โลกของเหล่าราชา(K-project)
การจุติของผู้มาเยือน
ในคืนที่ท้องฟ้าอันเงียบสงบได้ปรากฏอยู่บนท้องนภา มีหมู่ดาวมากมายปรากฏเต็มทั่วท้องฟ้าอย่างผิดปกติ ดวงจันทร์กลมโตที่ส่องแสงสว่างกว่าในทุกๆวัน วันนี้กับสว่างจ้าอย่างกับกลางวันไม่มีผิด
เป็นปรากฏการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อนในประเทศญี่ปุ่น ท้องฟ้าหมู่ดาวนับไม่ถ้วนเปล่งประกายระยิบระยับสวย เหมือนกับกำลังต้อนรับผู้มาเยือนบนแผ่นดินนี้อย่างยินดีและเต็มใจ
แอนนา
(ท้องฟ้าคืนนี้..สวยจัง..)
จู่ๆ ก็มีประกายแสงสีรุ่งกลุ่มหนึ่งตกลงมายังบนท้องฟ้า ด้วยความเร็วจนน่าประหลาด
แอนนา
?//มองผ่านลูกแก้วสีแดง
สาวน้อยในชุดโกธิคโลลิต้าสีแดงดำ ที่กำลังมองดูท้องฟ้ายามค่ำคืนนี้อยู่ด้านนอกบาร์"โฮมูระ"
เธอนั่นมองเห็นเพียงแค่สีดำและขาวเท่านั้น..จึงต้องมองผ่านลูกแก้วสีแดง ที่เธอชอบพกติดตัวตลอดเวลา เพราะลูกแก้วนี้น่ะ..เป็นสีที่สวยที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมายังไงล่ะ
แอนนา
นั่นมัน..//ส่องดูอย่างใจจดใจจอ
แอนนา
พลังที่มหาศาลนี่มัน..
ก่อนที่เจ้าสิ่งปริศนาจะหายวับไปอย่างรวดเร็วหลังจากตกถึงพื้นดินของที่แห่งนี้
อิซูโมะ คุซานางิ
แอนนา..มานั่งอะไรข้างนอกคนเดียวกันละเนี่ย? ไม่หนาวเหรอ
อิซูโมะ คุซานางิ
คืนนี้ดาวสวยกว่าปกติเนอะว่าไหม?//มองท้องฟ้า
อิซูโมะ คุซานางิ
มีอะไรเหรอแอนนา?
แอนนา
ไม่มี..ไม่มีอะไร..//ส่ายหน้า
อิซูโมะ คุซานางิ
งั้นเข้าไปข้างในกันเถอะ อยู่ข้างนอกมานานมันจะหนาวเอานะ
แอนนา
อืม..//พยักหน้า+ลุกขึ้นเดินเข้าบาร์ไป
อิซูโมะ คุซานางิ
//แหงนหน้ามองท้องฟ้า+เดินเข้าบาร์
หน้าผาที่เต็มไปด้วยพื้นหินและดินมากมาย แต่บัดนี้เมื่อเจ้าก้อนสีรุ้งได้ตกลงมา พื้นดินที่เคยเป็นหินขรุขระกลับกลายเป็นดอกกุหลาบสีรุ้งที่กำลังเบ่งบานชูช่อสวยสดงดงามตระการตา
เหมือนกับเหล่าดอกกุหลาบเหล่านั้นค่อยรับร่างกายของคนผู้หนึ่งไม่ให้กระแทกกับพื้นดิน พวกมันคอยล้อมรอบร่างกายขาวนวลอมชมพูสวยที่กำลังนอนอยู่อย่างไม่ห่างกาย
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
//ลืมตาตื่น
เมื่อร่างกายขาวนวลอมชมพูสวยได้ลืมตาตื่นก็ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะทอดสายตาสวยคู่นั้นมองไปรอบๆอย่างนึกสงสัย
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
ที่นี่..ที่ไหนอีกละเนี่ย..
น้ำเสียงหวานได้เอ่ยท้วงขึ้นอย่างเหนื่อยหน่ายออกมา เธอนั่นชอบถูกวาร์ปไปไหนอย่างไม่รู้ตัวอยู่เรื่อยจนเธอรู้สึกเริ่มจะเบื่อหน่ายเต็มทน
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เพราะต้องมากำจัดเจ้านั่นสินะ...ชื่ออะไรนะ..ลืมซะแล้วสิ??..//เอียงคอ
เจ้าตัวได้ทำการพูดอยู่กับตัวเองสักพัก ก่อนจะปรากฏร่างของคนปริศนาอีกสองคนที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากเธอมาก
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
มาแล้วเหรอ?//หันไปมอง
เฟลีน
คารวะท่านองค์จักรพรรดินีหลากสี//คุกเข่า+ก้มหัว
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เฟลีน..อาเธอร์..
เฟลีน
ท่านคงจะรู้แล้วสินะคะ ว่าที่ท่านมาจุติในที่แห่งนี้เพื่อการอันใด
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
อื้ม...ก็รู้อยู่//พยักหน้า
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
แต่..ทำไมถึงต้องเป็นทีนี่ล่ะ?
อาเธอร์
เพราะที่นี่..เริ่มจะวุ่นวายเกินกว่าที่พวกเราจะควบคุม..
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เพราะพวก"ราชา"ที่หันมาต่อสู้กันเองสินะ..เป็นระบบการปกครองที่ยุ่งเหยิงและน่าวุ่นวาย...
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เราเบื่อจริงๆเลย..
เฟลีน
ยังไงตอนนี้ก็คงต้องจัดการให้มันเข้าที่เข้าทางก่อน แล้วค่อยตามหา"ราชา"ผู้นั้นเถอะค่ะ
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เราเข้าใจแล้ว..คนๆที่เราต้องคอยตามจับตัวไปมาจนเริ่มเบื่อ...
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
หมอนั่นไม่เหนือยรึไงกันนะ..
เฟลีน
เอาเป็นว่า..กลับไปที่ฐานของเราก่อนเถอะค่ะ
อาเธอร์
ขออนุญาตครับ//นำผ้าคลุมมาคลุมตัวเมริช
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
ต่อจากนี้..ก็ฝากตัวด้วยนะ
เมริช (จักพรรดินีหลากสี)
เหล่าพวกพ้องของเราทั้งหลาย..//มองทั้งสอง
แอดเองเด๋อจร้า😋
มาแอบเปิดเรื่องใหม่
แอดเองเด๋อจร้า😋
อยากแต่งเรื่องนี้มานานล่ะ สุดหล่อเต็มไปหมด หล่อยันตัวประกอบ กรี๊ดดด
แอดเองเด๋อจร้า😋
เปิดมาก็อลังการละ แล้วรอใช้พลังพลังจะอลังการขนาดไหนนน
แอดเองเด๋อจร้า😋
มาเปิดไว้เฉยๆ แต่แต่งจบตอนไหนก็อีกเรื่อง5555🤣😝
แอดเองเด๋อจร้า😋
ฝากเรื่องนี้ไว้ในดวงใจของนักอ่านทุกท่านกันด้วยนะคะ eiei😋💖
ปลอดภัยแล้วนะ
แอดเองเด๋อจร้า😋
แจ้งนิดนุงงับ!
