เสียงไซเรนเตือนภัยดังก้องไปทั่วเมือง “นีออนโพลิส” เมืองหลวงที่ล้ำสมัยที่สุดในโลก ผู้คนวิ่งหนีเอาชีวิตรอด เมื่อท้องฟ้าเหนือศีรษะปรากฏรอยแยกมิติสีม่วงหมุนวนเหมือนพายุ เสียงกระหึ่มดังออกมาจากรอยแยกก่อนที่มันจะปลดปล่อยพลังลึกลับลงมา

เคย์ล่า วอร์เรน เด็กสาววัย 18 ปี ก้มลงหลบหลังซากรถยนต์ที่พลิกคว่ำ ดวงตาสีฟ้าของเธอจ้องมองรอยแยกเบื้องบนอย่างตกตะลึง ผมสีดำของเธอปลิวไสวตามแรงลม

"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?!" เธอพึมพำ

ทันใดนั้นเอง ร่างในชุดเกราะสีดำสนิทก็ก้าวออกมาจากรอยแยก พวกมันคือ "อาร์คไนท์" นักรบจักรกลจากมิติอื่น อาวุธของพวกมันเรืองแสงสีแดงฉาน

"ทุกคนวิ่ง! ไปที่ศูนย์หลบภัย!" เสียงเจ้าหน้าที่ประกาศผ่านลำโพง แต่เสียงเหล่านั้นถูกกลบด้วยเสียงระเบิด

เคย์ล่าลุกขึ้นและเริ่มวิ่ง แต่ก่อนที่เธอจะก้าวพ้นซอยแคบ ๆ อาร์คไนท์ตัวหนึ่งก็พุ่งเข้ามา มันยกอาวุธขึ้นเล็งไปที่เธอ

"ไม่!"

ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเธอ ร่างของเขาสวมชุดคลุมยาวสีเงินและถือดาบแสงที่เรืองรอง ชายคนนั้นคือ อเล็กซ์ วอร์เรน พี่ชายของเคย์ล่า ผู้ที่เคยหายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อ 3 ปีก่อน

“อเล็กซ์?!” เคย์ล่าจ้องเขาอย่างตกใจ

“ไม่มีเวลาคุยแล้ว รีบไปหลบที่ปลอดภัย ฉันจะจัดการเอง” อเล็กซ์ตอบสั้น ๆ

เขาพุ่งตัวเข้าโจมตีอาร์คไนท์ด้วยความรวดเร็ว การต่อสู้ระหว่างมนุษย์กับนักรบจักรกลทำให้ซอยแคบ ๆ กลายเป็นสนามรบ

“ฉันจะไม่ทิ้งนายไว้!” เคย์ล่าตะโกน

ทันใดนั้น แสงสีทองเปล่งออกจากร่างของเธอ เธอรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ตื่นขึ้นในตัวเอง และในชั่วพริบตา พลังนั้นก็ปลดปล่อยคลื่นพลังงานที่ทำให้อาร์คไนท์รอบตัวล้มลง

อเล็กซ์หันกลับมามองเธอ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “เคย์ล่า... นี่เธอคือหนึ่งใน Nexus?”

จบ ตอนที่ 1

ตอนที่ 2: "พลังแห่ง Nexus"

เสียงลมหายใจหนักหน่วงของเคย์ล่าดังก้องในซอยที่เงียบสงัดหลังการต่อสู้ พลังแสงสีทองที่เพิ่งปะทุออกมาจากร่างเธอจางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกสับสนและความเหนื่อยล้า

“อเล็กซ์ นี่มันเรื่องอะไร? Nexus คืออะไร?” เคย์ล่าถามพลางจ้องพี่ชายด้วยสายตาหวาดระแวง

อเล็กซ์พยักหน้าเล็กน้อย ราวกับกำลังตัดสินใจว่าจะพูดอะไรออกไปดี “เคย์ล่า...เธอเป็นหนึ่งใน Nexus ผู้ที่มีพลังเชื่อมโยงกับแกนมิติของจักรวาล พลังที่เธอมีสามารถปกป้อง หรือทำลายทุกสิ่งได้”

“แล้วทำไมฉันถึงไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยล่ะ?” เคย์ล่าถาม เสียงเธอสั่นเล็กน้อย

