หลงมัวเมา[รุกชนรุก]
อารัมภบท
ถ้าให้พูดถึงงานที่ตอนนี้โด่งดังและได้เงินสูงจากคนรวยๆคงจะหนีไม่พ้นมวยใต้ดินที่วัยรุ่นส่วนใหญ่เริ่มที่จะหันมาทำอาชีพนี้กันค่อนข้างเยอะพอสมควร...ต่อให้เจ็บตัวเจียนตายแค่ไหนแต่เพื่อเงินคนก็ยอมทำกันทั้งนั้นแหละ...และเกือบๆ60%ที่จะมีคนตายจากอาชีพนี้ไปเยอะมากเพราะขึ้นชื่อเรื่องมวยใต้ดินกฎกติกามันก็ไม่มีอยู่แล้วจะเล่นโกงขนาดไหนก็ได้ตามใจชอบ...
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ซี๊ดดด!..เจ็บฉิบหาย.//หยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์+เช็ดแผลตามมุมปากตามคิ้วที่แตก
วันนี้ไม่รู้ว่าดวงซวยอะไรสาวที่ตามจีบมาเกือบปีก็ดันหายเงียบไปโดยไม่ยอมบอกกล่าวอะไรสักคำแถมขึ้นชกมวยก็ยังพ่ายแพ้อย่างกับหมา...สงสัยเย็นนี้คงจะโดนดักตีอีกแน่...คงจะเป็นเรื่องปกติของสนามมวยใต้ดินแห่งนี้...ยิ่งคนพนันลงทุนกับฝ่ายชกคนไหนมากๆแล้วเกิดแพ้เสียตังค์ขึ้นมาก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์พอเสียแล้วพาลไม่แปลกที่จะมาไล่กระทืบเพื่อเอาคืนน่ะนะ
ถ้าไม่หนีก็มีแต่ความตายเท่านั้นแหละที่จะมาเยือน...แต่ผมเลือกอะไรไม่ได้นักหรอก...กลิ่นเงินน่ะมันหอมเสียยิ่งกว่ากระไรถ้าไม่มีมันชีวิตก็คงจะอยู่ต่อไปไม่ได้...วันนี้คงต้องอดข้าวสักมื้อแล้วแหละมั้ง...
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
อ่า...สภาพดูไม่ได้เลยนะ...เหมือนหมาไม่มีผิดเพี้ยน//แสยะยิ้มร้าย+ยืนกอดอกมอง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
จิ๊!...มึงจะมาหาเรื่องอะไรกูอีก...แค่นี้ยังไม่พอใจมึงอีกหรอ..//ไม่สบอารมณ์+ขบกรามแน่น
คงจะเป็นวันที่ซวยจริงๆแหละ....คนอารมณ์ยิ่งไม่ดีอยู่ยังจะเสร่อหน้ามาแซะเห็นทีคงจะมีแค่ตีนเท่านั้นแหละที่จะหยุดปากหมาๆนั่นไม่ให้พ่นคำหยาบคายออกมาได้อีก
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
ได้ข่าวว่าโดนสาวทิ้งนิ...น่าสงสารเป็นบ้าเลย.//ใบหน้าเย้ยหยัน
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
กูก็เพิ่งจะรู้นะว่าเศษสวะอย่างมึงชอบเสือกเรื่องของคนอื่นด้วย...รู้ดีกว่ากูอีกมึงเป็นพยาธิในไส้กูรึไง//ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง+จดจ้องเข้าไปในดวงตาคม
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
เหอะ!..ปากดีไปเถอะ...อย่าให้กูเห็นว่าสักวันนึงมึงจะมาขอร้องให้กูช่วยล่ะ
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
กูไม่มีทางมาขอร้องคนอย่างมึงหรอกไอ้ควายเอ๊ย!!..มึงแม่งสำคัญตัวผิดวะ
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
หึ!!
เปรียบดั่งคำที่คนเล่าขานกันว่าเสือสองตัวมักจะอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้...คงจะต้องมีตัวใดสักตัวต้องยอมตกเป็นตัวเมียให้กับอีกตัว..ถ้าเป็นคนน่ะศักดิ์ศรีมันค้ำคอจะมีหรือที่จะยอมลดอีโก้ตัวเองเพื่อเป็นตัวเมีย..รู้ถึงไหนอายถึงนั้น..