แอดเองเด๋อจร้า😋
ในเนื้อเรื่องนี้แอดจะเพิ่มตัวละครอื่นและปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่อง และเสริมในส่วนที่คิดเองไปด้วยนะคะ อาจไม่ตรงกับเมะเต็มร้อย ขอจบการแจ้งเพียงเท่านี้ค่ะ //พับไมค์
//= การกระทำ
//+= ทำตาม
*....*= โทรทางจิต
(..)= คิดในใจหรือพูดในใจ
".."= เน้นคำ
[...] = กระซิบ
✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน
🔮 =ใช้เวทมนตร์
🌟 = เสกของ
ในยามที่ท้องฟ้านั้นถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำมากมายทั่วท้องนภา มีแสงสีจากตึกบ้านคารามต่างๆนาๆค่อยส่องแสงสว่างสวยอยู่บนพื้นดิน
เสียงยิงปืนได้ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบในยามคำคืน
พร้อมกับร่างของชายหนุ่มที่ถือกล้องถ่ายวิดีโอตัวโปรดของเขา ได้ล้มลงไปเพราะถูกยิง
???
//ใช้เท้าเขี่ยกล้องให้หันมาทางตน
???
ฉันคือราชาลำดับที่เจ็ด ราชาไร้สี..//แสยะยิ้ม
???
ใช่แล้ว มันเป็นคืนที่ดีมากเลยล่ะ//ก้มตัวลงมาเล็กน้อย
และกล้องตัวนั้นที่กำลังอัดวิดีโอของชายที่ได้เผยนามของตนว่าตนนั้นเป็น"ราชาไร้สี" เขาไม่สนว่าเจ้ากล้องตัวนี้ที่กำลังอัดวิดีโอเขาอยู่เลยสักนิด แถมยังยกยิ้มดีใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ตัวเขาเอง..พึ่งจะยิงคนที่นอนจมกองเลือดอยู่แท้ๆ
???
//ยกปืนขึ้นมา+ยิงเข้าที่กล้องถ่ายวีดีโอ
ทตสึกะ ทาทาระ
นะ..นาย..ทำไม..ถะ..ถึงทำ..//มองคนตรงหน้า
ด้วยความที่ถูกยิงจนบาดเจ็บสาหัส ทำให้เขานั้นพูดติดๆขัดๆ..และยังขยับตัวได้ลำบากอีกด้วย
???
ฉันไม่ได้มีความแค้นกับนายหรอก..
???
ไม่สิ ฉันไม่เคยมีความแค้นกับใครเลยก็จริง
???
แต่ก็ตายซะเถอะ//แสยะยิ้ม+มองทาทาระ
???
แล้วฉันจะได้เป็น"ที่หนึ่ง"
และแล้วเสียงหัวเราะอันน่ากลัวได้เปล่งออกมาจากปากของชายผู้เป็น"ราชาไร้สี"คนนี้ เขาอยากเป็นที่หนึ่ง..อยากมีอำนาจและพลังที่แข็งแกร่ง ไม่มีใครสามารถแข็งแกร่งได้เท่าเขาอีกแล้ว เขาสนเพียงแค่ว่าเขาจะต้องครอบครองพลังของเหล่าราชาทั้งเจ็ดให้กลายมาเป็นของเขาให้ได้....และเขา"จะต้องอยู่เหนือทุกคนบนโลกใบนี้เท่านั้น"
ก่อนที่เขาจะยื่นมือที่ถือโทรศัพท์ที่ข้างในจอเป็นรูปเทียนส่องแสงสีแดงขึ้นฟ้า
???
พลังทั้งเจ็ดของราชาทั้งเจ็ด..เส้นทางทั้งเจ็ด..เรื่องราวทั้งเจ็ด!!
???
ของแบบนั้น..ทุกอย่างจะต้องเป็นของฉัน!!!
ร่างกายที่เต็มไปด้วยของเหลวสีแดง ได้ตะเกียดตะกายพยายามที่จะลุกเพื่อที่จะได้ไปหาพวกพ้องของตน...แต่ว่าร่างกายของเขานี่สิ..กับไม่ให้ความร่วมมือเอาซะเลย..เพราะถูกยิงสินะ...ถึงได้ขยับร่างกายได้ยากเย็นขนาดนี้
ทตสึกะ ทาทาระ
จะต้อง..ไปยังที่ทุกๆคน..อยู่...//พยายามจะลุกขึ้น
เขาพยายามที่จะยันตัวให้ลุกขึ้นยืน..แต่ถึงจะลุกขึ้นยืนได้แล้วก็ต้องล้มลงไปอีกที เพราะพิษแผลจากการถูกยิงเข้าที่หน้าท้องของเขา..ทั้งเจ็บปวดและทรมาน
ทตสึกะ ทาทาระ
แฮ่ก...//หายใจถี่
ทตสึกะ ทาทาระ
(อ่า..ฉันต้องมาตาย..ในที่แบบนี้งั้นเหรอ?..)
ทตสึกะ ทาทาระ
(จะทำยังไงดี...แต่ว่า..ถ้าอีกฝ่ายเป็นราชาไร้สีล่ะก็..พวกพ้องคนอื่น..คงโดนเล่นเหมือนกันแน่..)
ทตสึกะ ทาทาระ
(ไม่ว่าจะแบบไหน..ก็ต้องลำบากทุกคนแน่..)//หยิบมือถือขึ้นมา+เลื่อนหาเบอร์
ทาทาระได้ทำการพยายามใช้แรงที่มีอยู่ในการเลื่อนหาเบอร์ที่เขาต้องการจะโทรหา...ก่อนที่ลอยยิ้มอันอ่อนหวานจะปรากฏบนใบหน้าของเขา
เสียงโทรศัพท์ได้ดังขึ้นเป็นสัญญาณว่ากำลังโทรหาใครบางคนอยู่....
และแล้วปลายสายนั้นก็ได้รับสายของเขาสักที
ทตสึกะ ทาทาระ
คุณ..คุซานางิ..//เสียงแผ่วเบา
"เฮ้..ทตสึกะ..เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ??"
