Demi
1
เคเดน (พ่อมาร์คัส)
ผมมีลูกคนเดียวนี่น่า
มิล่า (แม่มาร์คัส)
ไม่จำเป็นมั้ยคะ!
มาร์คัสเดินลงมาจากชั้นสองพร้อมกับสูบบุหรี่ด้วย
มาร์คัส (พระเอก)
//เดินลงมา//
มิล่า (แม่มาร์คัส)
แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าดูดบุหรี่ในบ้าน
มาร์คัส (พระเอก)
ฟู่วว//ปล่อยควัน
มิล่า (แม่มาร์คัส)
มาร์คัส!
มิล่า (แม่มาร์คัส)
ทำไมลูกถึงเป็นแบบนี้นะ!
มาร์คัส (พระเอก)
ผมเป็นแบบไหน
มิล่า (แม่มาร์คัส)
ให้ตายเถอะ!//เดินออกไป
เคเดน (พ่อมาร์คัส)
ลูกก็อย่าไปกวนประสาทแม่เขาเยอะ
ตอนนี้ผมกลับมาประเทศไทยอย่างเป็นทางการแล้วกลับมาบริหารโรงแรมแทนพ่อเป็นโรงแรมที่ชื่อว่า Bay hotel (เบย์ โฮเทล)
ตอนนี้ผมอายุ 25ปีหลังจากไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตั้งแต่อายุ9ขวบ ผมไปเรียนต่อที่อังกฤษใช้ชีวิตคนเดียวได้ตั้งแต่ยังเด็ก
พนักงาน : ประธานสวัสดีค่ะ
เอวา (พนักงานต้อนรับ)
ท่านประธานสวัสดีค่ะ
ลีย์ (หัวหน้าแผนก)
ท่านประธานสวัสดีครับ
มาร์คัส (พระเอก)
//เดินไป//
: ทั้งหมด…xx,xxx,xxx บาทค่ะ
เดมี่ (นางเอก)
//ยื่นบัตร//
: ถ้ามีปัญหาอะไรแจ้งได้ตลอดเลยนะคะ
เดมี่ (นางเอก)
ขอบคุณค่ะ//ยิ้ม
ตอนนี้ฉันเรียนจบเป็นที่เรียบร้อยแล้วในวัย21ปี จบด้านศิลปะมาจากอิตาลี
ตอนแรกฉันกะจะอยู่ที่อิตาลีต่อแต่พี่สาวฉันน่ะสิไม่ยอมให้อยู่เลยต้องกลับมาที่ไทย
ฉันไปอยู่อิตาลีคนเดียวโดยใช้ชีวิตที่นั่นคนเดียวก็เจอเรื่องมากมายเยอะแยะเต็มไปหมด
ตอนนี้ฉันมาซื้อคอนโดไว้อยู่ที่ไทยแล้วล่ะ
อลิชา (ย่า)
แกจะไม่มีลูกจริงๆหรอ
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
จริงสิครับ
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
ถ้ามีผมมีไปนานแล้ว
เดมี่ (นางเอก)
กลับมาแล้วค่ะ//เดินเข้าไป
ดาน่า (พี่สาวเดมี่)
เดมี่!
ดาน่า (พี่สาวเดมี่)
//วิ่งไปกอดน้องสาว//
เดมี่ (นางเอก)
คิดถึงจังเลย
ดาน่า (พี่สาวเดมี่)
คิดถึงไม่เคยมาหาเลยนะ
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
ได้งานรึยัง
เดมี่ (นางเอก)
คุณลุงคะหนูเพิ่งกลับมานะ
อลิชา (ย่า)
ใช่ๆ ลูกจะรีบทำไมเนาะ
เดมี่ (นางเอก)
ใช่ค่ะคุณย่า//ยิ้ม
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
ผมแค่ถามดูน่ะสิ
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
ลุงเห็นนะเดมี่
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
เงินออกตั้งกี่ล้าน
คาเดล (พี่ชายเคเดน)
เอาไปซื้ออะไรเยอะแยะ
เดมี่ (นางเอก)
คุณลุง..//ยิ้ม
ดาน่า (พี่สาวเดมี่)
เดมี่//มองดุ
เดมี่ (นางเอก)
อย่าเพิ่งรุมสิคะ
เดมี่ (นางเอก)
เดมี่เอาไปซื้อคอนโดค่ะ
บัตรเครดิตมีเงินเป็นจำนวนมากคาเดลพี่เขยของเขายกให้เดมี่เป็นของขวัญวันเกิด เงินเข้า เงินออกคาเดลก็จะรู้ตลอด
อลิชา (ย่า)
บ้านใหญ่ก็มีให้อยู่
เดมี่ (นางเอก)
//ยิ้มแห้ง//
ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ
2
: ยัยนั่นอยู่ไหนกันนะ//มองหา
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
เดมี่!
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
เรียนจบแล้วรีบตรงมาเลยรึไง
คนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเดมี่พวกเขาเจอกันที่อิตาลีแต่เรน่าเรียนกับเดมี่ได้สองปีเขาก็จบแล้ว
เพราะเรน่าเรียนควบเขาจึงจบไวกว่าเดมี่ทั้งที่อายุเท่ากัน หลังจากนั้นเรน่าก็ได้งานที่ไทยเป็นโรงแรมอันดับต้นๆของประเทศไทยเลยก็ว่าได้
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
แกสั่งแค่เนี้ย?
เรน่ามองเค้กและชาที่อยู่บนโต๊ะ เดมี่สั่งมานิดเดียวเองจะมาอิ่มอะไรกัน
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
งั้นเดี๋ยวฉันสั่งเพิ่ม
ฉันนึกถึงตอนที่ตัวเองไปอยู่อิตาลีตอนนั้นฉันโดนแกล้ง โดนล้อ โดนบลูลี่สารพัดฉันเกือบจะถอดใจแต่ความโชคร้ายยังมีความโชคดีก็คือฉันได้เจอกับเรน่า
ถึงแม้ว่าเรน่าจะอยู่กับฉันได้แค่สองปีแต่พวกเราก็ติดต่อกันบ้างในเวลาที่ว่าง
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
//เดินมานั่ง//
เดมี่ (นางเอก)
เวลาพักแกหรอ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
อื้อ//ดูดน้ำ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
ว่าแต่แกหางานรึยัง
เดมี่ (นางเอก)
ก็มีเล็งๆไว้บ้างน่ะ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
เพื่อนฉันนี่เก่งจริงๆ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
ผลงานดีขนาดนั้นบริษัทไหนไม่เอาก็บ้าแล้ว
เดมี่ (นางเอก)
อวยเกินไปแล้ว
เดมี่ (นางเอก)
ฉันซื้อคอนโดแล้วนะ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
จริงดิ
เดมี่ (นางเอก)
คืนนี้แกว่างป่ะ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
ว่างๆ
เดมี่ (นางเอก)
ไปกินปิ้งย่างห้องฉันนะ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
ได้เลย
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
อ้อ! ถึงเวลาแล้วอ่ะแก//มองนาฬิกา
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
สุดๆ!
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
งานก็หนักด้วย
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
ฉันไปนะ!
เดมี่ (นางเอก)
อื้ม//พยักหน้า
ระหว่างรอเรน่าเลิกงานเดมี่ก็นั่งหางานอยู่ที่ห้องโถง
เดมี่ (นางเอก)
//จ้องจอคอม//
เดมี่อยากอยู่แผนกออกแบบเหมือนที่ตัวเองฝันไว้เพราะเธอทุ่มเทและตั้งใจมากๆ
เดมี่ (นางเอก)
โหห ฉันจดเยอะเหมือนกันนะ
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
เอาอันนี้ด้วย//ใส่รถเข็น
เดมี่ (นางเอก)
แกมีเตาแยกนะ
เดมี่ (นางเอก)
แกสามารถทานของทะเลได้
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
จริงนะ!
