Chepter บทนำ : คนใจกล้า

@The Winner Pub

01:10 น.

ตึก! ตึก!

ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา” นาวินเอ่ยบอกคนด้านนอก ในขณะที่สายตากำลังจับจ้องอยู่บนกระดาษใบเสนอราคาจากแบรนด์เครื่องดื่มแอลกอฮอล์หลากหลายแบรนด์ไม่วางตา

“มีลูกค้าไม่ยอมออกไปจากร้านครับ” คีรินเอ่ยบอกเจ้าของผับด้วยน้ำเสียงเรียบราวกับว่าไม่ได้ตกใจกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย

นาวินเงยหน้าขึ้นมามองลูกน้องของตัวเองครู่นึงก่อนจะยกนาฬิการาคาหลายแสนของตัวเองขึ้นมาดูเวลา คีรินเป็นลูกชายของไคโร ลูกน้องคนสนิทของพ่อของเขา มาติเนส มัส เนื่องจากน้าไคโรเคยดูแลพ่อมานานหลายปี คีรินกับเขาจึงค่อนข้างสนิทกัน ภายหลังจากที่ The Winner Pub เปิดตัวขึ้น คีรินจึงอาสาเข้ามาช่วยงานเขาอย่างเต็มตัว

“ทำไมไม่จัดการไปเลย” คนพูดมองหน้าอีกคนด้วยความแปลกใจเล็กน้อย

ปกติถ้ามีพวกขี้เมาโวยวายไม่ยอมออกจากผับไป คีรินก็มักจะจัดการให้เขาได้ตลอด แต่ทำไมวันนี้ถึงไม่ทำแบบเดิม

จะขึ้นมารายงานเขาทำไม?

“จะให้ผมเอาผู้หญิงไปทิ้งไว้หน้าผับเหรอครับ ถึงผมจะเป็นมากกว่าผู้จัดการผับ แต่ผมก็ไม่ใจร้ายกับผู้หญิงหรอกนะ” เจ้าใบหน้าหล่อของอายุ 23 ปี เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

“ผู้หญิง?” นาวินยักคิ้วขึ้นข้างนึงขึ้นด้วยความสงสัย ส่วนใหญ่ลูกค้าที่ไม่ยอมกลับออกจากผับไปเพราะอยากสนุกต่อ มักจะเป็นผู้ชาย

“ครับ เธอบอกว่าจะไม่ยอมไปไหนทั้งนั้นถ้าคืนนี้ไม่ได้เปิดซิง”

"ฮะ! อะไรนะ?” นาวินปล่อยเอกสารในมือลงบนโต๊ะทำงานก่อนจะหันมาถามคีรินหน้าตาตื่น

“ครับ เธอร้องอยู่ข้างล่าง บอกว่าอยากโดนเปิดซิง ดูท่าน่าจะเมามากๆ”

นาวินได้ยินคำบอกเล่าดังน้้นก็เลื่อนมือข้างขวามาคลึงขมับของตัวเองเบาๆ เขาชักอยากจะเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นเสียแล้วสิ ถึงว่า….ทำไมคนนี้คีรินต้องขึ้นมาตามให้เขาลงไปจัดการด้วยตัวเอง

เธอคงจะเป็นผู้หญิงที่แปลกมาก ถึงได้อยากเที่ยวถวายความบริสุทธิ์ให้กับผู้คนที่พลุกพล่านในสถานที่อโคจรแบบนี้

“อืม เดี๋ยวตามลงไป”

“ครับ”

ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาที ร่างสูงสมส่วนของหนุ่มลูกเสี้ยวไทย-เยอรมันก็เดินลงมาถึงชั้นล่างของผับ นาวินในวัย 22 ปี ถือว่าเป็นหนุ่มที่ไฟแรงมากๆ เขาสามารถเปิดผับนี้ขึ้นมาได้ โดยไม่ร้องขอความช่วยเหลือจากใครเลยแม้กระทั้งพ่อของเขาที่มีเส้นสายเป็นถึงมาเฟียผู้มีอิทธิพล

“อาวมาอีก อึก ฉะฉันขอร้องน้าา ฉันอยากมาวจริงๆ”

ภาพตรงหน้าที่ชายหนุ่มเห็นคือสภาพหญิงสาวคนนึงที่กำลังนั่งอยู่หน้าบาร์ เธอกำล้งเกาะแขนของคีรินเพื่ออ้อนวอนขอให้เขาเทเหล้าให้อีก ตอนนี้ภายในผับเหลือแค่พนักงานบางส่วนที่กำลังทยอยเก็บของออกไปเท่านั้น

“ผับปิดให้บริการแล้วครับคุณ คุณควรกลับบ้านนะครับ” คีรินพยายามดึงมือของสาวสวยตรงหน้าออกจากแขนของเขา

แต่เธอเกาะเขาแน่นราวกับตุ๊กแก ผู้จัดการหนุ่มหันมามองหน้านาวินที่เดินเข้ามาใหม่พร้อมกับส่งสายตาขอความช่วยเหลือ ถ้าเป็นเรื่องผู้หญิง เขาไม่ค่อยชอบถึงเนื้อถึงตัวเท่าไหร่ เนื่องจากคีรินออกจะเป็นผู้ชายหยิ่งๆนิดหน่อย

“มะม่ายย ฉันเพิ่งมาได้แปปเดียวเองอ่าา คุณ! มานี่หน่อย ขอเหล้าให้ฉันอีกนะ น้าๆๆ” เธอกวักมือเรียกมาวินทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักเขามาก่อน

แพรไหมที่กำลังเมาไม่ได้สติหลงคิดไปว่านาวินคือพนักงานของที่นี่ เธอจึงเลิกเกาะแขนคีรินแล้วหันมาอ้อนวอนขอร้องเขาแทน