ยังไม่ทันที่ทาทาระจะได้ตอบกลับคนที่อยู่ปลายสาย..เรี่ยวแรงที่แขนของเขาก็หมดลง ทำให้โทรศัพท์ได้กระเด็นตกจากมือเขาไป
"โธ่เว้ย! / คุณคุซานางิ เกิดอะไรขึ้นครับ!!:
ก่อนที่คนปลายสายจะสบถออกมาพร้อมกับมีเสียงของอีกคนดังขึ้น
ทตสึกะ ทาทาระ
อ่า..แฮ่ก..//หายใจถี่รัว
ตอนนี้เขาเริ่มจะไม่มีเรียวแรงให้ได้เปล่งเสียงหรือทำอะไรแล้ว....จู่ๆภาพในหัวก็คิดเรื่องบางอย่างขึ้นมา..ในภาพนั่น..เขาเห็นเส้นทางถนนอันว่างเปล่าไร้รถสัญจรส่วนข้างทางทั้งสองเต็มไปด้วยต้นไม้ป่าไม้สวยสดงดงามพร้อมกับแสงดวงอาทิตย์ที่สาดส่องลงมายังท้องถนนและเหล่าต้นไม้เหล่านั้น....เป็นภาพที่เห็นแล้วสบายตาเป็นอย่างมาก...
ทตสึกะ ทาทาระ
(สถานการณ์แบบนี้..แต่ยังคิดแบบนี้เนี่ย...ดูเย็นชาไปรึเปล่านะ..)//หลับตา
"ทตสึกะ..นายยังปลอดภัยอยู่หรือเปล่า??"
ทตสึกะ ทาทาระ
คุณคุซานางิ..ได้ยินไหม?...
เรื่องราวที่เขาเคยมีร่วมกับทุกคนมาก็ผุดเข้ามาในหัวของเขา..ตั้งแต่ที่เขาได้รู้จักกับ "สุโอ มิโคโตะ"...คุณคุซานางิ...และเหล่าพวกพ้องในโฮมูระ..ทุกอย่างเขายังจำมันได้..ช่วงเวลาที่พวกเขามีความสุขร่วมกัน..
ทตสึกะ ทาทาระ
ฉัน...มีความสุขมากเลย..
ทตสึกะ ทาทาระ
และตอนนี้..ก็ยังคงคิดแบบนั้น..//ยิ้ม+หลับตา
ทตสึกะ ทาทาระ
!!!//ลืมตาตื่น
ยังไม่ทันที่เขาจะได้ลาโลกไป..กลับมีเสียงของเด็กสาวปริศนาปรากฏขึ้น..ทำให้เขาสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาทันที
ทตสึกะ ทาทาระ
//มองผู้มาเยือนใหม่
ทตสึกะ ทาทาระ
คุณ...เป็นใคร..เหรอครับ??
เมื่อเขาได้ทักถามกับอีกคน..เจ้าของเสียงอันอ่อนหวานก็ได้เดินเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆ..จนเขาได้เห็นใบหน้าที่น่าตาน่ารักจิ้มลิ้มของเด็กน้อยคนนั้น
เมริช (อายุ11 ขวบ)
//เดินมาหาทาทาระ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
โดนยิงสินะ//นั่งท่าเทพธิดาข้างๆทาทาระ
ทตสึกะ ทาทาระ
(เด็กงั้นเหรอ?..มาที่นี่..ได้ยังไงกัน??)//สังสัย
เมริช (อายุ11 ขวบ)
เลือดออกเยอะมากเลย..ต้องรักษานะ!
ทตสึกะ ทาทาระ
รักษา..ยังไงล่ะ..ผมน่ะ..ใกล้จะตา/ยแล้วนะ...ไป..โรงพยาบาล..ไม่ทัน..หรอก
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ชู่วว..//เอานิ้วแตะลงที่ปากของทาทาระ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ไม่ต้องพูดแล้ว...ยิ่งพูดเลือดมันจะยิ่งออกมาเยอะนะ..
เมริช (อายุ11 ขวบ)
แล้วก็ไม่ต้องไปโรงพยาบาลหรอก..
เมริช (อายุ11 ขวบ)
เราจะช่วยนายเอง..//มองทาทาระ
สิ้นเสียงน้อยของเด็กสาว มือเล็กได้ทำการยื่นไปแตะที่แผลของทาทาระ..ก่อนที่จะมีแสงสีเขียวสวยปรากฏ
เมื่อแสงสีเขียวนั้นได้สำแดงฤทธิ์ บริเวณรอบๆตัวของทั้งสองก็เต็มไปด้วยดอกไม้และดอกหญ้า... เหมือนกับว่าพวกมันกำลังเยียวยาบาดแผลของเขา ความรู้สึกที่อ่อนโยนและอบอุ่น...เขารู้สึกได้จากเด็กคนนี้..คนที่กำลังช่วยชีวิตเขาอยู่ตอนนี้..ทั้งๆที่พึ่งเจอกันครั้งแรก..
ทำไมกัน..ทำไมถึงช่วยเขากันนะ?
คำถามมากมายก่อเกิดขึ้นมา..ได้แต่ตั้งคำถามอยู่อย่างงั้น...เด็กคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา..หรือจะเป็น..ผู้มีพลังพิเศษเหรอ!?..
ไม่นานแสงสีเขียวก็ได้หายวับไป พร้อมกับเหล่าดอกไม้และดอกหญ้าเองก็หายไปด้วย..เหมือนกับเมื่อกี้..ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยสักนิด
ราวกับความเจ็บปวดและความทรมานเมื่อกี้หายไปเหมือนเขาไม่เคยได้รับความรู้สึกเหล่านั้นเลยสักนิด
เมริช (อายุ11 ขวบ)
หายแล้วนะ..ส่วนลูกกระสุนก็เอาออกแล้ว..//มองทาทาระ
ทตสึกะ ทาทาระ
ทำไม..ถึงช่วยผมล่ะ?
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ไม่มีเหตุผลอะไรหรอก...แค่อยากช่วยน่ะ
ทตสึกะ ทาทาระ
งั้นเหรอครับ//ยิ้มให้เมริช
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อีกไม่นานเพื่อนนายก็จะมาแล้ว...คงต้องไปแล้วล่ะ..//ลุกขึ้น
ทตสึกะ ทาทาระ
ดะ..เดี๋ยวสิครับ!..//จับแขนของเมริชไว้
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ปล่อย..
ทตสึกะ ทาทาระ
จะไปแล้วเหรอครับ?
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อื้ม..ต้องไปแล้ว..
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ชู่วว..ไม่มีเวลาแล้ว..ฝันดีนะ ทตสึกะ ทาทาระ//มองทาทาระ
ทตสึกะ ทาทาระ
อ่ะ..//ปวดหัว
และแล้วร่างกายของเขาก็เกิดปวดหัวขึ้นมาเสียดื้อๆ พร้อมกับภาพที่เริ่มเบลอจนมองไม่ค่อยเห็น
ทตสึกะ ทาทาระ
ดะ..เดี๋ยวสิ---
เมื่อร่างของทาทาระได้สลบไป เป็นเพราะฝีมือของเมริชเองนี่แหละ..ถ้าไม่ทำให้เขาสลบก่อนล่ะก็..เธอก็คงจะถูกเขายื้อเวลาไปอีกนานแน่ๆ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
เจ้านั่นคิดจะฆ่าคนบริสุทธิ์แบบนี้เลยเหรอ..โหดร้ายชะมัดเลย..//มองทาทาระ+นั่งยอง
สิ้นเสียงของเด็กสาว..มือน้อยๆของเธอได้ยื่นไปลูบกลุ่มก้อนผมสีทองของทาทาระอย่างเบามือและอ่อนโยน
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ปลอดภัยแล้วนะ...
