เด็กใหม่คือเธอ

[1] เพื่อนใหม่

ณ โรงเรียนดังแห่งหนึ่งได้มีรถหรูคันสีดำขับเข้ามาจอดอยู่ด้านหน้าประตู และคนในรถนั้นก็คือ "โซอี้" เธอเป็นสาวน้อยหน้าตาดีหุ่นบอบบางเซ็กซี่

ลุงมิตร [คนขับรถนอ.]

คุณหนูถึงแล้วครับ

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

ค่ะ

ลุงมิตร [คนขับรถนอ.]

ถ้ามีปัญหาอะไรก็โทรมาบอกผมได้เลย

ลุงมิตร [คนขับรถนอ.]

ส่วนของที่เตรียมไว้ผมเอาไปไว้ที่คอนโดแล้ว

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

หนูไปก่อนน่ะค่ะ

พูดโซอี้ก็เปิดประตูลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในโรงเรียนทันที

ระหว่างที่โซอี้เดินคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเพราะพึ่งย้ายมาทำตัวไม่ถูกแถมยังหลงอีกก็บังเอิญไปชนกับใครคนหนึ่งเข้า

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

โอ๊ยย!!

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

ข..ขอโทษน่ะค่ะ

โซอี้ตกใจมากเลยรีบพยุงเขาขึ้นมา

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เราไม่เป็นไรๆ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เเต่…เอ๊?ทำไมเราไม่คุ้นหน้าเลย

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

เราพึ่งย้ายเข้ามาเรียน

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

แล้วเธอเรียนอยู่ห้องไหนละ?

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

อยู่ห้องAนะ

A นามสมมุติ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เห้ย!! จริงดิ!?

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

ห้องเดียวกับเราเลย งั้นก็เดินไปด้วยกันเนอะ

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

เออ..ลืมบอกไปเลย

โซอี้ยิ้มแห้งๆให้กับเป้ยพร้อมมองหาตึกเรียนไปด้วยเพราะที่นี้กว้างมาก

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

เราชื่อโซอี้นะ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เราชื่อเหมยนะ

โซอี้ : ฉันนึกว่าจะโชคร้ายซะแล้วที่หลงทางไปห้องเรียนแต่ดันโชคดีมาเจอเหมยซะเกิน

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

ปะไปห้องเรียนกันเถอะ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

ถ้ามีอะไรก็ถามเราได้นะเพื่อนใหม่

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

โอเคๆ

[2] ห้องเรียน

โซอี้กับเหมยเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงห้องเรียน

จู่ๆเราทั้งสองก็สะดุ้งขึ้นมากับเสียงแหลมที่ดัง

อาจารย์

เหมย!! มาสายอีกแล้วนะ

คนที่ถูกเรียกทำหน้าทะเล้นเหมือนเป็นความเคยชินของทุกวัน

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

โถ่..อาจารย์หนูมีเหตุผลน่ะค่ะ

อาจารย์

เหตุผลอะไรของเธออีกละเหมย?

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

นี้ไงหนูช่วยเด็กใหม่ที่ยืนเอ๋อๆหาห้องไม่เจอ

พูดจบเหมยก็ดึงตัวโซอี้มา

อาจารย์

งั้นวันนี้เธอรอดตัวไป

อาจารย์

เอ้า!! เด็กใหม่แนะนำตัวสิ

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

ค่ะ

ทุกคนในห้องต่างหันมามองโซอี้มณี

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

ชื่อโซอี้น่ะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย

เมื่อพูดจบก็มีเสียงซุบซิบ

เด็กในห้องเรียน

เห้ยมึงยัยนี้โครตสวยวะ

เด็กในห้องเรียน

นั้นดิ

เด็กในห้องเรียน

เห็นละอยากได้เป็นแฟน

โซอี้เริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อได้ยินคนในห้องคุยกัน

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

โซอี้มานั่งโต๊ะข้างเราสิ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

นี้เพื่อนเราชื่อเป้ย

เป้ย [ลูกเจ้าของโรงพยาบาล]

ดีน๊าา ยินดีที่ได้รู้จัก

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน

เป้ย [ลูกเจ้าของโรงพยาบาล]

เธออย่าไปสนใจไอ้เหมยนักละมันบ้า

เป้ยพูดจบก็หันไปมองเหมย

ส่วนเหมยนะหรอไม่สะทกสะท้านเลย

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

อย่าว่าเหมยแบบงี้สิ

โซอี้ขำขึ้นมาเบาๆ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

อย่าขำสิโซอี้

พวกเราสามคนคุยกันไปสักพักจนสนิทกันถึงขั้นพูดมึงกู สักพักเป้ยก็ออกไปทำธุระข้างนอก

ส่วนเหมยก็กำลังเมามันกับเกมที่เล่น

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

เหมยกูปวดฉี่

โซอี้สกิดเหมยและพูดเบาๆ

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

พูดเชี้ยไรของมึงวะ!!

