ใต้เงาบัลลังก์
1.พลังที่เหนือมนุษย์
แอดเอง
📣ละเอียดของเหล่าตัวละคร กดเข้าดูที่โปรไฟล์ได้เลยค้าบ 📣
ในห้องโถงกว้างที่ประดับประดาด้วยแผ่นทองคำและม่านสีแดงสด องค์จักรพรรดิ ลี่ซาน นั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำ ท่ามกลางความเงียบสงัดของราชสำนัก ภายในห้องนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย
แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความเคร่งขรึมและเครียด ข้าราชการยืนเรียงรายตามกำหนดตำแหน่ง ราวกับรอคำสั่งจากท่านจักรพรรดิ
ลี่ซาน
//ทอดพระเนตรไปยังท้องฟ้าผ่านหน้าต่างสูงใหญ่ที่มองเห็นทิวทัศน์ของพระราชวัง เขาหายใจออกช้า ๆ//
ลี่ซาน
//ท่ามกลางความเงียบสงัด ภาพในหัวของเขายังคงหมุนวนไปกับภาพของ หยางฉู่, หญิงสาวที่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้และมีพลังที่เหนือกว่ามนุษย์//
จากนั้นมีฝีเท้าเดินเข้ามา
ลี่ซาน
//หันมองภรรยาของเขาในชุดเดรสสีแดงสดที่ประดับไปด้วยเพชรระยิบระยับ เส้นผมยาวเรียบลื่นถูกมัดไว้ในทรงดอกบัวอย่างประณีต//
กล่าวเสียงแผ่วด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน แต่แฝงไว้ด้วยความกังวลใจ
เหม่ยหลิน(น.อ)
"วันนี้ข่าวคราวจากชายแดนยังคงเงียบเชียบ คงไม่มีภัยคุกคามที่น่ากังวล?"
ลี่ซาน
//มองไปที่ภรรยาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะหันไปยังผู้อยู่ในห้องเพื่อให้การประชุมดำเนินต่อ//
แต่ภายในใจของเขา... ไม่มีอะไรที่ทำให้เขากังวลไปมากกว่าผู้หญิงคนหนึ่ง—หยางฉู่ เธอจะเป็นพันธมิตรหรือภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อราชสำนักของเขากันแน่?
ขณะที่คำถามนี้ยังคงลอยอยู่ในใจ ลี่ซานรู้ดีว่าเขาไม่สามารถปกป้องทุกสิ่งด้วยเพียงแค่กำลังทหาร—เขาต้องการความช่วยเหลือจากคนที่สามารถเห็นสิ่งที่เขามองไม่เห็น...
หยางฉู่(พ.น)
//ก้าวเข้าสู่สวนหลวงในยามเย็น//
หยางฉู่(พ.น)
//ดวงตาของฉันจับจ้องไปที่ท้องฟ้าใต้แสงสีทองของพระอาทิตย์ตกดิน//
หยางฉู่(พ.น)
//ใจของฉันยังคงเต็มไปด้วยคำถามที่ไม่มีคำตอบ//
หยางฉู่(พ.น)
พลังของฉันเริ่มต้นจากที่ไหน?
หยางฉู่(พ.น)
และทำไมถึงต้องพัวพันกับราชสำนักแห่งนี้?
การเริ่มต้นตอนนี้สร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและการสะท้อนความคิดของตัวละครหลัก ทั้ง ลี่ซาน, เหม่ยหลิน, และ หยางฉู่ และบ่งบอกถึงการเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างพวกเขา
แอดเอง
📣ซึ่งจะกลายเป็นเรื่องราวที่ผู้อ่านอย่างเราเราจะต้องติดตามเอาใจช่วยกันต่อไปค้าบบบบ📣
2.อาจจะมีบทบาทที่สำคัญกว่าที่ข้าคิดไว้
ลี่ซาน
//นั่งอยู่บนบัลลังก์ทองคำอย่างสง่างาม แต่ดวงตาของเขากลับแสดงความเครียดอย่างเห็นได้ชัด//
เหม่ยหลิน ยืนข้างๆ เขา ข้าราชการหลายคนยืนแถวเพื่อรอฟังคำสั่ง
ลี่ซาน
(เสียงเย็นชา): “เจ้าบอกว่าได้ข่าวอะไรเกี่ยวกับชายแดน?”
