ผัวบ้าล่าเมียกลับบ้าน
1
ญาติของเป้อร์
อีเป้อร์มึงไปซื้อชูรสมาให้กูเดี๋ยวนี้//ชี้นิ้วสั่งพร้อมตะคอก
เชสเป้อร์(น.อ)
แล้วทำไมไม่ไปซื้อเองใช้เพื่อ?
ญาติของเป้อร์
มึงกล้าเถียงกูหรออีหลานอกตัญญู
เชสเป้อร์(น.อ)
สภาพมากปกติป้าก็ไม่เคยรักผมเห็นผมเป็นหลานอยู่แล้วหนิ//น้ำตาคลอเบ้า
ญาติของเป้อร์
เหอะ!ใครจะไปอยากคิดล่ะก็แกมันอีลูกชู้ไง55555
เชสเป้อร์(น.อ)
ทีตัวเองยังไปร่านกับผู้ใหญ่บ้านเลย
ญาติของเป้อร์
หน๊อยยยยย!!!//ง้างมือจะตบ
เชสเป้อร์(น.อ)
เอาสิ้!เอาเลยขอเน้นๆ//ชี้เเก้มตัวเอง//
ญาติของเป้อร์
เห๊อะถ้าไม่ติดว่าพ่อแกน่ะไม่รักฉันนะฉันฆ่าแกฝังดินไปแล้ว555
ญาติของเป้อร์
ละอีกอย่างนะไปซื้อของให้ฉันซะ
เชสเป้อร์(น.อ)
เอออีป้านรก!
สวัสดีครับ
ผมชื่อเป้อป้ามักชอบใช้ผมตลอดและพูดจาแย่ๆใส่ไม่รู้เป็นควยไรนักหนากับผมเห้อ..แต่ผมก็ต้องจำใจ.
ระหว่างทางที่เดินกลับบ้านนั้น!!
ได้มีสัตว์ตัวใหญ่บินลงมาและกระชากเชนเป้อร์ขึ้นไป
เชสเป้อร์(น.อ)
โอ้ยยย!!อีเหี้ยมึงจะพากุไปไหนอีบ้า!//เชสเป้อร์พยายามดิ้นให้หลุด
วาเลียน(พ.อ)
เจ้าจงอยู่นิ่งๆซะถ้าไม่อยากตกลงไปตาย//มองด้วยสายตาย.ช
เชสเป้อร์(น.อ)
โอ้ยมึงควรปล่อยกุค่ะไม่ใช่พากุมาท่องโลก//ด่าๆๆบ่นๆๆ
แล้วทั้ง2ก็ได้มาถึงที่พักของวาเลียน
เชสเป้อร์(น.อ)
โอ้ยอีบ้ามึงเป็นใครเนี่ยอีสัส//ชี้หน้าด่า
วาเลียน(พ.อ)
เจ้าควรสงบปากสงบคำได้แล้วนะก่อนที่ข้าจะหมดความอดทน/ย.ช/
เชสเป้อร์(น.อ)
เหมือนกูเป็นทาสมึงมั้งอีเหี้ยนี่//พูดเบาๆ
วาเลียน(พ.อ)
อีกอย่างนะข้าไม่ใช่เหี้ยข้าคือราชันมังกรแห่งนี้//หันหลังพูด
เชสเป้อร์(น.อ)
เหี้ยไรของมึง กรุณาหันมาพูดครับผมไม่ได้ยิน
วาเลียน(พ.อ)
ข้าไม่ใช่เหี้ยข้าคือมังกร
เชสเป้อร์(น.อ)
แล้วจับตัวกูมาเพื่ออะไรเป็นทาสหรอกุจะบ้า
แอดดด😋
เรื่องนี้พึ่งแต่งนะคะขอความร่วมมือโหน่ยย
2
วาเลียน(พ.อ)
เจ้ารู้ได้เยี่ยงไรว่าข้าจักเอาเจ้าเป็นทาส🤨//ยื่นหน้าเข้าใกล้
เชสเป้อร์(น.อ)
ขอโทษนะแต่กุเหม็นปากมึงอ่ะพูดไกลๆกูหน่อย
วาเลียน(พ.อ)
เหอะปากหมาจริงนะเจ้าพวกนี้//เอาหน้าออกแต่อย่างโดยดี
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
วาเลียนขา~~
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
ทานิสมาแล้วค่ะมีอะไรให้ปรนนิบัติมั้ยคะ
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
เอ๊ะ!
