ไฟรักในเพลิง รอวันล้างแค้น
ตอนที่ 1
คืนนี้เป็นคืนเข้าหอ ขององค์รัชทายาท เฉิงหยางซูและองค์ชายจางฉางซุน
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้านั่นเหรอ ที่เป็นองค์ชาย จาง ฉาง ซุน
จางฉางซุน. นายเอก
ใช่พะยะค่ะ หม่อมเอง
จางฉางซุน. นายเอก
ส้มมีศักดิ์เป็นองค์ชาย อยู่ในวังของข้า แล้วเจ้ามีศักดิ์เป็น พัทยาของข้า เจ้าคิดว่าเจ้าควรทำตัวเช่นไร เจ้าคงจะได้ข่าวคราวเรื่องของข้ามาบ้างแล้วใช่หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
พะยะค่ะหนูจะทายาท กระหม่อมทราบดี พี่ก็หม่อมแต่งเข้ามา เพราะเสด็จแม่ของกระหม่อม อยากให้กระหม่อมเป็นฝั่งเป็นฝาเพื่อค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
พระองค์ ไม่ดื่มน้ำชาก่อนหรือพะยะค่ะ เอาแต่นั่งจ้อง กระหม่อมอยู่นี่
เฉินหบางซู. พระเอก
ชอบหรือเปล่าขอร้องร้ายเก่งนิ ปากเก่งไปเถอะเจ้าน่ะ ระวังตัวไว้เถอะ ฉันไม่กลัว ข้าจะทำจะตายอย่างนั้นหรอ
จางฉางซุน. นายเอก
กระหม่อม ไม่กลัวหรอกคุยกับใคร ในเมื่อกระหม่อมแต่งเข้ามาแล้ว ก็ต้องย่อม ดูแลท่านเป็น อย่างดีอยู่แล้ว เรื่องกลัวตาย ก็บอกไม่สนใจหรอก
จางฉางซุน. นายเอก
ขอเป็นเพียงแค่ เป็นคนที่พระองค์โปรดปรานก็พอแล้ว
เฉินหบางซู. พระเอก
ฮ่าๆๆ ดีเจ้าพูดได้ดีนี่ รู้จักเอาตัวรอดนิเจ้าน่ะ ได้ คืนนี้ ข้าจะเสร็จสุขกะเจ้า แต่ข้า จะไม่อยู่กับเจ้ นิสัยของข้าได้ข้าจะยอมรับเจ้า เป็นพระสัญญาของข้า โดยสมบูรณ์ แล้วจดทะเบียนสมรส แต่ถ้าเจ้า ทนนิสัยข้าไม่ได้ เจ้าก็จงตาย ไปพร้อมกับทะเบียนสมรสนั่นแหละ ใส่หัวไปจากข้าซะ ตัวข้า ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรใครมากมายนักหรอกนะ แต่ว่า คนที่จะทำให้ข้าเจ็บใจได้ คนที่ทำให้ข้ารักได้มันก็ย่อมไม่ใช่เรื่องง่ายอยู่แล้ว
เฉินหบางซู. พระเอก
ได้พะยะค่ะกระหม่อมจะรับทราบไว้ ถ้ากระหม่อมทนไม่ได้ ก็ผมจะขอเป็นคนไปเอง แต่ถ้ากระหม่อมทนได้ พระองค์ก็ต้องยอมจำนนให้กระหม่อม เช่นกัน
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้ากระหม่อมทำให้พระองค์รักกระหม่อมได้ ก็ถือว่าเป็นงานดี เป็นโบนัสฉันใดของข้า เลยทีเดียวล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ได้ งั้นเจ้าก็คอยดูก็แล้วกันเพราะว่าระหว่างเจ้ากับข้า ใครจะอดทนได้มากกว่ากัน
เฉินหบางซู. พระเอก
เหล้าจอกนี้ ค่าหวยให้เจ้า ขอให้เจ้ามีความสุขในวันแต่งของข้ากับเจ้าก็แล้วกัน
จางฉางซุน. นายเอก
เช่นกันเพื่อค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่ทราบว่าท่านมองอะไรคะ แล้วท่าน บอกราคาทำไม เดี๋ยวบ่ต้องฆ่าแบบนั้นนะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ทำไมแค่นี้เจ้ากลัวข้าแล้วงั้นเหรอ ฮ่าๆ ไม่เห็นทำได้อย่างที่ปากเลยนี่นา ออเจ้าไม่ได้กลัวข้า เจ้ากำลังกลัวข้าอยู่ต่างหาก
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าวเหนียวมาพูดอะไรเพ้อเจ้อกับข้านะ ใครใครกันใครกลัวท่านข้าไม่ได้กลัวท่านนะ
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วเจ้าเอาอะไรมามั่นใจว่าเจ้าไม่กลัวข้า ชั่วโมงแรกเข้าสิ เจ้าหลบตาข้าทำไม
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าไม่ได้หลบตาท่านนะ ข้าแค่เขินเฉยๆ
เฉินหบางซู. พระเอก
ฮ่าๆๆ คนหนึ่งเจ้าเขินข้าเป็นด้วยหรอ ข้าไม่เคยรู้เลย ว่าคนอย่างเจ้าก็เขินเป็นด้วย ข้าผิดชอบ คนหยิ่งยโสอย่างเจ้านะ คงจะอยู่กับข้าได้อีกนาน
ทันใดนั้น องค์รัชทายาทก็ได้เดินเข้าไปโอบกอด แล้วจูบปาก 1 ครั้ง จึงทำให้ องค์ชายจางได้ถึงกับตกใจ กับสิ่งที่โอสถทายาทได้ทำ
จางฉางซุน. นายเอก
ฉันปล่อยเธอนะ เขาบอกให้ท่านปล่อยข้า แล้วท่านมาจบข้าทำไม ข้าไม่ได้ต้องการให้ท่านจบข้านะ
เฉินหบางซู. พระเอก
งั้นเหรอ ฮ่า ๆข้าอยากจะรู้เหมือนกัน เจ้าข้าทำแบบนั้นกับเจ้า ถ้าจะทำสีหน้ายังไงนะ คุณอวดดีอย่างเจ้า จะทนเงื้อมมือข้าไปได้อีกนานแค่ไหน