เมริช (อายุ11 ขวบ)
แล้วก็....
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ล่าก่อน..
เมื่อร่างเล็กได้เอ่ยจบ..เมริชได้ทำการลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของเธอก่อนที่จะหันหลังและหายกลายเป็นกลีบกุหลาบสีรุ้งสวย ที่ได้ปลิดปลิวลอยละล่องไปกับสายลม
อิซูโมะ คุซานางิ
ทตสึกะ!//วิ่งมา
มิซากิ ยาตะ
คุณทตสึกะ!!//+
อิซูโมะ คุซานางิ
//เช็คชีพจร
อิซูโมะ คุซานางิ
เฮ้อ...แค่สลบไปน่ะ//โล่งอก
อิซูโมะ คุซานางิ
เล่นเอาใจหายเลยแฮะ...
มิซากิ ยาตะ
แต่ว่า...นี่มันเหมือนโดนยิงเลยนี่ครับ!?
มิซากิ ยาตะ
แล้วทำไม..ถึงไม่มีแผลจากการถูกยิงเลยล่ะ....//สำรวจตรงที่ถูกยิง
อิซูโมะ คุซานางิ
คงต้องรอให้ทตสึกะฟื้นก่อน...แล้วให้หมอนี่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นจะดีกว่า
อิซูโมะ คุซานางิ
พาเขากลับกันเถอะ..
ทตสึกะ ทาทาระ
อึก...อ่า//ลืมตาตื่น+ลุกขึ้นนั่ง
แอนนา
ทาทาระ!!//วิ่งมากอดทาทาระ
ทตสึกะ ทาทาระ
แอนนา//ลูบหัวแอนนา
แอนนา
ไม่เป็น..อะไรนะ..//กอดทาทาระแน่น
ทตสึกะ ทาทาระ
ผมไม่เป็นไรแล้ว..ไม่ต้องห่วงนะ//ยิ้ม+ลูบหัวแอนนาอย่างเบามือ
มิซากิ ยาตะ
คุณทตสึกะ! ฟื้นแล้วเหรอครับ!
อิซูโมะ คุซานางิ
ใจหายหมดเลยน่ะ...นึกว่าจะเป็นอะไรไปซะแล้ว..
ทตสึกะ ทาทาระ
ตอนแรก..ผมก็เกือบจะไม่รอดอยู่แล้วล่ะ..
ทตสึกะ ทาทาระ
แต่ว่า..//ยกยิ้ม
มิโคโตะ สุโอ
มีเรื่องอะไรดีๆงั้นสินะ....//สูบบุหรี่
ทตสึกะ ทาทาระ
อื้ม...ตอนที่ผมกำลังจะตา/ย..จู่ๆก็มีคนมาช่วยผมไว้น่ะ//ยิ้ม
แก๊งโฮมูระ
1:ใครงั้นเหรอครับ!?
ทตสึกะ ทาทาระ
เป็นเด็กผู้หญิงน่ะ..
อิซูโมะ คุซานางิ
เด็กผู้หญิงเหรอ?
แอนนา
(ที่ตัว..ของทาทาระ..มีไอพลังที่แข็งแกร่งเกาะอยู่..)//มองทาทาระ
ทตสึกะ ทาทาระ
เธอช่วยผมทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน...
ทตสึกะ ทาทาระ
ตอนแรกผมนึกว่าเธออาจจะอยู่กลุ่มของราชาสีเขียว..
ทตสึกะ ทาทาระ
แต่พอมองอีกทีกลับไม่ใช่...พลังของเธอบริสุทธิ์มากและยังมีพลังในการรักษาที่พบเจอได้น้อยมากเลยล่ะ
อิซูโมะ คุซานางิ
ใช้พลังในการรักษาเหรอ!?..
อิซูโมะ คุซานางิ
ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยแฮะ..มีคนแบบนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ?
ทตสึกะ ทาทาระ
ตอนแรกผมอยากจะยื้อเธอไว้...แต่เหมือนเธอจะไม่ยอมเลยทำให้ผมสลบ..
ทตสึกะ ทาทาระ
ไม่ได้ถามชื่อด้วยนี่สิ..น่าเสียมากๆเลยล่ะ//ยิ้ม
มิซากิ ยาตะ
แล้วเรา..จะต้องตามหาเด็กคนนี้ไหมครับ??
อิซูโมะ คุซานางิ
อาจจะล่ะนะ
อิซูโมะ คุซานางิ
เพราะเป็นคนช่วยทตสึกะไว้นี่..
ทตสึกะ ทาทาระ
ถ้าครั้งหน้าเจออีกครั้งล่ะก็..ต้องตอบแทนบุญคุณเธอที่ช่วยชีวิตผมไว้ซะแล้วสิ..
อิซูโมะ คุซานางิ
จำลักษณะของเด็กคนนั้นได้อยู่รึเปล่า!?
ทตสึกะ ทาทาระ
จำได้สิ..จำได้ดีเลยล่ะ..
ทตสึกะ ทาทาระ
เด็กคนนั้นผมสีม่วงอ่อน..ดูแล้วอายุน่าจะเท่ากับแอนนาเลยล่ะ//มองแอนนา
อิซูโมะ คุซานางิ
ถ้างั้นคงต้องขอแรงแอนนาหน่อยนะ..//มองแอนนา
ริคิโอะ คามาโมโตะ
แล้วคนที่ทำร้ายคุณทตสึกะจะเอายังไงครับ??
มิซากิ ยาตะ
จะต้องจับตัวคนที่ทำร้ายคุณทตสึกะกลับมาลงโทษให้ได้! กล้าดียังไงถึงได้มาทำกับคุณทตสึกะ..โฮมูระของเราไม่ปล่อยหมอนั่นไว้แน่!!
อิซูโมะ คุซานางิ
เอาไงต่อราชา?//มองสุโอ
มิโคโตะ สุโอ
กำจัดให้สิ้นซาก...
