ณ จังหวัดอุดรธานี บ้านเชียง สถานที่เเห่งนี้เป็นสถานที่ประวัติศาสตร์เเห่งหนึ่งของอีสานเป็นสถานที่ที่มีโบราณวัตถุมากมาย พอเถอะไปเข้าเรื่องกัน

อยู๋ใสวะบักพทนิ่(นางจั่น)

คือนานมาเเท้(นางจั่น)

อยู่ใด๋น้อนิ(นางจั่น)

มาเเล้วๆ(บักพท)

ไปใสมา(นางจั่น)

กะสิไปใสละ(บักพท)

เเล้วอีเวียง บักนน อีสวย อยู่ใสละคือบ่มา(นางจั่น)

อย่าจ่มหลายมาเเล้วๆ(นางเวียง)

เขาเกิดเรื่องกันอยู่หน้าปากซอยนิ่(นางเวียง)

เรื่องหยังเวียง(บักพท)

คือว่าบักค้นหลานยายพ่านเถือกรถซนตายอยู่หน้าปากซอย(นางเวียง)

อีหลีหวา(บักพท)

อีหลีติอีเวียง(นางจั่น)

อีหลีเขาเว้ากันทั่วบ้าน(นางเวียง)

เออสู๋(บักนน)

มึงมาตอนใด๋นิ(บักพท)

กูมีเรื่องจะบอก(บักนน)

เว้ามา(นางจั่น)

มีคุณหนูมาอยู่บ้านหรู่ที่เขาว่ากันว่ามีผีคุณหนู คุณหนูที่ว่าเป็นผีฆ่าโตตายเพราะฮักกับบักพำเพียน เเล้วเเม่บ่ให้เเต่งงานกับบักพำเพียนว่ามันบ่มีเงิน(บักนน)

กูไปสืบมาเเล้วเด้อ(นางสวย)

เรื่อง(นางเวียง)

เรื่องที่นางงามสวรรค์ปีที่เเล้วที่เป็นหยังอีคอนคือใด๋(นางสวย)

เป็นหยังละ(นางจั่น)

มันใส่ซองหลาย(นางสวย)

ขี้โกงนิ(บักพท)

เเต่สิเฮ็ดจั่งใด๋ไห่นางคุณหนูนั่นไปเกิด(นางเวียง)

เอิ้อนั่นละปัญหา(บักนน)

ลองไปบ้านหลังนั้นเบิ่ง(บักพท)

เอิ่อกูกะว่างั้น(นางสวย)

ปะลองไปบ่(นางจั่น)

เเต่ว่าสิเข้าไปจั๋งใด๋(นางเวียง)

นี่กะปัญหา ปัญหาใหญ่พร้อม(บักนน)

เฮากะยังบ่ฮู้จักคุณหนูคือสิเข้าไปเฮือนเพิ่นโลด(บักพท)

เอิ่อกูกะวะมึงกะเว้าเถื่อกเด้บักบักพท(นางสวย)

เเล้วสิเอาจั่งใด๋ละ?ให่นางไปเกิด(นางเวียง)

นั่นดิ(บักนน)

คนกะหลายสิบุกเข้าไปกะบ่ได้เด้(นางจั่น)

ปลอมตัวบ่(บักพท)

สิดีบ้อ(นางเวียง)

มันกะมีทางเดียวนี่ละสู๋(บักพท)

กะได่ๆเเต่กูว่ามันเสี่ยงปะบ่วะ?(นางสวย)

เอ้อกูกะว่าคือมึงอีสวย(นางจั่น)

หรือสิคึดก่อนข่อยมาเว้ากันใหม่มันค่ำเเล้ว(บักนน)

เเยกย้ายๆ!(ทุกคน)

...16:39 น....