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าเนี่ย ปากคอเราะร้ายเก่งพอๆกับแม่เจ้าเลย เจ้าเคยรู้บ้างไหม ว่าแม่เจ้าเนี่ย เคยทำร้ายกับข้ายังไง ข้าคง ไม่ต้องบอกเจ้าแล้วล่ะมั้ง เจ้าก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจ ว่าเขาให้เจ้าแต่งกับข้าเพราะอะไร
จางฉางซุน. นายเอก
ก็ผมไม่ทราบเรื่องนี้ ก็ผมคิดว่ามันไม่เกี่ยว กับกระหม่อม ท่านก็ไม่ควรจะเอา เรื่องราวของท่าน มาโยนใส่ข้า
เฉินหบางซู. พระเอก
จะว่าไม่เกี่ยวอย่างนั้นหรอ ฮ่าๆๆ ก็บอกว่าไม่เกี่ยว เกี่ยวสิเกี่ยวที่เจ้าเป็นลูกของนางไง ข้าเกลียดนาง นางทำลายข้า เพราะฉะนั้น เจ้าก็ต้องโดนรับเคาะแทนนางไง ข้าไม่สนว่าเจ้าจะคิดยังไง เจ้ารับมือข้าให้ทันก็แล้วกัน หนีค่าให้พ้นก็แล้วกัน
ทันใดนั้น แสดงอาการออกทันที ถึงกับขั้น อุ้มองค์ชายจางขึ้นบนเตียง เพราะวันนี้เป็นคืนวันเข้าหอของเขาทั้งสองคน องค์ชาย จึงตกใจ และไม่คาดคิดว่าองค์รัชทายาท จะทำร้ายจิตใจเขา ไปเพื่ออะไรกัน
จางฉางซุน. นายเอก
ซึ่งปล่อยข้านะ อย่าทำกับข้าวแบบนี้นะ ข้ายังไม่พร้อม
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าไม่ พร้อมก็ต้องพร้อมเพราะยังไงซะคืนนี้ เจ้ากับข้าก็ต้องนอนด้วยกัน คืนนี้เป็นคืนเข้าห้องหอของข้ากับเจ้า เพราะฉะนั้น เจ้าก็ต้องยอมฆ่า ซะแต่โดยดี
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านเมาแล้วท่านเมาแล้ว ปล่อยข้านะ
จางฉางซุน. นายเอก
ท่าน บ่อยนะ ข้าเจ็บนะ. อ๊ะ...อ้าา
เขาทั้งสองคนทั้งองค์รัชทายาทและองค์ชายจาง ก็ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน เป็นหนึ่งเดียวกันในวันคืนเข้าหอ จนถึงรุ่งเช้า
ตอนที่ 2
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจะไปไหน
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้า ฉันจะมายุ่งทำไมท่านก็มีภาระภารกิจของท่านเยอะแยะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้านี่มัน ปากคอเราะร้ายจริงๆ ข้าพูดกับเจ้าดีๆถ้าถามเจ้าดีๆแต่เจ้า กับผู้ใส่ข้าแบบนี้งั้นเหรอ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าหนี้หยิ่งผยอง เหมือนแม่เจ้าจริงๆ ข้าจะเกลียดนัก ทำตัวอย่างแบบนี้ใส่ค่า เดี๋ยวเจ้าก็รู้ อยู่กับข้าไป ดูซิว่าเจ้าจะทนค่าได้อีกสักกี่น้ำ
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วแต่พระองค์เลย ถ้าไม่มีอะไรข้าจะออกไปตลาดท่านไม่ต้องไปก็ได้นะ ก็ไม่ได้ว่าอะไร เดี๋ยวพวกเจ้าจนวันมาให้ข้าด้วย
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าไม่ให้เจ้าไป ถ้าเจ้าจะไปเจ้าก็บอกข้าสิข้าจะพาเจ้าไป
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่เป็นไรถ้าเกรงใจท่าน ทั้งมีภารกิจที่ต้องทำอะไรท่านไปเถอะอย่ามาใส่ใจข้า คนเช่นข้าทำอะไรเองได้ ไม่ต้องพึ่งท่าน
เฉินหบางซู. พระเอก
ข้าเป็นสามีเฒ่านะ โชคดีสิทธิ์อะไรมาพูดใส่ข้าวเช่นนี้ โชคดีนะ นี่ฝากไว้ก่อนเถอะ เจ้ากับข้าวได้เห็นดีกันแน่
ทันใดนั้นองค์ชายจาม ได้เดินคล้อยหันหลังไป และเดินผ่านจากทายาทไป ไม่แลเหลียวหันหลังกลับมามอง
ทุกบ้าน เดินผ่านข้าไปไม่หันมามองข้าสักนิด จิตใจนัก ข้าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
พุทธเจ้าจะไปไหนกัน ฉางซุน
จางฉางซุน. นายเอก
เสด็จแม่ไม่ทราบว่าเสด็จแม่มาทำอะไรที่นี่หรือพะยะค่ะ
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
ข้าควรถามเจ้าไม่ใช่ให้เจ้ามาย้อนถามข้า แล้วนี่เจ้าจะไปไหน ส่วนเจ้าเป็นองครักษ์ นายเจ้าจะไปไหน เจ้าก็ต้องตามเขาไป ทุกที่ใช่ไหม งั้นเจ้าจงบอกข้ามา เจ้าจะพาลูกข้าไปไหน
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
กระหม่อมทุนของเขาพะยะค่ะ องค์ชายจาง ทรงอยากออกไปนอกเมืองพะยะค่ะ ไปตลาดพะยะค่ะ
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
อ๋อเจ้าอยากไปตลาดเหรอ ไปสิ ไปอิสระของเจ้านี่ เจ้าเป็นพระชายา เขาให้เจ้าไปแล้วเหรอ เจ้าไปแบบนี้องค์รัชทายาทรู้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ดูพะยะค่ะเสด็จแม่ เพิ่งจะเจอกันเมื่อกี้นี้ เสด็จแม่ทรงไม่ต้องเป็นห่วง ลูกเลย ซักเย็นๆลูกก็จะกลับมาแล้วค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ได้เจ้าก็ไปเถอะ เจ้าดูแลองค์ชายจากให้เขาด้วย อย่าให้ลูกข้าต้องเป็นอันตรายไปเด็ดขาด