แอดเองเด๋อจร้า😋
พี่คนหล่อของเราเกือบไปแล้ว!😢
แอดเองเด๋อจร้า😋
เราไม่ให้พี่สุดหล่อของเราตุยแน่ เสียดายตัวละครนี้มากๆ แอดเลยเปลี่ยนให้พี่แกมีชีวิตรอดนะคะ5555😆
แอดเองเด๋อจร้า😋
ส่วนตัวชอบพี่แกด้วยเลยไม่ให้พี่แกตุย..ถึงพี่แกไม่ตุยยังไงโฮมูระก็ไม่ปล่อยคนที่ทำร้ายพรรคพวกไว้แน่
แอดเองเด๋อจร้า😋
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจกันด้วยนะคะ🎉😢
แอดเองเด๋อจร้า😋
และฝากเป็นกำลังใจให้แอดด้วยน้าา อาจจะมาอัพบ้างไม่มาบ้าง ช่วงนี้ยุ่งสุดๆ...เวลาพักแทบจะไม่มีเลย เรียนก็หนัก เทมอสองต้องตามงานอีกเยอะ
แอดเองเด๋อจร้า😋
เพราะฉะนั้นรอกันก่อนนะคะ จะพยายามกลับมาอัพให้จบค่ะ😢
ไล่ล่า
//= การกระทำ
//+= ทำตาม
*....*= โทรทางจิต
(..)= คิดในใจหรือพูดในใจ
".."= เน้นคำ
[...] = กระซิบ
✨✨= ตาเป็นประกาย หรือ อ้อน
🔮 =ใช้เวทมนตร์
🌟 = เสกของ
ยาชิโระ อิซานะ
อืม~//อำเพลง+ตักข้าวใส่กลองข้าวตนเอง
ยาชิโระ อิซานะ
แหม~ วันนี้ผมลืมเอากับข้าวมาน่ะ~//เดินมาหาตปก.ช
ตปก.ช
เจ้าคนโกหกเอ๊ย!!//เอากล่องข้าวหนี
ยูกิโซเมะ คุคุริ
นี่ ชิโระคุง น่ะ..//มองชิโระ
ตปก.ญ
อ๋อ อิซานะ ยาชิโระน่ะเหรอ?
ยูกิโซเมะ คุคุริ
เขาไม่มีเพื่อนหรือไงกันนะ..
ตปก.ญ
อะไรนะ!?//มองเพื่อนสาวตนเอง
ตปก.ญ
ไม่หรอก นั่นน่ะดูยังไงก็เป็นคนที่ได้รับความนิยมนะ?
ยาชิโระ อิซานะ
ฮิ!..//เดินไปขอกับข้าวเพื่อนๆ
ยูกิโซเมะ คุคุริ
แต่ว่าลองดูสิ..เหมือนว่าเขาไม่ได้สนิทกับใครเป็นพิเศษเลยนะ//มองชิโระไม่ห่างตา
ยูกิโซเมะ คุคุริ
แล้วก็นะ..ผักไม่พอ..
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ก็เขาเอาแต่จิ๊กกับข้าวชิ้นหลักไปนี่นา!
ยูกิโซเมะ คุคุริ
กินแต่เนื้อสัตว์อย่างเดียว!..ดังนั้นในวันนี้!!//เอากล่องข้าวอีกอันขึ้นมา
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ฉันเลยรวมของต้ม สลัด ผักสดต่างๆไว้ และทำการปรับปรุงสมดุลทางโภชนาการแล้วค่ะ!//ยื่นให้เพื่อนของตนดู
ยาชิโระ อิซานะ
//เดินออกไป
ยูกิโซเมะ คุคุริ
อ่ะ!?..//เห็นชิโระเดินออกไป
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ไปซะแล้ว!//รีบวิ่งตามไป
คุคุริที่วิ่งตามออกไปดูหน้าประตูห้อง ก็ไม่พบตัวของชิโระแล้ว
ยูกิโซเมะ คุคุริ
หายไปแล้ว..
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ไปไหนน่ะ!!!
ยาชิโระ อิซานะ
//เดินไปอำเพลงไป
ยาชิโระ อิซานะ
ขอบใจนะ!//เดินไปหา
ยาชิโระ อิซานะ
ขอหน่อยนะ//ยิ้ม
ยาชิโระ อิซานะ
ขอบคุณมากเลยครับ!
ยาชิโระ อิซานะ
ขอบใจนะ//เดินไปหา
ยูกิโซเมะ คุคุริ
//เดินหาชิโระ
คุคุริไม่ว่าเธอจะเดินตามหาชิโระยังไงก็หาไม่เจอ...จนต้องตัดใจที่จะตามหาตัวของชิโระไป
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ง่ำ!//นั่งกินข้าวกล่องทั้งสองอัน
ตปก.ญ
//นั่งจิ๊กกินเป็นเพื่อน
ตปก.ญ
รักจังนะ..พัวพันด้วยความรักสินะ..
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ไม่หรอก..ไม่ได้เป็นแบบนั้นหรอกนะ
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ก็เขาน่ะ..ดูจะเป็นคนที่ถ้าเผลอละสายตาละก็ อาจจะหายตัวไปเลยล่ะ..
ยูกิโซเมะ คุคุริ
มันน่ากังวลนี่น่า...
ยาชิโระ อิซานะ
//นั่งกินข้าวกล่อง
ยาชิโระ อิซานะ
เชิญครับ//ยิ้ม+หันไปหาต้นเสียง
เนโกะ (ร่างแมว)
//กระโดดลงมาหาชิโระ
และทั้งคู่ก็ได้นั่งรับประทานอาหารร่วมกัน..
เวลาผ่านไปไม่นานข้าวกล่องที่เตรียมมาก็หมดเกลี้ยง พร้อมกับร่างของชิโระที่กำลังนอนมองท้องฟ้ายามบ่าย
เนโกะ (ร่างแมว)
//เลียมือตนเอง+เดินไปนอนบนอกของชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
ประเทศญี่ปุ่นสงบสุข..ช่างเป็นประเทศที่ดีจริงๆเลย~~..
โคคุโจจิ ไดคาคุ
ประเทศนี้จะจบสิ้นแล้ว ไวส์แมน..
อดอล์ฟ เค ไวส์ แมน
หึๆ..//นั่งหัวเราะ
ยาชิโระ อิซานะ
อ่ะ!?..//สะดุ้งตื่น
เนโกะ (ร่างแมว)
เหมียว!?//สะดุ้ง+กระโดดออกจากอกชิโระ
จู่ๆก็มีคนแปลกหน้าสองคนผุดเข้ามาในหัวของเขาก่อนที่จะสะดุ้งตื่น..พร้อมกับเจ้าแมวน้อยขนสีขาวนุ่มเองก็สะดุ้งไปตามๆกัน
ยาชิโระ อิซานะ
//มองเนโกะ..
ยาชิโระ อิซานะ
เมื่อกี้..เธอพูดอะไรรึเปล่า??..
ยาชิโระ อิซานะ
//เดินเข้ามาในห้อง
ยาชิโระ อิซานะ
อ้าว..คาบเรียนล่ะ!?
ตปก.ช
1:ช่วงบ่ายเขาให้เตรียมงานโรงเรียนกันน่ะ
ตปก.ช
1:นายก็มาช่วยด้วยสิ!
ยูกิโซเมะ คุคุริ
นี่! ใครก็ได้มาช่วยงานคณะกรรมการนักเรียนทีสิ!
ยูกิโซเมะ คุคุริ
รับสมัครคนว่างงานจ้า!!