“เธอเมาแล้วนะ ยังอยากดื่มต่ออีกเหรอ?” เขาเดินเข้าไปใกล้เธอก่อนจะพิจารณาใบหน้างดงามของเธออย่างระเอียดยิบ

ดวงตากลมโต จมูกโด่งรูปหยดน้ำจรดกับริมฝีปากบางได้พอเหมาะพอดี สองแก้มแดงเหมือนลูกตำลึงเพราะพิษของแอลกอฮอล์กำลังเล่นงานเธออยู่ หญิงสาวคนนี้จัดว่าสวยมาก ถึงเขาไม่รู้เหตุผลว่าทำไมตอนนี้เธอถึงได้มานั่งโวยวายอยู่ในผับของเขาแล้วไม่ยอมกลับบ้าน แต่ถึงอย่างนั้นนาวินก็ไม่กล้าปล่อยให้ผู้หญิงที่เมาแอ๋แบบนี้เดินทางกลับบ้านตัวคนเดียวเป็นแน่

มันอันตราย!

“ช่ายย ฉันยางไม่เมาสักหน่อย ขอกินอีกนะ” เธอส่งยิ้มหวานหยดให้เขา ทำเอาคนที่มองอยู่เผลอยิ้มออกมาอย่างลืมตัว

“งั้นก็ไปห้องฉัน”

“หื้ออ? ห้องคุณมีเหล้าเหรอ…” เธอนิ่งฟัง ถึงสติจะไม่เต็มร้อย แต่คนที่ยังไม่อยากกลับบ้านก็รู้สึกสนใจในสิ่งที่คนตรงหน้าเสนอมาอยู่ไม่น้อย

เธอไม่ได้รู้สึกกลัวเขา….

เพราะเขาดูอบอุ่น ไม่น่ากลัวเลยสักนิด

“อืม มี เยอะด้วย เทให้เธออาบยังได้เลย”

“งั้นก็ไป! อ๊ะ…” เธอผุดลุกขึ้น ก่อนจะโงนเงนเกือบล้ม โชคดีที่แขนแกร่งของเขาจับไว้ได้ทัน

“ผมนึกว่าจะพาเธอไปส่งบ้านเสียอีก” คีรินที่ยืนมองเหตุกาณ์อยู่เอ่ยขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“รู้จักบ้านเธอหรือไง?”

“ไม่ครับ”

“อืม งั้นก็ไม่ต้องสงสัย”

“ปายเถอะ ฉันรอนานแล้วนะ!” แพรไหมหันมาแวดใส่สองหนุ่มขึ้นมา เมื่อเห็นว่าคนตัวโตไม่พาเดินออกไปสักที ตอนนี้ภายในใจของเธอนั้นอยากจะเมาอย่างเดียว เมาให้ลืมทุกอย่างที่กำลังรบกวนจิตใจเธออยู่ตอนนี้

ไม่มีใครล่วงรู้ว่าสาวน้อยหน้าใสอย่างเธอ ทำไมถึงได้อยากเมาหัวราน้ำนัก คนส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวก็อยากจะเมาเหมือนกันหมดนั่นแหละ มาวินจึงไม่ได้คิดแปลกใจอะไรในข้อนั้น

“อืม ไปกัน เดินไปทางนี้” เขาช่วยพยุงร่างเล็กเอาไว้ เพราะตอนนี้เธอตัวอ่อนปวกเปียกเกินกว่าจะเดินเพียงลำพังได้ เขาคิดว่าอีกไม่นานหญิงสาวน่าหลับไปเพราะความเมา เธอคงไม่ทันได้กินเหล้าที่ห้องของเขาต่อหรอก แค่พาเธอไปนอนตื่นเช้ามาหายเมาแล้วค่อยให้เธอกลับบ้านก็ได้

ถึงยังไงเขาก็ไม่ได้เสียหายอะไรในเรื่องนั้นอยู่แล้ว

นี่แหละนิสัยของมาวิน

เขาเป็นคนใจดี

“หวังว่าจะกินเหล้าอย่างเดียวนะครับ คงไม่ได้กินอย่างอื่นด้วย” คีรินเอ่ยตามหลัง แต่มาวินก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะเขาไม่ได้คิดจะทำอะไรผู้หญิงคนนี้อยู่แล้ว

เขาแค่ไม่อยากให้เธอเดินทางกลับบ้านคนเดียวในสภาพเมามายเช่นนี้ อย่างน้อยเธอก็เป็นลูกค้าของทางร้านคนนึงเหมือนกัน เขาควรจะช่วยเหลือเธอเท่าที่จะทำได้

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

นาวินพาผู้หญิงแปลกหน้าขึ้นมายังห้องส่วนตัวของเขาที่อยู่ชั้นสองถัดมาจากห้องทำงานของชายหนุ่ม ตอนนี้เจ้าของผับสุดหรูใจกลางเมืองกำลังนั่งมองหน้าคนที่กระดกเหล้าเข้าปากแบบไม่หยุดยั้งด้วยสีหน้าสิ้นหวัง เขาคิดว่าเธอจะเมาจนสลบไปตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว แต่ไม่เลย!

ผู้หญิงคนนี้คอแข็งกว่าที่เขาคิด!

เธอกระดกเหล้าราคาหลายหมื่นของเขาไปได้เศษ 1 ส่วน 4 ของขวดแล้ว โดยที่เขาไม่ได้กินเป็นเพื่อนเธอแต่อย่างใด พรุ่งนี้เช้านาวินต้องไปเรียนก็เลยเอาแต่นั่งจ้องใบหน้าสวยของเธออยู่แบบนี้ เขาดูเธอกระดกแก้วเหล้าเข้าปากเป็นรอบที่สามสิบได้แล้วมั้ง!!

ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกง่วงเหงาหาวนอน เนื่องจากช่วงนี้เขามีหลายอย่างต้องทำ ไหนจะงานที่ผับ ไหนจะเรียนมหาลัยเทอมสุดท้าย เรียกได้ว่าเขาหัวหมุนทั้งวันจนไม่มีเวลาทำอะไรนอกเหนือจากงานกันเลยทีเดียว

“อึก อึก อึก อ่าาา ขมชะมัด แต่ชอบ\~” ใบหน้าแดงฉ่าบ่นออกมา ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้เขาอีกครั้ง ตอนนี้สติของเเพรไหมเลือนลางเต็มที แต่เรื่องที่เธอเครียดก็ยังคงไม่จางหายไปจากสมองเล็กง่ายๆ

“เมื่อไหร่จะหยุดกิน” เขาเริ่มเบื่อที่จะนั่งเฝ้าเธอ ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ทำไมเขาต้องมาเสียเวลานอนเพราะคนแปลกหน้าด้วย

“กินด้วยกันเส้ นะนะๆๆ” เธอเขย่าแขนเขาหงึกหงัก ทำเอามาวินถอนหายใจออกมารอบที่ร้อย

“เธอชื่ออะไร บ้านอยู่ไหน” หากเขาไปส่งเธอที่บ้านตั้งแต่ก่อนหน้านี้ เขาคงไม่ต้องมานั่งทรมานตัวเองอยู่แบบนี้ใช่ไหม

ตอนแรกก็นึกว่าจะสลบลงไปง่ายๆ แต่ดูเหมือนมันจะไม่ง่ายเหมือนที่เขาคิด เธอดูดีดมาก ดูท่าคงไม่ยอมเลิกกินง่ายๆแน่ หากเขาขับรถไปส่งตอนนี้ยังพอมีเวลานอนเหลืออยู่

“จำไม่ได้อะ….” แพรไหมตอบกลับก่อนจะรินเหล้าใส่แก้วต่ออย่างไม่สนใจอะไร

“เฮ้อ…ชื่อตัวเองเธอก็จำไม่ได้เหรอ?”

“แพรไหม….ฉันชื่อแพรไหม” สุดท้ายคนตัวเล็กก็ยอมตอบ

“โอเคแพรไหม ถ้าเธอไม่อยากกลับบ้านก็นอนที่นี่ โซฟาว่าง ตามสบายนะ” คนตัวสูงเอ่ยบอกก่อนจะทำท่าลุกขึ้นไปหาอาบน้ำนอน

แพรไหมที่เห็นดังนั้นก็ร้องทักขึ้น เธอไม่อยากนั่งดื่มคนเดียวและไม่อยากให้เขาหนีไปนอน คนกำลังคิดมากมีปัญหารุมเร้าแบบเธอไม่ต้องการอยู่คนเดียว เธอต้องการอยู่กับใครสักคน อย่างน้อยๆมันก็ทำให้เธอไม่ต้องรู้สึกโดดเดี่ยว

“นี่คุณจะไปไหน”

“ฉันจะไปนอน พรุ่งนี้มีเรียนเช้า อย่าคิดขโมยของเชียวล่ะ ฉันมีกล้องอยู่ทุกห้อง”

“อย่าไป” เธอเอื้อมมือไปจับมือหนาเอาไว้อย่างถือวิสาสะ

มาวินที่กำลังจะลุกขึ้นไปหยุดชะงักก่อนจะปรายตามองผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆตัวเองด้วยความรู้สึกบางอย่าง แววตาของเธอดูเหมือนคนที่คิดอะไรอยู่ในใจตลอดเวลา

“ทำไม? เธอมีอะไรอยากระบายหรือเปล่า พูดกับฉันได้นะ เราไม่รู้จักกัน ฉันไม่เอาไปเล่าให้ใครฟังหรอก”

“……” แพรไหมนิ่งเงียบ นั่งมองหน้าเขาอยู่หลายวินาที ก่อนจะเอ่ยอะไรบางอย่างที่ตัวเองอยากทำออกมา

“ช่วย…มีเซ็กส์กับฉันหน่อยได้ไหม?”

“นี่เธอ…..” มาวินพูดไม่ออก เขานึกสงสัยอยู่ไม่น้อย ว่าทำไมคำพูดกับแววตาของแพรไหมถึงได้ดูสวนทางกันขนาดนี้

อารมณ์ของเธอไม่ได้ดูเหมือนคนอยากทำเรื่องแบบนั้นเลยสักนิด

“ไม่เป็นไร อย่าสนใจฉันเลย ไปนอนเถอะ ขอบคุณนะที่อยู่เป็นเพื่อนฉัน” แพรไหมตอบปัด เธอไม่อยากคาดหวังอะไรกับชีวิตนี้อีกแล้ว

ขอแค่ผ่านคืนนี้ไปได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ให้มันเกิด และเธอจะไม่ทนอีกต่อไป มาวินยืนมองการกระทำของคนตัวเล็กด้วยความงงงัน แพรไหมยกแก้วขึ้นดื่มจนหมดก่อนที่เธอจะพยายามดันตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก

พรึ่บ!