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
รับทราบแล้ว ฮองเฮา ไม่ต้องห่วงนะพะยะค่ะ งั้นก็หม่อมทูนลาเลยนะพี่ค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ลูกขอตัวพญาครางเสด็จแม่ เงินลูกทูนลาวเลยพี่ค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
เราก็ เตรียมรถมาออกเดินทางเถอะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ได้พะยะค่ะ องค์ชาย
ถ้า ต่อมาองค์ชายจาง ก็ได้เดินทางมุ่งหน้าตรงไปยังตลาด เพื่อจะไปเดินเล่น ทันใดนั้น ก็ได้เจอคนขวางทางระหว่างทาง ซึ่งดันเป็น แม่ทัพจอมนายพล ที่เดินทางกลับมายังเมือง ในขณะนี้เขาผู้นั้นก็คือท่านแม่ทับฉางโฟง เขาเก่งกาจในเรื่องด้านลบเรื่องศึกสงครามเป็นอย่างมาก แพ้ชนะ 150 ครั้ง ดังนั้นเขาทั้งสองคนจึงได้พบเจอกันโดยบังเอิญ ในช่วงเวลาที่ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เพราะพระราชวัง และองค์ชายจางซึ่งได้ออกมาเดินเล่นตลาด ในขณะนี้
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่ทราบว่า ท่านเป็นผู้ใดงั้นรึท่านมาขวางทางข้า ท่านเป็นผู้ใดชื่อเสียงเรียงนาม ว่าอะไรหรือท่านที่รีบไปไหน ทำไมท่านถึงรีบร้อนที่จะไปเช่นนี้
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าน้อย ซื้อข้าวน้อยขวางทางท่านข้าน้อยไม่ทราบว่าท่านคือผู้ใดที่อยู่ในเกี้ยวนี้เป็นผู้ใดหรือ
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าเหรอ ถ้าเป็นองค์ชายจางฉางซุน
ฉางโฟง. พระลอง
อ๋อข้าน้อยเสียมารยาทแล้ว ข้าน้อยพึ่งกลับเดินทางมาจากชายแดนขอรับ ข้าน้อยขออภัยจริงๆองค์ชาย ข้าน้อย ชื่อ ฉาง โฟง พะยะค่ะองค์ชาย ข้าน้อยขอทุนลาเพื่อค่ะ ถ้าไม่มีอะไร โอกาสหน้าเราคงได้เจอกันอีก
จางฉางซุน. นายเอก
แม่ทัพฉาง ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ฉันไปเถอะ
จางฉางซุน. นายเอก
งั้นเราก็เตรียมตัวไปเถอะ เดี๋ยวมันจะเย็นเข้าถ้าไม่อยากมีปัญหากับใครบางคน
จางฉางซุน. นายเอก
เออแค่อยากกินข้าวร้านนี้ ถ้าหิวแล้วน่า
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ได้พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
พวกเจ้าเอาอาหารมาให้ข้า เอาเหล้ามาให้ข้าด้วย
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
ได้ขอรับนายท่านรอสักครู่ คุณชายรอเดี๋ยวนะขอรับข้าน้อยจะไปเอามาให้
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
ฝากคุณชายตัวนี้เชิญขอรับ จะสั่งอาหารอะไรไหมขอรับคุณชาย
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าขอสุรา แล้วก็ขออาหารเพิ่มมาอีกสัก 3 อย่างเอามาให้ข้าก็แล้วกัน
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
นั่นคุณชายเมื่อกี้นี้ขอรับ นั่นแม่ทัพนี่ สงสัยจะมาทานอาหารที่นี่เหมือนกันแล้วกะละมัง บังเอิญจริงๆ
ฉางโฟง. พระลอง
อ้าว องค์ชายจางไม่ทราบว่าพระองค์ก็มาทานอาหารที่นี่ด้วยเหมือนกันหรือพะยะค่ะ บังเอิญจังเลยนะพี่ค่ะ เมื่อกี้สักครู่นี้ก็เจอกันที่มาเจอกันอีกแล้ว
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น พวกเขาจงใจตามค่ามามากกว่าละมั้ง ช่างเถอะ
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
อาหารของ มาแล้วขอรับ ทานให้อร่อยนะขอรับ
ฉางโฟง. พระลอง
ถ้าองค์ชายไม่ถือสาอะไรข้าขอนั่งด้วยได้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่ถือสาไม่ถือสา
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
มันจะดีหรือพะเยาค่ะ องค์ชาย ท่านเพิ่งจะรู้จักเขาเองนะ
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าจะคิดมากทำไม ค่ากับเขาถึงจะรู้จักกันแค่เพียงคู่ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะนั่งไม่ได้นี่นา ก็เปรียบเสมือนเขาเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนกันที่รู้จักกันนี่แหละ เจ้าอย่าเพิ่งห่วงไปเลย