ยูกิโซเมะ คุคุริ
หื้ม?//มองชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
??//เอียงคอ
ยูกิโซเมะ คุคุริ
เอ่อ..เอาล่ะ//กดแท็บเล็ต
ยูกิโซเมะ คุคุริ
งั้นชิโระคุงฉันจะส่งโน๊ตให้นะ เอ้า!//ยื่นแท็บเล็ตไปทางชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
อ่า..//หาแท็บเล็ต
ยูกิโซเมะ คุคุริ
เอ๋!?..ไม่มีแท็บเล็ตส่วนตัวเหรอ?
ยาชิโระ อิซานะ
แหะๆ..//ยิ้มแห้ง
ยูกิโซเมะ คุคุริ
งั้นเดี๋ยวฉันจะเขียนลงกระดาษให้แล้วกันนะ//เขียน
ยูกิโซเมะ คุคุริ
โอ๊ะ!? ต้องหาแท็บเล็ตส่วนตัวให้ได้ก่อนจะไปซื้อด้วยสิ..
ยูกิโซเมะ คุคุริ
ออกนอกโรงเรียนไม่ได้ด้วย..//เกาหัว
ยาชิโระ อิซานะ
//ยื่นมือไปหยิบโน๊ตกระดาษมา
ยาชิโระ อิซานะ
ไม่เป็นไรหรอก//ยิ้ม
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:หยุดซะ!!
เมริช (อายุ11 ขวบ)
แฮ่ก!...//วิ่งหนี
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
2:เฮ้ย! บอกให้หยุดไง!!//วิ่งตามมา
เมริช (อายุ11 ขวบ)
//วิ่งมาเจอทางตัน
ร่างเล็กที่ได้วิ่งหนีมานานก็มาเจอทางตันจนได้..แต่ถามว่าเธอกลัวพวกเขาไหม?
เมริช (อายุ11 ขวบ)
//หยุดนิ่ง
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:อ้าวๆ หนีไม่ได้แล้วนะนังหนู
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
ส่งหินพวกนั้นมาซะให้หมด อย่าให้ต้องใช้กำลังกันเลยนะนังหนูน้อย//แสยะยิ้ม
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
2:เฮ้ย! เป็นใบเหรอ!? ส่งมาสิวะ!!
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ไม่..ให้..
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
2:นังนี่!!//วิ่งเข้าไปหาเมริช
เมริช (อายุ11 ขวบ)
//เบียงตัวหลบ+ใช้ข้อศอกกระแทกเข้าหน้าอีกคน
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
2:อัก!!?//โดนศอกกระแทกหน้า+สลบ
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:(อะไรวะเนี้ย!?)
การกระทำล้วนบงบอกทุกอย่าง ว่าเธอนั้น..ไม่กลัวพวกเขาเลยสักนิดเดียว
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อยากได้ไม่ใช่เหรอ?..หินเวทย์พวกนี้น่ะ?//เอียงคอ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
เข้ามาเอาสิ..//แสยะยิ้ม
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:หน๊อย!!แก!!//พุ่งไปหาเมริช+ใช้พลังโจมตี
เมื่อชายวัยหนุ่มที่ต้องการของชิ้นนั้นเป็นอย่างมาก เมื่อถูกยั่วโมโหเข้าก็ฉุนเลยทันที พร้อมกับพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วและง้างหมัดที่เคลือบไปด้วยพลังของตน
ยังไม่ทันที่จะถึงตัวของเมริช..ชายหนุ่มก็ได้ถูกอะไรบางอย่างหยุดไว้..มันไม่สามารถขยับไปไหนได้ อยากดึงมือกลับก็ยังทำไม่ได้เลยสักนิด
ก่อนที่จะเจ้าตัวจะหันไปมองเมริช เด็กสาวที่ตัวเท่าเอวเขานั้นกำลังยื่นนิ้วชี้มาทางตน เหมือนกับว่าเธอใช้แค่นิ้วชี้ในการหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขาไว้..
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:(เด็กคนนี้มัน!!...)
เมริช (อายุ11 ขวบ)
คุกเข่าซะ..
เมื่อน้ำเสียงหวานเอ่ยจบ ร่างทั้งร่างของชายตรงหน้าเธอก็ทรุดลงไปด้วยความแรง จนทำให้หัวเข่าทั้งสองจมลงไปยังพื้นดิน
เหมือนกับว่ามีอะไรหนักๆมาทับร่างของเขาไว้จนไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้...ไม่สิ..ไม่มีเรี่ยวแรงเลยสักนิด...แรงทั้งหมดที่มีหายวับไปหลังจากคำพูดนั้นถูกเปล่งออกมาจาคนตรงหน้าเขา
ผู้มีพลังวิเศษ (ช)
1:อ๊ากก!!!//ถูกกดไว้
เมริช (อายุ11 ขวบ)
//เดินมาหาคนตรงหน้า
เมริช (อายุ11 ขวบ)
แทนที่จะอยู่อย่างสงบ...แต่กลับลนหาที่ตาย...//ร่างเปลี่ยน
เมริช(ร่างผู้พิพากษาแห่งความตาย)
พวกเศษสวะ..//มองด้วยสายตาเย็นชา+สีตาเปลี่ยน
เมื่อเสียงหวานกล่าวจบ ก็ได้ยื่นมือไปจับหัวของคนตรงหน้า ก่อนจะบีบคั้นจนร่างใหญ่กลายเป็นกลีบกุหลาบแดงทันที
เมริช(ร่างผู้พิพากษาแห่งความตาย)
ในฐานะผู้พิพากษา..แห่งความตาย..ขอพิพากษาและลงทัณฑ์เจ้า//มองเหล่ากลีบกุหลาบสีแดงบนพื้น
แทนที่จะเป็นกุหลาบสีรุ่งแต่กลับเป็นสีแดง..เพราะอะไรน่ะเหรอ?..เพราะคนตรงหน้าเธอเมื่อครู่..เคยฆ่าคนมานับไม่ถ้วน..เพราะความโลภความอยากมียังไงล่ะ..
ตราบาปที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าผากของชายคนนั้นน่ะ..เธอเห็น..เห็นทุกอย่างที่เขาทำลงไป
เมริช(ร่างผู้พิพากษาแห่งความตาย)
//เปลี่ยนร่าง
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อ่า..//ลืมตา+เงยหน้ามองท้องฟ้า
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ทางนั้น..
เฟลีน
จัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ
เฟลีน
แล้วก็...ดิฉันได้ข่าวมาว่า---
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ทางโฮมูระกำลังตามล่า"ราชาไร้สี"อยู่?
เฟลีน
ก่อนหน้านี้"ราชาสีแดง มิโคโตะ สุโอ" และ"ราชาสีน้ำเงิน มุคานาตะ เรย์ชิ" ได้ปะทะกัน ก่อนที่จะเป็นฝ่ายของราชาสีแดงที่ยอมถูกจับไปค่ะ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
คงมีแผนอะไรสินะ..ถึงได้ยอมให้อีกฝ่ายจับไปน่ะ..