สุดท้ายคนที่เมาเป็นอย่างมากก็ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้เพราะเธอไม่มีสติสัมปชัญญะมากพอที่จะพยุงตัวเอง ร่างสูงจึงต้องเดินเข้าไปช่วยประคอง

“เธอจะทำอะไรน่ะ”

“อื้อ ฉันจะกลับละ” แววตาหวานเยิ้มตอบกลับ แม้จะเมาแต่ก็ไม่อยากอยู่รบกวนเขาไปมากกว่านี้

“ดูสภาพตัวเองก่อน เธอเมาขนาดนี้จะกลับได้ยังไง”

“งั้นก็ช่วยฉันหน่อยนะ มีอะไรกับฉันเถอะ หรือไปหาคนอื่นมาให้ฉันก็ได้”

“ทำไมเธอถึงต้องการทำเรื่องนั้นขนาดนี้ เธอมีเหตุผลอะไร” เขาขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัยแต่ทว่าคนตรงหน้าก็ไม่ยอมตอบออกมาง่ายๆ

“ช่างเถอะ ถ้าไม่ช่วยก็ปละ”

“ฉันจะช่วย!”

“…..” เธอตวัดสายตามองเขาเมื่อได้ยินดังนั้น

เขาพูดจริงเหรอ?

เขาจะช่วยเธอจริงๆใช่ไหม

“อยากบอกเหตุผลเมื่อไหร่ก็ค่อยบอก ถอดเสื้อผ้าของเธอออกแล้วมาเอากัน มาเอากับฉัน! ไม่ต้องไปทำกับคนอื่น”

Chapter01.แน่ใจใช่ไหม NC++

หลายนาทีต่อมา....

พรึ่บ\~

มือเล็กของคนที่ไม่ค่อยมีสติดีค่อยๆถอดถอนเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจากร่างกายทีละชิ้น แม้จะรู้สึกเมาและรู้สึกมึนหัวเป็นอย่างมาก แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกเขินอายอะไร เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่แพรไหมจะได้เปลือยกายต่อหน้าชายอื่นแบบนี้เป็นครั้งแรก

”เสร็จหรือยัง รีบหน่อยเรามีเวลาไม่มาก“ เสียงทุ้มดังขึ้นมาจากด้านหลัง ส่งผลให้คนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง

แต่สุดท้ายหญิงสาวก็เลือกที่จะค่อยๆใช่นิ้วเกี่ยวปราการชิ้นสุดท้ายออกไปจากสามเหลี่ยมโหนกนูนของตัวเอง

ดวงตาคมยืนสำรวจกายเล็กจากทางด้านหลังด้วยความรู้สึกปั่นป่วนบริเวณกึ่งกลางลำกายอยู่ไม่น้อย แม้ผมสีบลอนด์เข้มของเธอจะยาวปิดแผ่นหลังเนียนไว้ทั้งหมด แต่นาวินก็ต้องยอมรับว่าเพียงแค่ได้เห็นแก้มก้นสวยๆของอีกคน เขาก็ยิ่งรู้สึกอยากเห็นด้านหน้าของเธอที่เปลือยเปล่า

อันที่จริงคืนนี้เขาควรจะเข้านอนไปเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว แต่เพราะเธอ....ที่ดื้อด้าน ไม่ยอมหลับ สถานการณ์มันถึงได้กลับกลายมาเป็นแบบนี้ แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้เป็นคนร้องขอให้เขาทำอะไรแบบนี้เอง

โดยปกตินาวินไม่ใช่คนที่ชอบวันไนท์สแตนหรือมีอะไรกับคนที่ตัวเองรู้จักเพียงแค่วันเดียว มันไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบทำ ถึงเขาจะไม่มีแฟนแต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา แต่นาวินก็มีสาวๆอยู่ในสต๊อก แม้ภายนอกจะดูเป็นผู้ชายอบอุ่น แต่ภายในก็ใช่ว่าเขาจะขาวสะอาดไปซะทีเดียว

”หันหน้ามา“ คนที่เปลือยเปล่าเตรียมพร้อมรออยู่แล้วเช่นกัน เอ่ยสั่งอีกคนออกไปโดยหารู้ไม่ว่าแพรไหมตอนนี้กำลังยืนตัวสั่นราวกับลูกนกก็ไม่ปาน

ใบหน้าสวยสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ในเมื่อเธอตัดสินใจที่จะทำแบบนี้แล้วมันก็คงช่วยไม่ได้ ถ้านี่คือวิธีเดียวที่จะทำให้เธอรอดจากสถานการณ์บ้าๆที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอจะทำ...

ควับ

“อึก” ดวงตากลมโตพยายามเก็บซ่อนความสั่นไหวเอาไว้ในใจ

เมื่อหันไปปะทะเข้ากับร่างสูง แพรไหมก็ต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอไป เพราะร่างแกร่งที่ยืนเปลือยกายอยู่ตรงหน้าเธอในขณะนี้กำลังทำให้เธอรู้สึกประหม่า ขนาดตรงนั้นของเขานั้นทำให้เธอรู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

นาวินใช้สายตาสำรวจร่างกายขาวเนียนอยู่หลายวินาที เขายอมรับว่ารู้สึกพึงพอใจในสิ่งที่เห็นมากกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้ในตอนแรก เอวคอดกิ่วที่รับกับอกอวบนั่นทำให้นาวินเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเช่นเดียวกัน คิดได้แบบนั้นเจ้าของผับหรูจึงไม่รอช้าที่จะเดินสาวเท้าเข้าไปหาร่างเล็กที่ยืนนิ่งตัวแข็ง มองบางอย่างของเขาสั่นไหวโตงเตงไปมาอยู่อย่างนั้น

“แน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะทำแบบนี้” มือหนาเอื้อมไปจับผมสีบลอนด์เข้มของหญิงสาวตรงหน้าอย่างแผ่วเบา เพียงแค่เขาสัมผัสแค่นั้น ร่างกายของเธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