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

กูบอกว่ากูปวดฉี่!!

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

กรุณาวางมือถือแล้วพากูไปห้องน้ำ

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

กูไปไม่ถูก!!

เหมยมัวแต่สนใจเกมจนความอดทนของโซอี้ก็ได้สิ้นสุดลงเลยตะโกนด้วยความหงุดหงิด

ทุกคนในห้องต่างหันมามองจนทำให้โซอี้อาย

[3] เด็กขี้เหร่

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เอ้านี่ห้องน้ำ

เหมยขำขึ้นมาเบาๆ

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

มึงนะมึงไม่ต้องมาขำกูเลย

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เอ้ากูผิดไรมึงตะโกนเองนะ

พูดจบโซอี้ก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ

สักพักก็เดินออกมา

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

ไงมึง กูนึกว่าตกส้วมตายซะแล้ว

โซอี้ : ยังกวนตีนอีกนะมึง ยัยเหมย

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

มึงไม่ต้องมาพูดเลย

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เอาหน่า!!

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

ป่ะ ไปกินข้าวกันได้เวลาพักแล้ว

พูดจบเหมยก็กอดคอโซอี้

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

เฮ้ออ เหนื่อยใจกับมึง

โซอี้ 👑 [ลูกนักธุรกิจ]

แล้วเป้ยละ

ระหว่างเดินโซอี้ก็พูดคุยกับเหมย

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เป้ยน่าจะอยู่กับอาจารย์

เหมย [ลูกมือขวามาเฟีย]

เดี๋ยวคงออกมากินเองแหละ

ที่ห้อง D

D นามสมมุติ

ห้องD คือ ห้องที่เต็มไปด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เป็นห้องที่กว้าง มีโต๊ทำงานอยู่ริมหน้าต่าง มีทั้ง ตู้เย็น โทรทัศน์ แถมห้องนี้ยังห้ามใครเข้า

ก่อนที่จะได้รีบอนุญาตเด็ดขาดนอกจากฟาโรห์ แต่ถ้าอยากลองมีปัญหากับฟาโรห์ก็ลองดูได้

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

ฮัลโหลพ่อ

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

อย่าลืมที่พ่อสั่งนะลูก

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

ลูกของเพื่อนพ่อพึ่งเข้าไปเรียนฝากดูแลด้วย

เสียงเข้มของผู้เป็นพ่อได้สั่งฟาโรห์

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

โตแล้วทำไมไม่ดูแลเองละ

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

แล้วคุณโจเซฟมีลูกตั้งแต่ตอนไหนละ

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

ไอ้สมองหมาปัญญาหด!!

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

จำไม่ได้รึไงตอนเด็กแกชอบไปเล่นกับน้องเขา เเถมนิสัยเสียชอบแกล้งน้องเขา

ขณะที่พ่อของฟาโรห์เล่าฟาโรห์ก็ค่อยๆนึกภาพ

เด็กขี้เหร่ที่ร้องให้ขี้หมูกโป่งนะเหรอผ่านมา10ปีคงยังขี้เหร่เหมือนเดิม ฟาโรห์คิดในใจ

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

โถ่พ่อ ผ่านมาตั้งกี่ปี

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

เอาเป็นว่าเดี๋ยวผมจัดการให้โอเคไหม

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

ให้มันจริงเถอะ

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

ตอนนี้คุณโจเซฟมีปัญหาเกี่ยวกับธุรกิจ แถมยังมีมีคนคิดไม่ดีกับครอบครัวเขา

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

แต่น้องเขายังไม่รับรู้เรื่องนี้ เเกห้ามให้น้องเขารู้เด็ดขาด

อรรถพันธ์ [พ่อพอ.]

ไม่งั้นผับที่แกหุ้นกับเพื่อนฉันจะถอนออกให้หมด

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

พ่อ!! มากไปละ

ฟาโรห์ 👑 [ลูกเจ้าของโรงเรียนN]

เอาเป็นว่าคำไหนคำนั้น

ติ๊ด…ตื๊ด..ฟาโรห์ตัดสายผู้เป็นพ่อเพราะไม่อยากจะเถียง

สักพักภาคิณก็เดินเข้ามาในห้อง

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!