เมริช (อายุ11 ขวบ)
ไม่สมกับเป็นตัวของเขาเลยแฮะ..
เฟลีน
แล้วท่านจะยังอยู่ในร่างนี้งั้นเหรอคะ?
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อื้ม...ร่างนี้เวลาทำอะไรมันจะสะดวกกว่าน่ะ..ไม่เป็นจุดสนใจ
เมริช (อายุ11 ขวบ)
งั้นเราไปก่อนนะ....ไปพักผ่อนเถอะ
เฟลีน
ระวังตัวด้วยนะคะ//ก้มหัว
เมริช (อายุ11 ขวบ)
อื้ม..//เดินออกจากซอกไป
ยาชิโระ อิซานะ
//ยืนรอข้ามถนน
เนโกะ (ร่างแมว)
//เกาะไหล่ชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
ที่ตั้งของร้านคือ..//มองดูในโน๊ต
ยาชิโระ อิซานะ
เลี้ยวขวาเมื่อเจอโทรทัศน์ตัวใหญ่//แหงนหน้ามอง+เดินไป
แก๊งโฮมูระ
1://เห็นชิโระ+รีบลุกขึ้น
เมื่อชายหนุ่มที่ได้รีบลุกขึ้นจนเผลอทำแก้วน้ำหก ก็รีบควักแท็บเล็ตส่วนตัวของตนขึ้นมาทันที ก่อนที่จะส่องไปยังตัวของชิโระที่อยู่ด้านล้าง พร้อมกับอัดวิดิโอและส่งไปให้กับพวกพ้องในโฮมูระอย่างรวดเร็ว
อิซูโมะ คุซานางิ
//เช็ดแก้วอยู่+มองแท็บเล็ต
ริคิโอะ คามาโมโตะ
//มองแท็บเล็ต+รีบวิ่งออกไป
แอนนา
??//มองทั้งสองที่วิ่งออกไป
ทตสึกะ ทาทาระ
คงเจอแล้วสินะครับ..//มองแท็บเล็ต
มิซากิ ยาตะ
//มองนาฬิกา+ขมวดคิ้ว
มิซากิ ยาตะ
//ลุกขึ้น+เดินออกจากร้านไป
ยาชิโระ อิซานะ
//เดินไปตามที่โน๊ตเขียนไว้
ยาชิโระที่ตอนนี้ยังไม่รู้ตัวว่าตนเองกำลังตกเป็นเป้าหมายของใครหลายๆคน ได้เดินไปตามท้องถนนเพื่อยังไปร้านที่ตนต้องไป ก่อนที่จะมีร่างของชายปริศนาปรากฏขึ้นอยู่บนป้ายโฆษณาขนาดใหญ่กำลังจ้องมองมาที่เขา
แก๊งโฮมูระ
1://รีบเดินฝ่าฝูงชน+ตามชิโระไป
ยาชิโระ อิซานะ
//เดินข้ามถนน
ก่อนที่เจ้าตัวจะกดเครื่องบันทึกเสียงที่เขา
"เปลวเพลิงจะสะท้อนเงาของราชาในต่างแผ่นดิน"
ยาชิโระ อิซานะ
หื้ม?//แหงนหน้าขึ้นไปมอง
เมื่อชิโระแหงนหน้าขึ้นไปมองกับไม่เป็นอะไรเลย..แต่เมื่อกี้เขารู้สึกเหมือนถูกใครจ้องอยู่เลยนะ
ตปก.ช
พ่อค้า:ครับ! ขอบคุณครับ
ยาชิโระ อิซานะ
ขอบคุณครับ~//เดินออกมาจากร้าน
ยาชิโระ อิซานะ
โอ๊ะ..//พยายามยัดพลุในกระเป๋า
แต่ด้วยความที่พลุนั้นมีขนาดใหญ่เกินไป..เลยยัดเข้าไปในกระเป๋าหมดไม่ได้
มิซากิ ยาตะ
//ไถ่สเก็ตบอร์ดมา+ถือไม้เบสบอล
ยาชิโระ อิซานะ
หื้ม?//หันไปมองข้างหลัง
มิซากิ ยาตะ
ย้ะ!..//ใช้ไม้เบสบอลตีใส่ชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
!!//หลบทัน+เซล้มลงไปนั่งกลับพื้น
ยาชิโระ อิซานะ
//มองยาตะ+งุนงง
เมื่อยาตะที่โจมตีพลาดเขาได้ทำการหันมามองชิโระ..ก่อนจะยกแขนที่สวมใส่นาฬิกาด้านซ้ายขึ้นมาเทียบกับภาพของบุคคลที่เขาตามหา
เพื่อให้แน่ใจว่าเขาเจอถูกคน
มิซากิ ยาตะ
//มองภาพที่ฉายขึ้นมาจากนาฬิกาสลับกับชิโระ
และในที่สุด..ก็หาเจอจนได้.."ไอ้ราชาไร้สีเฮงซวย(?)"
ยาชิโระ อิซานะ
ครับ?..//ยิ้มเจื่อน
ยาชิโระ อิซานะ
เว้อ!!//วิ่งหนี
ยาชิโระ อิซานะ
ขอโทษด้วยนะครับ!//วิ่งหลบคนไปมา
มิซากิ ยาตะ
//ขี่สเก็ตบอร์ดตามชิโระไป
ชิโระที่ตอนนี้เขากำลังงุนงงกับสถานการณ์ที่เสียงเป็นเสียงตายของเขานั้น ได้พยายามวิ่งหนี ยาตะที่ขี่สเก็ตบอร์ดพร้อมกับถือไม้เบสบอลไล่ตามเขาไม่หยุด
แถมยังมีพรรคพวกคนอื่นๆที่ต้องการไล่ล่าตามเขามาอีก
ยาชิโระ อิซานะ
อ่ะ..//มองยาตะ+หันไปอีกฝั่ง
มิซากิ ยาตะ
//เดินมาดักรออยู่ด้านหน้า
ริคิโอะ คามาโมโตะ
//ดักอยู่ข้างหลัง
เมื่อไม่มีทางให้หนีชิโระจึงตัดสิ้นใจวิ่งเข้าซอกครอกเล็กไปทันที ตามด้วยยาตะและพรรคพวกของเขา
ยาชิโระ อิซานะ
แฮ่กๆ...//วิ่งหนี
ยาชิโระ อิซานะ
ขอโทษด้วยนะครับ! ช่วยถอยไปหน่อยครับ!
ชิโระที่เห็นมีคนยืนขวางทางเขาอยู่นั้น ก็ไม่วายของให้คนตรงหน้าหลีกทางให้ตน..