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
แล้วอีนี่มันเป็นใครกันหน้าอย่างกะศพ🫢//ชี้หน้าเป้อร์
วาเลียน(พ.อ)
คนรับใช้ข้าน่ะข้าพึ่งไปจับตัวได้
วาเลียน(พ.อ)
เจ้าอย่าเสียงดังไปเลยทานิส
เชสเป้อร์(น.อ)
(เอ้าคือกุเป็นบุคคลที่3หรอต้องมาดูสัตว์พลอดรักกันกุจะอ้วก)
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
มีอะไรกันวาเลียน//เดินหน้าตึงมา
วาเลียน(พ.อ)
มาแล้วรึขอรับลูกพึ่งเห็น
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
อืมแล้วนี่ผู้ใดกันรูปงามยิ่งนักเมืองมังกรเราไม่ได้มีหนุ่มรูปงามขนาดนี้นานมากแล้วนะ🤨
วาเลียน(พ.อ)
มันเป็นทาสของลูกน่ะลูกพึ่งจับมาได้จากเมืองที่ห่างไกล
เชสเป้อร์(น.อ)
ครับผมเป็นทาสเค้า//ยิ้มให้อัลเรียล
วาเลียน(พ.อ)
(ชั่งน่ารักยิ่งนัก😳)
เมลลี🍓(เมียของพระเอก)
มีอะไรกันรึท่านพี่
เมลลี🍓(เมียของพระเอก)
แล้วอีนี่มันเป็นผู้ใดถึงกล้ายืนค้ำหัว//ทำหน้าตาไม่พอใจ
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
แล้วมันทำไมมันหนักหัวเจ้ารึ
เชสเป้อร์(น.อ)
(นั่งดีมั้ยวะไม่นั่งมีหวังตายแน่เรา)
เชสเป้อร์(น.อ)
//กำลังจะลงไปคุกเข่ากับพื้น
วาเลียน(พ.อ)
ไม่ต้องลุกหรอกเจ้าสามารถยืนได้
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
ใช่เจ้าเป็-
วาเลียน(พ.อ)
เป็นทาสของข้า
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
ใช่เจ้าเป็นทาสของลูกชายข้าลูกชายข้าสั่งอะไรก็จงเชื่อฟังนะ//ยิ้มให้เชสเป้อร์☺️
เมลลี🍓(เมียของพระเอก)
(หมั่นไส้จริงเราเข้ามาแรกๆทำไมถึงได้คุกเข่ากับพื้นนะ)
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
(เหม็นขี้หน้าข้าจะเฉดหัวเจ้าทิ้งให้ไวๆเลยพวกหน้าโง่😠)
หยูเฟยหลง(แม่ว่าเลียน)
งั้นวาเลียนแม่จะไปเตรียมที่พักให้ชายผู้นี้นะ
วาเลียน(พ.อ)
ไม่ต้องหรอกท่านแม่เดี๋ยวให้มันนอนกับลูกก็ได้//มองเชสเป้อร์ด้วยสายตาย.ช
เชสเป้อร์(น.อ)
(มองกุหาแม่มึงหรออิควายกุไม่ได้อยากนอนกับมึงค่ะอีกเหี้ยโง่😮💨)
3
ทุกคนกำลังจะเดินออกไปรวมถึงเชสเป้อร์
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
ขาาาา~ท่านพี่
วาเลียน(พ.อ)
ไม่ใช่เจ้า//ย.ช
เมลลี🍓(เมียของพระเอก)
ข้าหรือป่าวน๊า~
วาเลียน(พ.อ)
ข้าไม่ได้เรียกพวกเจ้า2คนอย่ามากนัก
วาเลียน(พ.อ)
//ชี้ไปที่เขาเป็นพร้อมกระดิกนิ้วเรียก
เชสเป้อร์(น.อ)
เห้อครับๆๆมาแล้วครับคุณชาย//เดินมาพร้อมทำหน้าเซ็ง
เมลลี🍓(เมียของพระเอก)
ค..ค่ะ..ค่ะท่านพี่
ทานิส🍓(เมียของพระเอก)
ชิ!!
เชสเป้อร์(น.อ)
อะไรมีไรก็ว่ามาครับ
เชสเป้อร์(น.อ)
จะได้ปล่อยผมไปซักที
วาเลียน(พ.อ)
1เจ้าไม่สามารถออกไปจากนี้ได้
วาเลียน(พ.อ)
และ2เจ้าต้องเป็นเมียของข้าคอยปรนนิบัติข้าตลอด
เชสเป้อร์(น.อ)
สภาพมากหนังหน้าอย่างมึงเนี่ยนะกุยอมแต่งกับหมาดีกว่าจะอ้วก//ทำท่าจะอ้วก
วาเลียน(พ.อ)
หรือเจ้าจะยอมเป็นอาหารของข้า?