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ก็ได้พี่อ่ะค่ะ องค์ชายท่านจะเดินเล่นที่ไหนต่อหรือไม่พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เออน่า ข้าพเจ้ารีบกินก่อนไหม เดี๋ยวค่อยไป ท่านกินเถอะ คนของข้าเสียมารยาทกับท่านแล้ว ถ้าสั่งสอนไม่ดีเอง
ฉางโฟง. พระลอง
ไม่เป็นไรไม่เป็นไรองค์ชาย ลูกค้าไม่ซีเรียส พวกค่าทางเสร็จแล้วพวกข้าก็จะกลับ เข้าไปในวังไม่งั้นถ้าท่านจะเข้าวังก็ไปพร้อมค่าเลยก็ได้ กระหม่อมขออาสา นำพาท่านกลับวังเองพะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ได้ ข้าก็ลำบากท่านแล้วล่ะรบกวนด้วย
ทันใดนั้น และองครักษ์ ของแม่ทัพก็ได้เดินกลับเข้าวังพร้อมกันพร้อมองค์ชายจาง ทันที
แม่ทัพนั้นรู้สึกถูกชะตากับองค์ชาย เขาคิดเพียงแค่ว่าองค์ชายนั้นเป็นคนน่ารักดี เป็นคนร่าเริงสดใสทัศนคติดีกับทุกคน ดังนั้นจึงได้คบเข้าหาได้ง่าย แต่เขาไม่รู้ว่าองค์ชายนั้นได้แต่งงานสมรส กับกรมราชทายาทได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพระชายา แต่ ยังเป็นพระไชยาที่ไม่ได้ถูกต้องตามกฎหมาย นั่นก็คือเป็นพระชายาในที่ตำแหน่ง ในการแต่งตั้งแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสเท่านั้นเอง เป็นแค่เพียงพระชายาในนามเท่านั้น
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ากลับมาแล้วเหรอ เจ้า แม่ทัพฉางทำไมเจ้า ส่งคนมาด้วยกันได้
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าน้อยกราบทุนองค์รัชทายาทพะยะค่ะ กระหม่อมเจอกันโดยบังเอิญ เห็นว่ามาทางเดียวกันก็เลยอาสากลับมาส่งพร้อมกันพะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ขอบใจนะ พี่โจ้ยังมีน้ำใจมาส่งพัทยาของข้า
ฉางโฟง. พระลอง
องค์ชายจางเป็นพระชายาของท่านอย่างงั้นรึ ข้าน้อยสมควรตาย ข้าน้อยไม่รู้มาก่อนจริงๆ ว่าองค์แคจางจะเป็นพระชายา ขององค์รัชทายาท กระหม่อมไม่รู้จริงๆ ขออภัยด้วย
ฉางโฟง. พระลอง
ไม่เป็นไรหรอก เป็นเพราะชายาก็จริงแต่เป็นแค่ในชื่อนามยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันซะหน่อย
จางฉางซุน. นายเอก
ฉันไม่มีอะไร ธนทัต
ฉางโฟง. พระลอง
เชิญพะยะค่ะ พระ ชายา
ทันใดนั้น องค์รัชทายาทจึงกำหนดไว้ข้างเอว และแสดงตัวทำเป็นหึงหวงพระชายาอย่างมาก
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ็บใจ นัก พวกเจ้าหลบเข้าไป ออกไป
ทันใดนั้น ลงรัชทายาทก็เริ่มทำตัวไม่พอใจเป็นอย่างมากจึงทำเครื่องข้าวของในห้องและ ถ้วยกาน้ำแตก โมโหเป็นอย่างมากที่ภรรยาของตัวเองนั้น เริ่มปันใจให้กับคนอื่น องค์รัชทายาทนั้นเขาได้คิดเช่นนั้นเขาจึงทำการเริ่มทรมานองค์ชาย โดยการ เดินเข้าไปในห้องและตบหน้าพระไชยาอย่างแรง และหลังจากนั้นเริ่มทำร้ายร่างกายมาตลอด จนทำให้พระชายานั้นกลัว
จางฉางซุน. นายเอก
อะไรกัน ขึ้นมาตบข้าทำไม ข้าทำอะไรผิดงั้นรึ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ผิดอีกงั้นรึ เจ้านี่มันไร้เรื่องอายจริงๆ เจ้าปันใจให้คนอื่นงั้นหรอ ข้าเห็นแล้วว่าสายตาเจ้ามองเขา
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านคิดไปเองหรือเปล่า ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับเขาซะหน่อยข้าก็ เพิ่งจะเจอด้านนอกมาโดยไม่ถึงเท่าไหร่ถ้า 2 คนยังไม่ทันได้รู้จักอะไรกันดีพอท่านจะมาหาว่าข้าชอบพ่อกับเขาได้อย่างไรอย่าคิดมากสิ
เฉินหบางซู. พระเอก
เขาไม่เชื่อเจ้า เจ้านี่มันแพศยาจริงๆ เจ้ารู้ว่าเจ้าเป็นของข้า แต่เจ้ากลับไปกับชายอื่นเนี่ยนะ มันหมายความว่ายังไง
จางฉางซุน. นายเอก
ก็ข้าบอกว่าข้าไม่ได้ไปกับเขา ถ้าเจอเขาโดยบังเอิญเท่านั้นฉันไม่เชื่อข้าอย่างนั้นหรอ
ทันใดนั้น จะหายากก็ตบตี พระชายาเป็นต้นมา เขาตบตีทุกครั้งเวลาที่ พระชายานั้นทำผิด เขาเริ่มมีอาการโมโหรุนแรงมากขึ้น เขาเริ่มเอาโซ่เฆี่ยนตีไม้เฆี่ยนตี ทำให้พระชายานั้นมีบาดแผลเต็มตัวไปหมด แต่ห้องเรานั้นทรงยังไม่รู้ข่าว