แต่ใครจะไปคิด..ว่าชายที่ยืนขวางทางอยู่นั้น..ดูเหมือนจะต้องการจัดการเขาเหมือนกัน
อิซูโมะ คุซานางิ
//มองชิโระ
คุซานางิที่ยืนรอเป้าหมายมานานก็ได้เริ่มเคลื่อนไหว โดยการนำบุหรี่ที่กำลังสูบอยู่เอาออกจากปากก่อนที่จะโยนขึ้นฟ้า
เมื่อบุหรี่มวลนั้นถูกโยนให้ลอยเหนือพื้น ก็มีเหล่าลูกไฟมากมายปรากฏออกมาจากมวลบุหรี่ พร้อมกับพุ่งตรงมาโจมตีชิโระทันที
ยาชิโระ อิซานะ
อ่ะ!!?//หยุดวิ่ง
ยังไม่ทันที่จะได้ถูกลูกไฟพวกนั้นโจมตี..จู่ๆก็มีชายผู้หนึ่งกระโดดลงมายังตรงหน้าของชิโระ
คุโร ยาโตงามิ
//ปรากฏตัว+ใช้แขนปัดพวกลูกไฟทั้งหมด
เหล่าลูกไฟที่ถูกปัดออกไปได้ทำการพุ่งเข้าเหล่าสิ่งปลูกสร้างทันที
ก่อนที่คุโระจะหันไปเล่นงานยาตะ โดยใช้พลังที่มีลักษณะคล้ายมือสีนำเงินครามพุ่งไปจับที่หัวของยาตะ
คุโร ยาโตงามิ
//ดึงยาตะมาหาตน+ใช้ข้อศอกกระแทกท้องยาตะ
มิซากิ ยาตะ
ค่อก!..//กระเด็นออกไป
คุโร ยาโตงามิ
//หันไปดึงคอเสื้อชิโระให้เข้ามากอดตน
ยาชิโระ อิซานะ
//มองคุโร+แก้มแดง
เมื่อคุโรจัดท่าทางเสร็จสรรพ..ก็ได้รีบพาชิโระหนี(?)ไปทันที
มิซากิ ยาตะ
โธ่เว้ย! หมอนั่นมันอะไรกันน่ะ!?
อิซูโมะ คุซานางิ
สุนัขดำ..ยาโตงามิ คุโร..//มองทั้งสองที่หนีไป
อิซูโมะ คุซานางิ
มีคนที่ยุ่งยากเข้ามาพัวพันอีกแล้วสิน้า~...
อิซูโมะ คุซานางิ
ช่วยไม่ได้แฮะ..//ชูแท็บเล็ตขึ้น
อิซูโมะ คุซานางิ
ไปที่อีกแผ่นแล้วกัน//กดปุ่มบางอย่าง
คุโร ยาโตงามิ
//ปล่อยตัวชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
อั่ก!?//ล้มลงไปนั่งกับพื้น
เนโกะ (ร่างแมว)
เหมียว~//วิ่งมาหาชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
อ่า..ตรงนี้มันหน้าสถานีนี่นา//ลุกขึ้น
ยาชิโระ อิซานะ
ขอบคุณครับ ช่วยได้เยอะเลย//ยิ้ม
ยาชิโระ อิซานะ
งั้นก็---//กำลังจะเดินไป
คุโร ยาโตงามิ
//ใช้ดาบคาตานะขวางชิโรไว้+มองชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
??//งุนงง+ใช้นิ้วจิ้มดาบคาตานะ
ก่อนที่คุโรเหวี่ยงคาตานะทำให้ชิโระที่ยืนอยู่ก็กระเด็นเซล้มลงไปนั่งกับพื้นอีกครั้ง
ยาชิโระ อิซานะ
อั่ก!?//ล้ม
คุโร ยาโตงามิ
ฉันเป็นผู้รับใช้ของมิวะ อิจิเก็น...ราชาลำดับที่7 องค์ก่อน//เดินมาทางชิโระ+ชักดาบคาตานะออกจากปอกดาบ
คุโร ยาโตงามิ
มีนานว่า..ยาโตงามิ คุโร..
ยาชิโระ อิซานะ
ราชาลำดับที่..ผู้รับใช้ของมิวะ..อิจิเก็น??
ยาชิโระ อิซานะ
อ๊ะ!..ชื่อเหรอครับ?//ยิ้มเจื่อน
ยาชิโระ อิซานะ
สวัสดีครับ ผมชื่ออิซานะ ครับ//ยิ้ม
ยาชิโระ อิซานะ
อิซานะ ยาชิโระ//ยิ้ม
เมื่อชิโระแนะนำตัวเสร็จ คุโรที่ได้ตวัดดาบใส่ชิโระแบบเสียดื้อๆเพื่อเป็นการขู่คนตรงหน้า
คุโร ยาโตงามิ
คำสั่งเสียของเจ้านายที่สิ้นไป..ฉันจะทำการกำจัดราชาที่ขั้วร้าย..//มองชิโระ
ยาชิโระ อิซานะ
ราชา..เหรอ?
ชิโระที่ไม่รู้(?)อะไรเลย..กลับต้องมาวิ่งหนีตายจากคนแปลกหน้าที่ต้องการจะไล่ล่าเขา แถมยังถูกคนที่ชื่อคุโรอะไรนี่ช่วยไว้(?)..หรือเปล่านะ..จู่ๆก็พูดถึงราชาอะไรก็ไม่รู้..ทำให้เขางุนงงไปหมด
แล้วบอกจะกำจัด..กำจัดใคร?..กำจัดเขาเหรอ?..เขาไปทำอะไรให้คนตรงหน้ากันนะ..ทั้งๆที่..ไม่เคยเจอกันมาก่อนเลยแท้ๆ
ไม่นานภาพหน้าจอทั้งเมืองไม่ว่าจะทีวีที่ขายตามห้างหรือมือถือแท็บเล็ตของชาวเมืองตอนนี้..จู่ๆก็ขึ้นภาพวิดีโอแปลกๆขึ้นมาอย่างงุนงง
ตปก.ช
1:แปลกจังเลยแฮะ//กดหน้าจอไม่ไป
และวีดีโอนั่นก็ได้ถูกถ่ายทอดไปยังสือต่างๆ...วีดีโอที่ทตสึกะถ่ายไว้ก่อนถูกยิง...ในวีดีโอนั่นมีคนที่คล้ายเหมือนเขาเลย...ไม่สิ..อาจจะเป็นเลยก็ได้..
เนโกะ (ร่างแมว)
เหมี่ยว!!!//ร้องขู่
คุโร ยาโตงามิ
//หันไปมองจอใหญ่+มองชิโระ
คุโร ยาโตงามิ
นั่นน่ะ..เป็นนายไม่ผิดคน..แน่นอนสินะ
ยาชิโระ อิซานะ
//หันไปมองจอใหญ่
ยาชิโระ อิซานะ
เอ่อ..คือว่า..
ยาชิโระ อิซานะ
ดูจะเป็นแบบนั้น..สินะครับ//ยิ้มเล็กน้อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