บ้านของเวียง

//อาบน้ำ//

//กินข้าว//

นิพ่อมันเเม่นเรื่องจริงบ่?(นางเวียง)

เเม่นตั้ว(พ่อของเวียง)

สิเฮ็ดจั๋งใด๋(เวียง)

พ่อกะบ่ฮู้(พ่อของนางเวียง)

//ห้องของเวียง//

//ในเเชทกลุ่ม//

นี่สู่ เรื่องนั่นมันเเม้นเรื่องจริง(นางเวียง)

เออมึง เเล้วสิเฮ็ดจังใด๋(นางจั่น)

กูว่านะมันต้องมีวิธีหวะสู่(บักนน)

เอออีสวยบ้านมึงอยู่ใกล้บ้านคุณหนูเเม้นบ่(บักพท)

เเม้นเป็นหยัง(นางสวย)

ไปสืบมาว่ามันมีผีจริงบ่(บักพท)

ได้ถ่าฝังข่าวเด้อ(นางสวย)

เอ่อๆไปสืบมาเด้อ(บักนน)

ได้เลย(นางสวย)

//บ้านนางสวย//

//ระเบียงชั้นสอง//

กูต้องหายใจเเล้วไปต่อสินะ(นางสวย)

กะจั่งสั้นหละเอื้อย(นางกิ่ง)

ไปต่อเนอะกิ่ง(นางสวย)

จะ(กิ่ง)

//สวยจับมือกิ่ง//

เหงาบ้(นางกิ่ง)

บ่(นางสวย)

//21:33//

โอ๊ยยยย คือนอนบ่หลับซะ(นางสวย)

//เสียงโทรศัพท์//

หะโหล ผู้ใด๋(นางสวย)

กูเอง พท(บักพท)

เอ้าโทรมาหนิมีหยัง(นางสวย)

สิบอกว่า(บักพท)

กูมักมึงเด้อสวย~~(บักพท)

เเต่มึงถามกูยังว่ากูมักมึงบ่?(นางสวย)

บ่ดอก(บักพท)

เเม้นกูบ่ได้มักมึง(นางสวย)

กูล้อเล่น ว้ายย(บักพท)

บักพากมึงหนิ!หน่อ(นางสวย)

เเค่นี้เด้อ(บักพท)

เอ้อ(นางสวย)

//สวยวางสาย//

เฮ้อ~~อีหยังวะ(นางสวย)

เเต่กะจาฮักดีเเด้หละ(นางสวย)

//สวยหลับ//

//บ้านของจั่น//

เฮ้อ สิเฮ็ดจั๋งได๋วะ(นางจั่น)

สิไปฮู้บ้(นางจอม)

เอ้าจอมมันต้องมีวิธีสิ(นางจั่น)

ไปบ้านหลังนั่นกัน(นางจอม)

เอ้า!อย่าเเหม(นางสวย)

เป็นหยัง(นางจอม)

มันอันตราย(นางสวย)

...//วันถัดมา//...

นี่จั่น(นางสวย)

อีหยัง(นางจั่น)

มื้อนี้เฮาไป คฤหาสน์หรูหลังนั่นบ่(นางสวย)

ฮะ(นางจั่น)

เอ้อเอาเถอะ(นางสวย)

กะได้(นางจั่น)

ปะ(นางสวย)

...//ตอนกลางคืน//...

...ก๊อกเเก็กๆ...

...กรึบ...

เข้ายายป่านนี้ยังสิเข้ามาอีก(นางจั่น)

เอาเถอะ(นางสวย)

คุณหนูครับ(คนรับใช้)

ว่า(คุณหนูเเวรี่)

มีคนรับใช้คนใหม่ครับ(คนรับใช้)

เข้ามา(คุณหนูเเวรี่)

สวัสดีค่ะดิชั้นชื่อลิเลียน่าค่า(นางจั่น)

เเล้วเธอหละจ๊ะ(คุณหนูเเวรี่)

ชั้นชื่อริเวยะ(นางสวย)

วันนี้พวกเธอกลับไปก่อนนะ(คุณหนูเเวรี่)

ค่ะ(นางจั่น)

เฮ้อ รอดเเล้วเฮา(นางสวย)

บอกเเล้วว่าเข้ามา(นางจั่น)

ถ้าบ่เข้ามากะบ่ฮู้(นางสวย)

เเต่มันเสี่ยงบ่(นางจั่น)

มันกะเสียงอยู่(นางสวย)

นั่นหละ(นางจั่น)

...//19:57//...

เอ๋มึงมาได้จังได๋(นางจั่น)

หลากะตามมานั่นหละ(นางจอม)

เอ้องั้นกะมาช๊อยกัน(นางจั่น)

ผู้ได๋วะ(นางจั่น)

นั่นดิ(นางสวย)

ผู้ได๋ค่า(นางจั่น)

......................

บ่มีเสียงตอบรับ(นางจั่น)

เอ๋า(นางจอม)

อีหยังวะ(นางสวย)

...//ห้องคุณหนูเเวรี่//...

