นิทาน คือเรื่องเล่ามีข้อคิดให้แก่เด็กๆอายุน้อยๆ

แต่เรื่องนี้...จะเป็นนิทานสำหรับวัยรุ่นหรือผู้ใหญ่นะคะแม้จะมีคนอ่านน้อยก็เถอะ เรามาเรื่มกันเลย...

กาลครั้งหนึ่งไม่นานนัก มีเด็กหญิงคนหนึ่งอยู่ในโรงเรียนที่ไม่ดีนัก นักเรียนโรงเรียนนี้หาคนที่มีความรับผิดชอบหรือเกรดดีๆแถบไม่ได้ คนนิสัยดีๆก็น้อยด้วย... "เห้อ~"มีมี่พูด"ต้องเข้าไปในโรงเรียนนี้แล้วใช่ไหมเนี่ย" ณ ในห้องเรียน "นักเรียน วันนี้ครูมีเด็กใหม่ให้นักเรียนได้รู้จักนะคะ นี่เธอแนะนำตัวสิให้เพื่อนๆรู้จักหน่อน"ครูพูด "สวัสดีค่ะเราชื่อมีมี่ ฝากด้วยนะคะ"มีมี่พูด "ดูสิ เด็กใหม่มาแล้ว""ก็สวยดีเหมือนกันนะหิหิ""นี่หนูไปนั่งตรงนี้นะ" ณ ตอนพัก "หวัดดีเราชื่อ พลอย""หวัดดี เราเป็นเพื่อนกันไหม""ได้สิไร้ปัญหา"หลังจากนั้น พลอยก็ชวนมีมี่สูบบุหรี่หรือทำในสิ่งที่เลวร้ายแต่มีมี่ก็ปฎิเสธไป และพยายามให้พลอยตั้งใจเรียน อยู่มาวันหนึ่ง พลอยก็มาขอตังมีมี่ 1000และให้เหตุผลว่าแม่ของตนป่วยต้องซื้อยา ด้วยความที่มีมี่เป็นคนใจดีจึงให้ไป หลายวันเข้ามีมี่ก็ทวงเงินที่ให้ไปแต่ไม่เคยได้คืนเลย พอวันหนึ่งมีมี่ก็มาโรงเรียนแล้วมาทวงเงินของเธอแต่....พลอยได้ออกจากโรงเรียนนี้ไปเสียแล้ว มีมี่เสียใจมากที่เจอเพื่อนที่ไม่ซื่อสัตย์ แต่หลังจากนั้นก็ได้มีคนเข้ามาปลอบเธอ"สวัสดี เราชื่อเรน ยินดีที่ได้รู้จักนะ""สวัสดี"มีมี่ตอบ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็สนิทกันจนวันหนึ่ง มีมี่ไม่สบายต้องเขาโรงพยาบาล ซึ่งเรนก็ไม่ได้ไปไหน มาเฝ้ามีมี่ตอนเลิกเรียนประจำและมาสอนการบ้านให้ด้วย "ขอบคุณนะ เรน" เสียงของมีมี่ที่อ่อนแรงบอกเรน ตอนนี้มีมี่ได้เจอเพื่อนที่ดีที่สุดของตัวเธอเเล้ว...

ปรัชญา: เพื่อนไม่ดีเปรียบเหมือนเงาของตัวเราที่จะให้หายอย่างไงก็ทำไม่ได้แต่เมื่อท้องฟ้าเรามืดมัว จะไม่เห็นตัวเขาอยู่ข้างเราเลย แต่เพื่อนที่ดีจะอยู่เคียงข้างเราในท้องฟ้าที่มืดมัวกับตัวของเราเสมอ

ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ

นานมาแล้ว..ณ ครอบครัวหนึ่งที่พึ่งมีสมาชิกตัวน้อยๆเกิดมาอยู่ที่ครอบครัวนี้ เด็กตัวน้อยๆคนนี้เป็นเด็กน้อยธรรมดาที่มีสิ่งที่ถนัดมากมาย เหมือนกับเด็กคนอื่นๆ เขาชอบวาดรูปและชอบสังเกตสิ่งต่างๆรอบตัว ตอนแรกพ่อแม่ของเขาดีใจมากแต่พอเด็กคนนี้ได้เข้าเรียนชั้นประถม เด็กคนนี้ได้ถูกวิชาการเข้าทดแทนความคิดของเขาไปบางส่วน เรื่องราวได้เกิดขึ้นแมื่อเขาสอบวิชาอื่นๆได้ดียกเว้นวิชาวิทยาศาสตร์ พ่อแม่ของเขาโกรธเขามากจึงด่าและทำร้ายลูกตัวเองทั้งทางกายและจิตใจ ทำให้เด็กชายไม่ชอบการทดลองและการสังเกตอีกต่อไป... แต่เด็กชายก็ยังไม่ได้สูญเสียตัวตนของเขา เขายังชอบการวาดรูปอยู่ เขาชอบวาดรูปเล่นในคาบพักและเขาชอบวิชาศิลปะมาก... แม้เขาจะเสียการชอบสังเกตและทดลองแต่เขาก็ค้นพบเส้นทางใหม่ของเขา... การคำนวณ..ใช่ เขาชอบวิชาคณิต

เขาชอบท่องสูตรคูณแต่มันก็ได้ถูกทำลายอีกครั้ง

เมื่อเขาสอบวิชาคณิตตก ได้แค่9/10 คะแนน เมื่อกลับถึงบ้านเขา..ก็โดนพ่อแม่ทำร้ายเหมือนเดิม...