อเล็กซ์ถอนหายใจ “เพราะพลังนี้มักจะตื่นขึ้นในช่วงวิกฤต และมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่รอยแยกมิติเหล่านี้เปิดออกในตอนนี้...พวกอาร์คไนท์รู้ว่า Nexus อย่างเธออยู่ที่นี่”

ก่อนที่เคย์ล่าจะถามอะไรเพิ่มเติม เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก็ดังมาจากอีกฟากของซอย อเล็กซ์รีบคว้าข้อมือเธอ “ไปกันก่อน เดี๋ยวฉันจะอธิบายทีหลัง!”

---

การไล่ล่า

ทั้งสองวิ่งออกจากซอยแคบเข้าสู่เขตที่พักอาศัยซึ่งกำลังถูกทำลาย รถยนต์ที่ถูกไฟลุกไหม้ขวางทางเดิน แต่พวกเขายังคงวิ่งต่อไป อเล็กซ์พาเคย์ล่าหลบเข้าไปในอาคารร้างแห่งหนึ่ง

“เราจะปลอดภัยที่นี่สักพัก” อเล็กซ์กระซิบ เขาชะโงกมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อดูความเคลื่อนไหวของอาร์คไนท์

เคย์ล่าหยุดหายใจลึก ๆ ก่อนจะมองพี่ชายของเธอ “แล้วนายล่ะ? นายไปอยู่ไหนมา 3 ปีนี้? นายรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง?”

อเล็กซ์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบ “ฉันถูกดึงเข้าไปในมิติ Nexus เมื่อ 3 ปีก่อน ที่นั่นฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับพลังของ Nexus และสงครามที่กำลังจะมาถึง มันไม่ใช่แค่โลกของเรา โลกอื่น ๆ ก็ถูกคุกคามเหมือนกัน”

“แล้วนายกลับมาทำไมตอนนี้?”

“เพราะฉันต้องปกป้องเธอ” อเล็กซ์ตอบเสียงหนักแน่น

---

การเปิดเผยพลัง

เสียงคำรามของอาร์คไนท์ดังก้องใกล้เข้ามา อเล็กซ์ลุกขึ้นยืน หยิบดาบแสงของเขาขึ้นมา “เคย์ล่า ฟังฉันให้ดี พลังของ Nexus ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะควบคุมได้ในทันที แต่เธอต้องเรียนรู้ที่จะใช้มัน เพราะนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น”

เคย์ล่าพยักหน้าช้า ๆ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความกลัว เธอรู้สึกได้ถึงพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวเอง มันกำลังเดือดพล่านเหมือนภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุ

ประตูพังลงมา พร้อมกับการปรากฏตัวของอาร์คไนท์อีกสองตัว อเล็กซ์พุ่งเข้าปะทะทันที ดาบของเขาปะทะกับอาวุธของพวกมันจนเกิดประกายไฟ เคย์ล่ายืนมองด้วยความตกใจ แต่ทันใดนั้นเอง เสียงในหัวของเธอก็เริ่มดังก้อง

“ใช้พลังของเจ้า...”

แสงสีทองเริ่มเปล่งประกายจากมือของเคย์ล่า เธอยกมือขึ้นตามสัญชาตญาณ พลังงานมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมา คลื่นพลังงานนั้นพุ่งกระแทกอาร์คไนท์จนพวกมันล้มลงกับพื้นและสลายไปในอากาศ

อเล็กซ์หันกลับมามองเคย์ล่าอีกครั้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความภูมิใจและความหวัง

“ดีมาก เคย์ล่า นี่แหละพลังของ Nexus”

จบตอนที่ 2

เคย์ล่านั่งพิงกำแพงในอาคารร้าง มือของเธอยังคงสั่นหลังจากพลังลึกลับปะทุออกมาเมื่อครู่ แสงสีทองจางหายไปแล้ว แต่ความร้อนในมือยังหลงเหลือ