ฉันยืนจ้องเจ้าของใบหน้าหล่อนิ่ง แม้สายตาของฉัน

นจะมองเห็นเขาไม่ค่อยชัดเท่าที่ควรเพราะภายในห้องมีแค่แสงไฟสลัวๆแทรกผ่านเข้ามา แต่ฉันก็มองออกว่าคนตรงหน้าหล่อเหลาแค่ไหน จมูกโด่งเป็นสันทำให้ผู้ชายคนนี้ดูไม่ค่อยเหมือนคนไทยเลย เขาเป็นลูกครึ่งหรือเปล่านะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องนั้น ฉันต้องทำทุกอย่างให้มันจบภายในค่ำคืนนี้

ตอนนี้สถานการณ์ที่บ้านของฉันนั้นย่ำแย่เต็มที ถ้าฉันไม่ทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของตัวเองให้พังทลายไปภายในวันนี้ วันพรุ่งนี้อาจจะกลายเป็นฝันร้ายของฉัน

ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมจู่ๆฉันถึงได้เมามายอยู่ในสภาพนี้ แถมยังทำตัวเป็นผู้หญิงประหลาดอยากนอนกับผู้ชายแปลกหน้าอีก ฉันจะขอเล่าแบบให้ทุกคนเข้าใจอย่างง่ายที่สุด ฉันอาศัยอยู่กับแม่แล้วก็พ่อเลี้ยงของฉัน แต่ชีวิตของฉันนั้นไม่ได้ดีอย่างที่ใครคิด ทั้งสองชอบเล่นการพนันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรและที่สำคัญแม่ของฉันกับพ่อเลี้ยงติดหนี้เสี่ยงบวรอยู่ก้อนหนึ่ง

นั่นฟังดูเหมือนจะไม่ใช่ปัญหาของฉันแต่ทุกคนคิดผิด วันพรุ่งนี้ฉันจะถูกนำตัวไปขัดดอกกับเสี่ย เหตุก็เพราะไอ้พรหมจรรย์บ้าๆของฉันที่แลดูมีค่ามากกับเสี่ยบวร ฉันถึงได้มาพยายามเอาจนวินาทีสุดท้ายเพราะก่อนหน้านี้ฉันยังทำใจไม่ได้ที่จะมอบสิ่งที่ตัวเองหวงแหนเอาไว้ให้กับคนที่รักให้กับคนแปลกหน้า แต่เมื่อถึงเวลา....ฉันก็คิดได้ว่า ต่อให้ฉันจะไปมีอะไรกับใคร มันก็คงไม่แย่เท่าการที่ฉันจะต้องไปมีอะไรกับตาแก่ตัณหากลับแบบนั้น

อย่างน้อยๆ....ผู้ชายที่กำลังยืนจ้องหน้าฉันอยู่ตอนนี้ เขาก็ทำให้ฉันรู้สึกพึงพอใจที่จะยกร่างกายของตัวเองให้เขาไปมากกว่า

“ค่ะ ฉันแน่ใจ” ฉันพยักหน้าตอบรับเขา หลังจากที่ยืนขบคิดมาอย่างดีแล้ว

ร่างสูงดึงฉันเข้าไปหาก่อนจะใช้สายตาสำรวจร่างกายที่ไร้สิ่งปกปิดของตัวฉัน เชื่อไหมว่าฉันแทบจะมอดไหม้ไปกับดวงตาคมคู่นั้น แม้เขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่ทว่าสีหน้าของเขากลับบ่งบอกทุกอย่าง เหมือนมันแฝงความร้ายกาจอยู่ในนั้น

”ยังไม่เคยจริงๆใช่ไหม“

ฉันพยักหนาตอบกลับอัตโนมัติ ตอนนี้พวงแก้มของฉันยิ่งแดงซ่านมากขึ้นไปอีกเพราะคนตรงหน้าเลือกที่จะขยับเข้ามาหาฉันมากกว่าเดิม ก่อนจะเอ่ยสั่ง

“นอนลงไป”

เขาสั่งฉันให้นอนลงไปบนโซฟา ฉันก็ได้แต่ทำตามคำสั่งนั้นอย่างเก้ๆกังๆ

พรึ่บ!

ร่างสูงค่อยๆเคลื่อนตัวมานั่งอยู่บริเวณกลางระหว่างขาของฉันก่อนที่เขาจะค่อยๆจับขาของฉันแยกออก จังหวะนั้นน่าจะเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกอายมากที่สุดในชีวิต ตอนนี้ฉันกำลังโชว์ตรงนั้นให้ผู้ชายที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าดูจริงๆ

นาวินค่อยๆเคลื่อนมือลงไปลูบไล้กลีบกุหลาบงามที่ปิดสนิทอยู่อย่างเบามือ เขารับรู้ได้ถึงแรงสะดุ้งเล็กๆของอีกคน แม้ลึกๆในใจร่างสูงจะค่อนข้างที่จะรู้สึกลำบากใจเพราะขนาดของตัวเองกับครั้งแรกของอีกคนทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าเธอจะต้องเจ็บมากแน่ๆ

แต่ถ้าจะให้เขาหยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้เพราะลูกชายของเขาได้ตื่นขึ้นมาแบบเต็มตัวแล้ว เพียงแค่ได้เห็นร่างกายอันไร้ที่ติของอีกคน

“อึก เฮือก”

”เคยช่วยตัวเองบ้างไหม“ นาวินเอ่ยถามเพราะแค่นิ้วของเขายังเข้าไปยาก

”....มะไม่เคยค่ะ“ ฉันตอบกลับไปด้วยความรู้สึกเจ็บบริเวณตรงนั้น เมื่ออีกคนพยายามสอดแทรกนิ้วของเขาเข้ามา

”อาจจะเจ็บหน่อย โอเคใช่ไหม“ ที่นาวินต้องถามให้แน่ใจเพราะเขาเป็นคนที่เคารพในความต้องการของอีกฝ่ายมากๆ

”ค่ะ ทำตามที่คุณต้องการได้เลย“ เพราะเธอมั่นใจแล้วว่าจะทำแบบนี้เพราะงั้นจะไม่มีความลังเลอีกต่อไป

“อืม”

ตอบรับเสร็จนาวินก็ค่อยๆโน้มตัวลงไปคร่อมแพรไหมก่อนที่เขาจะก้มลงไปใช้ปากกับอกอวบทั้งสองข้างอีกคนหวังทำให้อีกคนค่อยๆปลดปล่อยน้ำรักออกมาให้ได้มากที่สุดเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องเจ็บมากถ้าเขาสอดใส่เข้าไปจริงๆ

จ๊วบ\~

“อึก อื้อ อ๊ะ”

แพรไหมแทบจะตั้งตัวไม่ทันกับการกระทำอันแสนรวดเร็วของอีกคน ร่างเล็กเกร็งรับปากหนาที่กำลังดูดหน้าออกเธออย่างดูดดื่ม ความรู้สึกแปลกประหลาดแทรกเข้ามาในกายสาวทำเอาแพรไหมแทบจะดีดดิ้นไปกับความรู้สึกพุ่งพล่านพวกนั้น

มันคือความรู้สึกที่เธอไม่เคยพบพานมาก่อน....

“อ๊ะ อ๊าา”

สวบ...

“อึก เจ็บ” ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวขึ้นมาตามความรู้สึกเจ็บที่อีกฝ่ายดันนิ้วแกร่งฝ่าเข้าไปในร่องสวยของเธอ ในขณะที่ปากของเขาก็ยังคงคาบยอดปทุมถันของเธอเอาไว้

ฟึ่บ ฟั่บๆๆๆ

“ฮึก คะคุณ ฉันเจ็บ อะโอ้ย”

**นิยายLOVE So Hot มีทั้งหมด 9 เรื่องดังนี้

1.Love chilly ครูซ+น้ำหอม (หลงรักนายเย็นชา)✅

2.Love badboy เคย์เดน+ยู่ยี่ (รักนะนายเพลย์บอย )✅

3.Love touch นาวิน+แพรไหม ( สัมผัสรัก ) ✅

4.Love secret นาวา+เจคอป ( รักลับๆของนายรุ่นพี่ ) ✅

5.Love lying อลิซ+ดินแดน ( รักหลอกลวง )

6.Love bestie แอนดริว+จีจี้ ( ห้ามรักเพื่อน )

7.Love only you ลูคัส+แคลร์ ( รักแค่เธอ )

8..Love ex girlfriend มอร์แกน+ซาร่า ( รักแท้ของแฟนเก่า )

9.Love Dangerous ( รักร้ายๆของนายแบดบอย ) ธีโอ+อิงฟ้า

ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม สามารถคอมเม้นต์ติขมกันได้นะคะ น้อมรับทุกคำตอชมค่ะ เดี๋ยวจะทยอยลงทุกเรื่องที่เขียนจบแล้ว ฝากตัวด้วยนะคะทุกคน อาจมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับกับผู้ใหญ่และมีฉากที่ไม่เหมาะสมใครไม่ชอบแนวนี้ผ่านได้นะคะ จุ๊บ

Chapter02.เจ็บ NC+

“ฮึก คะคุณ ฉันเจ็บ อะโอ้ย”

มือเล็กจิกไปบนไหล่กว้างเพื่อระบายความเจ็บปวดที่สลับกันไปกับความรู้สึกเสียวกระสัน ในขณะที่ปากเล็กก็ได้แต่กัดเข้าหากันแน่นจนเลือดไหลไปเลี้ยงไม่ทัน

เสียง‘แจ๊ะ แจ๊ะ‘เริ่มดังขึ้นมามากกว่าเดิมเมื่อช่องรักคับแคบเริ่มปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาชะโลมปลายนิ้วมือแกร่ง นาวินที่รับรู้ได้ว่าอีกคนน่าจะปลดปล่อยอารมณ์ออกมาบ้างแล้วก็ตัดสินใจกลับมานั่งอยู่กลางระหว่างขาเรียวอีกครั้ง ก่อนที่จะดึงนิ้วตัวเองกลับออกมาพร้อมกับค่อยๆแยกขาเรียวขาวออกจากกัน

ฉันได้แต่นอนหัวใจเต้นระทึกไปกับภาพตรงหน้าที่เห็น ภาพของกายกำยำที่กำลังค่อยจับตรงนั้นของเขามากดที่ปลายกลีบกุหลาบของฉันทำเอาฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องและเกร็งร่างกายไปโดยอัตโนมัติ

“อย่าเกร็ง” เสียงทุ้มเอ่ยบอกฉันก่อนที่ฉันจะตัดสินใจหลับตาลงพร้อมกับผ่อนแรงเกร็งของตัวเองลง ไม่นานหลังจากนั้นอะไรแข็งๆก็เริ่มขยับเข้ามาใกล้จนฉันรู้สึกได้ถึงสัมผัสของมันก่อนที่คนตรงหน้าจะตัดสินใจกดกระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวฉันแบบที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัว

สวบ! กึก!

”กรี๊ดดด! ฮึก เจ็บ“

สิ่งแรกที่ฉันรู้สึกคือเหมือนร่างกายมันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆมันเจ็บเหมือนตรงนั้นของฉันมันฉีกขาดก่อนที่กลิ่นคาวเลือดจะค่อยๆลอยฟุ้งขึ้นมาแตะจมูกของฉัน ในขณะที่ร่างสูงตรงหน้าก็เอาแต่กดแช่ตัวตนของเขาเอาไว้นิ่งแบบนั้น

“ทนหน่อย เดี๋ยวก็หาย เธอเป็นคนอยากเองไม่ใช่เหรอ”

นาวินตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เขาเห็นเธอแอบกัดฟันสู้กับความเจ็บปวด แม่จะรู้สึกสงสารอยู่ไม่น้อย แต่เขาทำมาถึงขนาดนี้แล้วคงไม่สามารถหยุดได้ง่ายๆ

“อึก จะจะทำอะไรก็ทำเลยค่ะ ฉันทนได้” เเพรไหมตอบกลับด้วยสีหน้ายังคงแสดงถึงความเจ็บปวดแต่เธอเองก็ไม่อยากยอมแพ้เหมือนกัน

“จะพยายามทำเบาๆให้ก็แล้วกัน อื้ม” เสียงทุ้มอดไม่ได้ที่จะครางออกมา เพราะเพียงแค่เขานั่งอยู่เฉยๆร่องสวยของอีกคนก็ตอดรัดเขาจากภายในจนท่อนรักของเขาแทบจะขาด

นาวินจ้องมองภาพแก่นกายของตัวเองที่สอดใส่เข้าไปได่แค่เพียงหัวเท่านั้นด้วยสีหน้านังคงคิดหนักอยู่พอสมควรแต่ถึงแบบนั้นเจ้าของผับสุดหรูก็ตัดสินใจใช้จังหวะที่อีกคนกำลังตั้งตัวออกแรงตอกอัดแก่นกายไซซ์ห้าสิบหกของตัวเองเข้าไปอีกครั้งจนมิดด้าม

ตับ!

“อะอ๊ะ อื้อ”

ปึก ปึก ปึก

เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกทันทีที่เขาสามารถสอดแทรกแก่นกายของตัวเองเข้าไปได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขาเรียวทั้งสองข้างถูกจับอ้าออกพร้อมกับร่างเล็กที่ค่อยๆสั่นไหวไปตามแรงตอกอัดของอีกคน มือเล็กจิกไปบนโซฟาราคาแพงทั้งสองข้างเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ผสมปนเปไปกับความรู้สึกมวลท้องน้อย

ใบหน้าสวยเหยเกขึ้นมาทุกครั้งที่แท่งร้อนแท่งนั้นสอดใส่เข้าไปด้านในลึกกว่าเดิม

"อ๊ะ“

“อา ซี๊ด”

ปึก! ปึก! ปึก!

นาวินที่คราแรกไม่อยากจะทำแบบนี้ยังคงส่งเสียงครางออกมาพร้อมกับคนใต้ร่าง อาจเพราะนี่เป็นครั้งแรกของหญิงสาวใต้ร่าง ร่องรักของเธอถึงได้แน่นตอดรัดเขาจนปวดหนึบไปหมดทั้งลำแบบนี้ สิ่งที่ทำให้กายแกร่งทรมานมากขึ้นกว่าเดิม นั่นก็คือเขาไม่สามารถที่จะใส่แรงไปตามที่ตัวเองต้องการได้เพราะเลือดสีแดงสดที่ติดอยู่บริเวณปลายหัวบานของเขาทำให้นาวินรู้ยอดตัวเองอยู่เสมอว่านี่เป็นครั้งแรกของแพรไหม เขาไม่อาจใส่แรงไปทั้งหมดได้

“อึก จุก อ๊ะ“

แต่สุดท้ายดูเหมือนเขาจะทนความต้องการที่พุ่งพล่านไม่ไหว นาวินอดไม่ได้ที่จะกระแทกแก่นกายของตัวเองเข้าไปจนสุดลำทำเอาแพรไหมรู้สึกเจ็บและจุกท้องน้อยขึ้นมาทันที

“อื้อ คะคุณ ทำรอย อะอ๊ะ บนตัวฉันหน่อยได้ไหม”

นาวินหยุดชะงักด้วยความรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจในคำร้องขอของอีกคนเท่าไหร่ แต่ด้วยความที่ตอนนี้อารมณ์ของเขานั้นก็กำลังพุ่งทะยานไม่ต่างจากเธอ ร่างสูงจึงเลือกที่จะไม่เซ้าซี้มาก

ปากหนาก้มลงไปขบเม้มซอกคอสวยกับเนินอกอวบอิ่มทั้งสองข้าวอย่างพอเป็นพิธีเพราะปกติเขาไม่ได้ชอบทำให้ร่างสวยๆของผู้หญิงมีรอยเท่าไหร่แต่เนื่องจากคนตรงหน้านี้แตกต่างจากผู้หญิงทั่วไป งั้นเขาจะทำให้แบบที่ไม่ถามเพราะลำพังการที่เธอขอให้เขามีเซ็กส์ด้วยนั่นก็นับว่าแปลกมาแล้ว

ปึก! ปึก! ปึก!

”เปลี่ยนท่าหน่อย“ นาวินจับร่างเล็กลุกขึ้นมาก่อนจะผลักร่างสวยให้หันหลังให้เขา

มือหนาจับสะโพกเล็กยกขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะดันแท่งร้อนขนาดใหญ่ของตัวเองใส่กลับเข้าไปอีกครั้ง ท่านี้ทำเอาแพรไหมแทบน้ำตารื้นเพราะความลึกที่เขาสอดใส่มาทำเอาเธอจุกมากกว่าที่เคย

ปึก! ปึก! ปึก!

