ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี!?
= ตอนที่ 1 =
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
//ส่งสัญญาณบอกลูกน้อง
ลูกน้องจอมมาร
"ขอรับ!" //โค้งคำนับก่อนจะหันมาหาลูกน้องอีกคน
ลูกน้องจอมมาร
"เอาตัวมันมา!"
ลูกน้องจอมมาร
ลูกน้องจอมมารคนที่ 1 และคนที่ 2 : //ลากเสิ่นชิงชิวที่อยู่ในโหลเข้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าจอมมาร
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
//ยิ้มเจ้าเลห์และผละออกจากบัลลังก์ก่อนจะมองเสิ่นชิงชิวอย่างสะใจ
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
//ค่อยๆลืมตาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นก่อนที่จะมองไปรอบๆและตื่นตระหนก
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ศิษย์ ข้าผิดไปแล้ว!" //ดิ้น
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ข้าไม่สมควรเป็นคน เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ!" //ดิ้น
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"หึๆ.."//หัวเราะในลำคออย่างเจ้าเลห์
"เรื่อง เทพมารอหังการ"
ชีวิตที่หยิ่งผยองอวดดีของพระเอก.
ตอนแรกเกิดพระเอกนั่นถูกใส่ไว้ในถังไม้ออกโลดแล่นในแม่น้ำลั่ว. จากนั้นพระเอกก็ลอยไปเรื่อยๆจนถูกคนใจดีเก็บไป. เนื่องจากเก็บพระเอกมาเลี้ยงได้จากแม่น้ำลั่วในฤดูเหมันต์. คนใจดีจึงตั้งชื่อให้พระเอกว่า 'ลั่วปิงเหอ' เมื่อลั่วปิงเหอโตขึ้น แม่เลี้ยงของเขาก็ได้เสียชีวิตไป. ไม่นานนักลั่วปิงเหอก็ได้ไปคาราวะเสิ่นชิงชิวฉายากระบี่ซิวหย่า เจ้ายอดเขาชิงจิ้งเฟิงแห่งสำนักชางฉยงซาน เมื่อเสิ่นชิงชิวเห็นหน้าลั่วปิงเหอครั้งแรกก็รู้สึก
อิจฉาริษยาเพราะศิษย์หญิงอันเป็นที่รักของเสิ่นชิงชิวหลงใหลกับลั่วปิงเหอในเวลาแค่พริบตาเดียว เสิ่นชิงชิวจึงได้ทารุณ
ลั่วปิงเหออย่างโหดเหี้ยมด้วยความอิจฉา. เมื่อลั่วปิงเหออายุประมาณ 17-18 (จำไม่ได้) ก็ถูกเสิ่นชิงชิวผลักลงตกหน้าผา เมื่อ
ลั่วปิงเหอถูกผลักไปก็ตกจากหน้าผาแต่ยังไม่เสียชีวิต ลั่วปิงเหอก็มีเป้าหมายในที่จะดิ้นรนต่อสู้ ในความฝันของลั่วปิงเหอที่มี
ท่านผู้อาวุโสหรือมารฝันตัวหนึ่ง ซึ่งท่านอาวุโสตนนี้ มีหน้าตาโดดเด่น พรสวรรค์เป็นเลิศ และหน่วยก้านดีเหมาะกับการฝึกยุทธ จึงถือโอกาสสอนลั่วปิงเหอฝึกพลังเทพ การสอนของมารฝันก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ลั่วปิงเหอปลดผนึกเทพมารบรรพกาลที่อยู่บนตัว ต่อมาลั่วปิงเหอบังเอิญเก็บกระบี่ได้อีกเล่ม ซึ่งกระบี่นั่นคือกระบี่ซินหมัวสามารถผสานคนและมารจากสองภพได้ทันที ลั่วปิงเหอจึงสู้กับราชาเผ่ามารชั่วร้ายจากนั้นก็เอาบุตรสาวของราชามารให้เป็นสาวในฮาเร็มของเขา สู้กับเจ้าสำนักบำเพ็ญเซียนชั่วร้าย จากนั้นหลานสาวของเจ้าสำนักก็กลายเป็นสาวในฮาเร็มของเขา สู้กับเสิ่นชิงชิวอาจารย์ของเขาและเอาศิษย์หญิงื่มีใจกันตั้งแต่เด็กกฌกลายเป็นสาวในฮาเร็ม สู้รบกันจนไม่เหลือคนที่หยิ่งผยองกว่าพระเอกแม้แต่คนเดียว ดังนั้น
ลั่วปิงเหอจึงกลายเป็นเทพมารแห่งยุคที่แข็งแกร่งที่สุดพร้อมกับครองรักกับสาว 3 พันคนในฮาเร็ม ส่วนเสิ่นชิงชิวก็ถูกลั่วปิงเหอตัดเป็นมนุษย์ครึ่งท่อนอยู่ในไหผักดองอยากตายแต่ก็ตายไม่ได้ นับจากนั้นลั่วป้งเหอกับบรรดาสาวๆในฮาเร็มก็ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข ให้กำเนิดลูกหลานไม่มีที่สิ้นสุด.
= บทที่ 6666 บทสุดท้าย =
???
"ฮ่าฮ่าฮ่า!!" //นั่งหัวเราะอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อย่างสะใจ
???
