เกิดใหม่เป็นเมียที่เฮียกันต์ไม่รัก
ตอนที่ 1
กังหัน
ที่ซื้อมาอ่านเนี้ยก็เพราะเห็นว่าชื่อเหมือนกันหรอกนะ
กังหัน
ไม่คิดว่าจะเป็นตัวละครที่ประสาทโง่เง่าได้ขนาดนี้
ฟ้า
ไอ้กังหันกูเห็นมึงบ่นๆ อยู่นานแล้วนะมึงเป็นไรของมึงวะ
กังหัน
ก็มะกี้ที่ไปซื่อหนังสือกูเห็นว่าอีตัวละครนี้น่ะแม่งชื่อเหมือนกู ก็เลยซื้อมาอ่าน
กังหัน
ทั้งชีวิตทั้งครอบครัวเป็นถึงมหาเศรษฐีบ้านแม่งก็รวย แต่แม่งเสือกโง่ไปรักคนที่เค้าไม่รักแล้วยังทำตัวประสาทแดก กูว่าก็ไม่แปลกหรอกที่พระเอกไม่รักมัน
ฟ้า
มึงจะอะไรนักหนาวะกะอีแค่นิยาย
กังหัน
โง่ขนาดนี้ทำไมต้องชื่อเหมือนกูด้วยวะ
ฟ้า
มึงก็รีบอ่านให้มันจบๆไปดิ เพื่อมันจะจบดีก็ได้นะมึง
ฟ้าจิบชาไปด้วยแล้วพูดด้วยท่าทีที่สบายใจ
กังหัน
มึงก็ดูแต่ละตัวละครดิอะไรก็ไม่รู้
กังหันกอดอกแล้วพูดออกมาด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจกับนิยายที่เค้าอ่าน
ฟ้า
มึงก็มัวแต่พูดๆ เมื่อไหรมึงจะอ่านจบวะห่ะกูถามจริง
กังหัน
กูไม่องไม่อ่านแม่งละเซ็งวะ
ฟ้า
เรื่องของมึงเหาะ กูเซ็งเหมือนกันเอาแต่บ่นอยู่ได้กะอีแค่นิยายกูละเบื่อมึงจริงๆ
ฟ้า
เอ้าๆๆ จะไปเข้าเรียนกันได้ยังคะ มัวเอาแต่ทำน่ามุ่ยอยู่ได้
ฟ้า
มึงจะไปคิดมากทำไมหะ เดี๋ยวไม่สวยเหมือนพี่นะคะน้อง
กังหัน
ครับๆ จะไปเดี้ยวนี้ละครับคุณพรี่
ระหว่างที่เดินไปเข้าเรียน ผมก็แอบคิดเหมือนกันนะว่า
ถ้าตัวเองได้เป็นกังหันเหมือนในนิยายก็คงจะดี
ที่ไม่ต้องดี้นรนทำงานพาร์ทไทม์หาเลี้ยงตัวเอง
ที่ได้เรียนมหาลัยนี้เป็นเพราะสอบชิงทุนอะนะ
ถึงได้เรียนเหมือนคนอื่นเขา ทำได้ถึงขนาดนี้ก็นับว่าเก่งแล้ว
เพราะผมไม่ได้มีพ่อหรือแม่เหมือนคนอื่นและโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้าไม่มีที่พึงพาเลย
ตั้งแต่สมัยมัธยมก็มีแค่ฟ้านี้แหละที่คอยอยู่เป็นเพื่อน
เวลาที่มีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจก็มีแค่ฟ้านี้แหละที่ค่อยรับฟังและให้คำแนะนำต่างๆและทำให้ผมสบายใจขึ้นเยอะ
แต่ก็ชั่งมันเถอะ เรียนให้มันจบและจะได้รวยๆ เหมือนกังหันในนิยาย
ฟ้า
ฮัลโหลคะ!! กู้ภัยใช่มั้ยคะคือเพื่อนหนู#฿%*%%%฿:*
ฟ้ามึงพูดอะไรของมึงวะกูไม่เห็นได้ยินเลย
ฟ้า
กังหันมึงห้ามเป็นอะไรนะ ตั้งสติก่อนกูเรียกกู้ภัยหะ ให้มึงแล้วห้ามเป็นอะไรเดดขาดนะะ
ฟ้าพูดด้วยเสียงที่สั้น กลัวว่าเพื่อนตนเองจะหมดสติ
ฟ้ามึงจะร้องให้ทำไมมันไม่เหมาะกับมึงเลย
ถ้าจะตายขอเกิดใหม่เป็นคนรวยก็ละกัน
ตอนที่ 2
เมื่อลืมตาชึ้นมาร่างบางก็ได้ไปรอบๆ ห้องขนาดใหญ่ที่ตนเองไม่คุ้นเคย
ที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบหรูหราและสะอาดตา
ร่างบางได้ก้าวลงจากเตียงขนาดคิงไซส์และเดินสำรวจพายในห้อง
และได้ไปหยุดตรงที่กระจกขนาดใหญ่บานหนึ่ง
กังหันอุทานขึ้นมาด้วยความตกใจ
เมื่อพบว่าคนที่ยืนตรงหน้ากระจกตอนนี้ไม่ใช่ตนเอง แต่กลับเป็นกังหันที่อยู่ในนิยายที่ตนเองพึ่งอ่านไป
กังหัน
ก็อยากเกิดใหม่เป็นคนรวยอยู่หลอกนะ
กังหัน
แต่ไม่ได้อยากเกิดมาเป็นคนรวยประสาทแดกแบบนี้ โว้ยย!!
ร่างบางได้แต่สงสัยว่าทำไมพระเจ้าถึงได้ให้เค้ามาอยู่ในร่างของกังหันที่มีชื่อเหมือนเค้ากันนะ
พระเจ้าก็คงจะเห็นเค้าเอาแต่บ่นๆ กับเพื่อนเค้าล่ะมั่ง
พระเจ้าก็คงจะคิดว่า ถ้าเก่งมากก็มาเป็นเค้าเองซิ
ร่างบางได้หันไปตามเสียงอย่างสงสัย
นิดา
คุณกังหันฟื้นแล้วเหรอคะ
นิดา
ทำไมถึงได้มาเดินเหินแบบนี้ละคะ เดี่ยวก็ไม่สบายเอานะคะ
หลังจากที่เธอพูดจบก็พากังหันกลับมานอนที่เตียงดังเดิม
กังหันได้แต่ใช้สมองคิดว่าคนตรงหน้าเค้านี้คือใครกันนะ
ใช้เวลาไม่ถึงสิบวิเค้าก็รู้แล้วว่าคนตรงหน้าของเค้าคือ นิดาแม่บ้านประจำตัวของเค้าเอง
นิดาในนิยายที่เค้ารู้จักเป็นคนที่รักเค้าด้วยใจจริงลองจากป้าอุ่นหัวหน้าแม่บ้าน
ทั้งสองคนนี้ถึงแม้ว่าเค้าจะทำอะไรผิดมากแค่ไหนทั้งสองคนนี้ก็จะอยู่เคียงข้างเค้าเสมอ
นิดา
คุณกังหัเป็นอะไรรึเปล่าคะ เห็นเงียบตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
กังหัน
อ้อ เปล่าครับคือผมคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเฉยๆอะครับ
กังหันพูดเสร็จและยิ้มให้นิดาเล็กน้อย
นิดาที่กำลังตกใจที่เจัานายของตนพูดคำลงทายด้วยคำครับ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
สิ่งที่คุณกังหันยิ้มให้เธอเมื่อกี้ถึงแม้มันจะเป็นการกระทำน้อยในสายตาคนอื่น
และสำหรับเธอที่พึ่งเคยเห็นมันทำให้เธอรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นช่างเหมาะกับคนตรงหน้าของเค้าเอามากๆ
ถ้าเอาไปพูดกับแม่บ้านคนอื่นก็คงไม่มีใครเชื่อเธอแน่ๆ
และถ้าใครให้เห็นคงโดนตกแบบเธอแน่ ว่าคุณกังหันตอนที่ยิ้มนั้นน่ารักขนาดไหน
นิดา
ถ้าต้องการอะไรเรียกนิดาได้เลยนะคะ ถ้างั้นนิดาขอตัวก่อนนะคะ
พูดจบกังหันยิ้มให้นิดาแล้วหันไปมองวิวตรงที่หน้าต่าง
หลังจากที่นิดาออกมาจากห้องของกังหันเธอกลับหน้าแดงและรู้สึกเขินกับรอยยิ้มที่กังหันมอบให้เธอมะกี้
กังหัน
โอ้ยย!! และจะทำไงต่อละทีนี้
กังหัน
ไอ้กังหันเอ้ยย มะกี้มึงก็ไม่ถามนิดาเนาะว่ามันช่วงเวลาไหนของนิยายแล้ว
กังหัน
(แต่ก็พูดไม่ได้อยู่ดีว่าโลกที่พวกเราอยู่มันคือโลกของนิยายเรื่องหนึ่งเท่านั้น เดี๋ยวก็หาว่าเค้าเป็นบ้าอีก)
กังหันได้แต่คิดว่าจะเอาไงต่อกับชีวิตตอนนี้ดี
กังหัน
เอาเหาะเดี๋ยวค่อยว่ากันทีหลัง ตอนนี้ขอคนป่วยพักผ่อนก่อนละกัน
ตอนที่ 3
นิดา
คุณกังหันนี้นิดาเองนะคะ
ร่างเล็กที่กำลังสลึมสลือและใช้มือยันกับที่นอนเพื่อให้ตนเองลุกขึ้นนั่งได้
นิดา
นี้ข้าวต้มกับยาที่คุณกังหันตองทานค่ะ
กังหัน
ครับ ว่างไว้ตรงนั้นเลย
กังหัน
เออ คุณนิดาผมขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยครับ
นิดา
คุณกังมีอะไรจะถามนิดาเหรอคะ
กังหัน
คือ ผมไปทำอะไรไว้หรือเปล่าครับก่อนหน้านี้
กังหัน
มีอะไรหรือเปล่าครับ
กังหันถามออกไปด้วยความสงสัย
นิดา
คือก่อนหน้านี้คุณกังหันโดยแม่บ้ายคนหนึ่ง ผลักตกสะน้ำไปคะ
ก็ไม่แปลกที่กังหันในนิยายจะโดยผลักตกไป ก็คงเป็นเพราะกังหันไปด่าไม่ก็ไปตบตีแม่บ้านคนนั้นแน่นอนถึงได้โดยผลักตกน้ำแแบบนี้
กังหัน
แล้วแม่บ้านคนนั้นเป็นไงบ้างครับ
นิดา
เอ่อ โดยไล่ออกไปแล้วค่ะ
นิดา
คุณกังหันถามทำไมหรือคะ หรือคุณกังหันจำเรื่งก่อนหน้านี้ไม่ได้
เธอพูดด้วยท่าทีที่ตกใจกลัวเจ้านายจะความจำเสื่อมขึ้นมา เหมือนในละครหลังข่าว
กังหัน
คือ ผมยังไม่ฟื้นตัวดีเลยจำเรื่องบางอย่างได้แค่เลือนลางอะครับ
กังหันพูดแถแถไปแล้วสงยิ้มเจื่อนๆให้
นิดา
เป็นอย่างนั้นเองสินะคะ
เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สงสารกังหันที่ฟื้นขึ้นมาแต่กลับจำเรื่องราวได้แค่เลือนลาง
คุณกังหันช่างน่าสสารจริงๆ
แต่ฝั่งกังหันกลับคิดกลับกัน "อ้าวเชื่อด้วยแฮะ"
นิดา
คุณกังหันอยากรู้เรื่องอะไรอีกมั้ยคะ
กังหัน
ผมอยากรู้เรื่องคุณกันต์อะครับ
กังหัน
คือคุณกันต์ได้ไปสนใจใครเป็นพิเศษรึเปล่าครับ
นิดา
ก็ไม่มีนะคะคุณกังหันมีอะไรรึป่าวคะ
หลังจากที่กังหันกินข้าวและทานยาเสร็จ นิดาก็ได้นำถ้วยชามออกไปจากห้อง
อาบน้ำเสร็จร่างบางก็พูดด้วยท่าทางสบายตัวสบายใจ
กังหัน
จากที่นิดาพูดว่าพระเอกยังไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษก็แสดงว่ายังไม่เจอกับนายเอกของเรื่องซินะ
กังหัน
และตัวประกอบแแบบเค้าที่โดยแม่บ้านผลักตกน้ำแต่ยังไม่ตาย
กังหันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ
กังหัน
เค้ายังไม่ตาย กังหันยังไม่ตาย
กังหัน
นี้ก็แสดงว่าพล็อตเรื่องมันเปลี่ยนไปแล้ว
กังหัน
เดี๋ยวถ้าตามเนื้อเรื่องเดิมแล้วเค้าต้องตายเพราะโดนลักตกน้ำไปแล้วสิ
กังหัน
หรือเพราะเค้าเข้ามาในร่างของกังหัน ต้องเป็นแบบนั้นแน่เลย
กังหัน
เพราะหลังจากเค้าตายไปแล้วอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าพระนายเค้าก็จะได้เจอกัน
กังหัน
รู้งี้อ่านให้มันจบเหมือนที่ฟ้าบอกก็ดีอะดิ
กังหัน
เฮ้ยย ไม่รู้ว่าตอนนี้ไอ้ฟ้ามันเป็นไงบ้างนะ
กังหัน
พูดแล้วก็คิดถึงฟ้ามันเลยแฮะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