หวังว่าทุกคนจะชอบแนวนี้กันนะครับ
หลงมัวเมา ตอนที่1
ผมอยู่กับยายมาโดยตลอดอ้อมกอดอุ่นๆจากคุณพ่อกับคุณแม่ก็ไม่เคยได้รับเลยสักครั้งเท่าที่จำความได้ก็มีแค่ยายที่ส่งผมเล่าเรียนจนจบม.6ส่วนเรื่องต่อมหาลัยผมก็ต้องหางานทำเอาเองเพื่อเอาเงิน..ผมยังจำได้อยู่เลยในวันที่ยายเสียตอนนั้นผมเกเรเอาแต่เล่นเกมไม่สนใจยายที่กำลังยืนขายลูกชิ้นวันนั้นคงเป็นตราบาปในใจของผมเพราะยายเกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตกโดยไม่ทราบสาเหตุ..และได้เสียชีวิตลง..ผมตอนนั้นเหมือนคนที่ไม่เหลืออะไรเลยทั้งเสียสติและร้องไห้เหมือนคนบ้า...ญาติๆก็ไม่มีคงจะมีอยู่คนเดียวที่เห็นใจผมคือคุณป้าห้องเช่าแกยอมยกห้องเช่าห้องหนึ่งให้ผมอยู่มันเป็นห้องเช่าขนาดเล็กอยู่ได้เพียงคนเดียวห้องก็สกปรกจากฝุ่นเล็กน้อยค่าเช่าก็เดือนล่ะแค่500บ.มีน้ำมีไฟให้แต่ต้องใช้อย่างประหยัดบางวันไม่มีจ่ายก็ต้องทนๆเอา
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
เฮ้อ~เหนื่อยเป็นบ้าเลย...อีกแค่เดือนเดียวก็ต้องจ่ายค่าเทอมแล้ว//ล้มตัวลงนอนบนฟูกเก่า
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ยังหาเงินไม่ครบเลยเหลืออีก2หมื่นสินะแถมยังมีค่ากิจกรรมอีก...รู้งี้ไปต่อสายอาชีพยังดีซะกว่าอีก//ยกมือก่ายหน้าผาก+เหม่อมองบนเพดานห้อง
ถ้าหากจะถามว่าทำไมผมถึงได้รอดผ่านมาจนถึงปี2ได้ก็คงจะเพราะผมเป็นเด็กทุนด้วยแหละแล้วก็หาเงินมาจ่ายทันตลอด...แต่ยิ่งอยู่ในยุคเศรษฐกิจตกต่ำแบบนี้แล้วหาเงินก็ยิ่งยากเข้าไปใหญ่จะให้หาเงินมาจ่ายค่าเทอมเกือบแสนกว่าบาทคงจะเป็นเรื่องที่ยากพอสมควรถ้าให้ดรอปเรียนก็ไม่อยากจะทำสักเท่าไหร่ผมอยากเรียนให้จบๆสักทีจะได้รีบออกไปหางานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
อยากเป็นคนรวยฉิบหายเลย...พวกลูกคนหนูคงจะสบายไม่ใช่น้อยๆเกิดมาก็มีเงินทองให้ใช้อย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำอะไร..
ถามว่าอิจฉาไหมก็แอบอิจฉาคนพวกนั้นพอสมควรเลยล่ะ...แต่ทำไงได้ล่ะเราทำความดีในชาติก่อนมาน้อยไม่แปลกที่จะเกิดมาอยู่ในฐานะของคนจนที่ต้องหาเงินอย่างเอาเป็นเอาตาย...โลกเรามันไม่ยุติธรรมหรอกคงจะมีแค่เงินที่จะทวงคืนความยุติธรรมให้คนเราได้..การแบ่งแยกชนชั้นของคนมันน่ากลัวมากนะ...ต่อให้มีภาครัฐช่วยส่งเสริมการเรียนของเด็กแต่มันก็ไม่พอสำหรับพวกเราหรอก..
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
อ่า...หิวชะมัด//ลุกขึ้นยืน+เดินออกจากห้อง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
//เดินไปที่ตลาดข้างหอพัก+เดินไปร้านข้าวแกง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ป้าครับผมขอพะโล้2กับข้าว1ครับ
ตปก.