"เซี่ยงเทียนต่าเฟยจี! สุดท้ายก็เขียนต่อไม่ได้แล้วล่ะสิ"
???
"ไม่นึกว่ากูจะหลงอ่านนิยายหลอกเงินคนอ่านแบบนี้ได้!"
???
"หญ้ามหัศจรรย์หายากอะไรหาได้เกลื่อนกลาด สาวสวยไร้คนเทียมแต่ละคนเปย์เองได้หมด ไอคิวตัวร้ายไม่เคยอัปเกรด ขุดหลุมแบบไม่มีเหตุผลเลยสักนิด!" //เลื่อนดู
คอมเมนต์
???
"แฟนคลับที่วันๆได้แต่คุยโม้โอ้อวดอย่างพวกคุณทีนี้คงแย้งไม่ได้แล้วสินะ" //พูดก่อนจะเริ่มพิมพ์
???
💬= นักเขียนเฮงซวย นิยายเฮงซวย! =
//หยิบซาลาเปาเข้าปากขณะพิมพ์
???
บุคคลที่ 1 : แย้งอะไรล่ะ คุณเองก็จ่ายเงินเพื่ออ่านจนจบเหมือนกันไม่ใช่หรอ? //คอมเมนต์โต้ตอบ
???
บุคคลที่ 2 : นั่นสิ ทั้งฟินกับตัวเอง ทั้งรอนิยายอัปเดต!
บุคคลที่ 3 : คุณเองก็โคตรโง่เหมือนกันนั่นแหละ!
บุคคอื่นๆที้โคตรเยอะ : +1
//คอมเมนต์
???
"แค่กๆ..!" //ซาลาเปาติดคอพร้อมกับจับลำคอของตัวเอง
???
//ค่อยๆทรุดลงตัวลงที่หน้าโต๊ะคอม
= นักเขียนเฮงซวย นิยายเฮงซวย =
"เปิดการใช้งานระบบ..
จับคู่สำเร็จ"
เมื่อระบบกล่าวเสร็จตัวของเขาก็เข้าไปในมิติเทพมารอหังการ
???
"นี่..นี่ที่ไหนกัน.." //ค่อยลืมตาและมองรอบๆอย่างสะลึมสะลือ ขณะที่นอนราบบนเตียง
???
"กูมายู่นี่ได้ยังไง..?" //ลุกขึ้นนั่ง
???
??? : "เจ้าฟื้นเสียที รู้สึกอย่างไรบ้าง?" //ลุกขึ้นจากเก้าอี้
???
"เรา..สลบไปหรอ..?" //นั่งก้มหน้า + ดูมือของตัวเอง
???
??? : "ใช่แล้ว ไม่รู้ว่าเจ้าเป็นอะไรไป อยู่ดีๆ ไฉนจึงมีไข้สูงได้" //นั่งลงข้างๆ
???
"ที่แท้นี่คือโรงพยาบาล.." //เอามือกุมหน้าตัวเองขณะพูด
???
??? : "โรงพยาบาล? เจ้านอนจนเลอะเลือนไปแล้วหรือไร.. ที่นี่คือยอดเขาชิงจิ้งเฟิง"
???
"ชิงจิ้ง.." //เอามือออกและเงยหน้าขึ้นมอง
???
"พี่ชายคนนี้เป็นใครกันน่ะ..?" //พูดเบาๆขณะมองบุคคลปริศนา
???
??? : เฮ้อ.. ข้ารู้.. งานชุมนุมเซียนครั้งใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว เจ้าปรารถนาความสำเร็จอันดับสุงสุด" //พล่ามไรไม่รู้
???
??? : "แต่ด้วยรากฐานและชื่อเสียงของสำนัก
ชางฉยงซานเรายามนี้.." //พล่ามไปเรื่อยๆ
???
("บ้าบออะไรว่ะเนี่ย..สำนักชาฉยงซาน..") //สับสน + วิเคราะห์
???
??? : "ต่อให้ครั้งนี้มิได้ส่งคนเข้าร่วม" //พล่ามต่อ
???
("ยอดเขาชิงจิ้งเฟิง..") //เริ่มคุ้น
= (เปิดใช้งานระบบเบื้องต้น) =
= (เข้าสู่เวิลด์ไลน์สำเร็จ) =
???
??? : "ไยต้องสนใจชื่อเสียงจอมปลอมเหล่านั้นด้วย" //พล่ามยาวๆ
= (ลำดับที่ผู้ใช้งาน UVOO2) =
???
("เทพมารอหังการ..") //วิเคราะห์สักพักก่อนจะตาเบิกก้วางด้วยความตกใจ
= (ดำเนินการตวรจสอบสภาพแวดล้อม) =
= ( ปกติ ) =
= (ระบบที่เชื่อมต่ออยู่นี้ พัฒนาขึ้นจากแนวคิด
"คุณทำได้คุณลงมือ ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดมาก" ) =
= (หวังว่าจะมอบประสบการณ์ที่ดีที่สุดแก่ท่าน และหวังว่าท่านสามารถปรับปรุงนิยายเฮงซวย จนกลายเป็นวรรณกรรมชั้นสูงยิ่งใหญ่
คลาสสิกมีระดับ) =
= (ขอให้ท่านเพลิดเพลินกับการทะลุมิติ) =
???
("กูไม่ได้ฝันไปหรอว่ะ?") //เอามือข้างนึงกุมหน้าตัวเอง
???