"ฉันทำอะไรลงไป..." เธอพึมพำ ดวงตายังจ้องมองไปที่ฝ่ามือของตัวเอง

"เธอไม่ได้ทำอะไรผิด" อเล็กซ์พูดพลางเดินเข้ามาหาเขา ดาบของเขาเปื้อนเศษโลหะจากอาร์คไนท์ที่พวกเขาเพิ่งจัดการไปได้ "นี่คือสิ่งที่เธอเป็น เคย์ล่า พลังของเธอถูกปลุกขึ้นแล้ว"

"แต่ฉันไม่เข้าใจเลยว่ามันมาจากไหน ทำไมฉันถึงมีพลังแบบนี้ แล้วทำไมพวกมันถึงตามล่าฉัน?" เคย์ล่าถามเสียงเครือ

อเล็กซ์ถอนหายใจ เขามองดูเธอด้วยสายตาที่ผสมผสานระหว่างความเสียใจและความภูมิใจ "มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะอธิบาย... แต่ฉันจะบอกเท่าที่ฉันรู้"

---

ต้นกำเนิดของ Nexus

อเล็กซ์นั่งลงข้างเธอ "ในจักรวาลนี้มี 'แกนมิติ' ที่เชื่อมโยงโลกทั้งหมดเข้าด้วยกัน โลกของเราเป็นหนึ่งในจำนวนนับไม่ถ้วน แต่แกนมิติไม่ได้เป็นเพียงช่องทางการเชื่อมโยง มันยังเป็นแหล่งพลังงานอันมหาศาล พลังนั้นเลือกคนบางคนที่จะกลายเป็น Nexus"

"แล้วทำไมฉันถึงเป็นหนึ่งในนั้น?" เคย์ล่าถาม น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

"เพราะเธอเกิดมาพร้อมกับความสามารถในการเชื่อมต่อกับแกนมิติ เธอคือหนึ่งใน Nexus ที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา" อเล็กซ์ตอบ "แต่สิ่งนี้ไม่ได้มาโดยไม่มีราคา เธอจะถูกตามล่า เพราะพลังของเธอสามารถควบคุมหรือทำลายแกนมิติได้ทั้งหมด"

เคย์ล่าหยุดคิด เธอยังจำความรู้สึกตอนที่พลังพุ่งออกมาจากตัวเธอได้ มันเหมือนกับบางสิ่งที่หลุดพ้นจากพันธนาการ มันทรงพลังและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน

"แล้วพวกอาร์คไนท์ล่ะ? พวกมันมาจากไหน?"

อเล็กซ์หันมองออกไปนอกหน้าต่าง สีหน้าของเขาเคร่งเครียด "พวกมันคือกองกำลังจักรกลจากอีกมิติหนึ่ง พวกมันเป็นเครื่องจักรที่สร้างขึ้นเพื่อยึดครองพลังของแกนมิติ หากพวกมันได้พลังทั้งหมด โลกของเราจะถูกลบล้างเพื่อขยายจักรวาลของพวกมันเอง"

---

การตัดสินใจ

เคย์ล่านิ่งเงียบ ข้อมูลทั้งหมดนี้เหมือนเป็นฝันร้ายที่เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเผชิญ แต่ในเวลาเดียวกัน เธอรู้ว่าเธอไม่มีทางหนีจากความจริงนี้ได้

"แล้วเราจะทำยังไงต่อไป?" เคย์ล่าถามในที่สุด น้ำเสียงของเธอมั่นคงขึ้น

"เราต้องหาทางไปยังแกนมิติ" อเล็กซ์ตอบ "ที่นั่นคือศูนย์กลางของพลังทั้งหมด ถ้าเราสามารถปกป้องแกนมิติได้ เราจะหยุดพวกอาร์คไนท์และกองทัพของพวกมันได้"

"แกนมิติ? แล้วมันอยู่ที่ไหน?"

อเล็กซ์ยิ้มบาง ๆ "แกนมิติไม่ได้เป็นสถานที่ที่เราเดินทางไปได้ง่าย ๆ มันอยู่ระหว่างมิติ และเราต้องหาทางเปิด 'ประตูมิติ' เพื่อเข้าถึงมัน"

"แล้วนายรู้วิธีเปิดประตูนั้นไหม?"