เดมี่ (นางเอก)
อื้ม//พยักหน้า
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
//หยิบใส่รถเข็น//
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
แกแน่ใจนะเดมี่
เรน่ารู้ว่าเดมี่นั้นแพ้อาหารทะเลทุกชนิดเลยเธอจึงไม่กล้าหยิบทั้งที่ตัวเองชอบกินอาหารทะเลขนาดไหน
ขอบคุณที่ชอบนิยายเรื่องนี้นะคะ
3
ตอนนี้พวกเขากำลังนั่งกินปิ้งย่างกันอย่างอร่อย
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
แกทำอะไรอ่ะ
เดมี่ (นางเอก)
ทำเรซูเม่น่ะสิ
เดมี่ (นางเอก)
พอร์ตผลงานด้วย
เดมี่ (นางเอก)
แกว่าบริษัทนี้เป็นไง//หันจอคอม
เรน่า (เพื่อนนางเอก)
อื้ม โอเคนะ
ถึงแม้ว่าเรน่าจะจบการออกแบบมาเหมือนเดมี่นั้นแต่เขาก็ไม่ได้ชอบที่เรียนก็เพื่อพ่อแม่ให้เรียนเท่านั้น
ส่วนตัวเรน่านั้นอยากทำงานอะไรเธอก็ทำเลยเพราะเขาเรียนเพื่อพ่อแม่ของเธอแล้วต่อไปก็ให้เธอเลือกเอง เธอจึงเลือกทำงานโรงแรม
อามิน (ลูกน้อง)
คุณชายครับยอดตรงนี้ตกนะครับ
มาร์คัส (พระเอก)
ฟู่วว//ปล่อยควันบุหรี่
มาร์คัส (พระเอก)
ต้องให้ฉันทำยังไง
มาร์คัส (พระเอก)
ก็ให้ฝั่งนั้นทำบ้างดิ
มาร์คัส (พระเอก)
มันเป็นส่วนที่พวกเขาต้องทำ
อามิน (ลูกน้อง)
เอ่อ…//หนักใจ
มาร์คัส (พระเอก)
คืนนี้ไม่กลับ
มาร์คัส (พระเอก)
บอกพ่อกับแม่ฉันด้วย
พูดจบมาร์คัสก็เดินออกไปทันที
อามิน (ลูกน้อง)
//ติดต่ออีกฝ่าย//
อามิน (ลูกน้อง)
📞 ฮัลโหลครับ
อามิน (ลูกน้อง)
📞 ทางคุณต้องรับผิดชอบในส่วนนี้
อามิน (ลูกน้อง)
📞 ผมขอไม่เกิน 3วันครับ
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
นี่ มึงชวนกูมาอีกแล้วนะ
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
เครียดไรนักหนาเนี่ย
มาร์คัส (พระเอก)
แค่อยากปลดปล่อย
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
คิดถึงเขารึไง
มาร์คัส (พระเอก)
ยั่วโมโหกูอยู่รึไง!
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
เออๆ ไอ้บ้า!
ผ่านไปไม่นานมาร์คัสต้องการผู้หญิงสัก1-2คนมานั่งข้างกายเขา
ส่วนจาเมลก็มีผู้หญิงนั่งข้างกายอยู่แล้ว
มาร์คัส (พระเอก)
อื้มม จ๊วบ
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
เชื่อมึงเลย
ผู้หญิงคนนี้พยายามจะล้วงมือเข้าไปในเสื้อของมาร์คัส
มาร์คัส (พระเอก)
ฉันไม่ชอบ
ผู้หญิงในผับ
ค่ะ//เดินออกไป
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
อะไรกัน
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
เขาแค่ล้วงมึงเนี่ยนะ?
มาร์คัส (พระเอก)
ก็กูไม่ชอบ
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
กูถามจริงๆเถอะ
จาเมล (เพื่อนพระเอก)
มึงเคยไปต่อกับผู้หญิงคนไหนบ้าง
จาเมลเป็นเพื่อนสมัยที่อยู่อังกฤษโชคดีที่พวกเขาเป็นคนสัญชาติเดียวกันเลยเข้ากันได้
มาร์คัสเขามีอารมณ์มากแค่ไหนเขาก็จะแค่จูบกับผู้หญิงแล้วพอแค่นั้น
เขาทำมากสุดคือจูบไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงในผับหรือแม้แต่…
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