เหม่ยหลิน(น.อ)
(ยิ้มเย็นๆ พร้อมสายตาที่จับจ้อง)
เหม่ยหลิน(น.อ)
“ฝ่าบาท… ข้าไม่เพียงแค่ได้ข่าว มันมากกว่านั้น มีสิ่งที่ข้าไม่แน่ใจว่าควรบอกท่านหรือไม่”
ลี่ซาน
(เลิกคิ้ว): “ทำไม? เจ้าไม่ไว้ใจข้าหรือ?”
เหม่ยหลิน(น.อ)
(เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพูด)
เหม่ยหลิน(น.อ)
“มันไม่ใช่เรื่องของความไว้วางใจ ฝ่าบาท แต่เป็นเรื่องที่มีบางอย่างซ่อนเร้นในราชสำนักนี้ ที่ข้าไม่แน่ใจว่าจะส่งผลอะไรในอนาคต”
ลี่ซาน
.(ขมวดคิ้ว): “ซ่อนเร้นอย่างไร? เจ้าเตือนข้าเรื่องอะไร?”
เหม่ยหลิน(น.อ)
(นัยน์ตาสอดส่องไปทั่วห้องแล้วพึมพำ)
เหม่ยหลิน(น.อ)
“ข้าไม่อยากให้ท่านกังวล"
เหม่ยหลิน(น.อ)
"แต่ข้ารู้สึกว่า บางสิ่งที่เกิดขึ้นในราชสำนักนี้ มันคล้ายกับการทดสอบกำลังของข้า”
ลี่ซาน
“เจ้ากังวลเกินไป ข้าไม่เคยต้องการทดสอบใคร”
เหม่ยหลิน(น.อ)
(ยิ้มอย่างมีเลศนัย): “แต่บางครั้ง…ความรักอาจทำให้ท่านหลงลืมสิ่งที่สำคัญ”
หยางฉู่ เดินท่ามกลางความเงียบสงัดของสวนหลวง อากาศเย็นสบายตามสายลมที่พัดมา แต่น้ำหนักของการตัดสินใจในอนาคตก็กดทับใจเธอไว้
หยางฉู่(พ.น)
(พูดกับตัวเอง): “หากเป็นไปตามแผนที่คิดไว้ ข้าคงต้องใช้วิธีที่แตกต่างจากที่เคยทำ… แม้ว่ามันจะเสี่ยง”
หยางฉู่(พ.น)
(ฉันหลังมองเห็น เหม่ยหลิน เดินตาม)
หยางฉู่(พ.น)
(ยิ้มเล็กน้อย): “เจ้ามาที่นี่ทำไม?
หยางฉู่(พ.น)
(ไม่คิดว่าจะมีใครเดินตามข้ามาในที่แบบนี้)
เหม่ยหลิน(น.อ)
(ยิ้มร้าย): “บางครั้ง ข้าก็ชอบที่จะเห็นเจ้าคิดอะไรไปเรื่อยๆ คิดเยอะมากเกินไปไม่ดีหรอกนะ ฉู่”
หยางฉู่(พ.น)
(หรี่ตามอง): “เจ้าคิดว่าข้าคิดอะไรอยู่?”