ได้...เดี๋ยวป้าแถมพะแนงหมูให้อีก1ถุงนะ//ยิ้มอ่อนๆ+หยิบพะแนงหมูใส่ถุง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ขอบคุณครับ40บาทเหมือนเดิมใช่ไหมครับ//ควักแบงค์20ออกมาสองใบ+ยื่นให้คนตรงหน้า
ตปก.
อย่าลืมมาอุดหนุนป้าอีกนะเจ้าเพลิง..ป้าจะได้แถมของให้อีก
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ได้ครับ..ถ้าพน.มีงานให้ผมช่วยก็อย่าลืมมาบอกผมด้วยนะครับ//ถือถุงข้าวแกงมาไว้ในมือ
ตปก.
ป้าคิดว่าน่าจะอาทิตย์หน้าเลยกว่าของจะมาลงเดี๋ยวมาแล้วจะบอกนะ
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ครับ//เดินกลับหอพักตน
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
เฮ้ย!!//หลบรถ+เผลอทำถุงข้าวแกงตกแตก
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ขับรถเหี้ยไรของมึงวะ!!!..ไม่แหกตามองรึไงว่าคนเดินอยู่อ่ะ!!//โมโห+เดินตรงเข้าไปทุบกระจกรถ
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
พอดีกูไม่เห็น...โทษที//ลดกระจกลง+แสยะยิ้มร้าย
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
อย่ามาตอแหล..มึงจงใจจะชนกูชัดๆ!!..อยากมีเรื่องกันนักใช่ไหมห๊ะ!!//กระชอกคอเสื้ออัคคี
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
อย่ามาแตะต้องกู..ถ้าเกิดกูติดเชื้อสกปรกโสโครกมาจากมึงก็ซวยกันพอดี//ปัดมือคนตรงหน้าออก+สีหน้ารังเกียจ
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
จิ๊!!..ระวังไว้เถอะต่อจากนี้กูจะไม่มีทางยอมคนอย่างมึงอีกแล้ว//ชี้หน้าคาดโทษ
อัคคี[ผัวพอ.+รุ่นพี่วิศวะเครื่องกล]
หึ!!..อย่าลืมตามแก้แค้นด้วยล่ะ..กูจะรอ//ยิ้มยียวนกวนประสาท
โลกมันก็ไม่ยุติธรรมจริงๆอ่ะแหละที่ส่งไอ้เหี้ยนี่ลงมาเกิด...ต้องมาหายใจร่วมโลกกับแม่งว่าแย่แล้วยังต้องมาเจอหน้าไอ้ส้นตีนนี้ทุกวันก็ไม่ไหวนะเว้ย!!..พระเจ้าช่วยเห็นใจผมหน่อยเถอะ!..
หลงมัวเมา ตอนที่2
คนจนอย่างผมไม่เลือกงานไม่ยากจน..ช่วงเช้าจะต้องไปทำงานถึง3ที่พอตกค่ำก็ต้องวนกลับมาทำงานอีก2หนึ่งคือรับงานต่อยมวยใต้ดินกับอีกงานคือเด็กเสริฟในร้านเหล้า..ถามว่าเหนื่อยไหมก็เหนื่อยแหละครับแต่ทำไงได้ถ้าไม่ทำงานก็ไม่มีเงินกินข้าว..ส่วนเรื่องเรียนผมก็เข้าบ้างไม่เข้าบ้างถ้าวันไหนขอลางานจากคุณเจ้าของร้านได้ก็จะไปเข้าเรียนถ้าวันนั้นลาไม่ได้จริงๆก็ต้องโดดเรียน
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
เฮ้อ~..//นั่งซูดเส้นมาม่า+ใบหน้าอ่อนล้า
พร้อม[เพื่อนนอ.+ทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ]
มึงดูเพลียๆนะวันนี้..ไหวป่ะเนี่ย
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ต่อให้ไม่ไหวก็ต้องทำ...อีก1ชม.ก็ต้องรีบเข้าไปทำงานในผับต่อแล้วด้วย//ก้มมองดูเวลาในโทรศัพท์
พร้อม[เพื่อนนอ.+ทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ]
อย่าหักโหมมากนะกูเป็นห่วง..เดี๋ยวก็ได้ตายขึ้นมาจริงๆหรอก
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
เออๆ..กูแข็งแรงมากนะเว้ย..ไม่มีทางมาตายง่ายๆแบบนี้หรอก//ยิ้มแฉ่ง
พร้อม[เพื่อนนอ.+ทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ]