วาเลียน(พ.อ)
//กำลังเดินเข้าไปใกล้ๆ
เชสเป้อร์(น.อ)
โอ้ย!หยุดหยุดอยู่ตรงนั้นแหละไม่ต้องเดินเข้ามา//ชี้บอกพ.อ
วาเลียน(พ.อ)
ก็ได้ สรุปเจ้าจะเอาข้อตกลงข้อที่2ของข้าหรือไม่?
เชสเป้อร์(น.อ)
ขอบอกเลยนะว่าคุณไม่ใช่มนุษย์และผมก็ไม่ใช่มังกร
เชสเป้อร์(น.อ)
เราไม่เหมือนกันแล้วเราก็ไม่ได้รักกันไม่ได้รู้จักกันเราจะเป็นสามีภรรยากันได้ยังไง?
วาเลียน(พ.อ)
แต่ชาติก่อนเจ้ากับข้ายังรักกันได้เลยนะเจ้ายังยอมรับสิ่งที่ข้าเป็นได้อยู่เลยแล้วเหตุใดตอนนี้เจ้าถึงไม่รักข้าแล้วเล่า//น้ำตาคลอนิดหน่อย
เชสเป้อร์(น.อ)
ขอโทษนะคือผมไม่รู้ว่าชาติก่อนมันเป็นไงแต่ตอนนี้ผมไม่ได้รักคุณไม่ได้รู้จักคุณดังนั้นคุณควรปล่อยผมสิ
เชสเป้อร์(น.อ)
ขอร้องล่ะนะผมไม่ได้อยากอยู่ที่นี่
เชสเป้อร์(น.อ)
แถมอยู่กับใครไม่รู้ผมก็ไม่รู้จักแถมไม่ใช่ครอบครัวของผมอีกปล่อยผมไปเถอะ
เชสเป้อร์(น.อ)
ความสุขของผมคือที่นู่นไม่ใช่ที่นี่//น้ำตาไหลออกมา
เชสเป้อร์(น.อ)
ฮือ~ฮึก..ฮึก..ฮืออ~//ร้องแบบไม่ได้ดังมาก
เชสเป้อร์(น.อ)
ฝืดดดดด//สูดขี้มูก
วาเลียน(พ.อ)
ถ้าเจ้าต้องการเยี่ยงนั้นข้าจักปล่อยเจ้าไปเชสเป้อร์แต่...ข้าขอเล่าเรื่องชาติก่อนให้เจ้าฟังก่อนไปได้หรือไม่?
เชสเป้อร์(น.อ)
อืม..ถ้าคุณปล่อยผมไปผมก็จะฟัง
วาเลียน(พ.อ)
//ขอมือจากเชสเป้อร์
เชสเป้อร์(น.อ)
//ยื่นมือให้
ชาตินั้นข้าเป็นลูกมังกรที่พลัดหลงจากแม่ข้าแต่แล้ว..ก็ได้มีเด็กชายผู้หนึ่งตัวเล็กผมสีขาวขุ่นๆน่ารักมากมาอุ้มข้าออกจากกองฟางชายผู้นั้นมีนามว่าอโลราสเป็นเด็กกำพร้าที่บ้านพักคนชราอโลราสดีกับข้ามากจนข้าเหินได้นานขึ้นและคล่องขึ้นแต่ชายผู้นั้นกลับเศร้าลงหลังจากที่ข้าเหินได้ชายผู้นั้นกลัวข้าจะทิ้งเค้าไปข้าเลยให้คำสาบานชายผู้ที่เป็นที่รักของข้าว่าจะกี่ศตวรรษกี่ชาติกี่ปีข้าก็จักไม่ทิ้งเค้าไปเด็ดขาดจนกว่าข้าจะสิ้นลมหายใจและแล้วข้าก็ได้แต่งงานกับชายผู้นั้นบนภูเขาและข้ากับเค้าก็รักกันจนคนในหมู่บ้านรู้และสั่งประหารคนรักของข้าข้าเสียใจมากจึงได้ตามฆ่าพวกมันจนไม่เหลือซักคนและในเวลาต่อมาข้าก็ได้เจอกับชายผู้นั้นแต่ตอนนี้เค้ากลับไม่รักข้าเหมือนเดิมแล้ว..
วาเลียน(พ.อ)
เจ้าอยากกลับใช่หรือไม่//ถามเบาๆ
เชสเป้อร์(น.อ)
อือ..อืมผมอยากกลับ
วาเลียน(พ.อ)
งั้นข้าจะพาเจ้ากลับ
วาเลียนได้จุ้บหน้าผากชายตรงหน้าก่อนจะวาปไปส่งที่บ้านป้าของน.อ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