เหม่ยหลิน(น.อ)
(หัวเราะเบาๆ): “ถ้าข้าเดาถูก ข้าคิดว่าเจ้ากำลังคิดถึง ‘สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต’”
หยางฉู่(พ.น)
“เจ้าไม่รู้หรอก… สิ่งที่ข้าคิดมันไม่ใช่เรื่องที่จะเข้าใจได้ง่ายๆ”
(ทั้งสองเงียบไปชั่วครู่ ก่อน เหม่ยหลิน จะพูดอีกครั้ง)
เหม่ยหลิน(น.อ)
“ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังตั้งคำถามกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่า การตั้งคำถามนั้นบางครั้งก็เป็นการตอบคำถามที่ชัดเจนที่สุด”
หยางฉู่(พ.น)
(ยิ้มเย็น): “ข้าจะหาคำตอบของตัวเอง ไม่ต้องการคำตอบจากใคร”
ลี่ซาน นั่งอยู่ในห้องลับที่เงียบสงบและเต็มไปด้วยแสงเทียน แม้จะมีบรรยากาศเงียบๆ แต่ในใจเขากลับเต็มไปด้วยความขัดแย้ง เขาคิดถึงทุกการตัดสินใจและคำพูดของ เหม่ยหลิน รวมถึงการพบกับ หยางฉู่ เมื่อวันก่อน
ลี่ซาน
(พูดกับตัวเอง): “ข้าไม่สามารถมั่นใจในสิ่งที่ข้าเห็นและได้ยิน ข้ารู้ว่าหญิงสาวทั้งสองคนนี้กำลังซ่อนบางสิ่ง”
ลี่ซาน
(เขาหยิบพัดทองขึ้นมาและพลิกมันในมือ) “ข้าไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ให้กับความไม่แน่นอนนี้ ข้าจะหาคำตอบให้ได้”
(เขาหยุดคิดไปสักพัก แล้วพึมพำออกมา)
ลี่ซาน
“หยางฉู่… ข้ารู้สึกว่าเธออาจจะมีบทบาทที่สำคัญกว่าที่ข้าคิดไว้”
แอดเอง
📣เอ๊ะ ท่านลี่ซาน กำลังคิดอะไรอยู่นะ หรือจะจับได้ ว่า..... แต่มันก็จะเร็วไปไหม อันแน่อยากรู้ก็ติดตามตอนต่อไป📣
3.ต้องทนอยู่ในเงามืด
บรรยากาศ: ตอนนี้เรื่องราวเริ่มเข้าสู่ความลึกซึ้งมากขึ้น
ทุกการเคลื่อนไหวในราชสำนักเต็มไปด้วยความตึงเครียดและความลับที่รอเปิดเผย ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างตัวละครหลักเริ่มปรากฏให้เห็นมากขึ้น ทั้งในด้านอำนาจและความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้
ลี่ซานนั่งอยู่บนราชบัลลังก์ของเขา ท่าทางเคร่งขรึม ใบหน้าเรียบเฉยไม่มีการแสดงออกถึงความรู้สึกใดๆ แม้จะมีเสียงทักทายจากเหล่าขุนนางที่เข้ามารายงานข่าวต่างๆ เขากลับไม่ได้ฟังคำพูดของพวกเขามากนัก แต่หันไปมองเหม่ยหลินที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาที่ไม่สามารถอ่านได้
เหม่ยหลิน(น.อ)
(ก้มหน้าคำนับ): "หากท่านองค์ชายมีคำสั่งใด ข้าพร้อมรับฟัง"
ลี่ซาน
"วันนี้พวกเขามีอะไรบ้างที่ต้องรายงาน"
ขุนนาง (ยื่นรายงาน): "ขอรับ ท่านองค์ชาย ข้ามีรายงานจากการตรวจสอบเสบียงและการเคลื่อนไหวของทหารในชายแดนครับ"
ลี่ซานรับรายงานแล้วพิจารณาอย่างละเอียด เขามองไปที่หลี่เทียนที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยท่าทางสงบ
ลี่ซาน
"เจ้าพบอะไรหรือยัง?"