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
พระองค์ เจ็บมากไหมพะยะค่ะพัทยา นี่ยานะพะยะค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
องค์รัชทายาทพยัคฆ์ค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าออกไป เจ้าได้ยินหรือไม่ ข้าจะอยู่กับพระชายา ในคืนนี้
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ได้พยะค่ะ กระหม่อมขอทุนลานะพี่ค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าคิดจะทำอะไรข้าอีก ก็ตบตีข้าไม่พออีกหรือไงปล่อยข้านะ
จางฉางซุน. นายเอก
คนอย่างเจ้า ไม่สมควรได้รับ ยานี้หรอกนะ คุณน่ารักยังอายอย่างเจ้า มันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ
เฉินหบางซู. พระเอก
ถ้าจะสั่งสอนเจ้า จนกว่าเจ้าจะสำนึกผิด
จางฉางซุน. นายเอก
ปล่อยข้านะปล่อยข้า
ทันใดนั้นองค์รัชทายาท ก็อุ้มพระชายาขึ้นไปบนเตียงอีกครั้งและได้ฉีกเสื้อผ้าออก หลังจากนั้นจะทายาท จะได้บรรจงจูบปากพัทยาอีกครั้งด้วยความโมโหและด้วยความหึงหวงขององค์รัชทายาทดังนั้นองค์รัชทายาท จึงได้ ส่งรูปไลค์ ของพระชายา และทำอย่าง นั้น ด้วยความรุนแรงและความเสน่หาอย่างรุนแรงอีกครั้ง จนทำให้พระชายานั้นรู้สึกคิดว่าตัวเองไม่ปลอดภัย และมีน้ำตาไหลออกมา โดยไม่รู้ตัว เขาไม่เคยรักเลย พระองค์ราชทายาทนั้น ค่อนข้างเป็นคนหัวรุนแรง ไม่เคยมีใครอยู่กับองค์รัชทายาททนได้สักคน ดังนั้นพระชายาจึงต้องอดทนยอมเพื่อที่จะอยู่ กับ ทายาทให้จนได้
ตอนที่ 3
หลังจากที่องค์ชายจางหรือพระชายาในนาม ได้ประสบ กับความลำบากโดยการโดนทำร้ายร่างกายจากทางของรัชทายาทผู้เป็นสามีของตัวเองผู้ซึ่งเข้าใจผิดว่าตัวเองนั้นปันใจให้ชายอื่นจึงทำให้ตัวเองรู้สึกไร้ค่าทำให้ตัวเองรู้สึก วิตกกังวลเป็นอย่างมาก จึงต้องทำอะไรสักอย่าง ทำให้องค์รัชทายาทนั้นไม่ส่งกิ้วอีก เขาจึงได้รู้ว่านิสัยจริงๆขององค์ราชทายาทเป็นเช่นนี้ เขาไม่ได้กลัวแต่เพียงแค่เขารู้สึกถอนหายใจทุกๆครั้งเวลาที่เจอหน้ากัน มันทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวแต่ไม่กล้าพูดอะไรออกไป
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
กรมราชทายาทพะยะค่ะ มิทราบว่าองค์รัชทายาทมาทำอะไรที่นี่หรือพะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ข้าจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของข้า เจ้าอย่าแสนเรื่องข้าได้หรือไม่เจ้าเป็นแค่องครักษ์ของพระชายาเจ้าอย่าแชร์ ข้าจะทำอะไรมันก็ ไม่เกี่ยวกับเจ้า หลบไป ข้าแค่จะมาดูหนังหน้าว่าพระชายาของเจ้า ยังอยู่ดีหรือตายแล้วต่างหากล่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
โจ้มาทำไม ออกไปนะ ถ้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า คนชั่วอย่างท่าน ไม่สมควรด้วยรับความรักจากข้า ข้าไม่ได้ทำผิดอะไรท่านก็ลงมาลงมือกับข้ามันถูกต้องแล้วหรือ
เฉินหบางซู. พระเอก
เธอมีสิทธิ์อะไร มาต่อกลอนกับข้าวเช่นนี้ เจ้ารู้บ้างไหม ข้าห่วงเจ้าแค่ไหน ที่เจ้ามากับชายอื่น เจ้าไม่มีสิทธิ์ เจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะปันใจให้ใครนอกจากข้าผู้เป็นสามีเจ้า
จางฉางซุน. นายเอก
ต่อให้ข้า จะบอกว่าข้าไม่มีชายใด ท่านก็ไม่เชื่อข้าอยู่แล้วนี่นา ท่านจะมาพูดเอาอะไร ท่านน่ะมันพวกซาดิสชอบทำร้าย ร่างกายคนอื่น โดยที่ท่านไม่ถามสาเหตุคงเป็นเช่นนี้สินะ นางสนมผู้ใดหรือพระยาผู้ใดที่เข้ามาเป็นคนของท่านท่านกลับทำแบบนี้เสมอ เพราะท่านไม่ฟังเหตุผลใครนี่เอง ข้าก็เป็นคนหนึ่งที่เข้ามาอยู่แต่งกับท่าน ท่านอย่าลืมนะ ว่าข้าเป็นได้แค่นามข้าไม่ได้จดทะเบียนกับท่านถูกต้องตามกฎหมายอันนั้นท่านก็ไม่มีสิทธิ์มาหึงข้าข้าจะคบกับใครมันก็เรื่องของข้า
ทันใดนั้น หัวจะทายาทก็ได้ตบหน้าอีกครั้งทั้งๆที่ พระชายานั้นก็ยังเจ็บเนื้อเจ็บตัวอยู่
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านตบหน้าข้า ข้าทำอะไรผิดก็ค่าพูดความจริง หรือว่าท่านรับไม่ได้ล่ะ ว่าสิ่งที่ข้าพูดมันเป็นเรื่องจริง
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจงจำไว้นะ แพศยายังเจ้าไม่คู่ควรกับผู้ใดนอกจากข้า เจ้าคิดว่า การที่ข้าตบตีเจ้ามันเป็นแค่สั่งสอนนะ ข้ารู้ว่าเป็นการที่จะผิดก็จริง แต่เจ้าเคยรู้อะไรบ้างไหม การนอกใจข้า มันก็ถือว่าผิด แล้วล่ะ เจ้าควรรู้ไว้ซะด้วย ต่อให้เจ้าเป็นพระชายา ที่แต่งตั้ง หรือเจ้าจะเป็นพระชายาที่ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสก็ช่าง เจ้าล้วนเป็นของข้า เจ้าเข้า นับแต่จากวันนี้ไป พระไชยาจัง ต้องจดทะเบียนสมรสกับข้า ขึ้นชื่อว่าเป็นพระชายาเอก ห้ามใครขัดคำสั่งฆ่า ใครขัดคำสั่งฆ่าฆ่าให้หมด
เฉินหบางซู. พระเอก
ก็พอใจหรือยัง ค่ายกตำแหน่งนี้ให้เจ้า ตำแหน่งพระชายาเอกของเจ้า เจ้าคงจะไป ยุ่งกับชายใดอีกไม่ได้แล้วสินะ ถ้ามีชื่อเจ้าจดทะเบียนเป็นสมรสกับข้า แล้วอย่าฝันนะว่าข้าจะหย่ากับเจ้า นับจากนี้ไป ชื่อทะเบียนสมรสของเจ้า จะอยู่ในมือข้าทุกอย่าง แล้วนี่ยา เจ้าทาซะ เตรียมตัวให้ดีล่ะ พรุ่งนี้จะมีวันงานฉลองคล้ายวันเกิดของพี่ ชายข้า แล้วเจ้า ก็เงียบปากไปนะ แล้วไม่ต้องพูดถึงเรื่องกันที่ข้าทำร้ายเจ้าเช่นนี้อีกเจ้ารู้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ได้ ได้ ถ้าจะไม่พูดมัน ฉันออกไปได้แล้ว ข้าบอกให้ท่านออกไปได้แล้ว แค่ไม่อยากเจอหน้าท่าน แล้ววันนี้ ข้าก็ไม่อยากรับแขกท่าน ข้าไม่ใช่คนบำเรอของท่าน คิดจะทำอะไรกับข้าก็ได้ ถึงข้าจะเป็นพระชายาเอกตอนนี้ ค่ะ ก็ยินดี จะให้ท่านมีพัสดุอีกคนนึง ฉันยอมไหมล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
จังหวัดไหนนะ เจ้ากำลังท้าทายข้าอย่างนั้นเหรอ เจ้าคิดว่า การที่เจ้าจะให้ข้ารับอนุมาเป็นพระสนมอีก 1 คนเป็นพระชายาลองเจ้าคิดหรอว่าข้าต้องการมัน ข้าไม่ได้ต้องการข้าต้องการเจ้าเพียงคนเดียว เจ้าจงรู้ไว้ต่อให้เจ้าหามาให้ข้าสักกี่ 10 คนข้าก็ไม่เอา ต่อให้ข้าแต่งข้าก็ไม่ร่วมหอ เจ้าจำไว้
ทันใดนั้น พัทยา ที่ได้แต่งตั้งเป็นพระชายาเอก นั้นก็ได้รู้สึก มีความเป็นกังวลมาก คิดว่าองค์รัชทายะจะทำอะไรกับตัวเองต่อไปดี แต่เขาเชื่อว่า สักวันหนึ่งเป็นครั้งสุดท้ายอยากจะต้องยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง ถ้าใช่ยาจึงคิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างนึง ทำให้องค์รัชทายาทนั้นลดจำนวนตัวเองลง เลือกหยิ่งผยอง ไหนๆบางอย่างเขาก็ได้รับรู้แล้วว่า สิ่งที่องค์รัชทายาทนั้น ได้ทำกับเขาไว้ มันทำให้เขารู้สึก เครียดแค้นในสิ่งที่องค์รัชทายาททำ แต่ก็ ไม่ต้องตื่นไปตามนั้น พระชายาเอกผู้ที่ได้แต่งตั้งได้ขึ้นว่าเป็นพระยาเอกแล้วสมรส แล้วจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ก็ไม่สามารถยุ่งกับชายอื่นได้ ถ้าใช้ยาเองนั้น ก็เลยจำเป็นจะต้องเอาตัวเองให้รอดโดยการ จำใจยอมอยู่ทนต่อไป และต้องอดทนของการโดนเกลียดชัง ขององค์รัชทายาทต่อไป
จางฉางซุน. นายเอก
ทำไม ใจข้ารู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้นะ ถ้าอยู่กับเขา เท่ากับข้าตกนรกตายทั้งเป็นจริงๆ เสด็จแม่นะเสด็จแม่ เสด็จแม่ไปทำอะไรเขาไว้นะ เขาถึงมาแก้แค้นข้าแทนท่านแบบนี้ ยิ่งคิดค่าก็ยิ่งเจ็บใจนะ ทำไมเขาถึงเกลียดฆ่าเช่นนี้นักนะ ต่อให้ข้า เป็นพระชายาเอก ต่อให้ข้าเป็นภรรยาหลวงก็จริง เขาทั้งรักทั้งเกลียดชังค่าแบบนี้ ข้ารู้สึกสมเพชตัวเองจริงๆ ข้าจะต้องรู้ให้ได้ ว่าท่านแม่ทำอะไรเขาไว้เขาถึงสมเกียรติตรงชั่งค่าเช่นนี้ มีเงินเข้ากับข้า ไม่ได้ตายดีแน่
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าคิดว่า ถ้าจะทน ตรงรัชทายาทพรุ่งนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนจนเชียว
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
พัทยาพะยะค่ะ ตัวหม่อมเองก็ไม่ทราบอะไรมากนะ ตั้งแต่เล็กองค์ราชทายาทก็เป็นคนหัวแข็งมาตลอด เขาเป็นคนแบบนี้มาตลอด กระหม่อมเองจนยังต้องสงสัยเช่นกันว่าทำไมย่าถึงเป็นคนนิสัยแบบนี้ เด็กๆองค์รัชทายาทเป็นคนยิ้มแย้มร่าเริงแจ่มใสนะพะยะค่ะ แต่พอมีเพราะพี่เลี้ยงซึ่งเป็นแม่ท่าน ได้เข้ามาอยู่ ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป ทำให้พี่ชาย ที่เป็นฮ่องเต้ ได้ พึงพอใจ กับแม่ของท่าน จึงรับนายเป็นพระสนมจนต่อมาฝ่าบาทจะได้แต่งตั้งแม่ของท่านเป็นฮองเฮาซึ่งเป็นแม่ของแผ่นดินนางมีอำนาจนางล้วนมีอำนาจทุกสิ่งทุกอย่างนั้นทำได้ทุกอย่างพะยะค่ะ ล้วนแต่ว่าแต่ก่อนนี้ฝ่าบาทไม่เคยรับรู้เลยว่า แม่ของท่านตบตีองค์ราชธานีมาโดยตลอดมันจึงทำให้องค์รัชทายาทของกระหม่อมเครียดแค้นนางมากยิ่งนัก นางเพียงแค่ไม่ชอบหน้าองค์รัชทายาทไม่อยากให้องค์รัชทายาทได้ดี นางเพียงแค่เป็นคนอิจฉาเท่านั้นแล้วท่านก็เป็นลูกของนางจึงทำให้องค์รัชทายาทได้เคียดแค้นท่านแทนนายอยู่ตลอดเวลา
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า ข้าก็คือข้า ไม่ใช่แม่ข้าซะหน่อย ถึงแม่ข้าจะทำผิดต่อเขา แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องมาลงที่ข้านี่นา ถ้าเป็นแค่เพียงลูกเขาก็จริง ข้าก็ไม่ได้หมายความว่าเสด็จแม่จะรักข้ามากขนาดนั้นนะเด็กๆเค้าก็เคยโดนทุบตีเหมือนกันข้าไม่เชื่อฟังเขาให้เข้าใจดี ความรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นใครบ้างจะทนไหวล่ะ มันก็เหมือนค่าในตอนนี้นั่นแหละ แค่โดนรักเคาะแทนมันก็สะสมแล้วนี่มันก็เป็นสิทธิ์ที่เขาจะต้องทำมึงฆ่าเช่นนี้ถ้าข้าขืนยัง แข็งข้อกับเขาต่อไปในตอนนี้มันก็อาจจะยิ่งหนักกว่าเดิมอีกใช่หรือไม่
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ใส่พยะค่ะ ก็มึงคิดว่าพระชายา คุณจะทำดีกับพระองค์ให้มาก ควรเข้าใจพระองค์ให้มากยิ่งกว่านี้นะพะยะค่ะ พระองค์ควรที่จะใจเย็นลง ต่อให้ท่าน แค้นองค์รัชทายาทแค่ไหน ท่านก็ต้องปรับเปลี่ยนองค์รัชทายาทให้ดีขึ้นไม่ใช่ท่านมาใส่แง่งอนกันแบบนี้ ก็หม่อมเห็นแล้วหดหู่พะยะค่ะ สมองคิดว่า ถ้าพระชายาต่อต้านพระองค์มากไปกว่านี้ แล้วผมกลัวว่าการใช้ยาจะทนรับผิดบาดแผลไม่ไหว พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ใครเข้าใจแล้ว ข้าจะพยายามนะ ฉันจะพยายามทำดีกับเขาเขาจะพยายาม ไม่ต่อล้อต่อเถียง ถ้าจะพยายามใจเย็นให้ได้มากที่สุด ถ้าจะพยายามปลดปล่อยอารมณ์ของเขาออกมา เพื่อให้เขาสบายใจ ถ้าต้องการให้เขามีที่คนละใบให้เขาฟัง เขาอยากจะคุยอะไรอยากจะระบายอะไรข้าจะปล่อยให้เขาทำ ก็ดีหรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
เจ็บชะมัดเลย ถ้าไม่คิดว่า เขาจะทำค่าขนาดนี้เฮ้ยคนหัวแรงอย่างเขา หัวเดียวกระเทียมนี่แบบนี้ ข้าเจ็บตัวฟรีจริงๆ ช่างเถอะช่างเถอะ เอาเป็นว่าที่เจ้าบอกก็แล้วกันนะ อาการนี้ เธอมีอะไรก็ไปเถอะ ถ้าจะใส่ยาแล้วล่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เย็นนี้ ก็เตรียมชุดให้ข้าข้าจะไปเข้าวังเข้าเฝ้า ห้องใต้ดินนี้ ข้าหวังว่าเขาคงจะไม่กิ้วใส่ข้าอีก ถ้าค่าทำตัวดีๆ
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ได้พะยะค่ะ งั้นกระหม่อมขอทุนลาเลยนะพะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ไปเถอะ จุ๊บว่านี่มัน รุนแรงกับข้าวจริงๆ ถ้าไม่ผิดยัดเยียดให้ข้าผิด เฮ้ยจะบ้านี่ ชอบเป็นสามียังไงของข้านะ คงจะทะนุถนอมฆ่าสิไม่ใช่มาตบตีข้าแบบนี้ เอ้ยเจ็บๆๆๆเป็นบ้าเลย ดูดิ เนื้อตัวข้ามีแต่แผ่วเต็มไปหมดเลยนะ เฮ้ยบ้าชะมัด แล้วข้าจะปกปิดแผลข้ายังไงล่ะเนี่ย ปิดบังได้ก็ปิดบัง ข้าจะยอมปิดบัง ปิดบังส่วนไหนได้ก็จะปิดบังก็แล้วกันแต่หน้าข้าสิบวมขนาดนี้ จะปิดบังยังไงกันเล่า ปัดโธ่เอ้ยคนบ้า เป็นพระชายาของท่านหรือข้าเป็นนักโทษของท่านกันแน่เนี่ย
งานเฉลิมฉลองวันคล้ายวันเกิดของฮ่องเต้ ห้องท้องพระโรง
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ามาแล้วเหรอ ถ้าคิดว่าเจ้านอนเจ็บเนื้อเจ็บตัวอยู่ในห้องซะอีกถ้าไม่คิดว่าเจ้า จะย้อนมาเช่นนี้แต่โดยดี
เฉินหบางซู. พระเอก
จะเงียบทำไม ทำไมเธอไม่พูดกับข้าเจ้าพูดประสาทข้าหรือไง ที่เจ้าไม่พูดเนี่ย เจ้างอนข้าเหรอ
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านฟังข้านะ ที่ข้าไม่พูดเพราะข้าไม่อยากเถียงกับท่าน เพราะข้ารู้ว่าข้าเถียงท่านไปข้าก็ต้องโดนอะไร เพราะฉะนั้น ข้าถึงไม่เถียงท่าน ปล่อยให้ท่านพูดเนี่ยนะ
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าเลย จึงอยากทำตัวดีๆกับท่านไม่อยากให้ท่านต้องกิ้วใส่ข้าอีก ข้าก็เลย ไม่อยากทะเลาะกับท่าน ข้าไม่อยากให้เสด็จแม่รู้ไม่อยากให้ฝ่าบาทรู้ว่าข้ากับฉันทะเลาะกัน เพราะเรื่องเหตุใด ข้าจึงทำตัวนิ่งให้มากที่สุดแล้วไม่พูดอะไรถึงเรื่องนั้น ดีหรือไม่ล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ฮ่าๆๆ เจ้านี่วางตัวได้ดีนี่ สมแล้ว ที่เจ้าเป็นพระชายาเอกของข้า เจ้าย่อมรู้ตัวดี ว่ามันสมควรต้องทำเช่นไร งั้นคืนนี้ข้าจะอยู่กับเจ้า รีบไปเถอะ งานจะเริ่มแล้ว ทำตัวเป็นเด็กดีเข้าไว้ล่ะ เผื่อไม่แน่วันนึง ถ้าอาจจะถอดใจรักเจ้าขึ้นมาจริงๆก็ได้ เธอจะไปรู้
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วแต่ท่านจะคิดเลย เชิญ ไปสิ แค่ไม่อยากเสียเวลา เราจะอยู่ตรงนี้กันอีกนานหรือเปล่าล่ะ ไปสิท่านพี่ท่านรออะไรเล่าท่านจะมามองข้าทำไม ถ้าไม่สวยอย่างงั้นรึ ถ้าไม่สวยในสายตาท่านเหรอ หรือข้าไม่ได้ในสายตาท่าน
เฉินหบางซู. พระเอก
ดูไปดูมา แค่ฉันอยากจะรู้จักเจ้ามากกว่านี้ซะแล้วสิเพราะชายาเอก คุณนิสัยเจ้าเป็นคนยังไงกันแน่นะ เจ้าดูเหมือนสงบเสงี่ยม ไม่เหมือนแต่ทีแรกที่หญิงจองของโอหังใส่ค่ะ จะเปลี่ยนไปอย่างนั้นเหรอ ถ้าต้องดูให้แน่ชัด ว่าเธอเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ใช้ยา เอก เธอไม่รู้จะเอาตัวรอด ฉลาด
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
พระเจ้ามากันครบแล้วเหรอ เอ้า พัชยา ยินดีด้วยนี่ข้ายินดีด้วยนะ ที่เจ้าได้ขึ้นตำแหน่งเป็นพระชายาเอกของน้องชายข้า องค์รัชทายาท ดูแลเจ้าดีหรือเปล่าพระชายาเอก
จางฉางซุน. นายเอก
เพื่อนน้อยทุนฝ่าบาทพญาค่ะ องค์รัชทายาทดูกระหม่อมดีพะยะค่ะ ดูแลเป็นอย่างดีเลยล่ะ ยุ่งก็ไม่ให้ไหล่ หมดเมื่อไหร่ก็ไม่ให้ตองพะยะค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะพะยะค่ะ องค์รัชทายาทเป็นสามีกระหม่อม กระหม่อมมีหน้าที่ดูแลองค์รัชทายาทพะยะค่ะ เขาจะต้องเป็นสามีที่ดีของข้าได้แน่นอน พระองค์ฝ่าบาทวางพระทัยได้เลยพะยะค่ะ
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
เป็นอย่างนั้นเช่นนั้นก็ดีแล้ว ลูกของท่านวางตัวดีนะ วันนี้แต่งตัวดีมาเชียว นะนี่ แม่ทัพก็มาแล้วเหรอ ฉันนั่งสิ
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
ถ้ามากันครบแล้วพวกเจ้า ดูนางรำตามสบายพวกเจ้าเลยก็แล้วกัน
ทันใดนั้น ท่านแม่ทัพนั้นจะได้เสนอหันไปมองพระชายา ผู้ที่นั่งเงียบขรึมไม่พูดอะไรและนั่งอยู่ข้างกายองค์รัชทายาท โดยที่ไม่พูดอะไร ไม่มองหน้าผู้คนตั้งใจดูนางรำเป็นอย่างดีและคอยเอาอกเอาใจองค์รัชทายาทเป็นอย่างดี ทำให้องค์รัชทายาทนั้นเป็นที่พึ่งพอใจอย่างมาก แต่แม่ทัพนั้นก็ได้แค่แอบมองแต่พูดอะไรไม่ได้
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าเป็นยังไงบ้าง เที่ยวสนุกหรือไม่ ถ้าเจ้าสนุก เจ้าก็ดูต่อไปก็แล้วกัน ข้าว่ามันก็เพลินดีนะ มีเจ้าอยู่เคียงข้าง วันนี้เจ้าเป็นเด็กดีนี่ ไม่มีพิรุธอะไร ถ้ารู้จัก วางตัวถูกนิ
จางฉางซุน. นายเอก
ใครจะเป็นเหมือนท่านล่ะ เขาจะจ้องหาเรื่องข้าไปวันๆ
เฉินหบางซู. พระเอก
ดื่มเหล้าไหม ถ้าเจ้าดื่มเหล้าเจ้ากินเหล้ากับข้าหน่อยนะพัทยา วันนี้ไม่เมาก็ไม่เลิกลาก็แล้วกัน ทุกคนเต็มที่ เชิญ
ทันใดนั้น หลังจากนั้น เหล่าทหารและเหล่าแม่ทัพทั้งหลายก็ได้เดินทางกลับไป แต่องค์รัชทายาทนั้น กินไปแค่ 2-3 หน่วย แต่ก็ไม่ค่อยเมาสักเท่าไหร่ แต่องค์พระชายานั้นได้กินเหล้าจนเมามาย จึงทำให้องค์รัชทายาทนั้นต้องอุ้มเดินเข้าห้อง แม่ทัพ ฉาง ก็ได้เดินเข้ามาหาองค์รัชทายาท แล้วพูดขึ้นว่า
ฉางโฟง. พระลอง
องค์รัชทายาทพะยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์รัชทายาท จะนำพัทยากลับเข้าห้องแล้วหรือพะยะค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