เอาไส้กรอกไปกินไหมหัวหน้างานกูแจกให้พนง.คนล่ะ2ซองอ่ะเพราะใกล้หมดอายุแล้วด้วย//เดินไปหยิบถุงไส้กรอกมาให้เพลิง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ขอบใจมากนะเว้ย..ไส้กรอกชีสด้วยของโปรดกูเลย//ถือถุงไส้กรอก
พร้อม[เพื่อนนอ.+ทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ]
เดินทางปลอดภัยนะมึง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
//พยักหน้ารับเบาๆ+เดินออกจากร้านสะดวกซื้อไป
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ฟู่วๆ..ยังร้อนอยู่เลย..//หยิบไส้กรอกขึ้นมากัด+ชีสเยิ้มไหลเลอะริมฝีปากอิ่ม
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
//เคี้ยวเต็มปากเต็มคำ+เดินไปเข้าหลังร้าน
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
วันนี้มาไวจังนะเพลิง//ยิ้มอ่อนๆ+ชะโงกหน้ามามอง
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ก็ต้องรีบมาไวๆหน่อยสิครับพี่ไทม์ไม่งั้นผมได้โดนไล่ออกแน่//เดินไปที่ล็อกเกอร์
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
ฮะๆ..เป็นคนกินมูมมามหรอ..ดูสิชีสเลอะขอบปากหมดเลย//เช็ดคราบชีสออกให้คนน้อง+หัวเราะในลำคอเบาๆ
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
อือ..ขอบคุณครับพี่..พอดีผมรีบกินน่ะครับกลัวมันจะหายร้อนไปก่อน//ยิ้มแห้งๆ
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
เดี๋ยวตอนเลิกงานจะมีไปไหนต่อหรือเปล่า?
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
อืม...ผมไม่มีงานต่อแล้วนะครับกะว่าเลิกงานแล้วจะกลับไปนอนเลย
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
งั้นไม่ต้องรีบกลับนะเดี๋ยวพี่ไปส่ง..พอดีพี่ก็มีธุระแถวๆนั้นด้วย
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
โห..ไม่เป็นไรดีกว่าครับพี่ไทม์ผมเกรงใจแย่เลย..แค่นี้พี่ก็ทำดีกับผมมากเกินไปแล้ว
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
เอาน่าๆ..ไม่ต้องคิดมากหรอกพี่เต็มใจ//ลูบกลุ่มผมนุ่มเบาๆ
เพลิงกัลป์[พอ.+สถาปัตย์ปี2]
ถ้าพี่ว่างั้นก็ได้ครับ..แต่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะครับผมกลัวเป็นภาระให้พี่
ไทม์[รุ่นพี่นอ.+บาร์เทนเดอร์]
ได้สิ^^
ตอนมาทำงานที่นี่แรกๆก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาทักผมเพราะช่วงนั้นใบหน้าผมค่อนข้างยับเลยก็ได้แหละคนเลยกลัวผมไม่พอยังรังเกียจกันอีก...แต่ก็มีอยู่คนเดียวที่เข้าใจแล้วก็เข้ามาพูดคุยกับผมโดยไม่คิดอะไรคนๆนั้นก็คือพี่ไทม์..พี่ไทม์เป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆหลายๆคนต่างหมายปอง..ถ้าผมเป็นสาวๆพวกนั้นก็อยากได้เหมือนกันแหละพี่เขาทั้งใจดีเฟรนลี่คุยด้วยแล้วโลกทั้งใบเปลี่ยนไปเลย..แถมพี่เขายังโสดสนิทมากอีกด้วยผมก็แอบแปลกใจนิดหน่อยที่คนหล่อๆอย่างพี่เขาจะโสดมานานได้มากขนาดนี้พี่เขาเคยเล่าว่ามีแฟนครั้งล่าสุดก็แค่ช่วงม.6จากนั้นก็มีแต่คู่นอน..แอบอิจฉาเหมือนกันเพราะตั้งแต่เรียนจบม.ปลายผมก็ไม่เคยมีแฟนสักคนเรียกง่ายๆว่าเวอร์จิ้นอ่ะแหละ..ซิงจนขึ้นมหาลัยยังไม่เคยเจาะไข่แดงเลยสักครั้ง..น่าสมเพชเป็นบ้าเลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!