เมื่อเธอเป็นเหตุผลของคำว่ารัก
บทนำ
บทนำ: แอบรักที่ไม่มีวันเป็นจริง
เมลินดา (เม) เด็กสาวที่แอบชอบภูผา หนุ่มหล่อที่เป็นหัวใจของทุกคนในโรงเรียน เธอรู้สึกว่าเขาไกลเกินเอื้อม เธอจึงเลือกเฝ้ามองเขาอยู่ห่างๆ ทุกครั้งที่ภูผายิ้ม ทุกครั้งที่เขาลงเล่นบาส เธอเก็บทุกภาพในหัวใจและบันทึกทุกความรู้สึกไว้ในไดอารี่
วันหนึ่ง เมลินดาเผลอทำไดอารี่ตกไว้ที่สนามบาส ภูผาเป็นคนเจอและเปิดอ่านหน้าแรกที่เขียนว่า
“ฉันแอบรักเขา คนที่ไม่มีวันหันมามองฉัน…”
ภูผาเริ่มสงสัยว่าใครคือเจ้าของไดอารี่ เขารู้สึกสนใจ และเริ่มสังเกตคนรอบตัว
1. เมลินดา (เม)
• นางเอก: สาวเรียบร้อย ขี้อาย เรียนเก่ง เธอแอบชอบพระเอกมานานแต่ไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึก
• งานอดิเรก: วาดภาพ, เขียนไดอารี่
• คำพูดประจำตัว: “เขาคงไม่เคยสังเกตฉันหรอก…”
2. ภูผา
• พระเอก: หนุ่มหล่อป๊อปปูลาร์ อบอุ่น ดูเหมือนไกลเกินเอื้อม แต่จริงๆ เป็นคนเรียบง่าย
• งานอดิเรก: เล่นบาสเกตบอล, ถ่ายรูป
• คำพูดประจำตัว: “ทำไมเวลาฉันมองเธอ ฉันรู้สึกว่าเธอมีอะไรบางอย่างที่ไม่เหมือนใคร?”
3. แพรวา
• เพื่อนสนิทของเมลินดา เป็นคนร่าเริง ชอบเชียร์ให้นางเอกสู้เพื่อความรัก
4. นนท์
• เพื่อนสนิทของภูผา คอยแซวภูผาตลอดเวลา
เสาร์ ที่11 มกราคมหรือ อาทิตย์ ที่12มกราคม
เเอดเปลี่ยนบทและตัวละครเด้อออ
ตอนที่ 1: การพบเจอที่ไม่ได้ตั้งใจ
เเพรวา
เมล! แกได้ดูพี่ภูผาเล่นบาสวันนี้หรือเปล่า?
เมลินดา
(ลังเล) ก็ดู…นิดหน่อย
เเพรวา
แกนี่มันเหมือนนาฬิกาปลุกทุกวันเลยนะ จะเช้า กลางวัน เย็น แอบมองพี่ภูผาอยู่ได้!
เมลินดา
เงียบเลย! เดี๋ยวคนอื่นได้ยิน
เเพรวา
แล้วเมื่อไหร่แกจะเลิกแอบชอบพี่เขาแบบนี้? ไปบอกความรู้สึกเลยดีกว่าไหม
เมลินดา
จะบ้าเหรอ! แกก็รู้ว่าพี่เขาเป็นยังไง เพอร์เฟกต์ขนาดนั้น ฉันเป็นใครล่ะ?
เเพรวา
เป็นคนที่พี่เขาอาจจะมองข้ามไปตอนนี้ แต่ถ้าแกทำอะไรสักอย่าง แกอาจจะได้อยู่ในสายตาเขาก็ได้นะ
เมลินดา
(เงียบ) ฉันว่า…มองเขาอยู่ไกลๆ ก็ดีแล้วล่ะ
วันนั้นที่สนามบาส เมลินดานั่งอยู่มุมหนึ่งใต้ต้นไม้ใหญ่ มือของเธอถือไดอารี่เล่มเล็กไว้แน่น ทุกหน้าของมันเต็มไปด้วยคำบรรยายถึงผู้ชายคนหนึ่ง…ภูผา
เสียงหัวเราะและเชียร์ของเพื่อนๆ รอบสนามดึงสายตาของเมลินดาให้เงยขึ้นมอง เธอเห็นภูผาวิ่งอยู่กลางสนาม แววตาของเขามีความมุ่งมั่น ทุกครั้งที่เขาชูตลูกลงห่วงได้ เสียงเชียร์ยิ่งดังขึ้น
เมลินดายิ้มบางๆ พร้อมกับกระซิบกับตัวเอง
“พี่ดูมีความสุขจังเลย…”
หลังจากจบเกม ภูผาเดินออกมานั่งพักใต้ต้นไม้ ไม่ไกลจากที่เมลินดานั่ง เธอรีบหลบสายตาและเก็บไดอารี่ใส่กระเป๋า แต่ในความรีบร้อนนั้น ไดอารี่กลับร่วงลงพื้นโดยที่เธอไม่ทันสังเกต
ติดตามลุ้นตอนต่อไปเด้อจ้าาา
ตอนที่ 2
นนท์
เล่มสีน้ำตาลตรงนั้นน่ะ ดูเหมือนสมุดโน้ต
นนท์
(หยิบขึ้นมา) เหมือนจะเป็นของใครสักคนที่ทำตกไว้
ภูผาเปิดไดอารี่เล่มนั้นออกดู หน้าแรกที่เขาเห็นเขียนไว้ว่า:
“ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ทุกครั้งที่มองเขา ฉันรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบของฉันหยุดหมุน”
ภูผา
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน… แต่คงต้องหาทางคืนให้เจ้าของแล้วล่ะ
ขณะที่ภูผาถือไดอารี่เล่มนั้นอยู่ เมลินดาก็เดินกลับมาที่สนามบาสอีกครั้ง แต่พอเธอเห็นไดอารี่ในมือของภูผา หัวใจของเธอแทบหยุดเต้น…
เมลินดา
(ในใจ) นั่นมัน…ไดอารี่ของฉัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
