(ทำไม..แม่ต้องบังคับเราด้วยนะ..)
ลลิน
เอ๋..โครงหน้าไม่ได้เลยแฮะ
ลลิน
ต้องปรับตรงนี้นิดหน่อย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก(เสียงเคาะประตู)
แม่:ลงมาทานข้าวได้แล้วนะลลิน
แม่:อาหารจะเย็นหมดแล้วมัวทำอะไรอยู่
ลลิน
อีกแปปนึงเดี๋ยวลินไปค่ะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
//เปิดประตูเข้ามา
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
นี้ลูกทำอะไรอยู่เนี่ยรู้มั้ยว่าอาหารที่แม่ทำมันเย็นหมดแล้ว
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เดี๋ยวไม่อร่อยเอานะ
ลลิน
เดี๋ยวหนูอุ่นแล้วกินทีหลังก็ได้
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
แล้วนี้อะไรกัน..//มองภาพที่ลลินวาด
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
มัวแต่วาดรูปนี้เอง!//ตะคอก
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
แสดงว่าที่บอกอยากไปเรียนมหาลัยศิลปะนั้นก็เพราะอยากวาดรูปใช่มั้ย!
ลลิน
ก..ก็หนูชอบวาดรูปนี้น่า..
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ไร้สาระ!
กิต(พ่อของลลิน)
มีอะไรกัน//เดินเข้ามา
กิต(พ่อของลลิน)
เสียงดังไปถึงห้องครัวเลย
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ก็ลูกมัวแต่วาดรูปเลยไม่ยอมลงไปกินข้าวน่ะสิ
ลลิน
พ..พ่อก็หนูชอบการวาดรูปนี้ค่ะ
ลลิน
ถ้าหนูวาดเก่งๆหนูสามารถขายภาพที่หนูวาดได้หลายตังเลยนะคะ!
ลลิน
พ่อต้องเข้าใจหนูนะ!//น้ำตาซึม
กิต(พ่อของลลิน)
พ่อเข้าใจลูกนะลิน
กิต(พ่อของลลิน)
ตอนพ่ออายุเท่าหนูพ่อก็มีความฝันแบบหนูแหละ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เฮ้อ..ชั่งเถอะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เอาเป็นว่าแม่อยากให้ลินเป็นหมอซะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เข้าใจมั้ย
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ที่นี้ก็ไปกินข้าวได้แล้ว
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เดี๋ยวแม่จะไปอุ่นให้
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
//เดินออกไป
กิต(พ่อของลลิน)
ไม่เป็นไรนะลิน//ลูบหัวลลินเบาๆ
กิต(พ่อของลลิน)
ถึงลูกจะไม่ได้ทำตามความฝัน
กิต(พ่อของลลิน)
แต่ตอนนี้อย่างน้อยลูกก็ยังมีโอกาสได้ทำสิ่งที่ชอบ
กิต(พ่อของลลิน)
ไว้พ่อจะไปคุยกับแม่ให้นะ
กิต(พ่อของลลิน)
//พยักหน้าเบาๆ+เดินออกไป
ลลิน
อยู่ไหนกันนะ//มองรอบๆ
ลลิน
อยู่ตรงพุ่มไม้นี้เอง~
ลลิน
//ค่อยๆเปิดพุ่มไม้ออก
ลลิน
มาทำอะไรตรงนี้กันเนี้ย
ซัน(แมวน้อย)
//เดินออกมานั่งตรงหน้าลลิน
ลลิน
ฉันว่าฉันมีอาหารแมวติดกระเป๋ามาอยู่นะ//หยิบอาหารแมวออกจากกระเป๋า
ลลิน
กินเยอะๆเลยนะเจ้าแมว//ป้อนอาหารแมว
มีเสียงเดินตรงมาใกล้ลลินและหยุดอยู่ข้างๆเธอ
ภาคิน
//หยิบขวดน้ำและถ้วยเล็กๆออกมาจากกระเป๋า
ภาคิน
//เทน้ำลงในถ้วยก่อนจะเอาไปวางตรงหน้าแมวน้อย
ภาคิน
แมวตัวนี้มันเหมือนกับแมวที่ผมเคยเลี้ยงตอนยังเด็กๆน่ะ
ภาคิน
แต่มันก็จากไปเพราะคนใจร้าย
ลลิน
ฉันเองก็รักแมวมากๆเลยล่ะ//ยิ้มเบาๆ
ภาคิน
แมวตัวนี้ผมเห็นมันอยู่บ่อยๆ
ภาคิน
ว่าจะเก็บไปเลี้ยงก็ไม่ได้เพราะที่บ้านมีคนแพ้ขนแมว
ภาคิน
แต่ถ้าปล่อยมันไว้แบบนี้คงไม่ได้
ลลิน
ที่บ้านฉันก็ไม่ให้เลี้ยงนี้สิ
ลลิน
เฮ้ออ..แต่ฉันก็พอที่จะแวะมาให้อาหารแมวตัวนี้ได้นะ//ลูบหัวแมวน้อย
ภาคิน
ผมก็จะช่วยให้น้ำมันอีกแรงละกัน
ภาคิน
ว่าแต่..เธอชื่ออะไรเหรอ
ลลิน
เอ๊ะ..นายอยู่ห้องเดียวกับฉันหนิ!?
ภาคิน
สงสัยไม่ค่อยได้คุยกันผมเลยไม่คุ้นเธอสักเท่าไหร่
ลลิน
นั้นสิเนาะ//หัวเราะเบาๆ
ซัน(แมวน้อย)
//เดินเข้าพุ่มไม้
ลลิน
งั้น..แมวน้อยตัวนี้ชื่อว่าซันละกันนะ
ภาคิน
งั้นรีบเข้าโรงเรียนเถอะ
ภาคิน
เดี๋ยวก็โดนกักแถวสายหรอก
EP.02 ก้าวแรกของความผูกพัน
ลลิน
วันนี้มีขนมสำหรับแมวมาด้วยน้า
ซัน(แมวน้อย)
เมี๊ยวว//เดินออกมา
ลลิน
หูวว..อ้วนขึ้นเยอะเลยนะเนี่ย
ลลิน
คงเป็นเพราะฉันกับคินแน่ๆเลย
ลลิน
ที่ขยันเอาอาหารแมวกับน้ำมาให้ซันกินทั้งตอนเช้ากับเย็นแบบนี้
ลลิน
//เทอาหารแมวใส่ในถ้วยอันเล็ก
ลลิน
กินให้พุงอ้วนๆเลยนะเจ้าแมวน้อย~
ลลิน
อ่าวมาแล้วสินะคิน//เงยหน้ามองภาคิน
ภาคิน
วันนี้ผมซื้อของเล่นมาให้ซันด้วย
ภาคิน
กินให้อิ่มๆนะเจ้าแมวน้อย
ลลิน
มันอ้วนกว่าวันแรกที่ฉันเจอมันอีกอ่ะ
ภาคิน
จริงด้วย//เกาคางแมวน้อย
ใครๆที่เดินผ่านตรงพุ่มไม้นั้น
ก็จะได้เห็นหญิงสาวกับชายหนุ่มนั่งย่องๆอยู่ด้วยกัน
เป็นภาพจำจนคุ้นชินของคนแถวนั้นไปซะแล้ว
ลลิน
นี้เมย์วิชาต่อไปเรียนอะไรอ่ะ
เมย์
แต่อาจารย์บอกว่าให้ไปเรียนที่สวนดอกไม้
เมย์
ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ
เมย์
เพราะที่นั่นสวยมากๆเลย
เมย์
งั้นเราไปเรียนกันเถอะ//ลุกขึ้น
ลลิน
//เดินไปหาภาคินก่อนจะนั่งลงข้างๆ
ลลิน
นี้เราก็รู้จักกันมาเกือบเดือนละนะ
ลลิน
เลิกพูดครับๆกับฉันซะที
ลลิน
เราเป็นเพื่อนกันนะ//ยิ้ม
ลลิน
นายไม่เคยมีเพื่อนผู้หญิงงั้นเหรอ
ภาคิน
ก..ก็..ฉันไม่เคยมีเพื่อนเลยต่างหาก
ภาคิน
ฉันพูดไม่ค่อยเก่งน่ะ
ลลิน
แล้วนี้..นายจดอะไรงั้นเหรอ
ภาคิน
ฉันไม่ได้ทำเลยต้องรีบทำให้ทัน
ภาคิน
กำหนดส่งคือวันนี้ด้วย
ลลิน
งั้นเอาของฉันไปลอกก่อนสิ//ยื่นสมุดให้
ภาคิน
หื้ม..เธอทำผิดเยอะเลยนิ
ภาคิน
ใช่แล้ว//หัวเราะเบาๆ
ลลิน
แล้วจะให้ฉันทำยังไงได้ละ~
ลลิน
ก็ฉันไม่เก่งวิชาสังคมนี้น่า~//ทำน่าบึ้ง
ภาคิน
เอ่อ..งั้นคาบนี้ไม่ต้องเข้าแล้วกัน
ภาคิน
เดี๋ยวฉันสอนแล้วก็แก้คำที่ผิดให้ก็แล้วกัน//เริ่มเขียน
ลลิน
(ดูไปดูมาเขาก็หล่อนะเนี่ย)
ลลิน
(ยัยลินบ้า!คิดอะไรกัน)
ลลิน
(นั่นเพื่อนแกนะเว้ยย!)
ภาคิน
แล้ว..เธอไม่ไปเรียนเหรอ
ลลิน
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนนายนี้แหละ
ภาคิน
งั้นก็แล้วแต่เธอเลย//เขียนต่อ
ลลิน
แล้ว..ฉันถามอะไรอย่างหนึ่งได้มั้ย
ลลิน
นายคิดว่าโรงเรียนนี้เป็นไงเหรอ
ภาคิน
แต่มีปัญหาแค่เวลามีงานกลุ่ม
ภาคิน
ก็มีแมวกับการอ่านหนังสือ
ลลิน
(ดูภายนอกออกจะนิ่งๆเย็นชาหน่อยๆแต่ก็ตรงตามสเปคเราเลยนะเนี่ยย)
ลลิน
(โอ้ยยย!ยัยลินบ้าคิดอะไรเนี่ย!)
ลลิน
ก็มีวาดรูปกับแมวนี้แหละ
ภาคิน
ฉันอยากเห็นเธอวาดรูปจัง
ลลิน
ค..คงจะวาดไม่สวยเหมือนแต่ก่อนแล้วละ
ลลิน
เพราะแม่ไม่อยากให้ฉันวาดรูปเพราะมันไร้สาระ
ภาคิน
ไม่มีอะไรไร้สาระหรอกสำหรับฉัน
ลลิน
แล้วเรื่องแมวตัวนั้นที่นายเคยเลี้ยงล่ะ
ลลิน
ทำไมมันถึงจากไปงั้นเหรอ?
ภาคิน
เฮ้ออ..ก็ตอนนั้นฉันเป็นเด็กมีปัญหาเรื่องการเข้าสังคม
ภาคิน
มันเลยทำให้ตอนนั้นฉันโดนแกล้งอยู่บ่อยๆ
ภาคิน
เพื่อนผู้ชายแถวบ้านเลย..
ลลิน
ทำไมถึงได้โหดร้ายกับน้องแมวขนาดนี้กันนะ💢
ภาคิน
ฉันไม่ใส่ใจเรื่องนั้นแล้ว
ภาคิน
นี้เสร็จแล้วละ//ยื่นสมุดให้ลลิน
เมย์
ทำไมถึงไม่ไปเข้าเรียนเนี่ยย
เมย์
มานั่งจู๋จี๋อะไรกับใครล่ะ?
ลลิน
นี้ภาคินเพื่อนห้องเราไง
ลลิน
ฉันแค่อยากเป็นเพื่อนกับเค้าน่ะ//ยิ้ม
ภาคิน
อ..อื้อ//เขินเล็กน้อย
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
อ้าวลินลูกแม่
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
แม่กำลังรอลูกอยู่พอดีเลย
ลลิน
แล้วพ่อยังไม่กลับบ้านเหรอ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
พ่อยังไม่กลับจ๊ะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
แม่มีอะไรจะถามลูกนิดหน่อย
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ลูกเลือกมหาลัยที่จะเรียนต่อได้หรือยังจ๊ะ
ลลิน
(ถึงจะเลือกได้แล้วแต่ยังไงก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจแม่อยู่ดีนั้นแหละ)
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ดีแล้วจ๊ะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เพราะแม่จะให้ลินไปเรียนมหาลัยชื่อดัง
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
จะได้เป็นหมอเหมือนที่แม่บอกไว้
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ทำไมทำน้ำเสียงแบบนั้นล่ะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ไม่ดีใจเหรอลิน?
ลลิน
หนูขึ้นไปทำการบ้านก่อนนะคะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เก่งจังเลยน้า
ลลิน
น่าเบื่ออ่ะ..//ทำการบ้าน
ลลิน
ที่จริงเวลานี้เราควรตั้งใจฝึกวาดมือต่างหาก//หน้าบูด
ลลิน
เดี๋ยวฉันไปรอแปปนึงนะ
ลลิน
แม่คะหนูขอไปหาเมย์แปปนึงนะคะ!
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
อ่าวทำไมล่ะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
เมย์เป็นอะไรงั้นเหรอ
ลลิน
เอ่อ..เมย์ทำแมวหายน่ะค่ะแม่
ลลิน
หนูเลยจะออกไปตามหาแมวช่วยเมย์
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
อย่ากลับค่ำล่ะ
ลลิน
มาทำอะไรตรงนี้กันเนี่ย~//อุ้มแมวน้อย
ลลิน
งั้นเดี๋ยวฉันซื้อผ้านุ่มๆให้เป็นที่นอนน้า
ลลิน
แล้วก็อย่าออกมาเดินแบบนี้อีกมันอันตรายมากๆเลย
ลลิน
//เดินพร้อมกับอุ้มแมวน้อยไปด้วย
ภาคิน
เธอเจอซันที่ไหนงั้นเหรอ
ลลิน
ระหว่างที่ฉันเดิมมานี้แหละนะ
ลลิน
อ่ะนี่มันหนักมากๆเลยล่ะ//ยื่นแมวน้อยให้ภาคิน
ลลิน
//มองพร้อมรอยยิ้มเล็กๆก่อนจะหยิบสมุดโน้ตขึ้นมาวาดอะไรบางอย่าง
ลลิน
เอ่อ..เปล่าๆ//รีบเก็บ
ทั้งคู่รีบวิ่งเข้าไปหลบที่หน้าอาคารหนึ่ง
ลลิน
เกือบเปียกแล้วสิเรา//โล่งอก
ลลิน
แล้วเจ้าซันจะไปนอนที่ไหนได้ละเนี่ยตรงพุ่มไม้นั้นก็คงเปียกหมดแล้ว
ภาคิน
//สังเกตุเห็นสมุดโน้ตที่พื้น
ลลิน
ฉันจะเอากลับบ้านแล้วก็บอกแม่ว่าเห็นแมวของเมย์แต่ฝนดันตกก่อนเลยเอากลับไปให้เมย์ไม่ได้
ลลิน
ระหว่างนั้นฉันคงจะให้มันอยู่ที่บ้านฉันสัก1วันได้แหละ//หันมามองภาคิน
ภาคิน
เธอวาดรูปสวยกว่าที่ฉันคิดอีกนะ//ยื่นสมุดโน้ตคืนลลิน
ซัน(แมวน้อย)
เมี๊ยววว//หลับ
ภาคิน
อ่าวเจ้าแมวน้อยหลับซะแล้ว
ลลิน
สงสัยกอดนายคงจะอุ่นมากๆเลยนะ//หัวเราะเบาๆ
EP.03 ใต้ร่มเงาของอดีต
ลลิน
//กำลังเดินไปโรงเรียน
ลลิน
(ดีน้า~ที่วันนี้เราไม่เป็นหวัดเพราะตากฝนเมื่อวาน)
ลลิน
(ถ้าป่วย..ก็ต้องมาโรงเรียนไม่ได้แน่ๆเลย~)
ลลิน
(แถมจะออกไปไหนก็คงไม่ได้ด้วย)
ลลิน
//วางแมวน้อยลงตรงพุ้มไม้
ลลิน
เจ้าซันถึงบ้านของแกแล้วล่ะ
ลลิน
พุ่มไม้แห้งแล้วนอนตรงนี้ได้แล้วน้า
ลลิน
อ่ะนี้ขนมแมวเลียกับอาหารแมวอร่อยๆเลย
ลลิน
ว่าแต่นี้ก็นานแล้วนะทำไมคินถึงยังไม่มากันล่ะ
ลลิน
คงไม่ได้เป็นหวัดหรอกใช่มั้ย
ลลิน
เดี๋ยวค่อยทักไปถามล่ะกัน
ลลิน
แต่ไม่เป็นไรน้าเจ้าแมวน้อย
ลลิน
ฉันเตรียมน้ำมาเผื่อแกอยู่
ลลิน
//มองไปที่โต๊ะของภาคิน
ลลิน
(ทำไมวันนี้ถึงไม่มากันนะ)
ลลิน
(เกิดอะไรขึ้นกับเขากันนะ)
เมย์
เห็นซึมตั้งแต่เช้าเลย
เมย์
หรือว่า..เรื่องที่คนที่ชื่อว่าภาคินไม่มาเหรอ?
ลลิน
ฉันเป็นห่วงเขามากๆเลยล่ะ
เมย์
แล้ว..เธอไม่ลองไปถามครูประจำชั้นดูล่ะ
เมย์
ครูดาวว่างช่วงตอนบ่ายๆ
เมย์
แต่อาจต้องส่งข้อความถามเอา
ลลิน
ขอแค่ได้รู้ก็พอว่าคินเป็นอะไรทำไมถึงไม่มา
ลลิน
ทำไมถึงร้องบ่อยขนาดนี้ล่ะ
ลลิน
ถ้าเจ้าแมวกำลังมองหาคินล่ะก็..
ลลิน
ฉันยังไม่ได้ถามครูดาวเลยหนิ!
ลลิน
คือหนูอยากถามว่าทำไมภาคินเขาไม่มาโรงเรียนคะ
ดาว(อาจารย์)
ภาคินงั้นเหรอ
ดาว(อาจารย์)
เขาลาโรงเรียนประมาณ3วันเพราะไปช่วยงานพ่อเขาน่ะจ๊ะ
ลลิน
ขอบคุณที่บอกนะคะครูดาว
ลลิน
หนูเป็นห่วงเขาเพราะไม่เห็นเขามาเรียนในวันนี้เลย
ลลิน
เฮ้ออ..ทำการบ้านเสร็จซะที
ลลิน
ทำไมถึงไม่มาโรงเรียนกัน
ลลิน
นายคงไม่มีเวลาว่างเลยสินะ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ลินลูก~
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ไปจ่ายตลาดให้แม่หน่อยสิ
ลลิน
แม่แต่มันก็ดึกแล้วน้า
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
แปปเดี๋ยวเอง
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
อ่ะนี่ของที่ต้องซื้อ
น้ำอิง(แม่ของลลิน)
ถ้าเงินเหลือก็ซื้อของที่อยากได้มาเลยนะ
ลลิน
ของที่แม่ให้ซื้อก็ครบแล้วสินะ
ลลิน
เหลือตั้ง300กว่าบาทเลยแฮะ
ลลิน
ไปหาซื้อหนมกินดีกว่า~//มองหาร้าน
ลลิน
(แต่เราก็เป็นห่วงขนาดนี้..ไปดีกว่า!)
ภาคิน
ซื้อของมาเยอะเชียวนะ
ลลิน
ก็อันนี้แม่ใช้ให้มาซื้อน่ะ
ลลิน
เอ่อ..แล้วทำไมนายถึงไม่อ่านข้อความของฉันเลยล่ะ
ภาคิน
ฉันไม่มีเวลาเลยขอโทษนะ
ภาคิน
วันนี้ทั้งวันฉันยังไม่ได้จับโทรศัพท์เลย
ภาคิน
แล้วทำไมเธอถึงรู้ว่า..
ลลิน
นายไม่ไปโรงเรียนเพราะมาช่วยงานพ่อใช่มั้ย
ภาคิน
แล้วฉันก็ยังไม่มีเวลาไปดูแลเจ้าซันด้วยสิ..
ภาคิน
ข..ขอบคุณนะที่เข้าใจฉันน่ะ..
ลลิน
ว่าแต่..ทำไมถึงต้องทำงานหนักขนาดนี้ล่ะ
ภาคิน
ก็..พ่อฉันเกิดล้มป่วยตอนนี้น่ะ
ภาคิน
ที่จริงพ่อก็ล้มป่วยมาได้หลายวันแล้วละ
ภาคิน
แต่มาช่วงนี้เงินที่พ่อหามาได้มันเริ่มเหลือน้อยฉันเลยต้องมาทำงานหาเงิน
ภาคิน
ที่จริงฉันก็ไม่คิดหรอกว่าจะได้ทำหนักขนาดนี้
ภาคิน
แต่เรื่องที่ต้องใช้เงินมันเยอะมากๆเลยล่ะ
ลลิน
คินคงจะเหนื่อยมากเลยสินะ//จับมือภาคิน
ลลิน
แต่ฉันจะเป็นกำลังใจให้คินเสมอนะ!
ภาคิน
แล้วก็..ฉันมีอะไรจะบอกเธออย่างหนึ่ง
ภาคิน
ตั้งแต่ที่มีเธอเข้ามาฉันก็มีความสุขมากขึ้นเลยนะ
ภาคิน
ขอบคุณที่ทำให้โลกของฉันกลับมามีสีสันอีกครั้ง
ภาคิน
และนอกจากพ่อก็มีเธอนี้แหละที่เข้าใจฉันมากที่สุด
ลลิน
ดีใจจังที่ฉันทำให้คินมีความสุขได้//ยิ้ม
ภาคิน
ตอนนี้ความฝันของฉันก็คงจะเป็นการได้งานดีๆทำและทำให้พ่อสบายแล้วล่ะ
ภาคิน
แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก..
ลลิน
เป็นเด็กที่ดีต่อพ่อจริงๆเลยน้าคินเนี่ยย
ลลิน
ฉันก็มีอะไรอยากจะระบายกับนายเหมือนกัน
ลลิน
ที่จริงแล้วฉันรักการวาดรูปมากๆเลย
ลลิน
ความฝันของฉันคือการได้เป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียง
ลลิน
ท่านไม่เห็นด้วยและอยากให้ฉันเป็นหมอ
ภาคิน
ฉันว่าเธอควรเลือกทำตามความฝันของตัวเองดีกว่านะ
ภาคิน
ทำในสิ่งที่ตัวเองรักเพราะเราเกิดมาแค่ครั้งเดียวอ่ะเนาะ~
ลลิน
จริงอย่างที่นายพูดนั้นแหละ
ลลิน
//ยกลังผลไม้ขึ้นมาก่อนจะว่าบนท้ายกระบะ
ลลิน
ไม่เป็นไรฉันยกไหวน่าา
ลลิน
เดี๋ยวฉันช่วยละกันนะ//ยก
ภาคิน
ขอบคุณอีกครั้งนะลิน//ยิ้มอย่างอบอุ่น
ลลิน
ถ้านายยอมแพ้ต่อความฝันของนาย
ลลิน
เพราะฉะนั้นแล้วเรามาพยายามไปด้วยกันนะ!
ลลิน
(ม..เมื่อกี้ลูบหัวเรางั้นเหรอ!!!???)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