อเล็กซ์พยักหน้า "ใช่... แต่มันต้องใช้พลังของ Nexus อย่างเธอ และคนอื่น ๆ ที่เราต้องตามหา"

"คนอื่น ๆ ?" เคย์ล่าถามด้วยความสงสัย

"ใช่ Nexus ไม่ได้มีแค่คนเดียว โลกของเรามี Nexus หลายคน และแต่ละคนก็มีพลังที่แตกต่างกันไป เราต้องหาพวกเขา เพราะพลังของ Nexus ทุกคนต้องรวมกันเพื่อเปิดประตูมิติได้"

---

การฝึกฝนครั้งแรก

อเล็กซ์ลุกขึ้นยืน "แต่ก่อนที่เราจะตามหาคนอื่นได้ เธอต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมพลังของตัวเอง"

"ตอนนี้เลยเหรอ?" เคย์ล่าถาม

"ใช่ เราไม่มีเวลาเหลือแล้ว" อเล็กซ์ตอบ

เขาหยิบชิ้นส่วนโลหะที่เหลือจากอาร์คไนท์ขึ้นมา โยนมันลงบนพื้น "ลองนึกถึงตอนที่เธอใช้พลังเมื่อตะกี้"

เคย์ล่าจ้องมองชิ้นส่วนโลหะ เธอยกมือขึ้น แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เธอต้องโฟกัส" อเล็กซ์พูด "พลังของ Nexus มาจากจิตใจของเธอ เธอต้องเชื่อมต่อกับมัน"

เคย์ล่าหลับตา พยายามสงบจิตใจ เธอนึกถึงความรู้สึกตอนที่พลังปะทุออกมาครั้งแรก ความร้อน ความสว่าง... และเสียงกระซิบที่ดังในหัวของเธอ

ทันใดนั้น แสงสีทองก็ปรากฏขึ้นในมือของเธอ มันเริ่มจากแสงเล็ก ๆ ก่อนจะขยายตัวเป็นวงกลมรอบมือ

"ดีมาก เคย์ล่า!" อเล็กซ์พูดด้วยความตื่นเต้น "ตอนนี้ลองปลดปล่อยมันออกไปที่ชิ้นโลหะนั่น"

เคย์ล่าลืมตาขึ้น เธอจ้องมองเป้าหมายและปล่อยพลังออกไป แสงสีทองพุ่งกระแทกชิ้นส่วนโลหะจนแตกกระจาย

เธอหอบหายใจ แต่ใบหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ "ฉันทำได้..."

"ใช่ เธอทำได้ และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น" อเล็กซ์พูด

---

เงามืดที่ใกล้เข้ามา

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงคำรามต่ำ ๆ ดังมาจากด้านนอก

อเล็กซ์รีบพาเคย์ล่าไปที่หน้าต่าง เขาชี้ไปยังรอยแยกมิติที่กำลังเปิดอีกครั้ง คราวนี้มันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม

"พวกมันกลับมาอีกแล้ว..." อเล็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

จากรอยแยกนั้น กองทัพอาร์คไนท์จำนวนมหาศาลกำลังหลั่งไหลออกมา พวกมันพุ่งลงมาสู่เมืองด้วยความเร็วราวกับฝูงตั๊กแตน

"เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว" อเล็กซ์พูด "เราต้องไปหาที่ปลอดภัย และเริ่มตามหา Nexus คนอื่น ๆ ทันที"

เคย์ล่ามองภาพเบื้องหน้าด้วยความรู้สึกที่ผสมผสานระหว่างความกลัวและความมุ่งมั่น

"พวกมันอาจจะคิดว่าฉันเป็นแค่เหยื่อ" เธอพูด "แต่ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นอีกต่อไป"

อเล็กซ์พยักหน้า "ถ้าเธอพร้อม งั้นก็ลุยกันเลย"

ทั้งสองคนเก็บอาวุธและรีบออกจากอาคารมุ่งหน้าเข้าสู่ความมืด พร้อมเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่รออยู่

ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เคยสงบถูกฉีกทำลายด้วยแสงจากรอยแยกมิติที่ยังคงเปิดอยู่ เสียงคำรามของอาร์คไนท์ก้องดังไปทั่วเมืองที่ล่มสลาย เคย์ล่าและอเล็กซ์วิ่งไปตามถนนที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง รอยเท้าของพวกเขาส่งเสียงดังแผ่วเบาท่ามกลางบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด

“เราจะไปที่ไหน?” เคย์ล่าถามในขณะที่พวกเขาวิ่งหลบหลังรถที่พลิกคว่ำ

“เราไม่สามารถอยู่ในเมืองนี้ได้อีกแล้ว พวกมันรู้ว่าเธออยู่ที่นี่” อเล็กซ์ตอบ เขาหยุดหายใจชั่วครู่ พลางมองไปรอบ ๆ “เป้าหมายต่อไปคือการหาพันธมิตร Nexus คนอื่น ๆ”

“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่าคนอื่นอยู่ที่ไหน?”

อเล็กซ์หยิบอุปกรณ์คล้ายลูกแก้วที่เรืองแสงสีฟ้าจากกระเป๋าออกมา “นี่คือ 'เรโซนาเตอร์' อุปกรณ์นี้สามารถตรวจจับพลังงานของ Nexus ได้ ถ้าพวกเขาอยู่ในรัศมีที่กำหนด เราจะรู้”

---

เสียงเพรียกของเรโซนาเตอร์

พวกเขาเริ่มเคลื่อนตัวออกจากเขตเมืองเข้าสู่เขตชานเมือง เรโซนาเตอร์ในมือของอเล็กซ์เริ่มเปล่งแสงสว่างขึ้น พร้อมเสียงคลื่นพลังงานที่ดังแผ่วเบา

“มีคนอยู่ใกล้ ๆ นี่แหละ” อเล็กซ์พูด สีหน้าของเขาดูมีความหวัง

“แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นมิตร?” เคย์ล่าถาม พลางมองไปยังเงาทะมึนของอาคารร้างเบื้องหน้า

“ไม่มีทางรู้แน่ชัด” อเล็กซ์ตอบ เขาจับดาบในมือแน่นขึ้น “แต่เราต้องเสี่ยง”

พวกเขาเดินเข้าไปในอาคารร้างซึ่งดูเหมือนจะเคยเป็นโกดังสินค้า เสียงของเรโซนาเตอร์ดังขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่จะดับลงพร้อมกับแสงที่หยุดนิ่ง

“พวกเขาอยู่ที่นี่” อเล็กซ์กระซิบ

---

การเผชิญหน้าในเงามืด

เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากมุมมืดในโกดัง เคย์ล่าจับมือตัวเองแน่น พยายามเรียกพลังที่เธอเพิ่งค้นพบขึ้นมาอีกครั้ง

“ใครอยู่ที่นั่น!” อเล็กซ์ตะโกน

เสียงฝีเท้าหยุดลง จากเงามืดปรากฏชายหนุ่มร่างสูงผอม เขามีผมสั้นสีเงิน ดวงตาสีเหลืองส่องประกายเหมือนสัตว์นักล่า

“ฉันควรจะถามคำถามนั้นกับพวกนายมากกว่า” เขาพูดเสียงเรียบ มือข้างหนึ่งถือดาบคาตานะเรืองแสงสีเขียว

“เรามาอย่างสันติ” อเล็กซ์ยกมือขึ้นแสดงความบริสุทธิ์ใจ “เราเป็น Nexus เหมือนกับนาย”

ชายหนุ่มเลิกคิ้วก่อนจะก้าวออกจากเงามืด “แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายพูดความจริง?”

เคย์ล่าก้าวออกมาข้างหน้า ก่อนจะปล่อยแสงสีทองเรืองรองออกจากฝ่ามือของเธอ เธอยกมือขึ้นเล็กน้อยเพื่อแสดงพลัง

“เพราะเราคือพวกเดียวกัน”

ชายหนุ่มจ้องมองแสงในมือของเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลดดาบลง “งั้นก็ได้... ฉันชื่อ ‘เรน’ Nexus ของสายมิติ”

“สายมิติ?” เคย์ล่าถาม

“ใช่ พลังของฉันคือการเปิดประตูมิติ แต่พลังของฉันยังไม่สมบูรณ์” เรนตอบ “ฉันยังต้องการการฝึกฝนอีกมาก”