("กูทะลุมิติมาเป็นพระเอกนิยายแนวฮาเร็มปัญญาอ่อนนี่แล้ว")
???
??? : "ศิษย์น้องชิงชิว เจ้ากำลังฟังที่ศิษย์พี่พูดหรือไม่" //หันหน้ามามอง
= (ผูกตัวละครสำเร็จ) =
= (เจ้ายอดเขาชิงจิ้งเฟิงแห่งสำนักชางฉยงซาน) =
= (ตัวรายเศษสวะ "เสิ่นชิงชิว"
อาวุธ: กระบี่ซิวหย่า ) =
= (ค่า B ตั้งต้น : 100)
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เสิ่น..ชิง..ชิว..!?") //เอามือออกจากใบหน้า + กรี๊ดในใจ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ทำไมเป็นตัวร้ายว่ะเนี่ย!!!???") //กรี๊ดในใจอย่างสุดเสียง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ให้ตายสิ..") //ตั้งสติ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นี่..นี่คือ..") //มองข้อความบนหัวของบุคคลปริศนา
= (เจ้าสำนักชางฉยงซาน เยว่ชิงหยวน) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นึกไม่ถึงเลยว่าเขาคือเยว่ชิงหยวน..เจ้าสำนักฉยงซาน..") //มองกลับมาที่หน้าองเยว่ชิงหยวน
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง ยังมึนศีรษะอยู่หรือ?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("คนที่เป็นมิตรคุยด้วยง่ายขนาดนี้..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เสียดายสุดท้ายถูกไอ้เศษสวะเสิ่นชิงชิวนั่นทำให้ถึงแก่ความตาย..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เดี๋ยวนะ!..กูมีคุณสมบัติอะไรไปเห็นใจคนอื่นกันล่ะ.. คนที่มีจุดจบอนาถสุด..คือกูหนิ!?") //จินตนาการ
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"ความอัปยศที่ศิษย์ได้รับในวันวาน.." //เดินเข้ามาใกล้เสิ่นชิงชิว (มนุษย์ครึ่งท่อน)
ลั่วปิงเหอ (ตอนโต + จอมมาร)
"วันนี้ตั้งใจมาตอบแทนเป็นร้อยเท่า.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"กูไม่อยากเป็นตัวร้าย!! ใครอยากจะกล้าเป็นศัตรูกับลั่วปิงเหอล่ะ!? ฉันอยากจะเกาะขาพี่ปิง!! ฉัยอบากจะดูแลเอาใจใส่ไถ่ถามทุกข์สุขพี่ปิง ฉันอบากเป็นทั้งอาจารย์และเพื่อนที่ดีในยามยากกับเขา!!!" //กรี๊ดในจินตนาการ
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"อร้ายยยยยย!!!!!!!!" //กลิ้งไปมาขณะอยู่ในไหผักดอง
= (คำเตือน OOC) =
= (ตอนนี้ท่านอยู่ในขั้นเริ่มต้น ฟังก์ชัน OOC ถูกบล็อก การกระทำใดๆที่ละเมิดบทบาทความเป็นเสิ่นชิงชิวที่ถูกกำหนดไว้ จะถูกหักค่า B) =
= (OOC ตัวย่อของคำ Out of Character แปลว่า นอกบทบาทตัวละคร) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวร้าย + มนุษย์ครึ่งท่อน)
"ถ้าค่า B ถูกหักจนหมดจะเป็นยังไง?" //หยุดกลิ้งก่อนที่จะถามระบบ
= (ตายอย่างสมบรูณ์) =
= (ถึงแก่กรรม) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"..." //คำนวณ
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"เป็นอะไรไป? ยังไม่ค่อยสบายใช่มั้ย?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แล้วศิษย์ข้า..ลั่วปิงเหอล่ะ..?" //นั่งก้มหน้าอยู่บนเตียงขณะพูด
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ลั่วปิงเหอ?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("อย่าบอกนะว่าเวลาไม่ถูกต้อง..พระเอกยังไม้ได้เข้ามาเป็นศิษย์สำนักชางฉยงซานหนิ..")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ดีชะมัดเลย")
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง"
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"เจ้าอย่าโมโหอีกเลย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ห๊า?" //เงยหน้าขึ้นมอง
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ข้ารู้ว่าเจ้าเข้มงวดกับเขายิ่งนัก แต่เด็กคนนั้นก็พยายามเต็มที่แล้ว" //พูดขณะหันไปมองทางอื่น
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ครั้งนี้ลั่วปิงเหอก็ไม่ได้ทำความผิดใหญ่โต เจ้าก็อย่าลงโทษเขาอีกเลย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ท่านบอกมาเลยเถอะ..เขาอยู่ที่ไหน //กล่าวจบก่อนจะนั่งกอดเข่า
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"หลังจากเจ้าจับเขาโบยสี่สิบไม้ ก็ส่งไปขังที้ห้องเก็บฟืนมิใช่หรือ?"
เยว่ชิงหยวน (ศิษย์พี่เสิ่นชิงชิว)
"ศิษย์น้อง!" //หันกลับมามองและเห็นเสิ่นชิงชิวสลบไปแล้ว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มึงว่ามึงต่ำช้ามั้ยล่ะ?" //เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว + ยืนคุยกับเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"พลังบำเพ็ญ คุณสมบัติ รูปร่าง มึงว่ามึงยังขาดอะไรอีก??"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ทำไมถึงไม่มีกลิ่นอายผู้บำเพ็ญพรต บำเพ็นเซียนเลยสักนิด?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แค้นอะไร อาฆาตอะไรกัน?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มึงจงใจหาเรื่องลั่วปิงเหอเองนะ เฮ้อ.." //เอามือข้างนึงกุมหัวตัวเอง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แถมทิ้งเรื่องเละเทะนี่ให้กูจัดการ.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เอามือออกใจศีรษะก่อนจะ
กระแอมเบาๆ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เข้ามา!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้ามาแล้วขอรับ ซือจุน" //ยิ้มหน้าระรื่นและก้มโค้งคำนับ
= (หมิงฟาน ศิษย์คนโตของเสิ่นชิงชิว) =
= (ถูกลั่วปิงเหอผลักตกลงไปในรังมดนับหมื่น) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("นี่ก็คือหมิงฟานศิษย์คนโตที่ร่วมมือกับเสิ่นชิงชิวทรมานลั่วปิงเหอ") //ยืนมองหมิงฟาน
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เฮ้อ..นี่ก็น่าสงสาร")
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน อาจาร์ยลุงเจ้าสำนักเพิ่งให้ข้าปล่อยเด็กเหลือขอนั่นออกมาด้วยขอรับ"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้าทราบว่าท่านคงไม่ปล่อยให้เขาได้สุขสบายเป็นแน่"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"จึงตั้งใจมารายงานท่านโดยเฉพาะ" //ยิ้มหน้าระรื่น
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เจ้าเด็กเหลือขอนั่น..ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง..?" //กุมขมับ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน ท่านโปรดวางใจอยู่ในมือข้า"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เด็กเหลือขอนั่นหาดีมิได้แน่!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เฮ้ออ..เจ้ารีบไปพาตัวมันมา.."
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ขอรับ! ซือจุน" //ยิ้มอย่างตื่นเต้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้ารู้ว่าท่านยังมีทีเด็ด!" //ก้มโค้งคำนับอย่างรวดเร็วก่อนจะวิ่งออกไป
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หนุ่มน้อย.. นายน่ะรนหาที่ตาย.." //พูดเบาๆ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เดินวนรอ
"เจ้าเด็กเหลือขอ! เดินให้เร็วหน่อย!" //เสียงจากข้างนอก
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("มันมาแล้วว!") //หันหลัง
ประตูถูกเปิดออกเสียงดังสนั่น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ไม่ได้กินข้าวเหรอไง?" //กล่าวออกไปข้างนอกก่อนจะเดินมาหาเสิ่นชิงชิว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน" //โค้งคำนับเสิ่นชิงชิวอีกครั้ง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"มาแล้วขอรับ"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//หันออกไปทางประตู
ป้ายชื่อของลั่วปิงเหอมีออร่าแสงจ้าจนส่งผลให้
เสิ่นชิงชิวแสบตาและเอามือบังแสงไว้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เป็นตัวเอกของแท้เลย") //แสบตา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ขนาดป้ายชื่อยังส่องประกายขนาดนี้")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ตายแน่กู! ไม่นึกเลยว่าจะทุบตีลั่วปิงเหอขนาดนี้!") //เอามือลงและมองลั่วปิงเหอด้วยความตกใจ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//ค่อยๆเดินเข้ามา + ใบหน้าร่างกายฟกช้ำ เสื้อผ้าเปื้อนฝุ่น
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("ตายสถานเดียวแน่กู")
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ซือจุน.." //จะคุกเข่า
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//สับสนเล็กน้อยและปฏิบัติตาม
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("หากท่านคารวะข้าน้อย วันหน้ากระดูกข้าน้อยมิต้องถูกควักออกมาให้ท่าหรือ..") //กัดฟันด้วยความเครียดก่อนจะกระแอม
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"รู้ตัวว่าผิดใช่มั้ย?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์ผิดไปแล้ว" //โค้งคำนับ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์ไม่ควรกระด้างกระเดื่องต่อซือจุน.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//พยักหน้าก่อนจะกล่าว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"รู้ตัวว่าผิดก็ดี"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เห็นเจ้าปรับปรุงท่าที.." //เอายาออกมาจากเอวก่อนจะยื่นให้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เช่นนั้นก็รับนี่ไว้สิ-"
= (คำเตือน OOC) =
= (ให้ยาเป็นพฤติกรรมที่ฝ่าฝืนกฎ) =
= (หักค่า B) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//รีบชักมือกลับมาก่อนจะดื่มยาอย่างรวดเร็ว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ห๊า?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อ่าห์..อยู่ๆก็กระหายขึ้นมา.." //ดูขวดยา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ห๊ะ!! ยาทาภายนอก!?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แค่กๆ.. แม้แต่แบบนี้ก็ถือว่าฝ่าฝืนกฎหรอ.. ช่วยไม่ได้
แล้ว" //เอามือข้างนึงกุมขมับขณะค่อยๆนั่ง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน!" //เดินเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิวก่อนจะหันกลับมาหาลั่วปิงเหอ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เห็นแล้วหรือยัง! อาการป่วยของซือจุนล้วนเป็นเพราะโมโหเจ้า!"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"..." //ยืนก้มหน้า
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ช่างเถอะ ไม่ต้องพูดมาก"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ลงโทษก็ลงโทษไปแล้ว.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เจ้ากลับไปทบทวนความผิดของตนเสีย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เรื่องอื่นจะไม่ซักไซ้ไล่เลียงแล้ว"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ขอบพระคุณขอรับ ซือจุน" //ก้มโค้งคำนับ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//เดินเข้าไปใกล้ลั่วปิงเหอ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หึ! ครั้งนี้ข้าจะปล่อยเจ้าไป! คราวหน้าหัดจำใส่กะโหลกด้วย!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("เขาไม่แค้นฉันเลยซักนิดหรอ")
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
("อย่าบอกนะว่าก่อนหน้านี้เขาไม่เคยถูกทารุณเลย")
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"วันนี้จะปล่อยเจ้าไปก่อน!" //แทรกขึ้นส่งผลให้เสิ่นชิงชิวหลุดจากความคิด
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หากยังมีคราวหน้าล่ะก็" //ทำท่าจะต่อย
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"จริงสิ" //แทรกส่งผลให้
ลั่วปิงเหอกับหมิงฟานหันมา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ปิงเหอ ปีนี้เจ้าอายุเท่าไรแล้ว?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์อายุ 14 ขอรับ"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อายุ 14.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เฮือก!? คราวนี้ตายแน่ๆ" //ตื่นตระหนกก่อนจะสลบไป
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน!" //รีบวิ่งเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิว
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ซือจุน!" //รีบวิ่งเข้าไปดู
เสิ่นชิงชิว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เดรัจฉานน้อย!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุนโมโหเจ้าจนหมดสติไปอีกแล้ว!" //ด่าลั่วปิงเหอ
เสิ่นชิงชิวได้วาง แจกัน หยก และอื่นๆวางบนผ้าที่อยู่บนโต๊ะอย่างแรง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เดินไปหยิบของ
= (ตรวจพบพฤติกรรมผิดปกติของตัวละคร) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อธิบาย? ทำไมไม่อธิบายให้ผมรู้ก่อนล่ะว่าเขาเจออะไรมาบ้าง?"
= (พระเอกผ่านเหตุการณ์ลงโทษให้คุกเข่าหน้าทางขึ้นเขา โดนศิษย์ร่วมสำนักรุมตี "กระด้างกระเดื่อง" ต่อซือจุนจนถูกแขวนโบย) =
= (ผูกเงื่อนปมด้านมืดให้พระเอกได้สำเร็จ) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"จะให้ผมคอยให้เขามาหั่นผมเป็นท่อนงั้นสิ!"
= (การรอให้ตัวเอกของเรื่องมาล้างแค้นเป็นงานประจำวันของตัวร้าย) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ขอบใจนะ~ แต่บทตัวร้ายนี่ผมรับไม่ไหว คุณไปหาคนอื่นที่ดีกว่าเถอะ!" //มัดผ้าให้เป็นกระเป๋าและแบบขึ้นบนหลังขณะที่มีของอยู่ในนั้น
= (คำเตือนขั้นรุนแรง) =
= (หากท่านทิ้งตัวละครและภารกิจ ระบบจะลงโทษด้วยการยกเลิกบัญชีผู้ใช้งานทันที) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ตายเป็นตาย! ก็ยังดีกว่าถูกหั่นเป็นท่อน!" //เปิดประตู
= (ท่านสามารถปลดล็อก OOC เพื่อเปลี่ยนจุดจบได้) =
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//เห็นเสิ่นชิงชิวเปิดประตู
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ซือจุน มีคำสั่งใดขอรับ-" //โค้งคำนับ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//ปิดประตูใส่
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ที่พูดนี่จริงหรอ?" //หันมาคุยกับหน้าต่างระบบ
= ตอนที่ 2 =
ศิษย์อื่นๆ
ศิษย์คนที่ 1 : "จริงหรือโกหกเนี่ย" //เดินคุย
ศิษย์คนที่ 2 : "จริงแท้แน่นอน" //กล่าวจบก่อนจะเห็นเสิ่นชิงชิวเดินมา
ศิษย์อื่นๆ
"ซือจุน" //หยุดเดินพร้อมกันและก้มโค้งคำนับเสิ่นชิงชิว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//พยักหน้าขณะเดินผ่านไป
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"พูดอีกอย่างคือ.. เมื่อค่า B ถึงระดับหนึ่งก็จะเริ่มทำ
ภารกิจขั้นต้นได้" //เดินคุยกับระบบ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"จากนั้นก็ปลดล็อก OOC แล้วเปลี่ยนแปลงจุดจบได้..ถูกมั้ย?"
= (ท่านถามมา 3 ครั้งติดต่อกันแล้ว ครั้งนี้ระบบขออนุญาตปฏิเสธตอบคำถาม) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ผมแค่อยากจะยืนยันอีกครั้ง ว่าจะอัปค่า B ได้ยังไง" //หยุดเดินและหันมามองหน้าต่างระบบ
= ( 1. เปลี่ยนแปลงพล็อตเรื่องที่ปัญญาอ่อน
2. อัปเกรดไอคิวตัวร้าย
3. คอยรักษาค่าความฟินของตัวเองไว้
4. ไขปริศนาและพล็อตเรื่องที่ยังไม่คลี่คลาย ) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"งั้นก็หมายความว่า.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ฮึบ!" //ใช้สกิลตัวเบาลงจากหน้าผาและลงมาอยู่ที่ป่า
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แผนสำหรับตอนนี้คือ.." //เดินกอดอก
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ต้องทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมก่อน"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"คิดหาวิธีฟื้นฟูวิทยายุทธและวิชากระบี่ที่เป็นของตัวออริจินัลให้กลับคืนมา"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ไม่อย่างนั้น-"
ติ้ง!
= เข้าสู่หน้าจอแสดงทักษะ) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ว้าว!" //โน้มตัวลงไปมอง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ยังมีทักษะอีกหรอ!? นี่เป็นเกมออนไลน์แนว RPG เหรอ!?"
= (สกิล) =
ปลดล็อกแล้ว = (ปลิดใบไม้ปลิวบุปผา) =
ล็อก = (???) =
ล็อก = (???) =
ล็อก = (???) =
= (กระบี่) =
ปลดล็อกแล้ว = (กระบี่ซิวหย่า) =
ล็อก = (???) =
ล็อก = (???) =
= (เนื่องจากท่านยังเป็นผู้ใช้ขั้นเริ่มต้น ระบบจึงล็อกทัษะระดับสูงไว้ชั่วคราว) =
= (ท่านสามารถปลดล็อกทักษะอื่นๆ ที่เหลือโดยการเก็บตัวฝึกตน) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"แค่เก็บตัวก็ปลดล็อกได้แล้ว"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ไหนดูหน่อยซิว่าตอนนี้มีอะไรให้ใช้ได้บ้าง" //เอานิ้วกดไปที่กระบี่ซิวหย่า
กระบี่ซิวหย่าโผล่ออกมาจากวาร์ป
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"โห้ นี่ก็คือกระบี่ซิวหย่าของเสิ่นชิงชิวเหรอ" //จับกระบี่ออกจาก วาร์ปและหมุนเพื่อดูลักษณะของกระบี่
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//ลองควงกระบี่
//สะบัดกระบี่ทำให้เกิดเอฟเฟคและพื้นดินที่โดนดาเมจไปก็กลายเป็นรอยแยกขนาดใหญ่อยู่ที่พื้นดิน
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ว้าว! กูนี่แหล่มสุดๆไปเลย! สมกับที่เป็นบุคคลระดับบรมครูเจ้ายอดเขา!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มีพลังบำเพ็ญติดกายแบบนี้" //ควงและจับกระบี่ชี้ฟ้า + แอ็ค
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"บวกกับมุมานะฝึกฝนอีกสัก 20 ปี ไม่แน่ใจว่าวันหน้าถึงคราวจวนตัว ตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับลั่วปิงเหอ ก็อาจทำเนียนหนีเอาตัวรอดได้"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เห็นลั่วปิงเหอกับหนิงอิงอิงเดินมา
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เรียบเก็บกระบี่และใช้สกิลตัวเบากระโดดไปหลบหลังต้นไม้ขนาดใหญ่
หนิงอิงอิง
"อาลั่ว! อาลั่ว!"
หนิงอิงอิง
"ดูเร็ว! ที่พื้นมีรอยแยกเบ้อเริ่มเลย!" //นั่งมอง
= (หนิงอิงอิง) =
= (ศิษย์หญิงเพียงคนเดียวของเสิ่นชิงชิว ศิษย์พี่หญิงของลั่วปิงเหอ ทั้งยังเป็นคนรักที่คบกันมาตั้งแต่เด็ก) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"นี่ยังต้องให้แนะนำอีกเหรอ" //แอบดู
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"คนที่เรียก 'อาลั่ว อาลั่ว' จะเป็นใครได้ล่ะ"
หนิงอิงอิง
"อาลั่ว เจ้าว่าเป็นศิษย์พี่คนไหนมาฝึกกระบี่ที่นี้เหรอ?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ผู้ที่มีพลังบำเพ็ญระดับนี้บนยอดเขาจิ้งเฟิง เกรงว่าจะมีแต่ซือจุนเท่านั้น" //เดินไป
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หืม.. หนุ่มน้อย นายก็ยังพอรู้อะไรได้บ้างล่ะน่า.."
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ฮึบ!" //ตัดไม้
หนิงอิงอิง
"อาลั่ว เจ้าไปเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"อึก..ไม่ได้..ศิษย์พี่สั่งไว้..ตัดฟืนของวันนี้เสร็จแล้ว ยังต้องไปหาบน้ำต่อ"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"หากข้าตัดเสร็จเร็ว จะได้พอมีเวบาว่างนั่งสมาธิ" //กล่าวขณะตัดไม้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ลั่วปิงเหอตอนนี้ ยังเป็นเด็กมุ่งมั่นใผ่ดีจริงๆ" //พูดเบาๆ
หนิงอิงอิง
"พวกศิษย์พี่นี่แย่เสียจริง ชอบสั่งเจ้าทำนั้นทำนี่อยู่เรื่อย"
หนิงอิงอิง
"ข้าว่าจงใจแกล้งเจ้าแน่"
หนิงอิงอิง
"กลับไปข้าจะฟ้องซือจุน"
หนิงอิงอิง
"รับรองว่าพวกเขาไม่กล้าทำเช่นนี้อีกแน่" //ยืนเท้าเอว
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เอ่อ..ฟ้องกู กูก็ช่วยไม่ได้หรอก" //พูดเบาๆ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"กู OOC ไม่ได้"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ห้ามเด็ดขาดเลยนะ! ข้าไม่อยากให้ซือจุนต้องลำบากใจกับเรื่องหยุมหยิมพวกนี้" //หยุดตัดไม้
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"พวกศิษย์พี่ก็ไม่ได้คิดร้ายอะไรเลย.."
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"เพียงแต่ข้ายังเด็ก เลยอยากให้ข้ามีโอกาสเรียนรู้จากประสบการณ์มากหน่อย.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อายุน้อยขนาดนี้ กลับมีจิตใจที่สูงส่งแบบนี้ สมกับที่เป็นพระเอก"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เพียงแต่จิตใจนายสูงส่งขนาดนี้.. มิน่าล่ะถึงได้ถูกคนรังแกเอา"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หืม?" //หันไปมอง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ทำไมเจ้าถึงได้หนีมานี่โดยไม่บอกไล่กล่าวเล่า?" //เดินเข้ามาพร้อมกับศิษย์น้องชาย 2 คน ของ
หมิงฟานเอง
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ศิษย์พี่หมิงฟาน-" //ถูกหมิงฟานผลักออก
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หลังเขากว้างเช่นนี้ ถ้าเจอสัตว์ร้ายงูพิษจะทำเช่นไรเล่า?" //ยิ้ม
หนิงอิงอิง
"หึ! ข้าไม่กลัวสัตว์ร้ายกับงูพิษหรอก!" //เดินออกจากหมิงฟานและเดินมาหาลั่วปิงเหอ
หนิงอิงอิง
"อีกอย่าง..ก็มีอาลั่วอยู่เป็นเพื่อนข้าไม่ใช่หรอกหรือ?" //ยิ้มขณะที่ยืนเบียดกับลั่วปิงเหอ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มือหนึ่งเรื่องทำให้คนเกลียดตัวจริง.."
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หึ้ย!" //เดินเข้ามาและดัน
ลั่วปิงเหอจนล้มลง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เขาน่ะเหรอจะคุ้มครองเจ้าได้"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ศิษย์น้องหญิง เจ้าไม่ต้องสนใจเขาหรอก" //ยิ้มก่อนจะเอามือแตะไหล่ของหนิงอิงอิง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้ามีของดีให้เจ้าดู" //เอาหยกออกมา
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"นี่ไง ตอนคนที่บ้นข้ามาเยี่ยมนะ ตั้งใจนำหยกเหอเถียนมาให้ข้าโดยเฉพาะ" //เอาหยกวางบนมือของ
หนิงอิงอิง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หยกแขวน..แย่แล้ว!..เรื่องราวช่วงนี้มัน.."
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เป็นอย่างไร ชอบหรือไม่?" //ยืนกอดอก
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หากเจ้าชอบล่ะก็ ศิษย์พี่จะมอบให้เจ้า"
หนิงอิงอิง
//โยนหยกทิ้งไปข้างๆ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เฮ้ยๆๆๆ!!!" //รีบวิ่งไปเก็บ
หนิงอิงอิง
"อะไรกัน สีน่าเกลียดจะตายไป"
หนิงอิงอิง
"ยังสวยสู้หยกของอาลั่วชิ้นนี้ไม่ได้เลย" //เดินไปใกล้ลั่วปิงเหอและโน้มตัวเข้าไปใกล้เล็กน้อย
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"อ๋อ..ศิษย์น้องก็พกของเช่นนี้หรือ?" //กัดฟันขณะพูดพร้อมกับหันมา
หนิงอิงอิง
"หึ! เขาย่อมต้องมีอยู่แล้ว"
หนิงอิงอิง
"ห้อยติดคอตลอดเวลา" //ยิ้มหน้าระรื่น
หนิงอิงอิง
"ของรักของหวงเลยเชียว ขนาดข้าขอดูยังไม่ยอมให้ดูเลย"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เขาย่อมไม่ยอมอยู่แล้ว นั่นเป็นของเพียงชิ้นเดียวที่แม่บุญธรรมที่ตายไปของเขาทิ้งไว้ให้" //แอบดู
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ขนาดศิษย์น้องหญิงยังอยากดูหยกแขวนของเจ้า เจ้ากลับไม่ยอม"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ขืนเป็นเข่นนี้ต่อไป วันหน้าหากเจอศัตรูแกร่ง เจ้าคงไม่กล้าแม้กระทั่งยื่นมือไปช่วยเหลือสินะ" //เดินเข้าไปใกล้ลั่วปิงเหอพร้อมกับศิษย์น้องชายอีก 2 คน
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ประโยคแรกกับประโยคหลังตรรกะเละเทะของแท้เลย" //กุมขมับ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"อึก!.." //โดนศิษย์น้องชายของหมิงฟานจับแขนทั้งสองข้างและกดหลังของลั่วปิงเหอลง
หนิงอิงอิง
"เข้าไม่ยอมก็ชั่งเถอะ! ข้าไม่อยากดูแล้ว!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//ดึงหยกแขวนออกจากคอของลั่วปิงเหอ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"คืนให้ข้า!" //ดิ้น
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"นั้นมันของข้า!" //พยายามจะผลักศิษย์น้องชายของหมิงฟานออก
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หึหึหึ.." //ดูหยกของลั่วปิงเหอ
หนิงอิงอิง
"ท่านขำอะไร?" //ยืนเท้าเอว
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้าหลงนึกว่าเป็นของมีค่าหายากอะไร~ ที่แท้ก็หอยตะวันตก~"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ฮ่าฮ่าฮ่า!!" //หัวเราะสะใจ
หนิงอิงอิง
"หอยตะวันตกคืออะไรหรอ?"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"อย่าหาเหาใส่หัวอีกเลย.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หยกแขวนนี่เป็นแค่ขอที่ระลึกถึงแม่บุญธรรมของลั่วปิงเหอ"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ฮึก!..รีบคืนให้ข้า!" //ดิ้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"คืนให้เจ้าก็คืนให้เจ้าสิ ไม่รู้ว่าเป็นของกะหลั่วๆ ที่ซื้อจากแผงข้างทางที่ไหนมา" //มองหยกแขวน
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//เงยหน้าขึ้นพร้อมกับกัดฟัน
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"มอบให้ศิษย์น้องหญิงยังกลัวทำมือนางมัวหมองเลย"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ห้ามแตะนะ!!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มึงก็รีบคืนเขาไปสิ!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"นั่นน่ะของจุดชนวนความโกรธตัวหลัยเลยนะ!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//แกล้งทำท่าจะคืน
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"รีบคืนให้ข้า!!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เจ้าไปเก็บเอาเองก็แล้วกัน" //โยน
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ย๊ากกกกก!!" //โกรธสบัดเพื่อน ของหมิงฟานออก
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//ต่อยศิษย์น้องชายของหมิงฟานและถีบเพื่อนของหมิงฟานจนล้มลง
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//หันกลับมามองหมิงฟานด้วยสายตาที่โกรธแค้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//เหวอ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//จะวิ่งเข้าไปต่อยแต่โดนเพื่อนของหมิงฟานสกัดขาจนล้มลง
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"สั่งสอนให้มันรู้จักเด็ก รู้จักผู้ใหญ่ซะ"
หนิงอิงอิง
"ศิษย์พี่! ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร!?"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//โดนรุมกระทืบ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//เหวอ
หนิงอิงอิง
"รีบสั่งให้พวกเขาหยุดเดี๋ยวนี้นะ!"
หนิงอิงอิง
"ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่สนใจท่านอีกต่อไป!" //หันหน้าหนีหมิงฟาน
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ศิษย์น้องหญิง อย่าโกรธสิ"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"ข้าจะสั่งให้เจ้าพวกนั้นหยุดเดี๋ยวนี้แหละ"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เฮ้ย! พวกเจ้าน่ะ-"
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//ต่อยหน้าของหมิงฟานก่อนที่จะโดนเพื่อนของหมิงฟานเอาตัวลั่วปิงเหอออกจากหมิงฟาน
ศิษย์อื่นๆ
ศิษย์น้องชายของหมิงฟานคนที่ 1 : กล้าลอบโจมตี เหรอ!? //กระทืบลั่วปิงเหอ
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//จับไปที่จมูกของตัวเอง + กำเดาไหล + กัดฟัน
หนิงอิงอิง
//มองที่เลือดกำเดาไหลจากจมูกหมิงฟานก่อนจะปิดปากตัวเองเพราะจะอ้วก
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หึ่ย!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"หนิงอิงอิง ตกลงเธออยากช่วยเขา หรืออยากทำร้ายเขากันแน่?"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"หลบไป!" //ผลักศิษย์ที่กำลังรุม
กระทืบลั่วปิงเหออยู่
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//กระทืบปิงเหอ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"อั่ก-!"
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//จะเดินออกไปจากหลังต้นไม้เพื่อที่จะไปช่วยลั่วปิงเหอ
= (คำเตือน OOC คำเตือน OOC คำเตือน OOC) =
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองลั่วปิงเหอที่กำลังโดนกระทืบ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//จะลุกแต่โดนถีบให้ล้มลงอีกครั้ง
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
//ทุบต้นไม้
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"กูเป็นห่วงลั่วปิงเหอทำไมว่ะ.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"มันเป็นพระเอกร่างทองคำเลยนะ.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ไม่ได้ ไม่ได้" //มองลั่วปิงเหอ
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"เข้าไปยุ่งไม่ได้เด็ดขาด.."
เสิ่นชิงชิว (ตัวเอก)
"ต้องเก็บค่า B ไว้เปลี่ยนแปลงจุดจบ.."
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
//นอนราบพื้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
//จับข้อมือของลั่วปิงเหอ
ลั่วปิงเหอ (ตอนเด็ก)
"ป-..ปล่อยข้า!"//ดิ้น
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"เมื่อกี้น่ะแกใช้มือข้างไหน!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"วันนี้ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!"
หนิงอิงอิง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"วันนี้ข้าจะตัดมันซะ!" //ใช้สกิลและง้างมือจะตัดมือของลั่วปิงเหอ
//ปลิดใบไม้ปลิวบุปผาพุ่งเข้ามาจู่โจมหมิงฟาน
หมิงฟาน (ศิษย์คนโต)
"อั่ก-!" //ล้ม
ศิษย์อื่นๆ
ศิษย์น้องชายทั้ง 2 คน : "ศิษย์พี่ใหญ่!"
ศิษย์อื่นๆ
ศิษย์น้องชายคนที่ 2 :"ศิษย์พี่ใหญ่เป็นอะไรไป!?"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
