พันธนาการรักสามหัวใจ
ตอนที่ 1
เนื้อหาเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย 3p
ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านและเนื้อเรื่องทั้งหมดที่อ่านเป็นเพียงจินตนาการของไรท์เท่านั้น
ณ คลับ GTPR ซึ่งเป็นผับที่เรียกได้ว่าหรูและดูดีที่สุดในย่าน××××เลยก็ว่าได้ นักท่องเที่ยวยามราตรีส่วนใหญ่ที่จะมาเข้าสถานที่แห่งนี้ล้วนต้องมีเงินมากพอสมควรถึงจะเข้ามาเที่ยวในที่แห่งนี้ได้
ซึ่งสถานที่แห่งนี้มีอุปกรณ์ต่างๆสำหรับเหล่านักพนันมากมายให้เลือกเล่นตามใจชอบ แต่ถ้าใครจะเข้าเล่นก็ต้องสมัครVIP เดือนละ5หมื่นเท่านั้น และยังไม่รวมสำหรับใครที่ต้องการให้มีสาวๆมานั่งดริ้งค์ประจำโต๊ะด้วยจะต้องเสียค่าเรียกเด็กคนละ3พันบาทและค่าตัวของผู้หญิงแต่ละคนอีกตังหาก
ตัวประกอบ
เห้ย! มึงจะเอาไงไอ้สัส
ตัวประกอบ
ต่อยกับกูมั้ยไอ้เหี้ย!
เสียงเอะอะดังมาจากชั้น2ของคลับ ทำให้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านนอกต้องวิ่งกรูกันเข้ามาเพื่อแยกคนทั้งคู่ออกจากกัน
ลูกน้อง
เฮียครับ ที่ชั้น2กำลังมีเรื่องครับเฮีย
พนักงานที่คอยควบคุมดูแลบริเวณชั้น2ของคลับรีบวิ่งขั้นมาที่ชั้น3และเคาะประตูด้วยความร้อนใจ
ซึ่งชั้น3จะเป็นชั้นของเจ้าของอยู่หรือหุ้นส่วนของที่นี่เพราะฉะนั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นภายในร้านจนเกินจะควบคุม พนักงานหรือคนที่คอยดูแลแต่ละชั้นจะเป็นคนเข้ามาบอกกับเจ้าของหรือหุ้นส่วนที่อยู่ภายในห้อง
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
เดี๋ยวฉันไป
ภูมิเอ่ยตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่นิ่งและสุขุม เสมือนว่าเขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่ได้ยิน
เจ (เพื่อนของพอ.)
แล้วมึงจะตามไอ้ผาป่ะ
เจเอ่ยถามเพื่อนที่เป็นหุ้นส่วนของตัวเองอีกคนนึง
ภูมิตอบกลับไปสั้นๆและเดินออกไปทันที
จากนั้นเจก็เดินตามออกไปด้วยเช่นเดียวกับที่ยกมือถือแล้วกดโทรหาภูผาไปด้วย
เจ (เพื่อนของพอ.)
มีเรื่องอะไรกัน
เจถามลูกน้องที่คอยควบคุมสถานการณ์อยู่ทางด้านหน้าตัวเอง
ลูกน้อง
คือลูกค้า2ท่านนี้เขาแย่งเด็กในร้านกันครับเฮีย
ลูกน้อง
เหมือนจะยังตกลงกันไม่ได้ครับ
เจ (เพื่อนของพอ.)
ทำไมแค่นี้ถึงจัดการกันไม่ได้
โดยที่มีภูมิคอยมองสถานการณ์อยู่นิ่งๆ ซึ่งพนักงานทุกคนต่างก็มองหน้ากันด้วยความหวาดหวั่น เพราะพวกเขาไม่สามารถเดาอารมณ์ของเจ้านายคนนี้ได้เลยสักครั้ง
เจ (เพื่อนของพอ.)
ขอโทษนะครับ
เจ (เพื่อนของพอ.)
ทางเราคงต้องขออนุญาตเก็บอาวุธที่พวกคุณทั้ง2พกมาด้วย
เจพูดกับลูกค้าทั้งสองด้วยคำที่สุภาพแต่แววตานั้นไม่ได้เป็นแบบนั้นแม้แต่น้อย เจหันไปหาลูกน้องของตัวเองที่อยู่ด้านข้างลูกค้าทั้งสองคนและใช้สายตาสื่อสารบางอย่างออกไป เพียงเท่านั้นลูกน้องหรือพนักงานในร้านก็รู้แล้วว่าควรจะต้องทำอะไร
เจ (เพื่อนของพอ.)
กฏของทางร้านได้ระบุไว้ชัดเจนแล้วว่าไม่สามารถนำอาวุธหรืออุปกรณ์อันตรายเข้ามาภายในร้าน
เจ (เพื่อนของพอ.)
แต่คุณทั้ง2คนก็ยังฝ่าฝืนโดยการพกเข้ามา
เจ (เพื่อนของพอ.)
ผมจึงจำเป็นที่จะยึดอาวุธมันไว้ หวังว่าคงจะไม่มีใครคัดค้านอะไรนะครับ
เจมองลูกค้าทั้งสองสลับไปมา เขายอมเป็นฝ่ายพูดเสียเองดีกว่าให้เพื่อนของเขาทั้งสองคนเป็นฝ่ายจัดการ
ชายทั้งสองได้แต่มองหน้ากันอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดแทรกหรือขัดขืนอะไรออกไปเพราะรู้ดีว่าเจ ภูมิและภูผานั้นขึ้นชื่อเรื่องความโหดมากแค่ไหน
เจ (เพื่อนของพอ.)
ในเมื่อเคลียร์ทุกอย่างจบแล้ว
เจ (เพื่อนของพอ.)
ก็เชิญพักผ่อนกันตามสบายครับและผมก็หวังว่าจะไม่ต้องลงมาควบคุมสถานการณ์เหมือนเมื่อกี้อีก
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
หวัดดีทุกคน~
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
มีเรื่องอะไรกันครับเนี้ย
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ถึงได้มารวมตัวกันแบบนี้ได้
เสียงชายหนุ่มผู้ที่เป็นหุ้นส่วนอีกคนของร้านดังขึ้น ทั้งหมดจึงหันไปหาต้นเสียงโดยอัตโนมัติ
เจ (เพื่อนของพอ.)
ไอเชี้ยผา!
เจเรียกชื่ออีกคนพร้อมกับขมวดคิ้วเมื่อเพื่อนตัวดีโผล่มาตอนนี้
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ผมได้ข่าวว่าที่นี่กำลังมีเรื่องสนุกๆทำกัน
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ผมขอร่วมด้วยสิครับ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
คุณเจ้าของร้านและลูกค้า
ภูผาเดินเข้าไปกอดคอน้องชายและพูดขึ้นยิ้มๆพลางส่งสายตามองไปยังลูกค้าทั้งสองด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ไม่น่ายินดีด้วยเท่าไหร่นักสำหรับผู้ที่พบเห็น
เจ (เพื่อนของพอ.)
มึงนี่นะ
เจ (เพื่อนของพอ.)
เอาเป็นว่าไม่มีอะไรละ
เจ (เพื่อนของพอ.)
เชิญทุกท่านตามสบายนะครับ
เจหันมาจะโวยใส่เพื่อนตัวเองตอนแรกแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อนึกได้ว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสามคนได้อยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ
เจจึงหันไปพูดกับลูกค้าในประโยคถัดมาทันที ทำให้สถานการณ์ภายในร้านกับมาเป็นปกติอีกครั้ง
ตอนที่ 2
เจ ภูมิและภูผาก็ได้เดินขึ้นมายังห้องทำงานของตัวเองหลังจากที่เรื่องของภายในชั้น2ได้ถูกเคลียร์เรียบร้อยแล้ว
เจ (เพื่อนของพอ.)
กว่าจะโผล่หัวออกมาได้นะมึง
เจ (เพื่อนของพอ.)
ต้องให้ลูกน้องกูไปตามรึไงถึงจะยอมออกมา
เจบ่นใส่ภูผาทันทีเมื่อทั้งหมดได้เข้ามาในห้องพร้อมกับนั่งที่โซฟา ภูมิและภูผาก็นั่งลงด้วยเช่นกันแต่คนละฝั่ง
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
เผื่อมึงลืม
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ลูกน้องมึงก็ลูกน้องกูป่ะ
ภูผาทำหน้ายียวน จนเจได้แต่ถอนหายใจด้วยความเบื่อหน้ากับการกวนของเพื่อน
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
ถ้าจะเข้ามาก็อย่าทำแบบนี้อีก
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
ถ้าไม่ได้จะช่วยมึงก็ไปรอในห้องเงียบๆ
ภูมิพูดเสียงนิ่งปนดุพี่ชายที่ห่างกันกับเขาเพียงแค่4วิของตัวเอง
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
โอ๋ๆไม่งอนพี่นะครับน้องภูมิ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
เดี๋ยวคืนนี้พี่หาหญิงแจ่มๆให้
ภูผาพูดยิ้มๆอย่างคนอารมณ์ดีพลางกอดคอน้องชายแล้วโยกไปมาเบาๆ
เจ (เพื่อนของพอ.)
แล้วนี่มึงไปไหนมา
เจ (เพื่อนของพอ.)
ถึงไม่ได้มาห้องด้วยกันในตอนแรก
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
กูก็ไปเคลียร์เอกสารมาสิครับ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
กระผมไม่ได้มีธุรกิจนี้แค่ธุรกิจเดียวนะครับ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
มีตั้งอีกหลากหลายมากมายที่กระผมจะต้องไปดูแล
ภูผาอธิบายด้วยน้ำเสียงที่กวนเช่นเดิม
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
ทิ้งไว้งั้นแหละ
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
วันหลังเดี๋ยวเข้าไปเซ็นเอง
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
เหมือนงานมึงน้อยมากงั้นแหละ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
บริษัทที่สิงคโปร์มึงได้เข้าไปบ้างรึป่าวเหอะ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
แล้วไหนจะที่รัสเซียอีก
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
เพียงแค่นี้งานของน้องชายก็เยอะจนล้นมือมากมายอยู่ละ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ถ้าคุณหญิงแม่กับคุณพ่อรู้มีหวังได้ฆ่ากระผมแน่นอนขอรับ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ยังจะเสือกอยากช่วยคนอื่นอีก
ภูผาบ่นพลางส่ายหัวให้กับน้องชาย
เจ (เพื่อนของพอ.)
พอๆเลิกเถียงกัน
เจ (เพื่อนของพอ.)
เดี๋ยววันนี้กูจะพาพวกมึงไปล่าเหยื่อเอง
เจ (เพื่อนของพอ.)
รับรองว่าเด็ดแน่นอน😏
เจพูดพลางส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้เพื่อน
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
แล้วจะมัวรออะไรอยู่ล่ะครับบ
ภูผาพูดพร้อมลุกขึ้นยืนเช่นเดียวกับเจ ส่วนภูมินั้นได้แต่มองไปยังเพื่อนกับพี่นิ่งๆเช่นเดิม
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ไหนๆก็จะต้องลุยงานหนักละ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
วันนี้กูขอผ่อนคลายหน่อยแล้วกัน
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
แล้วมึงก็อย่ามาห้ามกูด้วยนะไอ้ภูมิ
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
แดกๆเข้าไปวันนี้เต็มที่
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
ส่วนเรื่องงานมึงเก็บพับใส่กระเป๋าไว้ก่อนเลย
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
กูยังไม่พร้อมปวดหัวอะไรตอนนี้
ภูผาพูดพร้อมยกมือห้ามอย่างจริงจัง
เมื่อเห็นใบหน้าของน้องชายที่มองมาก็รู้ได้ในทันทีว่าน้องชายของเขาจะสื่อถึงอะไร
ภูมิ (พระเอก+น้องชาย)
กูยังไม่ได้จะพูดไรเลย
เจ (เพื่อนของพอ.)
ไปๆลงไปชั้น1กันเผื่อจะเจอสาวแจ่มๆ
ภูผามองหน้าน้องชายพร้อมกับพยักหน้าเพื่อให้ตามลงมาด้วยกัน
เพราะเขารู้ว่าน้องชายของตัวเองจะต้องแอบเข้าไปที่ห้องทำงานของตัวเองเพื่อนั่งทำงานอีกตามเคยแน่นอน
เมื่อทั้ง3คนได้ลงมายังชั้น1 มีพนักงานมากมายที่ต่างพากันก้มหัวให้กับพวกเขา เจเดินนำภูมิและภูผามายังโต๊ะขาประจำของพวกเขา ซึ่งเวลาถ้าจะนัดรวมกลุ่มหรือสังสรรค์กันก็มักจะใช้โต๊ะนี้เป็นที่นั่งพูดคุย ซึ่งเป็นโต๊ะที่อยู่ใกล้กับบริเวณแถวบาร์เทนเดอร์ของร้าน
มิก(พนักงาน)
พวกเฮียเอาเหมือนเดิมรึป่าวครับ
มิก เด็กหนุ่มอายุ20 ถามขึ้น เพราะเขาทำงานที่นี่มาได้หลายปีแล้วตั้งแต่อายุ15 จึงทำให้เขาค่อนข้างจะรู้ใจและสนิทกับพวกเจเป็นอย่างดี
เจพูดพร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาสาวๆทั่วร้าน
ภูผา (พระเอก+พี่ชาย)
หน้าม่ออีกแล้วนะมึง หึๆ
ภูผาพูดแซวเพื่อนเพราะเจและรวมถึงเขาเองนั้นก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือตัวพ่อเช่นกัน ส่วนภูมินั้นเรียกได้ว่าเป็นเสือซุ่มจะดีกว่าเพราะน้องชายของเขาคนนี้จะเน้นกินเงียบๆแต่เสร็จทุกรายเมื่อได้เผลอมาสบตาเข้ากับเขา
เจ (เพื่อนของพอ.)
อย่างกูเขาเรียกว่าบริหารเสน่ห์เว้ย
ตอนที่ 3
วิน(รุ่นพี่)
อ่าว ชนโว๊ยย!~ . 🍻
วิน รุ่นพี่ปีสามของคณะบริหารสาขาการจัดการ ได้เชิญชวนน้องปี1ในสายเพื่อออกมากินเลี้ยงฉลองที่การรับน้องได้สิ้นสุดลงแล้ว
นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)
ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยค่ะน้องนที
นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)
มาเที่ยวนะเว้ยไม่ได้พามารบ
นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)
ดูทำหน้าทำตาเข้า
เสียงของนุ่นรุ่นพี่ผู้หญิงในสายพูดแซวขึ้นยิ้มๆพลางกระแทกไหล่อย่างหยอกเย้า
นทีได้แต่กรอกตามองบนภายในมือก็ได้ถือแก้วเหล้าที่รุ่นพี่เป็นคนชงให้
นที (นายเอก)
แต่ผมไม่ได้อยากมาซักหน่อยหนิ
เจฟ(รุ่นพี่+ฟ.นุ่น)
เอาหน่า
เจฟ(รุ่นพี่+ฟ.นุ่น)
ถือซะว่าพวกพี่พามาเลี้ยงพี่สายรหัสไง
เจฟที่นั่งอยู่ด้านข้างนุ่นพูดขึ้นยิ้มๆ มือหนาโอบเอวบางของนุ่นไว้หลวมไปเพื่อเป็นการบอกนัยๆว่า คนๆนี้มีเจ้าของแล้ว และแน่นอนว่าทั้งสองนั้น..เป็นแฟนกัน
นที (นายเอก)
ก็เพราะแบบนี้ไงผมถึงได้ถ่อก้นมานั่งอยู่แบบนี้ไง
นทีบ่นอย่างเซ็งๆและกระดกแก้วเหล้าที่มือจนหมดแล้วยื่นแก้วที่หมดไปให้นุ่นพี่รหัสของตัวเองชงให้ตามเดิม
ซึ่งจำนวนที่นทีได้กินไปนั้นค่อนข้างจะเยอะพอสมควรเพราะด้วยอารมณ์ที่เซ็งในตอนแรกทำให้เขาดื่มอยู่เรื่อยๆโดยที่เขาลืมคิดอะไรบางอย่างไปว่าถ้าเขาเมาแล้ว อะไรมันจะเกิดขึ้น...
ออม
นั่นเด็กมึงนี่หว่าไอ้กัน
ออมพูดขึ้นอย่างตกใจเมื่อหันไปมองยังโต๊ะของผู้ชายสามคนที่นั่งอยู่ใกล้หน้าบาร์เทรนเดอร์ พร้อมกับผู้หญิงอีกสามคนเช่นกันซึ่ง1ในนั้นก็คือคนควงของเพื่อนเขานั่นเอง
กันพูดขึ้นอย่างโมโหและไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรต่ออีกพลางลุกขึ้นและเดินตรงไปยังโต๊ะนั้นทันที
รวมถึงรุ่นพี่และเพื่อนของนทีเองก็ลุกขึ้นและเดินตามไปด้วยเช่นกัน
นทีเองก็รีบลุกขึ้นตามรุ่นพี่ของตัวเองไปทันทีด้วยความตกใจปนเครียดไม่น้อยเพราะกลัวว่าจะมีเรื่องกันที่นี่ ซึ่งถ้าถามว่าเขากลัวจะมีเรื่องหรอ ก็ต้องตอบตามตรงว่าเขาไม่ได้กลัว
เพียงแต่อารมณ์ของเขาในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะเข้าไปปะทะกับอะไรทั้งสิ้น เหตุก็เพราะ...เขาคงใกล้จะเมาแล้วล่ะมั้ง
นที (นายเอก)
.กระดกเหล้าจนหมด +รีบเดินตามคนอื่นๆไป
กัน
มึงยุ่งไรกับเมียกูห้ะไอ้สัส!
กันคว้าคอเสื้อของเจขึ้นมาและประเคนหมัดต่อยไปที่ใบหน้าของเจทันทีอย่างไม่ทันให้เจได้ตั้งตัว
ภูมิและภูผาเองก็ลุกขึ้นมองด้วยความตกใจ รวมถึงนทีและคนอื่นๆที่พึ่งเข้ามาด้วยเช่นกัน
เจหันมาทางกันด้วยแววตาวาวโรจน์พลางเช็ดเลือดที่มุมปากแล้วจ้องมองกัน ส่วนกันเองก็จ้องเขม็งไปที่เจอย่างโกรธแค้น คนรอบข้างต่างพากันมองไปที่สถานการณ์ตรงหน้าอย่างแตกตื่นและตกใจไม่น้อย
มินนี่
นี่กันมันจะมากเกินไปแล้วนะ!
มินนี่
จู่ๆนายมาต่อยเจทำไม!
มินนี่ร้องกรี้ดออกมาอย่างตกใจและหันไปโวยวายใส่กันหรืออีกสถานะนึงนั่นก็คือ"คนควง"
กัน
ก็ไอ้เหี้ยนั่นมันมายุ่งกับมินทำไม!
กัน
มันมายุ่งกับเมียของกัน
กัน
มินจะให้กันยืนอยู่เฉยๆแล้วมองมันกอดจูบลูบคลำเมียตัวเองงั้นหรอ!!
กันพูดพร้อมจ้องหน้าเจเขม็ง มินนี่เดินเข้าไปหากันด้วยอารมณ์ที่โกรธเช่นกัน
มินนี่
ใครเขาบอกกันว่าฉันเป็นเมียนายห้ะ!
มินนี่
ฉันไม่เคยเป็นเมียใครทั้งนั้น!!
มินนี่ตบเข้าไปที่ใบหน้าของร่างสูงด้วยความโมโห ท่ามกลางความตกใจของเพื่อนๆและนทีเองก็จ้องมองภาพนั้นด้วยความอึ้งเช่นกัน
ออมพูดขึ้นพลางชี้หน้าไปที่หญิงสาวด้วยความโมโห ผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะวะ นาทีนี้เขาขอไม่สนใจอะไรแล้วและยิ่งมาทำกับเพื่อนของเขาให้หน้าแหกกลางวงแบบนี้อีก ยิ่งรับไม่ได้ใหญ่
มินนี่
แล้วฉันพูดผิดตรงไหน!
มินนี่
นายอย่ามาทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉันนะ
มินนี่
ฉันไม่เคยเป็นของใคร!
มินนี่พูดขึ้นพลางเชิดหน้าขึ้นอย่างเหนือๆ
นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)
ทีตอนเอาก็เอาด้วยกัน
นุ่น(รุ่นพี่+ฟ.เจฟ)
ทีตอนนี้เสือกมาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกับมึงเฉยเลยว่ะไอ้กัน หึๆ
นุ่นพูดพลางมองไปยังมินนี่ด้วยแววตาเหยียดๆ
มินนี่มองไปที่นุ่นด้วยความโมโหและทำท่าจะเข้ามาเพื่อตบนุ่น
กัน
มึงหยุดเดี๋ยวนี้นะมินนี่!
กัน
ถ้ากล้าทำอะไรเพื่อนกูแม้แต่นิดเดียว
กันจับข้อมือของหญิงสาวแล้วพูดเสียงเหี้ยม ดวงตาของมินนี่สั่นไหวไม่น้อยด้วยความหวาดหวั่นเพราะรู้ว่าร่างสูงที่บีบข้อมือของเธออยู่พูดจริงทำจริงอย่างแน่นอน
เจ (เพื่อนของพอ.)
ถ้ามินนี่คือคนของมึง
เจ (เพื่อนของพอ.)
มึงก็เอาคืนไป กูไม่เอา
เจที่นิ่งเงียบฟังบทสนทนามาได้ซักพักก็พูดขึ้น
กัน
.หันมองเจ+ปล่อยแขนมินนี่
กัน
กูไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร
กัน
แค่ผู้หญิงง่ายๆคนเดียว กูไม่แคร์
กันพูดพร้อมกับปลายตามองไปที่มินนี่พลางยังคิ้วข้างนึงส่งไปให้เจและเดินออกไปทันที
ทิ้งให้เพื่อนได้แต่มองตามกันไปด้วยแววตาดีใจและสะใจไปพร้อมๆกันที่เพื่อนของเขาได้สลัดแมงกะพรุนออกไปจากตัวได้ซักที
ออมพูดพลางส่งยิ้มเยาะเย้ยไปให้มินนี่ ที่ยืนกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ
การ์ดทั้งหมดเมื่อเห็นสถานการณ์ที่สงบลงแล้วจึงได้ทำการหันไปบอกแขกคนอื่นๆให้ทำกิจกรรมของตัวเองต่อไป
ทั้งหมดค่อยๆเดินออกไปเหลือทิ้งไว้เพียงแค่นทีเท่านั้นที่มองไปยังมินนี่และผู้ชายทั้งสามคนนิ่งๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