---

การต่อสู้ที่ไม่คาดคิด

ก่อนที่พวกเขาจะพูดคุยกันต่อ เสียงระเบิดดังขึ้นจากด้านนอก รอยแยกมิติอีกแห่งเปิดออก และอาร์คไนท์จำนวนมากเริ่มพุ่งทะลักออกมา

“พวกมันมาแล้ว!” อเล็กซ์ตะโกน

“ทำไมพวกมันถึงเจอเราเร็วขนาดนี้?” เรนถามขณะจับดาบแน่น

“พวกมันตามพลังของ Nexus อย่างเรามา!” อเล็กซ์ตอบ

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น อเล็กซ์พุ่งตัวเข้าหาอาร์คไนท์ตัวแรก ดาบของเขาฟันทะลุโลหะของพวกมันได้อย่างง่ายดาย เคย์ล่าพยายามควบคุมพลังของเธออีกครั้ง เธอยกมือขึ้นและปล่อยคลื่นพลังสีทองที่ทำให้อาร์คไนท์หลายตัวล้มลง

เรนใช้พลังของเขาเปิดประตูมิติเพื่อเคลื่อนย้ายตัวเองอย่างรวดเร็ว เขาปรากฏตัวด้านหลังอาร์คไนท์และฟันมันจนล้มลง

แต่จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่พวกเขากำจัดตัวหนึ่ง อีกสามตัวก็ปรากฏขึ้นแทน

“เราต้องถอย!” อเล็กซ์ตะโกน

“ไปที่ไหน?” เคย์ล่าถาม พลางถอยหลังหนี

เรนชูมือขึ้น ก่อนจะสร้างประตูมิติขนาดใหญ่ “ฉันจะพาเราออกไป!”

“เธอจะทำได้จริงเหรอ?” อเล็กซ์ถามด้วยความกังวล

“ถ้าไม่ทำ พวกเราก็ตายอยู่ที่นี่!” เรนตอบ

---

การหลบหนี

พวกเขากระโจนผ่านประตูมิติในขณะที่อาร์คไนท์พุ่งเข้าหาพวกเขา ประตูปิดลงในทันที ทิ้งให้อาร์คไนท์ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธ

เมื่อพวกเขาปรากฏตัวอีกครั้ง สถานที่รอบตัวพวกเขาเปลี่ยนไป มันคือป่าทึบที่มืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่ลอดผ่านยอดไม้

“นี่มันที่ไหน?” เคย์ล่าถาม พลางมองไปรอบ ๆ

“ฉันไม่แน่ใจนัก” เรนตอบ เขาหอบหายใจด้วยความเหนื่อยล้า “แต่อย่างน้อยเราก็ปลอดภัย...ชั่วคราว”

“เราอยู่ไม่ได้นาน” อเล็กซ์พูด “พวกอาร์คไนท์จะตามเราเจอในไม่ช้า”

“แล้วเราจะไปที่ไหนต่อ?” เคย์ล่าถาม

อเล็กซ์มองไปยังเรน “เรน เธอเคยได้ยินเรื่อง Nexus คนอื่น ๆ ไหม?”

เรนพยักหน้า “ฉันเคยได้ยินว่ามี Nexus คนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในเขตภูเขาทางเหนือ เธอมีพลังที่เกี่ยวกับการควบคุมธาตุ”

“งั้นนั่นคือเป้าหมายต่อไปของเรา” อเล็กซ์พูด

---

คำสัญญาใหม่

ทั้งสามคนหยุดพักในป่าชั่วคราว เคย์ล่านั่งเงียบ ๆ พลางคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด เธอรู้สึกถึงน้ำหนักของชะตากรรมที่กดทับอยู่บนบ่า

“ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำได้หรือเปล่า” เธอพูดกับอเล็กซ์ที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ

“เธอทำได้” อเล็กซ์ตอบ “เธอมีพลัง และเธอมีหัวใจที่เข้มแข็ง พวกเราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน”

เรนที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ เงยหน้าขึ้น “และเธอไม่ได้สู้คนเดียว เราเป็นทีมเดียวกันแล้ว”

เคย์ล่ามองพวกเขา ก่อนจะพยักหน้า “ตกลง งั้นเรามุ่งหน้าไปทางเหนือ แล้วเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง”