บทที่ 1

พรที่ได้รับ

"น้องคุณ ปู่ ถามหน่อย ถ้าน้องคุณได้พรหนึ่งข้อ จะเอาไปทำอะไร"

"ช่วยแมวค่ะ"

"ทำไมถึงจะช่วยแมวละ

"เพราะน้องคุณชอบแมวค่ะ" 

ชายชราหัวเราะ ดังไปสามบ้านแปดบ้าน

...คุณปู่กับน้องคุณจะพูดคุยเล่นกันแบบนี้ทุกวัน และวันนี้ คือ วันสุดท้าย ที่น้องคุณได้คุยกับ คุณปู่ ร่างของคุณปู่แน่นิ่ง ไม่เคลื่อนไหว ตามปกติ คุณแม่บอกกับน้องคุณว่า คุณปู่เสียแล้ว ก่อนน้องคุณจะมาที่นี้ ใช่ค่ะ น้องคุณ เป็นคนจากมิติหนึ่ง ที่มาอยู่ที่นี้แบบงงๆ เรื่องนั้นชังมันก่อน

ความรู้สึกต้อนนี้ มันรับไม่ไหว ท่านจากไปไวเกิน ความรู้สึกพูดไม่ออกนี้มันคืออะไร ไม่อยาก รู้สึกเลย ร้องให้ไม่ออก...

แต่ ร้องให้ในใจนักมากกก..

ครอบครัวสายลมตั้งอภิธรรมศพ สามคืน บรรยากาศภายในงาน เป็นแบบโศกเศร้า เนื่องจาก คุณปู่เคยรับราชการมาก่อน ก็จะมีคนใหญ่คนโตในประเทศมาเยอะ น้องคุณจำไม่ได้ว่ามีใครบ้าง นักธุระกิจคู่ค้าและคู่แข่ง ข้าราชการต่างๆไป ถ้าแยกจากตาคือ การแต่งกาย ชุดที่สวมใส เฮ้อ...

...อย่างที่บอกไป น้องคุณ มาอีกมิติ ตอนมาอยู่ไหม่ๆ งงมาก และมาอยู่ในร่างเด็กทารถ แอบหวั่นใจ แอบกลัว ว่าบ้านนี้จะคิดว่าลูกหลาดตัวเองมีผีมาสิงหรือป่าว อาจจะมีกาขับไล่เหมือนไหนทีวี ก็เป็นได้แต่ก็โล่ง อก พวกพ่อแม่ปู่ ใหม่ของเราไม่เป็นอย่างที่คิด และเราก็มาอยู่ที่นี้ได้5ปีแล้ว ก็จะมีคุณปู่กับดำ เป็นเพื่อนเล่น แต่...

น้องคุณส่งสัยว่า...

คุณปู่ ค่อยจะถามอะไรแปลกๆ...

คือ ถ้าได้พร จะเอาไปทำไหม...

และไม่ได้ถามไปครั้งเดียว ถามหลายครั้งมาก แต่แต่จำความได้..

และแล้วน้องคุณก็รู้แล้วว่า เพราะอะไร...

.........

สามเดือนแล้ว ที่คุณปู่จากไปไม่หวนคืน วันนี้เป็นวันครบรอบร้อยวัน ของคุณปู่ สามพ่อแม่ลูก และเมดจำนวนหนึ่งมาที่วัด นำอาหารคาวหวานมาถวายเพลพระ ในความที่ร่างกายนี้เป็นเด็ก นั่งพับเพียบไม่ได้ ก็เริ่มขยับไปขยับมา น้องคุณเลยบอกกับพ่อกับแม่ว่าจะออกเป็นยืดเส้นยืดสาย นอกศาลา

นิตยา มองลูกสาวที่เดินออกไปจากศาลา หน้าเธอมีความหนักใจอยู่นิดหนึ่ง

"ไม่ต้องห่วงลูกหรอก พี่เชื่อว่าลูกเราต้องเอาตัวรอดได้"

คุณพันธุ์ กล่าวกับภรรยาของตนเอง

"แต่.." นิตยาเสียงสั่น

"อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด" คุณพันธุ์กล่าวอย่างปลงตก รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น

.

.

น้องคุณเดินมาเรื่อยๆ จนถึงอัฐิเจดี  มีชื่อ ว่า นายคุณนพ สายลม มีภาพเป็นชายชราแลดูสุขภาพดีอยู่ 

นี้คือคุณปู่ของน้องคุณ...

อยากคุยกับคุณปู่อีกจัง...

ไม่ถึงสิบวินาที่ ลมบ้างอย่าง พัดมาอย่างแรง น้องคุณตกใจ พอผ่านไปสักพัก ลมก็หายพัด

คุณปู่...น้องคุณทั่งตกใจและดีใจที่เห็นคุณปู่อยู่ตรงนี้อีกครั้ง

"น้องคุณ ปู่จะถามเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าได้พรหนึ่งขอจะเอาไปทำอะไร"

"ช่วยแมวค่ะ น้องคุณยืนยันคำเดิม ช่วยแมวค่ะ"

ชายชราที่สภาพโปรงแสงยิ้มรับ

คุณปู่...น้องคุณดีใจมาก จนพูดไม่ออก

น้องคุณเลย หาเรื่องคุยกับปู่ เพราะรู้ว่าไม่นานคูณปู่จะหายไป ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทั่วไป เรื่องไอ้ดำว่ามันเป็นอย่างไร จนกระทั่ง...

"ปู่ต้องไปแล้ว"

"ค่ะ.." น้องคุณเศร้าอีกครั้ง แต่ เอาไงได้

"ลาก่อนค่ะคุณปู่" ชายชราที่สภาพโปร่งแสงหายไปดังสายลม น้องคุณน้ำตาไหลออกมา

ย้อนกลับไปก่อนที่ลมพัด

"ท่านผู้ดูแล สรุป จะให้ระบบกับหลานฉันไหม"

"เฮ้ย ข้าจะให้ก็ต่อเหมือน นั่งหนูคุณ บอกความฝันมา นี้อะไร ให้ตานพไปถามหลายครั้ง ก็ตอบว่าแมว แมว" ชายหนุ่มหน้าตาสง่างามมีอำนาจลึกลับ ที่ไม่สามารถบอกได้ ถอดหายใจหลายต่อหลายครั้ง ถ้าเป็นคนอื่น คงเอาไป หาเงิน หาอำนาจแก่ตัวเอง แต่ไม่ใช่กับคนตระกูลนี้... 

"ท่านก็รู้นี้น่า ว่าข้าไม่ปกติแล้วแล้วลูกหลานจะปกติอย่างไร" ผู้หญิงที่ตอบโต้อยู่นั้นตอบด้วยเสียงปกติแต่สอไปทางประชดประชัน

เฮ้ยยย ชายหนุ่มรูปงาม ถอนหายใจแรงไปกับคนตระกูลนี้

ข้าเบื่อกับพวกเจ้า...

ข้าจะไปถามนังหนูเป็นครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มรูปงามตอบส่งๆ เพราะขี้เกียจรอแล้ว และข้าก็ไปไกล้ๆจากคนตระกูลนี้

"ให้ๆไปเถอะ ข้าก็ขี้เกียจดูลูกหลานแล้วเหมือนกัน" ผู้หญิงตอบอย่างอารมณ์ดี

ถ้าไม่เพราะเรื่องนี้ข้าไม่มาหรอก...

เพราะข้ากำลังไปเที่ยวให้สนุกโดยที่ไม่มีอะไรมาขัดขวาง...

ชายหนุ่มรูปงามกลอกตา เป็นร้อยรอบ กับคนตระกูลนี้ ยิ่งเป็นตัวแม่...แล้วยิ่งใหญ่ พันรอบก็เกิน ชายหนุ่มรูปงามก็แปรงกาย เป็นนพคุณ

แต่...ไม่เหมือน

"ท่าน! ไม่เหมือนเอาให้หล่อกว่านี้" ผู้หญิงพอเห็นร่างจำแรงกายก็รับไม่ได้ทันที่ที่มันขี้เร่กว่า คุณนพ

ชายหนุ่มรูปงามที่หญิงสาวเรียกว่าท่านดูแลจำแรงร่าง เป็นคุณนพ อยู่ หลายครั้งก็...

เป็นการจำแรงกายที่ พิษดาล ที่สุด หญิงสาวรับสภาพไม่ได้อย่างแรง จน...

อยากคุยกับคุณปู่จังเลย...

ย้าาาา 

ลมพัดอย่างรุ้นแรงจากพลัง การจำแรงกาย หญิงสาวที่ยืนมองอยู่ มองบน เบ้ปาก

ทำไหม? ท่านต้องเล่นใหญ่ด้วย...

บทที่2

พิธีสืบทอด

คุณพันธ์ พ่อของน้องคุณ กำลังพาน้องคุณ เดินลงไปในห้องใต้ดิน พักนี้มีแต่เรื่องแปลกๆตั่งแต่ วันทำบุญครบร้อยวันคุณปู่

เฮ้อ...นี้มันอะไรนี่ พิลึก

"ถึงแล้ว ตามพ่อมา" พ่อของน้องคุณเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องปริศนา

น้องคุณเดินตามคุณพ่อของตัวเอง ในห้องนั้น ลักษณะห้องเป็นห้องที่กว้างมาก ไม่มีอะไรเลยเป็นห้องป่าว อ้อ... ต้องเดินต่อไปอีก เดินไปได้สักพักก็ถึงสักที่ 

น้องคุณ เหนื่อยค่ะ...

น้องคุณ อายุห้าขวบนะค่ะ...

สิงที่ปรากฏตรงหน้า เป็นลักษณะเป็นแท่นอะไรสักอย่าง สีดำ ที่สามารถนอนได้สบายๆ รอบๆ ก็จะมีรูปภาพต่างๆ หือ!

ภาพคุณทวดชายและคุณทวดหญิงนี้...

มันมาอยู่ที่นี้เอง น้องคุณเคยเห็นอยู่ครั้งหนึ่ง...

ชั่งมันเถอะ...

"น้องคุณ ครับ พ่อต้องสงเราตรงนี้" 

"ห้ะ! อะไรค่ะ หนูงง" หนูตกใจนะค่ะคุณพ่อทิ้งหนูได้ไง เรามาด้วยกันนะ

"ต้อนนี้ หนูต้องไปนั่งบนแท่นสีดำนั้นครับ ทุกอย่างที่หนูไม่เข้าใจ จะกระจ่างเอง" คุณพ่อรู้หรือค่ะว่าหนูคิดอะไรอยู่ 'ได้แต่คิดนะแต่ข้อไม่พูดค่ะ'

"แล้วคุณพ่อเคย...ไปนั่งไม่ค่ะ"

"เคยสิ...แต่หนูนะพิเศษที่สุดแล้ว" คุณพ่อลูกหัวน้องคุณแล้ว พาเดินไปนั่งบนแท่นสีดำนั้น

พิเศษอะไร้...

รู้สึกสะยอง...พ่อจะพาหนูมาบูชายันใช่ไหม!?

............

พอนั่งบนแทนสีดำไปได้ ไม่ถึงหนึ่งนาที รู้สึกภาพตรงหน้าเปลี่ยนไป ไม่ใช่เปลี่ยน! เปลี่ยนไปเลยทางหาก 

"สวัสดี ในที่สุดเราก็เจอกันสักที่" ผู้ชายที่น่าตาหล่อเหล่าปรากฏกายขึ้นต่อหน้าแทนภาพ คุณพ่อที่เห็นกันอยู่เมื่อกี่

"คุณคือใครค่ะ" คือแบบงงค่ะ พี่เป็นใครค่ะ

"อ่า โทษที่ลืมแนะนำตัว เราคือ ผู้รับการสืบทอด จะเรียกว่าผู้ดูแลก็ได้ และเราก็เป็นคนดึงเธอมาจากมิตินั้น"

"พวกเขาเป็นไงบ้างค่ะ" พอคำว่า มิตินั้นบุบ เธอถามทันที่

"พวกเขาสบายดี" 'สักวันคงเจอกัน' ชายหนุ่มแค่พูดในใจ

"เธอคงสงใสบางอยางกับตระกูลนี้ ถ้าเหล่าก็คงไม่หมดหรอก เพราะมันเยอะมาก"

ไม่ได้สงใส่บางอยาง...แต่!สงใสทุกอยาง

"ฉันจะบอกลายละเอียด เกียวกับ พิธีสืบทอด ทุกคนในตระกูลสายลม ต้องทำพิธีนี้ตอนอายุสิบห้า"

พิธีสืบทอด...

อายุสิบห้า...

อียังวะ...

"แต่ ระบบจะมี คนใช่มันได้น้อยมาก นอกจาก คุณทวดของเธอแล้ว ก็ไม่มีใคร"

"ส่วนคนอื่นๆ ในตระกูลจะมี พรพิเศษ หรือสิ่งพิเศษ"

"ทางเราได้เจอเธอที่มิตินู้น โดยบังเอิญ เธอมีคุณสมบัติ ที่สามารถใช่ระบบได้ พอเธอเสียชีวิต เราก็นำวิญญาณเธอมาก"

ห่ะ! นี้เราตายเองโดยธรรมชาติรึ

"ใช่ คุณในอดีตตายไปแล้ว แล้วทางเราก็ทราบว่าคุณต้องการอะไร เราแค่นำวิญญาณคุณมาเท่านั้น ทางเราไม่ถึงลงทุนอย่างที่คุณคิดหรอกครับ"

ต้อนนี้เราหัวเราะในใจว่า มโนไปใกล้มาก...และหนักด้วย

บังคับคนให้โดนยิง...

ทำให้รถชน...

แล้ว... เรามาโนหนักมากกก...

"เอาละครับ คุณหลับตานะ เราจะทำพิทีสืบทอดกัน"

เธอหลับตาลง...

"เอาละเสร็จแล้ว" ชายหนุ่มรูปหล่อพูดกับเธอ

ห้ะ!...ทำไม่ง่ายจัง

เงื่อนไข ของการสืบทอดระบบคือ ผู้อาวุโสในบ้านถามแล้วท่านตอบ แล้วตอบ เป็นคำตอบเดียวกันทั้งหมด และมาสืบทอดพิธี คุณเป็นคนเดียวในบ้านต้อนนี้นะครับที่มีระบบ ผมเฝ้าดูคุณตั้งแต่แรกผมว่ามันไม่ง่ายเลย ผมขอตัวก่อนนะครับหมดน่าที่ของผมแล้ว"

พอพ่อหนุ่มรูปหล่อพูดจบ ภาพก็กลับมาเหมือนเดิม พ่อของน้องคุณอยู่ตรงหน้า

........

"คุณพ่อค่ะ คุณพ่อมีของวิเศษอะไรค่ะ"

น้องคุณหลังจากออกจากห้องสืบทอดก็พูดคุยกับคุณพ่อ และก็ถามถึงของพิเศษของท่าน

"พ่อไม่บอก...มันเป็นความลับ" คุณพันธ์หัวเราะลูกสาวทันที่

"เชอะ...คุณพ่อใจร้าย" เธอโกรธพ่อเธอค่ะ...ที่หัวเราะเธอ

"อะไรกันค่ะ กันหลังคุยอะไรกันอยู่สนุกเชียว" เสียงคุณแม่ดังขึ้นขัดอารมณ์โกรธของตัวเอง นิตยาเดินมานั่งข้างน้องคุณกับคุณพ่อ

"คุณแม่ กลับมาเมื่อไรค่ะ" 

"กลับมาถึงเมื่อกี่นี้ละ และได้ยินเสียงน้องคุณกับคุณพ่อของน้องคุณดังมาก"

คุณแม่ของน้องคุณไปหาญาติที่ต่างจังหวัดค่ะ และไปหลายวันเลย แล้วญาติคนนี้เป็นญาติที่เหลือเพียงคนเดียวด้วย

"อะนี้คุณน้าเมกับยายปรางค์ ฝากมาให้เรา" ในมือคุณแม่มีถุงใส่ของมาด้วยแล้วยืนมาให้เธอ

กรีดดดดด....ขอบคุณค่ะ คุณน้าเม คุณยายปรางค์

น้าเม หรือเมศยา คือญาติคนเดียวทางแม่ที่เหลืออยู่ ยายปรางค์ คือ แม่สามีของน้าเม่ค่ะ ส่วนของที่ฝากมาคือ

มะม่วงแผ่นค่ะ...ของโปรดเลยยย

บทที่3

เรียนรู้ระบบสืบทอด

เช้าวันต่อมา 

เวลา08.00น.

ตอนนี้พ่อกับแม่ไปทำงานกันหมดแล้ว บอกไว้ก่อนว่า น้อนคุณตื่นไม่ทัน พวกท่านหรอก เพราะพวกเขาออกไปแต่เช้ามาก

ไม่ได้ตื่นสายนะ...

พ่อของน้องคุณ หรือ คุณพันธ์ ประทานบริษัท เมยอน เป็นบริษัทผลิต อาหารกระป๋องรายใหญ่ ที่สุดในโลก มีแหล่งผลิตทุกมุ่มโลก ส่วนแม่ หรือ นิตยา เป็นเลขาและพ่วงตำแหน่งแม่บ้านส่วนตัว จะไปดูงานต่างประเทศ ท่านทั่งสองไปด้วยกัน

ทิ้ง!? น้องคุณไว้คนเดียว!!!

ตอนเช้า...น้องคุณตื่นมาก็จ็ะเอ่ กับพี่ระบบ

ใช่ค่ะมันคือ..ระบบสืบทอด

ย้อนไปตอนตื่นนอน 07.1..น.

"สวัสดีครับ น้องคุณ กระผมคือระบบสืบทอดครับ"

ที่น้องคุณเห็น อยู่ตรงหน้า คือ มันเหมือนแผนกระจกใส มีตัวอักษร ที่น้องคุณไม่เข้าใจ

อีหยังว่าา...

อ๋อ เออใช่...เมื่อวานไปทำพิธีสืบทอดมานิว่า

"ยืนยันตัวตนด้วยครับ"

น้องคุณทำหน้างง มันคืออะไร? ยืนยันอย่างไร?...

"บอกชื่อพร้อมนามสกุลครับ" เมือนระบบสืบทอดเดาใจได้! ว่าน้องคุณคิดอยู่เลยว่ากำลังคิดอะไร

"คุณนิต สายลม"

"ยืนยันตัวตน คุณนิต สายลม"

ระบบ ยืนยันว่า ว่าน้องคุณ จะเอาไปเลี้ยงแมว 'ใช่/ไม่ใช่' ถ้าใช่ 'ตอบตกลง' ถ้าไม่ใช้ตอบ 'ไม่ตกลง'

'ตกลง'

'ยืนยันตัวตน' คุณนิต สายลม ระบบเลี้ยงแมว ยืนยัน...

0.5 %

20 %

36 %

50 %

55 %

80 %

94 %

100 %

'ยืนยันตัวตนสำเร็จแล้ว'

ปัจจุบัน เวลา08.00น

"เอาละครับ ต่อไปนี้ กะผมจะสอน การใช่ งานของระบบนะครับ ..."

กระจกใส ที่อยู่ตรงหน้าน้องคุณ จากตัวอักษรที่น้องคุณไม่เข้าใจ กลับเข้าใจและอ่านออก จากการ 'ยืนยันตัวตนเสร็จ' แล้ว

น้องคุณตัังใจฟัง พี่ระบบ เอ่อ น้องคุณถามเข้าแล้วนะค่ะ ว่าพี่ชื่ออะไรค่ะ คำตอบ คือ...

ไม่มีครับ...

น้องคุณต้องเป็นคนตั้ง...

ตอนนี้ยังตั้งไม่ได้... Lv.ไม่ถึง...ok ค่ะ

พี่ระบบ ให้ทำสมาธิ เพื่อที่จะได้ 'เปิด/ปิด' ระบบเองได้ น้องคุณ ตั้งใจฝึกอยู่พักใหญ่ ถึง ทำได้อย่างใจนึก

อย่างที่พี่รูปหล่อ คนนั้นว่าเลย มันใช่งานยากมากกก...

เปิดระบบ

คุณนิต สายลม lv.0

- ร่างกาย 10/15

- ความฉลาด 10/15

- ค่าโชค แมค

กล่องสุ่มลางวัน เปิด/ปิด

ร้านค้า lv.0

เงิน 500ล้านบาท (เงินของน้องคุณ)

"น้องคุณจะเห็นว่า มี Lv.อยู่ ท้ายชื่อ มันมีเอาไว้ เพิ่ม สกิต แก่น้องคุณ ในร่างกาย กับค่าความฉลาด จะพูดให้เข้าใจง่าย ก็ คือ ในร่างกาย ถ้าน้องคุณออกกำลังกายทุกวัน น้องคุณก็จะไม่เหนื่อยง่าย แต่ ถ้าน้องคุณไม่ออกกำลังกายเลย หรือ ออกกำลังนานครั้ง พอมาออกก็จะเหนื่อยมาก ส่วนค่าความฉลาด น้องคุณต้องอ่านหนังสือเยอะๆจำได้มาก ร่วมไปถึงฝึกคำศัพท์ในอักษรต่างประเทศ คณิตศาสตร์ เอ่อ อีกเรื่อง อาหารการกิน มีผลต่อ ร่างกายและค่าความฉลาด"

"ค่ะ น้องคุณเข้าใจแล้ว" 

ต้อนนี้ในใจตะโกนว่า..ระบบอ่านใจใด้

เพราะน้องคุณกินแต่ของไม่มีประโยชน์...

ค่าโชคนั้น ปรับเพิ่มไม่ได้ สิ่งนี้ มีมาตั้งแต่เกิดแล้ว ส่วน Lv.ที่ร้านค้า น้องคุณต้องซื้อของจากในนั้น...

น้องคุณ "กด ร้านค้า

- ของคน

- ของแมว

น้องคุณ 'กด' 'ของคน'

- อาหาร

- ยา

- ความรู้

- ทัศสะ

"น้องคุณครับ การที่น้องคุณจะเลี้ยงหรือดูแล อะไร น้องคุณ ต้องดูแล ตัวเองก่อนนะครับ ระบบขอพููดในความเป็นห่วงแล้วผมก็เคยทำงานกับคุณทวดของท่านนะครับ น้องคุณก็เมื่อหลานของคนหนึ่ง"

อ่า...เมื่อว่าคุณทวดมายืนอยู่ตรงนี้เลยแล้วเอาไม้เรียวมาด้วยอ่าาา

"ค่ะน้องคุณ จะฟังคำเตือนของพี่ระบบค่ะ"

ถ้าอันไหนแหกได้น้องคุณก็ทำ!!!???...

น้องคุณ 'กด' 'ของแมว'

อาหาร

ยา

ความสามารถ

หือ!แมวมีความสามารถด้วยรึ

"ใช่ครับ แมวบ้างตัวมีความสามารถ ที่คนอย่างเราไม่ทราบครับ น้องคุณซื้อ ตรวจสอบร่างกายและตัวสอบความสามารถ ที่ทัศสะ ครับ มันมีประโยนช์...พี่ระบบพูดอะไรต่อไม่รู้ แต่น้องคุณ 'กด' เข้ามาแล้ว..."

น้องคุณ 'กด' 'ปิด' 'ของแมว'

น้องคุณ 'กด' 'ของคน'

น้องคุณ 'กด' 'ทัศสะ'

- ตัวสอบ... 

- ตัวสอบ....

- ตัวสอบร่างกาย 100,000 บาท ตกลง

- ตัวสอบความสามารถ 100,000 บาท ตกลง

น้องคุณ 'กด' 'ตกลง' ทั้งสองอย่าง

น้องคุณ จะใช้ 'ทัศสะ' 'ตรวจสอบร่างกาย/ตรวจสอบความสามารถ' 'ตกลง' 'ไม่ตกลง'

น้องคุณ 'กด' 'ตกลง' ระบบยืนยัน 'ถูกต้อง'

แล้วน้องคุณ รู้สึกมืดไปหมดแล้วจำอะไรไม่ได้เลย...