นี่เธอ(คุณหนูเเวรี่)

อะไรค่าคุณหนู(ลินิลา)

คือว่า (คุณหนูเเวรี่)

มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะคุณหนู (ลินิลา)

ไม่มีอะไรหรอก (คุณหนูเเวรี่)

ไปเถอะ (คุณหนูเเวรี่)

ค่ะ(ลินิลา)

...//ริมเป็นหน้าต่างชั้น 2//...

...ก๊อกแก๊ก...

เสียงอีหยังวะ (นางสวย)

นั่นสิเสียงอีหยัง(นางจอม)

...พัวะ!...

ผู้ใด๋ตบอีหยัง(นางจอม)

 อีผี !(นางจั่น)

กูบอกแล้วใช่ไหมที่แอฟริกาไม่มีผี !(นางจั่น)

แต่ที่นี่ไม่ใช่แอฟริกานะ (ผี)

ที่ Thailand ก็ไม่มีผี !(นางจั่น)

แล้วสรุปมึงจะเอาไง (ผี)

ฮะผีบ้(นางจอม)

เอ๋า(นางสวย)

มึงเคยหลับแต่คาโรงแล้วเคยหลับคาส้นตีนหรือยัง!(นางจั่น)

 ยังทำไม (ผี)

อีผีบ้า !(นางจั่น)

มึงจะได้หลับคาส้นตีนกูวันนี้แหละ (นางจั่น)

จั่น!(คุณหนูเเวรี่)

คุณหนู !(นางจั่น)

ไปพักได้เเล้วนะ(คุณหนูเเวรี่)

ค่ะ(นางจั่น)

...//วันถัดมา//...

...ริมระเบียงตอนบ่าย...

...****************...

เฮ้อเวียง(นางสวย)

อีหยัง(นางเวียง)

กูเจอแล้วผีหนะ (นางสวย)

อีหลีติ (นางเวียง)

อีหลี (นางสวย)

เป็นจังได๋ ?(นางเวียง)

โอ๊ยอีจันกะตบผีซะแล้วมึง (นางจั่น)

ฮะ!(นางเวียง)

นั่นหละ (นางสวย)

...ห้องสมุดคฤหาสน์แห่งหนึ่งไม่มีหนังสือหรือเล่ม 1 ที่ตั้งเก่าและแปลกประหลาด...

...ทันใดนั้นเอง...

...กรึบๆๆ...

เอาเลยบ่สวย(นางจั่น)

เอาเลยก็ได้ (นางสวย)

อีหยังนี่ (นางเวียง)

คือหลายแท้สิอ่านตอบอยู่บ่ (นางจั่น)

บ่น่าจบดอกบึ่งทรง(นางสวย)

อำนานคักๆตำนานอีหลี (นางเวียง)

...ฟรี ~~...

เสียงลมเบาะ(นางเวียง)

น่าสิเเมนมั้ง (นางจั่น)

...ปึป!...

อีกแล้วบ่ ?(นางจั่น)

กูมาเเล้วนะ(ผี)

เรื่องของมึง !(นางเวียง)

เวียงอย่า(นางสวย)

ไม่สนใจกูหน่อยหรอ ?(ผี)

ไม่ทำไม (นางเวียง)

อย่าหลอกมึงนี่มันกลัวไง (ผี)

กูไม่กลัว!(นางจั่น)

กูบอกกี่ครั้งแล้วที่นี่ไม่มีผี !(นางจั่น)

อะไรก็ได้อีมนุษย์ (ผี)

เจอมั้ย(คุณหนูเเวรี่)

ไม่เจอค่ะ (นางจอม)

ไม่เป็นไรถ้างั้นพวกเธอก็ไปพักก่อนเลยนะ (คุณหนูเเวรี่)

ค่ะคุณหนูแวรี่(นางเวียง)

...//ณห้องพักของเวียง//...

เมื่อย(นางเวียง)

ขึ้นแต่ว่าเขานั่นมีใจให้เจ้าของ (นางเวียง)

บ่โดนบ่นานกะฮักเขา (นางเวียง)

เวียงมึงคือร้องเพลงเพราะเเท้(นางสวย)

เป็นหยัง?(นางเวียง)

ไปประกวดบ่?(นางสวย)

กะได้(นางเวียง)