จากนั้นเขาก็เลยเกลียดวิชาคณิตไปตลอด... ตอนนี้เขาจิตตกต่ำ เขาเสียเส้นทางไปหลายอย่าง

"เล่นกีตาร์ไม่เพราะโดนพ่อด่า เล่นเปียโนไม่ได้โดนแม่ด่าอีก สอบแล้วคะแนนแย่หรือไม่ดีก็โดนทั้งด่าทั้งตี ทำไม"เขาพูดในใจ จิตใจเขาเริ่มเปลี่ยนไป...

"เอ๊ะ แต่... ฉันชอบวาดรูป"เมื่อเขาคิดได้ดังนั้นเขาก็เลย... วาดรูปเล่นทุกคาบเรียนเเม้ตอนพักแต่เขาก็ไม่สน จนกระทั้ง... เขาโดนครูจับได้เเละถูกครู..เรียกผู้ปกครอง เขา...มืดแปดด้าน เขาเสียพรสวรรนเขาหมดเเล้ว... เขาเติบโตมาโดยไร้คุณค่าหรือความหมาย... แต่แล้วก็มีคนๆหนึ่งมาชวนเขาวาดรูปตอนพัก เขารู้สึกว่ามันช่างคุ้นเคยกับสิ่งนี้...

เวลาผ่านไป2เดือน.. ตอนนี้เขาแต่งการ์ตูนคอมมิคที่โด่งดังและมีคนรู้จักเขาอย่างแผร่หลาย...จบ

ปรัชญา/ข้อคิดจากเรื่องนี้:Don't. forgot your way

and your color.อย่าหลงลืมเส้นทางของตัวคุณและตัวตนของคุณ...

ขอบคุณค่ะ อย่าลืมติดตามเราด้วยนะจร้า

* นี่เป็นเรื่องที่เป็นเรื่องยาวนะจ๊ะ*

....คุณได้เกิดมาเป็นเด็กในครรภ์ของแม่ของคุณ ตอนนี้คุณอยู่ในครรภ์ของแม่มา 9 เดือนแล้ว...พรุ่งนี้คือวันกำหนดคลอดของคุณและตอนนี้แม่ของคุณเจ็บท้องมากเพราะคุณอยากเกิดแล้วและเธออยู่ที่โรงพยาบาล ณ ตอนนี้ และพร้อมจะคลอดคุณ...

วันต่อมา

"คุณแม่คะ! น้องเป็นผู้หญิงค่ะ! "นางพยาบาลพูด

"ค่ะ"... และนี่เป็นเสียงแม่ของคุณเอง

ตอนคุณอายุ 2 ขวบ...!

คุณเป็นเด็กน้อยที่น่าเอ็นดูมาก และพูดได้แล้วและเมื่อ 6 วันก่อนนี่เอง คุณวาดรูป หัวใจและวาดรูปผีเสื้อได้ ตอนที่คุณวาดสิ่งเหล่านี้ได้ พ่อกับแม่ของคุณดีใจมากเลยน๊ะ พวกเขาเรียนจบสายศิลป์มาน่ะ 555 มาต่อกันเลย

ตอนคุณอายุ 6 ขวบ

ตอนนี้คุณเรียนอนุบาล 3 แล้วนะ ตอนนี้ถึงเวลาที่คุณต้องเลือกแล้ว

คำถาม 1: พ่อแม่ของคุณอยากให้เลือกระหว่างเรียนเปียโนกับเรียนขลุ่ย คุณจะเลือกเรียนเครื่องดนตรีอะไร

คำตอบ *เปียโน * ขลุ่ย

แม้คุณจะเลือกเปียโนหรือขลุ่ยก็ตาม ไม่เป็นไร เพราะคุณก็ได้รับ สกิลความแม่นยำของคุณ +2 แต้ม อยู่แล้ว เย้! ดีใจด้วยนะ มาต่อกันอีกทีนะ

ตอนคุณอายุ 7 ขวบ

ตอนนี้คุณอยู่ประถมต้นแล้ว(ป.2) คุณมีการบ้านและเรียนหลายวิชาแต่ก็ไม่มาก แถมเขียนจดข้อความในสมุดมากสุดก็ 8-9 หน้าของสมุดและต้องแบกกระเป๋าหนักๆไปโรงเรียนทุกวัน ยังโชคดีที่โต๊ะของคุณมีใต้เก็ะให้วางของและคุณยังต้องเริ่มแบ่งเวลาเรื่องเรียนในโรงเรียน เวลาการบ้านและโรงเรียนสอน(ข้อ1)อีก แต่คุณก็ยังมีเวลาเล่นของคุณและได้อยู่กับครอบครัวของคุณ เออ และคุณก็ได้เลือกอีกแล้ว...

คำถาม 2: คุณอยากคบเพื่อนคนไหน(เลือกได้มากกว่าหนึ่งคนนะเป็นเพื่อนสนิท)

ส้ม(ญ): เป็นคนตลก กระตือรือร้น ขยัน

หง(ญ):เป็นคนเรียบร้อย นิ่งๆ แต่ก็ส่งงานครบ

ต้น(ช):เป็นคนที่พูดมาก แต่ก็เรียนเก่ง อ่อนโยนกับรุ่นน้อง

คำตอบ: *ส้ม *หง *ต้น

คุณจะเลือกใครก็ได้เป็นเพื่อนสนิทเพราะทุกคนก็ดีหมดเลย

ข้อคิด: แม้ทุกคนที่ให้เลือในข้อสองใช่จะดีแบบนี้หมดทุกคน

โปรดติดตามหรืออ่านตอนต่อไปด้วยนะจ๊ะ