”อื้ม แน่น จะแตก”

ปากหนาครางออกมา เพราะกลีบกุหลาบของอีกคนนั้นตอดรัดเขาแน่นเกินไป ปกตินาวินจะทำนานกว่านี้ เขาไม่เคยรู้สึกดีเวลามีอะไรกับใครมากเท่าผู้หญิงคนนี้มาก่อนเลยจริงๆ

“อ๊า อื้อ”

ร่องสวยขมิบถี่ๆ ปลดปล่อยน้ำรักออกไปอย่างลืมตัวเพราะได้ไปแตะขอบสวรรค์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะที่อีกคนก็กำลังปั่นป่วนไม่ต่างกัน เจ้าของผับหนุ่มตัดสินใจเร่งความเร็วให้ถี่รัวขึ้นก่อนที่ท้ายที่สุดท่อนเอ็นหนาจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาใส่ถุงป้องกันจนเต็มไปหมด

“แฮ่ก\~”

ทันทีที่ร่างแกร่งถอดถอนตัวตนของตังเองออกไป ดวงตากลมโตของแพรไหมก็ค่อยๆปรือลงไปทุกที ความรู้สึกบางอย่างค่อยๆแทรกผ่านเข้ามาในหัวใจ มันเป็นความรู้สึกวูบโหวงกลางหัวใจของเธอ แต่อีกใจหนึ่งมันกลับทำให้เธอรู้สึกโล่งเพราะสุดท้าย เธอก็ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วและวันพรุ่งนี้....ฝันร้ายของเธอจะจบลง เธอได้แต่หวังอย่างนั้น

วันต่อมา

10.00 น.

“อะอ๊ะ ปวดหัว” แพรไหมตื่นขึ้นมาในสภาพปวดหัวอย่างรุนแรงเพราะเมื่อคืนเธอเล่นกระดกเหล้าลงคอไปไม่ยั้ง ทั้งๆที่ไม่เคยดื่มมาก่อนแท้ๆ

หญิงสาวใช้เวลาตั้งสติอยู่นานพอสมควรก่อนที่เธอจะค่อยๆลืมตาขึ้นมามองเพดานห้องที่ไม่คุ้นเคย แพรไหมใช้สมองอันหนักอึ้งของตัวเองพยายามนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

‘ช่วย…มีเซ็กส์กับฉันหน่อยได้ไหม?‘

“......”

ใบหน้าสวยนิ่งไปหลังจากจำประโยคนั้นได้ ก่อนที่ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างจะตัดสลับไปมาในหัวของเธอ

“ฉันทำลงไปแล้วสินะ” หญิงสาวพูดกับตัวเอง ก่อนจะก้มสำรวจเสื้อผ้าที่ตัวเองสวมใส่

มีเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งตัวเดียวที่อยู่บนตัวเธอในตอนนี้ จะว่าไปเธอจำหน้าเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ ผู้ชายคนนั้นที่เธอถวายพรมจรรย์ให้ เขาเป็นใครกันแน่นะ

“อ๊ะ เจ็บ!”

ทันทีที่แพรไหมพยายามจะขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าสวยก็ต้องบิดเบี้ยวขึ้นมาอัตโนมัติ ความรู้สึกที่ว่าร่างกายของตัวเองจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆน้้นไม่เกินจริงเลยสักนิด แล้วแบบนี้เธอจะกลับบ้านได้ยังไง ตอนนี้กี่โมงแล้วเธอไม่รู้ด้วยซ้ำ โทรศัพท์ที่อยู่ข้างกายก็แบตหมดดับสนิท

“ฟู่วว\~ เอาน่า เจ็บแค่นี้เองเดี๋ยวก็หาย“ แพรไหมตั้งสติก่อนจะข่มความเจ็บปวดเพื่อลุกขึ้นยืน เธอต้องออกไปจากที่นี่ เธออยู่ต่อไปไม่ได้หรอกเพราะเพียงแค่นี้มันก็นานมากเกินไปแล้ว

ในขณะที่หญิงสาวกำลังพยายามก้าวขาลงจากเตียงนั้น....

”อะอ๊ะ!?“

พรึ่บ!!

ความเจ็บปวดที่มีมันเยอะมากกว่าที่เเพรไหมจินตรนาการเอาไว้ เธอเกือบล้มหัวคมำลงบนพื้นตรงหน้า แต่โชคดีที่เจ้าของห้องดันเปิดประตูเข้ามาเห็นเสียก่อน

นาวินรีบก้าวเท้าไวๆวิ่งมาคว้าร่างเล็กเอาไว้ในอ้อมแขน....ซึ่งหมายความว่าตอนนี้เขากำลังยืนกอดเอวเธออยู่อย่างใกล้ชิด

“เป็นอะไรหรือเปล่า?”

**นิยายLOVE So Hot มีทั้งหมด 9 เรื่องดังนี้

1.Love chilly ครูซ+น้ำหอม (หลงรักนายเย็นชา)✅

2.Love badboy เคย์เดน+ยู่ยี่ (รักนะนายเพลย์บอย )✅

3.Love touch นาวิน+แพรไหม ( สัมผัสรัก ) ✅

4.Love secret นาวา+เจคอป ( รักลับๆของนายรุ่นพี่ ) ✅

5.Love lying อลิซ+ดินแดน ( รักหลอกลวง )

6.Love bestie แอนดริว+จีจี้ ( ห้ามรักเพื่อน )

7.Love only you ลูคัส+แคลร์ ( รักแค่เธอ )

8..Love ex girlfriend มอร์แกน+ซาร่า ( รักแท้ของแฟนเก่า )

9.Love Dangerous ( รักร้ายๆของนายแบดบอย ) ธีโอ+อิงฟ้า

ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตาม สามารถคอมเม้นต์ติขมกันได้นะคะ น้อมรับทุกคำตอชมค่ะ เดี๋ยวจะทยอยลงทุกเรื่องที่เขียนจบแล้ว ฝากตัวด้วยนะคะทุกคน อาจมีเนื้อหาที่เกี่ยวกับกับผู้ใหญ่และมีฉากที่ไม่เหมาะสมใครไม่ชอบแนวนี้ผ่านได้นะคะ จุ๊บ