หลี่เทียน(ข้ารับใช้)
(ยืนเงียบอยู่ข้างๆ): "ยังครับ ท่านเจ้าชาย แต่ข้าคิดว่าอาจมีสิ่งที่ไม่ปกติในรายงานนี้"
ลี่ซานพยักหน้าและมองไปที่เหม่ยหลินที่ยืนอยู่ข้างๆ เขากลับไม่สามารถละสายตาจากเธอได้ เหม่ยหลินรู้สึกได้ถึงความกดดันในอากาศ แต่กลับไม่สามารถเข้าใจมันได้ชัดเจน
เหม่ยหลินเดินกลับไปที่ห้องพักของเธอหลังจากการประชุมในราชสำนัก ในขณะที่เธอกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
เหม่ยหลิน(น.อ)
(หันไป): "เข้ามาเถอะ"
หลี่เทียนเปิดประตูและก้าวเข้ามาในห้อง เขาทำท่าทางสงบเสงี่ยม แต่ใบหน้าของเขากลับมีความกังวลบางอย่างซ่อนอยู่
หลี่เทียน(ข้ารับใช้)
"ข้าเห็นท่านเจ้าชายดูไม่ค่อยสบายใจในวันนี้ ข้ามีอะไรจะรายงานหรือไม่?"
หลี่เทียน(ข้ารับใช้)
เอิ่บ มี ไม่มี อ่ะมี
เหม่ยหลิน(น.อ)
(มองเขาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม): "มีอะไร?"
หลี่เทียนยืนนิ่งชั่วครู่ เหม่ยหลินสังเกตเห็นว่าเขามีบางอย่างที่ไม่อยากพูดถึง
หลี่เทียน(ข้ารับใช้)
"มีบางเรื่องที่ข้ากังวลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของบางคนในราชสำนัก ข้าไม่แน่ใจว่าเราจะสามารถวางใจได้ในทุกคน"
เหม่ยหลินมองเขานิ่งๆ ก่อนจะยิ้มออกมา
เหม่ยหลิน(น.อ)
"ถ้าเราไม่สามารถไว้วางใจได้แล้ว จะทำอย่างไร? ข้าคิดว่าทุกคนในที่นี้มีแรงจูงใจที่ต่างกัน"
หลี่เทียนมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขารู้สึกได้ถึงความเยือกเย็นในคำพูดของเหม่ยหลินที่แฝงความลึกซึ้งไว้
ในตอนเย็น ลี่ซานเดินออกจากห้องพระบรรทมด้วยท่าทางเคร่งขรึม เขาหยุดมองไปที่ท้องฟ้าที่มีสีสันสวยงาม แต่ในใจเขากลับเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ
ลี่ซาน
(พูดกับตัวเอง): "ความจริงที่ซ่อนอยู่ในราชสำนักนี้ มันจะทำลายข้าไปหรือไม่?"
ในขณะที่เขากำลังหลุดจากความคิด ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าดังขึ้น เขาหันไปพบกับเหม่ยหลินที่ยืนอยู่ไม่ไกล
เหม่ยหลิน(น.อ)
"ท่านเจ้าชายรู้สึกไม่ดีหรือ?"
ลี่ซาน
"บางครั้ง ข้าแค่สงสัยว่าเราจะสามารถควบคุมทุกสิ่งในราชสำนักนี้ได้หรือไม่"
เหม่ยหลินยิ้มบางๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้เขา
เหม่ยหลิน(น.อ)
"ความกังวลของท่านไม่ต่างจากทุกคนในราชสำนัก เราทุกคนต่างมีบทบาทที่ต้องทำ แม้จะต้องทนอยู่ในเงามืด"
ลี่ซาน
"เงามืด... งั้นหรือ?"
เหม่ยหลินยืนนิ่งและมองไปที่ท้องฟ้า เธอกำลังซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้ในใจ ขณะที่ลี่ซานรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่เขายังไม่รู้เกี่ยวกับราชสำนักนี้
แอดเอง
ตอนนี้ เรื่องราวเริ่มมีการเปิดเผยในเรื่องของความสงสัยที่เกิดขึ้นในราชสำนัก ทั้งในแง่ของการเมืองและความสัมพันธ์ที่แอบซ่อนอยู่ ตัวละครหลักทั้งสามยังคงต้องเผชิญกับความท้าทายในเรื่องของความภักดี การต่อสู้เพื่ออำนาจ และการค้นหาความจริงที่อยู่เบื้องหลังเกมนี้
📣จะเป็นยังไงนั้นก็ต้องรอลุ้นต่อไปนะค้าบ📣
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
