Lovesick 2024
แนะนำตัวละคร
แนะนำตัวละครทุกตัวในเรื่อง
เราลืมบอกว่าเราแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาใหม่อีกแค่เป็นตัวละครในเรื่ิอง
ปุณณ์
แอลม่อน รับบทเป็น ปุณณ์
เอิ้น
กฤษฎิ์ รับบทเป็น เอิ้น
มาวิน
สกาย รับบทเป็น มาวิน
ชื่อเรื่องตอนที่ 1: "เริ่มต้นในสวน
ปุณณ์
"วันนี้อากาศร้อนมากเลยนะ... โน่อยู่ไหน?"
โน่
อยู่ในโรงเรือนน่ะ มันเย็นดี" (ตอบกลับ)
ปุณณ์
แค่เดินเล่นอยู่แถวนี้เอง... ฟังดูเหมือนจะดีนะ" (ส่งอิโมจิรูปไม้พุ่ม)
ปุณณ์
อยากให้มาที่นี่บ้างจัง"
โน่
"อืม... ถ้าไม่ร้อนเกินไป ก็คงอยากมาหามึงเหมือนกัน" (ตอบกลับ)
โน่
แล้วนี่... วันนี้มาอยู่ในโรงเรือนบ่อยหรือเปล่า?"
ปุณณ์
บ่อยๆ เหมือนกัน แต่ไม่เคยเจอใครที่นี่เลย" (ส่งข้อความเร็วๆ)
ปุณณ์
ยกเว้นวันนี้ที่เจอโน่
โน่
"ก็แค่โชคดีที่ได้เจอมึงละมั้ง" (ตอบกลับแบบขำๆ)
โน่
แต่แค่เจอ... มันก็ยังดีนะ"
ปุณณ์
"จริง... ก็แค่โน่กับผมในที่นี้ มันก็พอแล้วล่ะ" (ส่งข้อความพร้อมกับเสียงหัวเราะ)
ปุณณ์
โน่รู้ไหม... บางทีแค่การอยู่ใกล้ๆ กันมันก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย"
โน่
มึงคิดยังไงกับเรื่องนั้นล่ะ?" (ถามออกไป)
ปุณณ์
บางครั้งคำพูดก็ไม่สำคัญหรอก... รู้แค่ใจมันบอกว่าอยากอยู่ใกล้กันก็พอ"
โน่
เข้าใจแล้ว... ผมก็รู้สึกเหมือนกันนะ" (ส่งข้อความกลับไปอย่างระมัดระวัง)
ปุณณ์
ดีใจที่ได้ยินแบบนั้น... งั้นเราจะทำยังไงต่อไปดี?"
โน่
ปรเกส: "เอาไว้ค่อยคิดอีกที" (ตอบกลับไป)
โน่
"ตอนนี้แค่ชอบที่ได้อยู่ใกล้กันแบบนี้ก็พอ"
ตอนที่ 2: "ความเงียบที่พูดได้" (ต่อ)
โปรเกสและแอลมอนด์ยืนอยู่ในมุมหนึ่งของโรงเรือน ที่แสงแดดสาดลงมายามเย็น พวกเขาคุยกันมาเรื่อยๆ โดยไม่ต้องพูดอะไรมาก แต่กลับรู้สึกถึงความเชื่อมโยงที่เพิ่มขึ้นในทุกๆ คำพูด
แอลมอนด์หันไปมองโปรเกส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่น และบางอย่างในใจเขาก็เริ่มคลี่คลาย
ปุณณ์
"รู้ไหม... บางทีแค่การได้อยู่ใกล้ๆ แบบนี้มันก็ดีกว่าอะไรมากมาย"
เขาพูดเบาๆ แต่เสียงนั้นก็สะท้อนในใจโน่
โน่
ใช่... มันทำให้ผมรู้สึกว่า... บางครั้งคำพูดมันไม่สำคัญ"
เขาหยุดไปเล็กน้อย ก่อนจะมองตาแอลมอนด์ที่กำลังยิ้มอย่างอบอุ่น
ปุณณ์
(ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นเล็กน้อย) "บางครั้ง... เราก็แค่ต้องรู้สึกถึงมัน"
ปุณณ์มองดวงตาของโน่อย่างลึกซึ้ง รู้สึกถึงความรู้สึกที่ทั้งสองคนไม่จำเป็นต้องพูดออกมา แต่กลับมีสิ่งบางอย่างที่สื่อสารกันในเงียบๆ
โน่
(ตอบกลับด้วยเสียงนุ่ม) "บางครั้งการเข้าใจในความเงียบก็ทำให้เรารู้สึกได้มากกว่าคำพูด"
เขาเริ่มรู้สึกถึงความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นในระยะเวลาไม่นาน
ปุณณ์ขยับตัวเข้าใกล้ฏน่มากขึ้น ความรู้สึกในใจของทั้งสองคนเริ่มทวีความรู้สึก และในที่สุด ปุณณ์ก็หยุดตรงหน้าผู้ชายที่เขารู้สึกเชื่อมโยงไปด้วย เขาจ้องตาโน่ย่างอ่อนโยน ก่อนที่มือของเขาจะยื่นไปแตะที่ข้างหน้าผากของโน่
โน่เงยหน้าขึ้นมอง เขาสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนในมือของปุณณื์ที่ยังคงแตะเบาๆ บนผิวหน้าเขา และในเสี้ยววินาทีที่หายใจพร้อมกัน ความรู้สึกบางอย่างในใจทั้งคู่ก็พลุ่งพล่านขึ้น
ปุณณ์ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวไปข้างหน้าและจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของโน่
โนาตกใจเล็กน้อย แต่ความรู้สึกที่ตามมาก็ทำให้เขาตอบรับการจูบนั้นอย่างอ่อนโยน เขาหลับตาลงและปล่อยให้การสัมผัสนั้นพาเขาไป เขารู้สึกถึงการเชื่อมต่อที่มากกว่าแค่คำพูด
การจูบครั้งนี้ไม่ได้รวดเร็วหรือเร่งรีบ แต่เป็นการจูบที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ ทั้งสองรู้สึกถึงความอบอุ่นและการยอมรับซึ่งกันและกันในเงียบๆ
เมื่อแยกจากกัน โปรเกสยังคงมองแอลมอนด์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง
โน่
"มึงรู้ไหม... บางครั้งแค่การสัมผัสแบบนี้มันทำให้ทุกอย่างดูชัดเจนขึ้น"
เขาพูดเสียงเบาๆ แต่อบอุ่น
ปุณณ์ยิ้มและพยักหน้า ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ "ใช่ครับ... บางครั้งไม่ต้องพูดอะไรก็เข้าใจได้ดี"
ทั้งสองยืนอยู่ในความเงียบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม ความรู้สึกที่ทั้งคู่มีต่อกันกลายเป็นสิ่งที่สามารถสัมผัสได้ในทุกๆ ลมหายใจ
การจูบครั้งนั้นไม่ใช่แค่การกระทำธรรมดา แต่เป็นการแสดงออกถึงการยอมรับและเข้าใจที่ซ่อนอยู่ในความเงียบสงบของพวกเขา ทั้งสองรู้ดีว่า พวกเขากำลังเริ่มต้นการเดินทางร่วมกันที่ไม่จำเป็นต้องพูดมากมาย แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ชัดเจน...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
